Scholia in Euripidis Hecubam (scholia vetera et scholia recentiora Thomae Magistri, Triclinii, Moschopuli et anonyma)

537. κόρης ἀκραιφνές: καθαρὸν, ἄχραντον, τουτέστι τὸ τῆς παρθένου. A.M. ἀκραιφνὲς τὸ καθαρόν. ὑψηλόν--- καὶ τὸ ἀκραιφνοῦς [*](5. πρώτου MaItb. πρωτοτύπου I. 27. τὰ σίδηρα] τὰ πρυμνήσια Κing. 11. τὰς θελκτηρίους— δαίμονας] τὰς ἀγκύρας Matt. utrumque ex Verba τὰς θ. τὰς πραῦνούσας—δαί- scholio v. 539. ubi σίδηρα est in μονος pro gl. habet Gu., λαλούσας B. pro κηλούσας scripto. 30. καθαρὸν] τὸ καθαρὸν καὶ A. 13. κηλούσας] κατακηλούσας A.)

538. πρευμενής: γαληνὸς, ἥσυχος, ἵλεως. Fl. 17. πρᾶος καὶ εὐμενής. Fl. 6. 9. 21. 5. 59. 76. Gr. συμπαθὴς, ἵλεως. Gu. σὺ δὲ γενοῦ ἡμῖν πρᾶος, ἵλαος. Fl. 33. πρᾶος, εὐμενής. ἐκ γὰρ τῶν δύο σύγκειται ἡ λέξις. B. M. Flor. 59. ἀντὶ τοῦ ἀλύπου, ἀπὸ τοῦ πράου καὶ εὐμενοῦς. M. τὸ πρευμενὴς ἐκ δύο ταὐτοσημάντων γίνεται λέξεων, τοῦ πρᾶος καὶ εὐμενής. γίνεται οὖν πραευμενὴς, εἶτα κατὰ κρᾶσιν πρευμενής. ἢ πρευμενὴς καὶ πρἄος καὶ εὐμενὴς γενοῦ ἡμῖν, ὥστε λῦσαι τὰς πρύμνας καὶ τὰ χαλινωτήρια τῶν νεῶν, ἤγουν λυθῆναι, ἢ γενοῦ δὲ ἡμῖν πρευμενὴς καὶ ἔπειτα λῦσαι καὶ λυθῆναι ποίησον τὰς πρύμνας καὶ τὰ χαλινωτήρια τῶν νεῶν. στικτέον εἰς τὸ “πρευμενὴς δʼ ἡμῖν γενοῦ,” εἶτα δὸς ἡμῖν λῦσαί τε τὰς πρύμνας καὶ τὰ χαλινωτήρια τῶν νεῶν. Fl. 59.

539. πρύμνας: σίδηρα. B. πρύμνας καὶ χαλινωτήρια: περίφρασις. Il. 17. περιφραστικῶς τὰ πλοῖα. Gu. τὰ ἀπόγεια σχοινία. Fl. 10. χαλινωτήρια: τὰ σχοινία. B. τὰ πρυμνήσια. Gr. τὰς ἀγκύρας, τὰ ἀπόγεια σχοινία. Gu. καὶ ἡνίκα τὰ τῶν νεῶν δέματα λῦσαι θελήσομεν καὶ πορεύεσθαι βουληθῶμεν καὶ ἐπανελθεῖν εἰς τὰς πατρίδας, ἐπίδος ἡμῖν πραέως ἀπʼ Ἰλίου ἐπαναζεῦξαι. Fl. 33.

540. πρευμενοῦς τʼ ἀπʼ Ἰλίου νόστου τυχόντας: ἀπελθεῖν ἀπὸ τῆς Τροίας εἰς τὴν πατρικὴν γῆν τυχόντας πρευμενοῦς, ἤτοι ἀλύπου, νόστου. ἀπὸ τοῦ πράου καὶ εὐμενοῦς. A.

