Scholia in Euripidis Hecubam (scholia vetera et scholia recentiora Thomae Magistri, Triclinii, Moschopuli et anonyma)

912. κηλῖδʼ: ῥύπον. Gr. Fl. 56. μελαντηρίῳ, ἀμαυρώσει. Gu. βάρος, μίασμα. M. Fl. 21. μελανία τῆς αἴγλης. Fl. 59. ῥυπαρίαν [*](3. δωδεκάτῃ] δεκάτη Cobetus. Delendum νῆς. “νὺξ μὲν ἔην (φησὶν ὁ τὴν μικρὰν potius ἱσταμένου, ut patet Ἰλιάδα πεποιηκώς) μεσάτα (corrige μεσάτη), ex Clem. Alex. Strom. I. p. 381. λαμπρὰ δʼ ἐπέτελλε σελάνα κατὰ δὲ τὸ ὀκτωκαιδέκατον ἔτος τῆς (corrige σελήνη).” ἕτεροι Σκιροφοριῶνος Ἀγαμέμνονος βασιλείας Ἴλιον ἑάλω, τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ. ὀγδόην φθίνοντος Δημοφῶντος τοῦ Θησέως βασιλεύοντος Θαργηλιῶνος ponit etiam Dionysius Ἀθήνησι τῷ πρώτῳ ἔτει, Θαργηλιῶνος Ant. Rom. 1, 63. Accurate de μηνὸς δευτέρᾳ ἐπὶ δέκα, ὡς φησι Διονόσιος diversis his computationibus exposuit ὁ Ἀργεῖος, Ἀγίας δὲ καὶ Δερκύλος posuit Boeckh. in commentario ad ἐν τῇ τρίτῃ μηνὸς Πανήμου ὀγδόῃ φθνοντος᾿ Marmor Parium Corp. Inscr. vol. 2. Ἑλλανικὸς γὰρ (γὰρ om. Eusebius 9. 329. Praep. Ev. 10. p. 498. Fort. 4. ἀφῃρέθης om. I. δέ) δωδεκάτῃ Θαργηλιῶνος μηνὸς, καὶ ib. στεφάνου] στεφάνων I. τινὲς τῶν τὰ Ἀττικὰ συγγγραψαμένων 7. δὲ om. I. ὀγδόῃ φθίνοντος, βασιλεύοντος τὸ τελευταῖον 18. παῤ ἐμοῦ] Est scholion Triclinii. ἔτος Μενεσθέως, πληθούσης σελή-)

913. ἐμβατεύσω: ἐπιβήσομαι. ἀντὶ τοῦ εἰσέλθω εἰς σέ. M. βαδίσω. Gr. περιπατήσω. ἐμβατεύω τὸ περιπατῶ καὶ τὸ ἐξετάζω, ὡς τὸ καρδίας ἐμβατεύων. Gu. περὶ τῆς πόλεως ταῦτά φησιν πρὸς αὐτὴν ἀποκλαιομένη, ὅτι οὐκέτι σʼ ἐμβατεύσω ἐλευθέρῳ ποδὶ, καθάπερ καὶ πρῶτον, ἀγαλλομένη καὶ θάλλουσα. Fl. 33.

