Scholia in Euripidis Orestem (scholia vetera et scholia recentiora Thomae Magistri, Triclinii, Moschopuli et anonyma)

ὡς ἀπέθρισεν

: ὡς ἐν τῇ σμικρότητι τῆς ἀφαιρέσεως μηδὲν ἀπολείπειν τοῦ ὑγιοῦς, μηδὲ τῷ κάλλει λυμήνασθαι. A.B. M.I.

εἴδετε

: ἐθεάσασθε πῶς κατὰ τὰς ἄκρας ἀπέκοψε τὰς τρίχας, φυλάσσουσα τὸ κάλλος. οὐ κάτ’ ἐρώτησιν δὲ, ἀλλ’ ἀποφαινομένη ταῦτα λέγει. Gr. τὸ παρά τοῦ παρ’ ἄκρας καὶ τὸ ἀπό τοῦ ἀπέθριξε ταυτόν ἐστι· τὸ γὰρ ἄκρας αἰτιατική ἐστιν, ἢ γενικὴν νοητέον, ἵν’ ᾖ ἀπὸ τοῦ ἄκρου αὐτὰς ἔτεμε. Gu.

129.

ἡ πάλαι γυνή

: ἤτοι πονηρὰ, ἢ τὰ αὐτὰ φρονοῦσα ἃ καὶ πρότερον. τοῦ γὰρ εἶναι εὔμορφος ἐπιμελεῖται. ἐλέγχει δὲ αὐτὴν ὅτι οὐδὲ τοῖς ἁμαρτήμασι σεσωφρόνισται, ἀλλ’ ἐν τοῖς ἤθεσι μεμένηκεν. A.B. C.M.I. ἢ κατὰ τὴν αὐτὴν μορφὴν, ἢ κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον. I. οὐκ ἠλλάχθη. Gr.

130.

θεοί σε μισήσειαν

: λάθρα τοῦτο εἶπεν. Gu.

131.

πᾶσάν θ’ Ἑλλάδα

: τὰ κατὰ μέρος εἰποῦσα ἐπήνεγκε τὸ καθόλου, ὡς καὶ Ὅμηρος ἦ κεν γηθήσαι Πρίαμος Πριάμοιό τε παῖδες ἄλλοι τε Τρῶες A.B.M.I.