Scholia in Iliadem

41. κρατὶ δʼ ἐπʼ ἀμφίφαλον] ὅτι μετὰ τὴν ἀσπίδα τὴν περι- κεφαλαίαν ἀνελάμβανον.

43. εἵλετο δʼ ἄλκιμα δοῦρε] ὅτι καὶ ἐπὶ τῆς Ἀλεξάνδρου μονο- μαχίας (Il. 3, 338) τὸ ὅμοιον.

44. οὐρανὸν εἴσω] ὅτι ἀντὶ τοῦ εἰς οὐρανόν. καὶ ὅτι ὅταν ἐπʼ Ἀχιλλέως λέγῃ “ ὡς τοῦ χαλκὸς ἔλαμπε” (Il. 22, 32), νοητέον ἀπὸ τοῦ δόρατος τὴν λαμπηδόνα ἀνταυγεῖν· τὰ γὰρ ἄλλα χρυσᾶ εἶχεν.

45. ἐπὶ δʼ ἐγδούπησαν] ὅτι διὰ τὸ μέτρον παράκειται τὸ γ· τὸν δὲ δοῦπον οὐκ ἂν εἴποι γδοῦπον.

46. ὅτι νῦν ἑνικῶς τὴν Μυκήνην, καὶ ἵτι ἐν Μυκήναις τὰ Ἀγα- μέμνονος βασίλεια, οὐκ ἐν Ἀργει, ὡς οἱ νεώτεροι.

49. ὅτι φανερῶς πρυλέες οἱ πεζοί· ἀντιδιέσταλκε γὰρ τοὺς ἱππεῖς.

51. φθὰν] ὁ Ἀρίσταρχος βαρύνει· καὶ δῆλον ὅτι ὑγιῶς· κοιμί- ζεται γὰρ ἡ ὀξεῖα ἐν τῇ συνεπείᾳ· “Ζεὺς δʼ ἐπεὶ οὖν Τρῶάς τε (Il. 13, 1). ἔστι δὲ ὁ νοῦς τοιοῦτος, ἔφθασαν δὲ κατὰ τὸ πολὺ οἱ πεζοὶ τοὺς ἱππεῖς προδιαταγέντες ἐπὶ τῆς τάφρον.

τὸ ἐπὶ τάφρῳ καὶ τοῖς ἑξῆς καὶ τοῖς ἄνω δύναται συνάπτεσθαι· βέλτιον δὲ τοῖς ἑξῆς, ἵνα ἐπὶ μὲν τῆς τάφρου ἡ διακόσμησις ᾖ γεγοννῖα, οἱ δὲ πεζοὶ προεληλυθότες τῶν ἱππέων εἰς τὸ πεδίον· ἀποβάντες γὰρ τῶν ἁρμάτων προέρχονται [εἰς τὸ πεδίον]· φησὶ γοῦν (47) “ἡνιόχῳ μὲν ἔπειτα ἑῷ.ʼ τὸ δὲ ἀπορούμενον, πῶς μέγα προειπὼν ἐπιφέρει ὀλίγο, τοιοῦτόν ἐστι. τὸ ἕτερον αὐτῶν χρονικόν ἐστι, τὸ δὲ ἕτερον τοπικόν· ἤτοι γὰρ πολὺ τοῦ πεδίου προῆλθον αὐτῶν, οἱ δὲ ταχέως ἐπεδίωξαν, ὡς ἂν ἐφʼ ἀρμάτων· ἢ τῷ χρόνῳ πολὺ προέλαβον οἱ πεζοὶ, ρἱ δὲ ἱππεῖς τῷ καταταχῦναι ὀλίγον ὄπισθεν ἤσαν.

φθὰν δέ] πρὸς τὸ δοκοῦν μάχεσθαι· εἰ γὰρ μεγάλως ἔφθασαν, πῶς οἱ ἱππεῖς ὀλίγον μετεκίαθον αὐτῶν; λέγει δὲ “φθὰν δὲ μέγα” χρο- νικῶς, ἀντὶ τοῦ πολλῷ χρόνῳ προέλαβον, ὀλίγον δὲ μετεκίαθον τοπι- κῶς, οἷον ὀλίγῳ τόπῳ διεστῶτες μετʼ αὐτοὺς ἔκιον.

52. *ὀλίγον] ὅτι τῷ τόπῳ καὶ τῇ τάξει, οὐ τῷ χρόνῳ.

53, 54. ἐζήτηται πῶς ἐνεδέχετο αἷμα ἔχειν τὰς νεφέλας. καὶ λέγουσιν οἱ λύοντες τὸ ἀμφίβολον ὅτι ὡς ἐπὶ μεγίστῳ πολέμῳ πολλῶν ἀναιρουμένων τό αἷμα τούτων ἐπλήρου τοὺς πλησίον ποτα- μοὺς, ἀφ’ ἄν αἱ νεφέλαι λαμβάνουσαι τὸ ὕδωρ αἱματώδεις δρόσους ἔπεμπον.