914. Οἱ Ἕλληνες, μὴ δυνάμενοι Τροίαν ἑλεῖν ἵππον κατεσκεύασαν ξύλινον, ἀνατιθέμενοι τοῦτον δῆθεν τῷ Ὀλυμπίῳ Διὶ τῷ Τροίαν φυλάσσοντι. ἐμβαλόντες δὲ τούτῳ πολλούς τε ἄλλους τῶν ἡρώων καὶ Μενέλαον ἔστησαν πρὸ τῶν τειχῶν, αὐτοὶ δὲ ὑπεχώρησαν εἰς τὰς ναῦς, καὶ ἀνηνέχθησαν ἐν θαλάσσῃ, δοκοῦντες οἴκαδε ἀναστρέφειν. οἱ τοίνυν Τρῶες, ἐπιχειρήσαντες εἰσαγαγεῖν εἰς τὴν πόλιν τὸν δούρειον ἵππον, ἐπεὶ οὐχ οἷός τε ἦν ἔνδον γενέσθαι διὰ τὸ μέγεθος, ἔνα τῶν πύργων, ὡς φασί τινες, κατενεγκόντες, οὕτως ἔνδον τὸν ἵππον ἤγαγον. βαθείας δὲ νυκτὸς γενομένης καὶ τῶν Τρώων ἀμερίμνως κειμένων, ὡς μηδενὸς τῶν Ἑλλήνων φαινομένου ἐν τῷ λιμένι, ἐξελθόντες ἐκ τοῦ ἵππου οἱ Ἕλληνες, ἔχοντες καὶ προδότας τῆς Τροίας, ἀναβάντες ἐπὶ τοῦ τείχους μετὰ πυρσῶν καὶ βοῆς, ἐκάλεσαν τοὺς Ἕλληνας, οἵτινες ἀφικόμενοι παρεστήσαντο τὴν Τροίαν. Gu. I. μεσονύκτιος: ἀντὶ ἐπιρρήματος ἤγουν κατὰ τὸ μεσονύκτιον. Gr. μεσονύκτιος Ἀττικόν· οὕτω λέγεται καὶ ὀλίγοις ἔτεσι καὶ ὀλιγοετὴς, καὶ πολλοῖς ἔτεσι καὶ πολυετὴς ἀπεβίω. Gr. ἀπωλλύμαν : ἐφθειρόμην καὶ αἰχμαλωτιζόμην. Fl. 56. ἀπωλόμην. Gr. ἐφθάρην. Gu.

915. ἦμος: ὁπηνίκα. Gr. ἐκ δείπνων: μετὰ τοὺς δείπνους. Gu. Fl. 33.

916. κίδναται: διαχέεται. B. ἡνίκα ἐκ δείπνων ἐπὶ τῶν ὀφθαλμῶν ὁ γλυκὺς ὕπνος κατασκεδάζεται. B. ἐπʼ ὄσσοις: ἐπὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς. M. κέχυται. Gr. ἐπέρχεται, διαχέεται, ἐφαπλοῦται. [*](10. Τροίαν] τὴν τροίαν 1. πον, quod om. Gu. 11. τοῦτον δῆθεν] δῆθεν τοῦτον I. 16. ἔνδον] εἴσω I. ib. Τροίαν] τὴν τρρίαν 1. 17. ἤγαγον] εἰσήγαγον I. 15. εἰσαγαγεῖν om. ., sed habet 22. ἀφικόμενοι] ἐπανελθόντες I. ἀγαγεῖν post δούρειον (δούριον Gu.) ἵπ-)

μολπᾶν ἄπο καὶ χοροποιῶν: τουτέστι καταπαύσαντες τοὺς χοροὺς καὶ τὰς ᾠδὰς καὶ τὰς θυσίας οἱ ἄνδρες ἀνεπαύοντο ἐν τοῖς οἴκοις ἀμέριμνοι, ὡς ἀναπλευσάντων τῶν Ἑλλήνων. οἱ γὰρ Ἕλληνες εἰς Τένεδον προσορμισθέντες καὶ ἔμφασιν ποιήσαντες τῆς οἴκαδε ἐπανόδου νυκτὸς ἐπῆλθον τοῖς Τρωσὶν ἀπὸ χορειῶν καὶ εὐωχιῶν οὖσι διὰ τὴν καθίδρυσιν τοῦ δουρείου ἵππου καὶ κεκμηκότας ἀνεῖλον αὐτούς. B.

918. θυσίαν: Δωρικόν· ἂς ἐποιεῖτο τοῖς θεοῖς εἰς ἐλευθερίαν. Gu. ἔθος ἦν μετὰ ἀπαλλαγὴν λοιμοῦ καὶ πολέμου ᾄδειν τοῖς θεοῖς εὐχαριστήρια, καὶ θύειν αὐτοῖς, καὶ ἐν χαρᾷ διάγειν, καὶ ᾄδεῖν παιᾶνας. τοῦτο δὴ καὶ οἱ Τρῶες ἐποίησαν νομίσαντες ὅτι οἱ Ἕλληνες ἔφυγον καὶ τοῦ πολέμου ἔπαυσαν. λέγει γοῦν ὁ χορόςʼ ὁπηνίκα τοῦ πολέμου ἔπαυσαν, καὶ διεσκορπίσθη μετὰ τοὺς δείπνους ὁ ὕπνος ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς. μετὰ γὰρ τοῦ ἀρίστου ἔρχεται καὶ ὁ ὕπνος ἀπὸ τῆς ὑγρότητος τῶν βρωμάτων. καταπαύσας δὲ ὁ ἀνήρ μου ἀπὸ τῶν ὕμνων τῶν θεῶν καὶ τῶν χαροποιῶν θυσιῶν, ὧν τοῖς θεοῖς ἔθυον τοῦ 20  πολέμου ἀπαλλαγέντες, ἔκειτο ἐν τοῖς θαλάμοις. Fl. 59.