541. νόστου: στροφῆς. Fl. 17. ἐπιστροφῆς. Fl. 21. ὑποστροφῆς. Fl. 56. καταστροφῆς. Fl. 6. τυχόντας, ἀντὶ τοῦ τυχεῖν. Fl. 21. καινόσχημον πρὸς τὸ ἀπαρέμφατον. τυχοῦσι γὰρ ἔμελλεν εἰπεῖν πρὸς τὸ ἡμῖν. Gu. “δὸς ἡμῖν” εἰπὼν ὤφειλε “ τυχοῦσιν” εἰπεῖν· ὁ δὲ ὥσπερ ἐκ μεταμελείας ἀποδίδωσι τὸν λόγον κατʼ αἰτιατικὴν πρὸς τὸ ἀπαρέμφατον. Gr. 1. μολεῖν, ἀπελθεῖν δὸς ἡμῖν, ἀπὸ κοινοῦ τὸ δός. Fl. 21. 59.

542. τοσαῦτʼ ἔλεξε: τοσαῦτα εἶπεν, ὅλος δὲ ὁ στρατὸς εὐχὴν ἐποιήσατο, ἤτοι ἐπʼ ἐκείνων ηὔξατο, ἤγουν μετὰ τὸ πληρῶσαι ἐκεῖνον τὴν εὐχὴν ἢν ηὔξατο. Gr. I.

ἐπηύξατο: ἐπὶ τῇ Νεοπτολέμου εὐχῇ. Gu.

543. ὁμφίχρυσον: τὸ ἀμφοτέρωθεν κεχρυσωμένον ξίφος διὰ τῆς λαβῆς λαβὼν, εἶτα λαβὼν ἀπὸ τῆς κώπης τὸ ἀμφίχρυσον ξίφος ἐξεῖλκεν ἀπὸ τῆς ξιφοθήκης. ἀμφίχρυσον δὲ νοητέον τὸ ξίφος οὐ κατὰ τὰ κοπτικὰ μέρη, ἀλλὰ κατὰ τὴν κώπην μόνην, ἤγουν τὸ κρότημα, ἵνʼ ᾖ τὸ ἀμφίχρυσον ἀντὶ τοῦ περίχρνσον. A. εἶτʼ ἀμφίχρυσον: ἔπειτα περικεχρυσωμένον ξίφος λαβὼν ἀπὸ τῆς λαβῆς ἐξεῖλκε τῆς θήκης. 1. τὸ κεχρυσωμένον διὰ τῆς λαβῆς λαβών. B. M. εἶτα περίχρυσον σπάθην λαβὼν παρὰ τοῦ πιέσματος ἔσυρεν ἐκ τῆς ξιφοθήκης καὶ τοῖς ἐγκρίτοις ἔνευσεν. Fl. 33. φάσγανον: τὸ ξίφος τὸ ἐν σφαγαῖς γαννυσκόμενον. ἢ παρὰ τὸ φάος καὶ τὸ γάνος τὸ στίλβον οἷόν τι σκεῦος γεγανωμένον. κουλεὸς δὲ ἡ ξιφοθήκη ἀπὸ τοῦ ἐν αὐτῇ τὰ ὀλοὰ, ἤγουν τὰ ὀλέθρια, ξίφη κεῖσθαι. B.I.

544. ἐξεῖλκε: ἀνέσπα. Fl. 59. ἐξέβαλε. ἐκ τοῦ Ὁμήρου τοῦτο ἔχει. Gu. λογάσι δʼ Ἀργείων: τοῖς ἐπιλέκτοις. B. M. Gr. ἐκκρίτοις. Gu. καὶ τοῖς ἐπιλέκτοις νεανίαις τοῦ στρατοῦ τῶν Ἑλλήνων ἔνευσε τὴν κόρην κρατῆσαι. I.