54. ὅτι δοκεῖ σημεῖον εἶναι, ὅταν ἐπιψακάσῃ, οὐχ ὅταν ὕσῃ, καὶ ὅτι τὸ ἔμελλε πάλιν ἀντὶ τοῦ ἐῴκει. ἕως τοῦ αἰθέρος δὲ στικτέον, καὶ τοῖς ἄνω συναπτέον αὐτό.

55. *οὕτως Ἀρίσταρχος κεφαλάς ἐνθάδε.

ὅτι ἐνταῦθα μὲν γράφειν κεφαλάς οὐδὲν κωλύει, περιφραστικῶς ἀπὸ μέρους τῶν ὅλῶν σημαινομένων, κατὰ δὲ τὸ τῆς Ἰλιάδος προοί- μιον (1, 3) οὐκ ἐνδέχεται, ἐπιφερομένου τοῦ “αὐτοὺς δὲ ἑλώρια.”

56. *Τρῶες δʼ] ὅτι κοινὸν καὶ ἐπὶ τούτων τὸ ἐθωρήσσοντο.

62. οὔλιος] ὅτι τινὲς γράφουσιν αὔλιος, ὅ ἐστιν ἑσπέριος, πρὸς ὃν αὐλίζεται τὰ ζῷα. καὶ Καλλίμαχος “αὔλιος ὃς δυθμὴν εἶσι μετʼ ἠελίου.” ἔστι δὲ ἀλύπιος καὶ εἰς ἀνάπαυσιν ἄγων τὰ ζῷα. γραπτέον οὖν οὔλιον, ἵνα τὸν τοῦ κυνὸς σημαίνῃ, τὸν φθοροποιὸν καὶ λαμπρότα- τον, ᾧ καὶ τὸν Ἀχιλλέα ὁμοιοῖ “παμφαίνονθʼ ὥστʼ ἀστέρα ὅς ῥά τʼ ὀπώρης εἶσιν” (Il. 22, 26).

65. πᾶς] σημειοῦνταί τινες ὅτι τοῦτο ἀντὶ τοῦ ὅλος.

68. ὄγμον ὡς ὄλβον· τὰ γὰρ εἰς ος λήγοντα δισύλλαβα μονογενῆ, ἀρχόμενα ἀπὸ τοῦ ο καὶ ἔχοντα δύο σύμφωνα ἢ πλείονα, βαρύνεσθαι θέλει, οἷον ὄκνος ὄμβρος ὄρρος ὅσσος ὄρθος ὄρρος. οὕτως καὶ ὄγμος. ἡ διπλῆ δὲ, ὅτι τὸ ἐλαύνωσι τύπτωσι· καὶ τίθησιν ἐπὶ τῆς ἐκ χειρὸς πληγῆς τὸ ἐλάσαι.

69. ταρφέα ὡς ὀξέα· νῦν γὰρ ἐπιθετικὸν τὸ τοιοῦτον.

71. ὅτι φόβον τὴν φυγήν· ὃν δὲ ἡμεῖς φόβον, δέος λέγει.

72. ὅτι Ἄρίσταρχος ὑσμίνη γράφει χωρὶς τοῦ ι· φησὶ γὰρ, ἥ τε τῶν Ἑλλήνων ὑσμίνη καὶ βαρβάρων ἰσοκέφαλος ἦν· οἷον [*](8. ἕως τοῦ αἰθέρος στικτέον— 17. ἀλύπιος] Forma vitiosa pro αὐτό] Eadem in marg. inter, ἄλυπος omisso δέ. 19. παμφαίνονθʼ ὥστ’ ἀστέρα ὁ] στικτέον] διασταλτέον Fiedl. Nic. λάμφʼ ὥστ’ ἀστὴρ ὥ 24. ὅσσος] ὄσσος Eustathius. 14. καὶ ἐπὶ Cobetus] τὸ ἐπὶ ὄγκος Lehrsius Herod. p. 261. 16. αὔλιος ὃς Blomfieldus] αύλιος 25. ἐκ addidit Bekkerus. om. ἀστὴρ αὔλιος Apoll Rh. 4, 26. ἐλάσαι Bekkerus] ἐλάσσαι 1630.)

*οὕτως Ἀρίσταρχος, ἡ ὑσμίνη τὰς κεφαλὰς ἴσας εἶχεν· ἰσοκέ- φαλος ἦν αὐτοῖς ἡ μάχη. ἄλλοι δὲ ἴσας δʼ ὑσμίνῃ κεφαλὰς ἔχον.

75. πρὸς τὴν ἑξῆς ἀθέτησιν· οὐ γὰρ ἤσαν ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ πάντες οἱ θεοί. τὸ δὲ πάρεσαν, τρίτη ἀπὸ τέλους ἡ ὀξεῖα· ἐκ δὲ τοῦ παρῆσαν ἐγένετο.

ἕκηλοι] δασύνεται. τὸ γὰρ ε πρὸ τοῦ κ δασύνεσθαι θέλει, ὁπότε μὴ ἐκ κλίσεως τυγχάνοι ῥήματος ἢ ἀπὸ προθέσεως.

76. *σφοῖσιν] γράφεται οἷσιν.

*ᾗχι] Ἀρίσταρχος χωρὶς τοῦ ι τὸ ἧχι.