919. ἔκειτο: τὸ ἑξῆς, πόσις ἐν θαλάμοις ἔκειτο ναυτῶν οὐκέθʼ ὁρῶν ὅμιλον, ξυστὸν δʼ ἐπὶ πασσάλῳ ἔκειτο. ἀπὸ κοινοῦ γὰρ τὸ ἔκειτο. B. M. τὸ ἔκειτο πρὸς τὸ ναύταν οὐκέθʼ ὁρῶν ὅμιλον συναπτέον· τὸ δὲ ξυστὸν δʼ ἐπὶ πασσάλῳ διὰ μέσου. λάμβανε δὲ εἰς· τὸ πασσάλῳ ἢ ἔκειτο ἀπὸ κοινοῦ, ἢ ὑπῆρχεν, καὶ μὴ ὥσπερ τινὲς τῶν ἀμαθῶν τὸ ἔθηκεν, αἰτιατικὴν τὸ ξυστὸν λογιζόμενοι. Gu. I. ἐν θαλάμοις: ἐν τοῖς οἴκοις ἀμέριμνος. Fl. 17. 59. κοίταις. Fl. 21.

920. ξυστὸν δʼ ἐπὶ πασσάλῳ; τὸ δὲ ἀκόντιον ἐπὶ τῶν πασσάλων ἐκρέματο, ἐπεὶ τὸν τῶν Ἑλλήνων ὄχλον οὐκ ἐθεωροῦμεν ἐν τῇ Τροίᾳ· τὸ δὲ ἀκόντιον εἰπὼν ἀπὸ μέρους ἐδήλωσεν ὅλα τὰ ὅπλα. B. M. ξυστόν: δόρυ, ἀκόντιον. B. τὸ δόρυ αὐτοῦ. ἀπὸ μέρους ἐδήλωσε τὰ ὅπλα ὅλα. Gu. ἀπὸ ἑνὸς πάντα δηλοῖ. Fl. 21. ἐπὶ πασσάλῳ : ἔκειτο. Gr. ἦν, ἢ ἔκειτο ἀπὸ κοινοῦ. ἀπῃώρησεν. Gu. ἐκρέμασεν. Fl. 21.

922. ἐμβεβαῶτα: τὸ ἐμβαίνω εἰ μὲν πρὸς δοτικὴν συντάσσεται, τὸ ἐν ἔχει τὴν δύναμιν, εἰ δὲ πρὸς αἰτιατικὴν, τὸ βαίνω, ὥσπερ κἀνταῦθα τὸ ἐμβεβαῶτα Τροίαν Ἰλιάδα. φησὶ δὲ καὶ Φιλόστρατος ἐν τοῖς Ἡρωϊκοῖς “ἐμβὰς τὴν ναῦν.” Gu. 1. ἐμβεβῶτα χρὴ γράφειν, οὐκ ἐμβεβαῶτα· οὐχ οὕτω γὰρ ἔχει πρὸς τὸ μέτρον ὀρθῶς, ἀλλʼ ἐκείνως. I. ἐμβεβῶτα: ἤγουν βαδίζοντα, ἀναστρεφόμενον, περιπατοῦντα, βαίνοντα. Fl. 17. περικυκλοῦντα. Fl. 59. ἐπιβαίνοντα. Fl. 6.