545. ἔνευσε: ὥρισε. Fl. 56. ὑπεσήμανε. Gu. λαβεῖν: ἤγουν κατασχεῖν. Fl. 10. 17. ὥστε κρατῆσαι. Gu.

546.—551. ἡ δʼ ὡς ἐφράσθη: αὕτη δὲ ἐπεὶ ἐφράσατο καὶ ἐνόησε, τοῦτον τὸν λόγον ἐδήλωσεν· ὦ Ἕλληνες οἱ πορθήσαντες τὴν ἐμὴν πόλιν, ἐθελουσίως θέλω τεθνήξεσθαι. ὅρα ἵνα μή τις ἅψηται καὶ προσεγγίσῃ τοῦ ἐμοῦ σώματος· παρέξομαι γὰρ τὸν λαιμὸν εὐκαρδίως τε καὶ εὐψύχως. ἀπολελυμένην δέ με πρὸς θεῶν ἀφέντες κτείνατε, ἵνα ἐλευθέρα θάνω, καὶ μὴ δούλη δηλονότι. I. ἡ δὲ Πολυἐπʼ [*](2. ἐκείνων—ηὔξατο] Gr. inci- 15. ἀπὸ—κεῖσθαι] ἀπὸ τοῦ κεῖσθαι pit ab ἐπʼ ἐκείνῳ (sic) et τελέσαι ha- ἐν αὐτῇ τὸ ὀλοὸν καὶ ὀλέθριον Fl. 59. bet pro πληρῶσαι, omittit autem ἢν 16. ὀλοὰ] οὐλοὰ I. 28. ἡ δὲ Πολυξένη —ἐφάπτηται] Si- ηὔξατο. 11. λαβῆς] χειρὸς B. mile scholion, sed in fine defectum 13. τὸ ξίφος —γεγανωμένον] τὸ ἐν est in A. αὕτη δὲ ἡ Πολυξένη ὡς ἐν. . . σφαγαῖς γανύμενον (conf. Eustath. ὡς ἤκουσεν, ὡς ἐνόησεν ὅτι μέλλουσι ταύ- p. 675, 58.), ἢ τὸ γεγανωμένον ἤγουν της δέξασθαί τινες, εἶπε τοῦτον τὸν λόγον, στίλβον σκεῦος I. ἑκοῦσα θνήσκω, μή τις ἅψηται . . . . . .)

ἐσήμηνεν: ἔλεγεν. Fl. 21. ἀντὶ τοῦ εἶπεν. M. Fl. 10 ἐδήλου. Gr.

547. ὦ τὴν ἐμήν: ἐνταῦθα φαίνεται τὸ ἀνδρεῖον τῆς Πολυξένης. Gu. πέρσαντες: πορθήσαντες. B. Gr. Ἀργεῖοι: Ἕλληνες. B.

548. ἑκοῦσα: εὐτόλμως. Fl. 6. 9. 10. 21. 5. 59. 76. ἑκοντί. τὸ ὄνομα ἀντὶ ἐπιρρήματος. Gu. μή τις: ὁρᾶτε ἵνα οὐδείς. Fl. 6. 9. 21.56. 59. 76. Gr. χροός: χρώματος. Fl. 17. σώματος. Gu.

549. παρέξω: δώσω τὴν δειρὴν, ἤγουν τὸν λαιμὸν, τολμηρῶς, εὐτόλμως. δώσω, καὶ παρέχω καὶ παρέχομαι ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ λέγεται. Fl. 6. 9. 21. 50. 59. 76. Gr. δώσω τράχηλον εὐτόλμως. B. Fl. 17. καθὼς δέ εἰμι βασιλὶς, τοσαυτικῶς θανῶ καὶ ὁλωεγκαρδίως παραδίδω τὸν ἐμὸν αὐχένα. Fl. 33. εὐκαρδίως: τολμηρῶς, εὐτόλμως. Gr. θαρσαλέως. Gu.