923. ἐγὼ δὲ πλόκαμον: ἐγὼ δὲ τὸν πλόκαμον ηὐτρέπιζον κατὰ τάξιν, καὶ ἐκόσμουν ἐν μίτραις καὶ αἰτανίοις ἀναδέτοις, ἤτοι ἐπάνω τῆς κεφαλῆς δεδεμένοις, λεύσσουσα εἰς κυκλοτερεῖς αὐγὰς τῶν χρυσέων κατόπτρων, ἵνα πέσοιμι εἰς τὴν κοίτην. εἰς δὲ τὴν πόλιν ἔμολεν ἦχος. κέλευσμα δὲ, ἤτοι βοὴ τῶν Ἑλλήνων, ἦν κατὰ τὸ ἄστυ τῆς Τροίας τόδε, ὦ Ἕλληνες, πότε δὴ, πότε πορθήσαντες τὴν Τρωικὴν ἐξοχὴν, τουτέστι τὴν ἀκρόπολιν, παραγενήσεσθε εἰς τοὺς οἴκους; τὴν προσφιλῆ δὲ κοίτην λιποῦσα μονοχίτων, καθὰ κόρη Λακεδαιμονία, καθίζουσα πρὸς τὴν σεμνὴν Ἄρτεμιν ἱκέτις οὐκ ἤνυσα ἡ ἀθλία, τουτέστιν οὐκ ἠδυνήθην σωθῆναι. ἄγομαι δὲ ἐπὶ τὸ πέλαγος τὸ θαλάσσιον, ἰδοῦσα τὸν ἐμὸν ἄνδρα θανόντα, καὶ τὴν πόλιν ἀπὸ μακρόθεν ὁρῶσα, ἀφʼ οὗ ἐπίστροφον ἡ ναῦς ἐσάλευσε πόδα. I.

πλόκαμον: τὰς τρίχας. Fl. 59. τὴν ἐμὴν πλεξίδαν. Fl. 21. ἀναδέτοις: καὶ σήμερον οὕτως λέγεται ἀναδέτοις. Fl. 59. ἐγὸ δὲ [*](1. τὸ δὲ—τὰ ὅπλα] τὸ δὲ ἀκόντιον ubi vid. Boiss. p. 335. ἀπὸ μέρους εἶπεν ὅλα τὰ ὅπλα M. et in ib. ἐμβεβῶτα—] AnnotatioTriclinii. margine altera ἀπὸ ἑνὸς τὰ πάντα 17. αἰτανίοις etiam in Gr. v. 924. scriptum super μίτρασιν et ibidem ὅπλα δηλοῖ. 9. βαίνω] βαίνει I. Fl. 59. ad v. 923. et ἀειτάνιον v. 18. καὶ om. I. 11. τοῖς om. I. Philostrati locus 22. παραγενήσεσθε Barnes. παρα- est p. 666. (ubi ἐμβῆναι τὴν ναῦν), γενήσεσθαι I.)

924. μίτραισιν: αἰτανίοις. Gr. ὑφάσμασι κεφαλοδεσμίοις, ἐκ μετάξης πλέγμασι. Gu. μίτρα λέγεται τὸ ἀειτάνιον μιτηρόν τι ὂν, καὶ συγκόπτεται τὸ η. μίτος δὲ λέγεται ἡ μία τοῦ χρυσαφίον, εἴτε τῆς μετάξης ἴτρα. καὶ τὰ νῦν λεγόμενα βιτάρια ἰδιωτικῶς μιτάρια λέγονται, ὡς μετὰ τῶν μίτων πλεκόμενα. Fl. 59. ἐρρνθμμιζόμαν: ἔταττον, ἐκόσμουν. Gr. ἐκαλλωπιζόμην, ἐκοσμούμην, διεχωρίζον. Gu. κατεκόσμουν, κατὰ ῥυθμὸν ἐτίθουν. εὕρημα δὲ γυναικεῖον τὸ καὶ μέσης νυκτὸς καλλωπίζεσθαι. μίτραις δὲ τοῖς κεφαλοδεσμίοις. B.

925. χρυσέων χρύσεα ἔνοπτρα λέγει διὰ τὸν κόσμον. ἔνοπτρον καὶ κάτοπτρον τὸ αὐτό· ἔσοπτρον δὲ τὸ φανάριον. Gr. κυκλοτερῶς ἀντὶ μολίβδου ἢ ξύλου εἶχε χρυσάφιον τὸ ἔνοπτρον. Fl. 59. κακόζηλον δὲ φαίνεται τοῦτο· οὐ γὰρ κατὰ τὴν νύκτα ὁρῶσιν αἱ γυναῖκες τὰ κάτοπτρα, ἀλλὰ κατὰ τὴν ἡμέραν. ὅμως δὲ δεικνύει τὸ φιλήδονον, ὅπερ εἶχον. Fl. 59. διὰ τὸ ἀπίθανον τούτου καιροῦ. Fl. 10. διασυρτικῶς τῶν γυναικῶν τὸ καὶ μέσης νυκτὸς καλλωπίζεσθαι. Fl. 10.

926. λεύσσουσ’ : βλέπουσα. Gu. Fl. 56. 59. ἀτέρμονας δὲ περιφερεῖς· τούτων γὰρ οὐκ ἔστι τέρμα· τὰ γὰρ κυκλοτερῆ τέρματα οὐκ ἔχει. λέγει δὲ λεύσσουσʼ ἐς κυκλοτερεῖς αὐγάς, τουτέστι τὰς τέλος μὴ ἐχούσας· τούτων γὰρ οὐκ ἔστι τέρμα. παρὰ τὸ εἰωθὸς δὲ ἔφη μεσονύκτιον ἐνοπτρίζεσθαι. B.I. κυκλοτερεῖς. Gr. μὴ τέλος, ὡς κυκλοτερεῖς, ἐχούσας, ἀτελειώτους. Gu. αὐγάς: ὄψεις. Gr. I. λαμπηδόνας. Gu. ἐπὶ τοῦ βλεπομένου, οὐκ ἐπὶ τοῦ βλέποντος. Gr. Fl. 6. 9. 17. 56. 59. 76.

927. ἐπιδέμνιος: ἀντὶ ἐπιρρήματος, (Cant.) ἤγουν ἐπὶ τῇ κοίτῃ. r. Fl. 6. 9. 17. 21. 56. 59. 76. ἐπὶ τοῖς στρώμασι. Gu. ἤγουν ἐπὶ κοίτην. ἔστι δὲ τοῦτο καὶ τὸ εἰς εὐνήν ἐκ παραλλήλου. Gu. ὡς: ἵνα. M.

928. ἀνὰ δὲ κέλαδος: τὸ δέ οὐκ ἔστι περισσὸν, ὡς οἴονταί τινες, ἀλλʼ εἰώθασιν οἱ Ἀττικοὶ ἐν ταῖς ἀποδόσεσι καὶ ἐπαναλήψεσι τοῦτο τιθέναι. ὃ ζητῶν πανταχοῦ εὑρήσεις. Gu. I. ἀνὰ δὲ πόλιν: ἀνὰ τὴν πόλιν δὲ ἔμολεν, ἤγουν ἐπῆλθε, κέλαδος, φωνὴ, ἤχος, θόρυβος. Fl. 6. 9. 17. 21. 56. 59. 76. Gr. ἐν ὅσῳ δὲ ταῦτα ἐποίουν, κατέλαβεν ἀνὰ τὴν πόλιν κέλαδος καὶ θόρυβος· οἱ γὰρ ἔξω Ἕλληνες ἐλθόντες παρεκελεύοντο τοῖς ἐν τῷ δουρείῳ ἵππῳ Ἕλλησιν ἀνοῖξαι αὐτοῖς τὰς πύλας καὶ εἰσελθεῖν λέγοντες αὐτοὺς, πότε δὴ πορθήσαντες τὴν Ἰλιάδα σκοπιὰν ἐλεύσεσθε εἰς τοὺς οἴκους; Fl. 59. ὅσα ῥήματα κίνησιν ἔχουσιν ἐμμέσως, μετὰ προθέσεων ποιοῦσι τὴν σύνταξιν· ἔρχεται εἰς τὸν τόπον, καὶ βαδίζει, καὶ κινεῖται, καὶ τὰ ὅμοια. Gr.

929. κέλευσμα: βοὴ τῶν Ἑλλήνων, φώνημα. Gu. προσφώνημα. Fl. 21. φωνή. 33.