550. ἐλευθέραν: ἤτοι ἄδετον, ἀδέσμευτον, καταλείψαντες κτείνατε, ἵνα ὡς ἐλευθέρα ἀποθάνω. δουλείαν γὰρ ἡγεῖτο καὶ τὸ δεδεσμένη θανεῖν. ἡ δὲ σύνταξις οὕτως, πρὸς θεῶν ὁρκωμοτικῶν μεθέντες με, ἀντὶ τοῦ καταλείψαντες ἐλευθέραν, ἤγουν λυτὴν, κτείνατέ με, ὡς ἐλευθέρα θάνω. ἐν νεκροῖς γὰρ αἰσχύνομαι δούλη καλεῖσθαι ὡς δεσμηθεῖσα. A. ἐλεύθερος ὁ ἀπολελυμένος καὶ μὴ ὑπό τινος κατεχόμενος καὶ ὁ μὴ ὑπὸ δουλείαν· ἀνελεύθερος δὲ ἐπὶ φειδωλίας, ᾧ ἐναντίον ὁ ἐλευθέριος. Gr. I. ἡ δὲ σύνταξις οὕτω· πρὸς θεῶν, μεθέντες καὶ ἀφέντες ἐμὲ ἐλευθέραν καὶ ἄνετον, κτείνατε, ὅπως θάνω ὡς ἐλευθέρα καὶ οὐ δούλη. οὕτω τὸ μὲν ἐλευθέραν ἀντὶ τοῦ ἄνετον ἐκληπτέον, [*](15. τοσαυτικῶς] Notandum vocabulum gantur quod v. p. 356, 4—6. ἀπολελυμένη—δηλονότι. inauditum. ib. ὁλωεγκαρδίως] Videtur ὁλοκαρδίως 24. Sic Gr. Vulgo φειδωλείας. scripsisse. ὁλοκάρδιος dixit Epiphanius Idem scholion usque ad ἐλευθέριος in Physiologo. est in Flor. 6. 9. 21. 56. 59. 76. 16. αὐχένα] αὐχήν Fl. 33. MATTH. 20. θεῶν] θεὸν A. 25. ἡ δὲ σόνταξις οὕτω om. Gu. 23. ἐλεύθερος] ἐλεύθερος γὰρ Gr. (in 26. ὡς om. Gu. scholio marginali) recte si haec 27. τὸ μὲν] τὸ om. I. cum scholio interlineari conjun-)

551. πρὸς θεῶν: ὁρκωμοτικόν. Gu. διὰ τοὺς θεούς. Fl. 17. ἀντὶ τοῦ ἕνεκεν τῶν θεῶν. Fl. 21. μεθέντες: καταλείψαντες. Fl. 59. ἀφέντες, ἐάσαντες. Gr. ἀφέντες, καταλείψαντες. Gu.

ἐν νεκροῖσι: ἐν τοῖς νεκροῖς γὰρ καλεῖσθαι δεδουλωμένη, δέσποινα οὖσα, ἐντρέπομαι. κτείνατέ με γὰρ παρὰ τοῖς νεκροῖς μετὰ τῶν θεῶν ἐάσαντες κατοικεῖσθαι. Fl. 33. ἐν: παρὰ τῶν. Fl. 17.

552. δούλη: δουλείαν γὰρ ἡγεῖτο καὶ τὸ δεδεσμημένη θανεῖν. Gu. κεκλῆσθαι: ὀνομασθῆναι. Fl. 56. οὖσα: ὑπάρχουσα. Fl. 59. βασιλὶς γὰρ ὑπάρχουσα αἰσχύνομαι τοῦ εἶναί με δούλην.

553. λαοὶ δʼ ἐπερρόθησαν: ἐβόησαν. ἐκ μεταφορᾶς τῶν κυμάτων. B. M. ὁ δὲ λαὸς ἤχησεν, —ἀπὸ μεταφορᾶς τοῦ ἤχου τῶν ῥοθίων·μὁ δὲ βασιλεὺς Ἀγαμέμνων ἔλεξε τοῖς νέοις ἀφεῖναι τὴν παρθένον. I. ἐβόησαν, ἐπλήγησαν, ἐλυπήθησαν, ἢ ταραχὴν ἐποίησαν, ἐκ μεταφορᾶς τῶν ῥοθίων, ἤγουν τῶν ῥεομένων. A. εἰκότως τὸ ἐπερρόθησαν καὶ ἁρμοδίως εἴρηται ἐπὶ πλήθους, ἤγουν ἀσήμως ἤχησαν· ἐκ μεταφορᾶς δὲ τῶν κυμάτων ἡ λέξις· τὸ γὰρ πλῆθος ὁμοῦ βοῆσαν ἄγνωστον τοῖς ἀκούουσιν ὅ τι καὶ λέγει. Gu. I. ἐπεβόησαν, διὰ τὸ ἄσημον. ἤχησαν, ἀπὸ μεταφορᾶς τοῦ ἤχου τῶν ῥοθίων, ἤγουν τῶν κυμάτων. καὶ ἐπὶ μὲν τοῦ πλήθους οἰκείως τῇ λέξει ἐχρήσατο, ἐπὶ δὲ τοῦ Ἀγαμέμνονος τῷ εἶπεν. Bar. 74. Gu. ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν κυμάτων· οὐ γὰρ ἐξακούεται καθαρῶς ἡ τοῦ ὄχλου φωνὴ, ἀλλὰ τοιόνδε λόγον ἀποτελεῖ ἡ ῥόθα. Fl. 59.

554. μεθεῖναι: ἀφεῖναι, ἐᾶσαι, ἐᾶν ἀκατάσχετον. Fl. 10. 17. 59. 76. ἀφεῖναι. Gr. ἐᾶσαι, καταλεῖψαι. Gu.