930. πότε: λείπει τὸ, εἰ μὴ νῦν. ὁ δὲ νοῦς, τοῦτο δὲ, φησὶν, ἔλεγον οἱ Ἕλληνες, παρακελευόμενοι ἀλλήλοις, πότε δὴ τὴν ἀκρόπόλιν πορθήσαντες τῆς Τροίας παραγενήσεσθε εἰς τὰ οἰκεῖα; B. M.I.

931. σκοπιάν: ἤγουν τὴν ἀκρόπολιν. M. Gr. ἢ τὴν ὑψηλὴν Τροίαν. ἀπὸ μέρους τὸ ὅλον. Gu. σκοπιὰ λέγεται ὁ ὑψηλὸς τόπος, εἰς ὃν ἱστάμενοι ἀποσκοπεύουσι περί τινων. Gr. Ἰλιάδα σκοπιὰν λέγει ἢ τὴν ἀκρόπολιν, ἢ, ὡς τῷ Ὁμήρῳ δοκεῖ, ἐπὶ ὑψηλοῦ τινος τόπου ἔκειτο τὸ κάστρον, καθὼς αὐτὸ τοῦτο δηλοῖ. σκοπιὰ δὲ λέγεται [*](5. περισσὸν] περιττὸν I. 21. παραγενήσεσθε Barnes. παρα- 6. καὶ ἐπαναλήψεσι om. Gu. γενέσθαι M. παραγένησθε B.I. quod 12. αὐτοῖς Matth. pro αὐτάς. ex more recentionum pro futuro 13. ἐλεόσεσθς Matth. pro ἐλεύ- positum esse potest. σεσθαι. ib. οἰκεῖα] οἰκία Matth. 19. λείπει τὸ] τὸ om. M. 23. ἤγουν om. M. ib. ὁ δὲ νοῦς om. I. 24. σκοπιὰ] σκοπιὰς Gr. 20. ἀλλήλοις] ἀλλήλους 1. 27. τόπου Matth. pro τρόπου. ib. δὴ addidi ex M.)

932. λέχη: στρώματα. Gr. τὴν στρωμνήν. Fl. 59. φίλια τὰ προσφιλῆ. B. M. μονόπεπλος: αἱ Λακεδαιμόνιαι γυναῖκες ἐν τοῖς ἀγῶσι μονοχίτωνες ἦσαν, πόρπας ἐφʼ ἑκατέρου τῶν ὤμων ἔχουσαι· ὅθεν καὶ δωριάζειν τὸ γυμνοῦσθαι Ἀνακρέων φησί. Gu. I.

934. λιποῦσα Δωρὶς ὡς κόρα: Δοῦρις ἐν τῷ β΄ τῶν Ὥρῶν γράφει οὕτως “κατὰ δὲ τοῦτον τὸν χρόνον ὑπὸ Αἰγινητῶν Ἀθηναῖοι κατὰ θάλατταν ὀχλούμενοι πέμπουσι πεζοὺς εἰς τὴν νῆσον ὑπολαμβάνοντες, ἂν φθάσωσι πεζοὺς ἀποβιβάσαντες, πολλὰ βλάψαι τὴν Αἴγιναν. οἱ δὲ ἐπεξελθόντες, ἔτυχον γὰρ αὐτοῖς προσκαταπεπλευκότες τῶν Σπαρτιατῶν τινὲς, τοὺς Ἀθηναίους ἀπαντῶντας ἀπέκτειναν πλὴν ἑνός. τοῦτον δὲ ἀπέστειλαν ἀπαγγελοῦντα. τὸν δὲ, ὡς ἦλθεν, περιέστησαν αἱ τῶν τεθνεώτων γυναῖκες αἱ μὲν ἐρωτῶσαι τοὺς ἄνδρας τί γεγόνασιν, αἱ δὲ τοὺς υἱοὺς, αἱ δὲ τοὺς ἀδελφούς. ἐτύγχανον δὲ φοροῦσαι κατ᾿ ἐκεῖνον τὸν χρόνον Δωρίδα στολήν. τὰς περόνας οὖν ἀπὸ τῶν ὤμων ἑλκυσάμεναι τὸν ἄνθρωπον πρῶτον ἐξετύφλωσαν, εἶτα ἀπέκτειναν. οἱ δὲ Ἀθηναῖοι μεγάλην ἡγήσαντο συμφορὰν τὸ γενόμενον πάθος. ἔδοξε δὲ αὐτοῖς περιελέσθαι τῶν γυναικῶν τὰς περόνας, ἐπείπερ εἰς ὁπλισμὸν αὐταῖς περιέστησαν, οὐ φυλακὴν τῆς ἀμπεχόνης. πάντων δὲ ἰδιαίτατον συνέβαινεν ἐπὶ τῶν Ἀθηναίων. οἱ μὲν γὰρ κόμας ἐφόρουν, αἱ δὲ γυναῖκες ἐκείροντο, καὶ τοῖς μὲν ἀνδράσι ποδήρεις ἦσαν χιτῶνες, αἱ δὲ γυναῖκες ἐβρύαζον ἐν τῇ Δωρίδι στολῇ, διόπερ καὶ εἰς ἡμᾶς πολλοὶ τοὺς ἀχίτωνας δωριάζειν ἔφασαν.” M.