555 "οἱ δʼ ὡς τάχιστʼ : οὗτοι δʼ ἐπεὶ ταχέως ἤκουσαν τὴν ἐσχάτην φωνὴν τοῦ βασιλέως· —τέλος γὰρ πάσης ὑπεροχῆς ὁ βασιλεύς· καὶ Πίνδαρος “τὸ δʼ ἔσχατον κορυφοῦται βασιλεῦσι.᾿ ᾿  ὤφειλε δὲ εἰπεῖν οὕτως, οἱ δʼ ἐπεὶ ἤκουσαν τὴν ὑστέραν φωνὴν, ἤγουν τὴν βασιλικὴν, μεθʼ ἢν οὐδενὶ ἄλλῳ λέγειν ἔξεστιν, οὗτινος βασιλέως μέγιστον ἦν κράτος, μεθῆκαν. ὁ δὲ ἀντιστρόφως, ἐπεὶ τάχιστα, φησὶν, ἤκουσαν, μεθῆκαν. ἔστι δὲ ὁ σχηματισμὸς οὗτος οὐ ποιητικὸς, ἀλλʼ Ἀττικὸς, καὶ συνήθης τοῖς ῥήτορσιν. Ἄλλως. βουλόμενος οὕτως εἰπεῖν, οἱ δʼ ὡς τάχιστʼ ἤκουσαν ὕστερον τὴν ὄπα τοῦ Ἀγαμέμνονος, ὑστέραν ἐπήγαγε πρὸς τὸ ὄπα, ἀντὶ τοῦ ἐπιρρήματος ὄνομα θείς. σύναπτε δὲ τὸ τάχιστα πρὸς τὸ μεθῆκαν. Gu. I. οἱ δʼ ὡς τάχιστʼ ἤκουσαν: οὕτως ώφειλεν εἰπεῖν· οἱ δὲ ἐπεὶ ἤκουσαν ὑστάτην ὄπα, οὗπερ καὶ μέγιστον ἦν κράτος, τάχιστα μεθῆκαν· ὁ δὲ ἀντιστρόφως, ἐπεὶ τάχιστʼ ἤκουσαν, μεθῆκαν. ἔστι δὲ ὁ σχηματισμὸς μᾶλλον ῥήτορσι συνήθης ἢ ποιηταῖς. 1. ὑστάτην ὄπα: τὴν [*](1. ἐᾶν ἀκ. etiam M. adscripto ab manu eadem, ἐγράφη 3. οὖτοι—βασιλεῦσι] In Fl. 59. ὄπισθεν. In Gu. nihil est nisi ὁσταάὑστέραν ὅπα, ὅπερ καὶ μέγ. ἦν κρ. την ὄπα, βασιλικὴν, μεθʼ ἦν οὐδενὶ ἄλλῳ αὐτοῦ τοῦ Ἀγαμέμνονος. ὑστέραν ὄπα λέγειν ἔξεστιν, ἤ ὑστέραν. βουλόμενος τὴν τοῦ βασιλέως φωνήν· τέλος γὰρ— γὰρ οὕτως etc. βασιλεῦσι. Quae sequuntur, sunt 5. Πίνδαρος] Ol. 1, 182. τὸ δʼ ex etiam in Gr. sic, ἤκουσαν: οὕτως B. scripsi pro τάδ. ὔφειλεν· οἱ δὲ ἐπ. ἤκ. ὑστάτην ὅ. οὖπ. 7. ἄλλῳ om. I. καὶ μέγ. ἦν κρ. τάχιστα μεθῆκαν. 11. ὕστερον] ὕστατον Gu. Seqq. ὁ δὲ ἀντιστρ. —μεθῆκαν sunt in 13. οἱ δʼ ὡς τάχιστʼ ἤκουσαν] In I., Gu. inter lineas adscr. Tum Gr. sine lemmate, ἄλλως. ἔστι δὲ etc. MATTH. In B. fol. 14. οὕτως—ἤ ποιηταῖς] Ultimum 17 a. scholion est litera ε ad tex. hoc scholion est etiam in Flor. 59. tum relatum, (συναπτέον τὸν λόγον nisi quod post ὤφειλεν omittit cum οὕτως praemittit M.) ὑστέραν ὅπα οὗ- Gr. εἰπεῖν, tum verba ὁ δὲ ἀντιστρ.— περ καὶ μέγιστον ἦν κράτος: τουτέστι μεθῆκαν, quae etiam Gr. habet, ab (ἀντὶ M.) τοῦ ἀγαμέμνονος. ὑστέραν alia manu coloreviridi supraversum οδν (οὖν om. M.) ὄπα τὴν τοῦ βασιλέως appicta sunt. Pro ἔστι δὲ ὁ σχ. in φωνήν. τέλος γὰρ πάσης ὑπεροχῆς βασι- Flor.et Gr.es, quod supra legimus: λεός. πίνδαρος τὸ δʼ ἔσχατον κορυφοῦται ἔ. δὲ ὁ σχ. οὖτος οὐ π. ἀλλʼ Ἄττ. καὶ σ. βασιλέος: (sic etiam M.)—Tum τοῖς ῥ. MATTH. fol. 17 b. idem scholion litera 17. τὴν τελευταίαν φωνὴν] In A. ad textum relatum, σὗπερ καὶ μέγι- haec sic conformata, τὴν ὑστάτην στον ἦν κράτος : ἀντὶ τοῦ ἀγαμέμνονος ὄπα, ἤτοι τὴν τελευταίαν φωνὴν, μεθʼ ἢν ὑστέραν ὔπα τὴν τοῦ—βασιλεύς, sed οὐδεὶς δύναται ἀντειπεῖν. εἰπόντος γὰρ)

556. μεθῆκαν: τοῦ ὑστέρου λόγου. M. ἤγουν ἀφῆκαν. Fl. 17. ἔασαν. Fl. 76. οὗπερ: βασιλέως. Fl. 10. κράτος: ἐξουσία.