Δωρὶς ὡς κόρα: αἱ Λακεδαιμόνιαι κόραι διημερεύουσιν ἄζωστοι καὶ ἀχίτωνες, ἱματίδιον ἔχουσαι πεπορπημένον ἐφʼ ἑκατέρου τῶν ὤμων. καὶ Καλλίμαχος

Δωρὶς ὡς κόρα: Λακεδαιμονία. Gr. Μονεμβασιώτισσα. Gu. αἱ Δωρίδες κόραι ἐρχόμεναι εἰς τὸν ναὸν τῆς Ἀρτέμιδος ἐνθουσιῶσαι μετὰ ἑνὸς μόνον χιτῶνος ἤρχοντο. λιποῦσα δὲ καὶ καταλείψασα τὰ φίλια λέχη, ἤγουν τὴν στρωμνὴν αὐτὴν, ἐπεὶ ἀνεπαύετο (καλεῖ ταῦ- [*](1. αἱ Λακεδαιμονίων —] Hoc scho- 8. οἱ δὲ] οἳ δ' B. lion in B.I. legitur post scholion 9. σωθεὶς om. I. proximum, praefixo ἄλλως. 10. ὑπαντήσασαι M. περιστᾶσαι 4. ἔτι καὶ τῶν I. cum interpunc- B.I. tione ante ἔτι, et sic B. M. quoque, ib. γυναῖκες M. γυναῖκες καὶ B.I. in quibus est ἔτι δὲ καὶ τῶν. ib. ἀφελόμεναι τὰς π. τῶν ὤ. (ad- 5. ὀλίγα] ὀλίγαι M. unde Cobe- didi καὶ) τυφλώσασαι πρῶτον ἀπέκτει- tus ὀλίγαι οὕτως εἰσὶν ἐσταλμέναι. νᾶν M. τὰς π. τῶν ἄ. ἀφελόμεναι ἐξε- ib. οὕτως Cobetus. ὅ· B.M.I. τύφλωσον, εἶτα ἀπέκτειναν B.I. 6. γυμνουμένας B. γυμνουμένους M. 12. δεινὸν ἡ.] δεινὸν M. 13. οὐ φυλακὴν B. M. καὶ οὐ πρὸς γυμνὰς I. 7. Ἄλλως. ὑπὸ— M. In BI. φυλακὴν I. δωρὶς ὡς κόρα: θοῦρις ἐν τῷ ιβ΄ τῶν ὤρων ib. αὐτοί τε] αὐτοί γε M. (non καὶ (sic vel ὥρων Β.) γράφει οὕτως ὡς ὑπὸ αὐτοί γε) Idem ἐκόμουν. etc. Sed Duridis nomen nihil ad 15. ἐν ταῖς] ἐν om. I. ea pertinere quae sequuntur ex ib. δωρικαῖς M. in quo literae δω scholio quod supra ex M. edidimus et circumflexus supersunt. δωρίαις patet, in quo Duridis verba appo- B.I. sita sunt. ib. πειρατευόμενοι] στρατευόμενοι M. 16. καὶ εἰς ἡμᾶς B. M. εἰς om. I.)