Scholia in Euripidis Hippolytum

Scholia in Euripidem

Scholia in Euripidem. Scholia Graeca in Euripidis tragoedias, Volume 1. Dindorf, Wilhelm, editor. Oxford: Oxford University Press, 1863.

948. σὺ δὴ θεοῖσιν: σὺ δὲ εἶ ὁ ὑπὲρ πάντας σοφὸς ὢν καὶ σώφρων, καὶ ἀκούων ἀμίαντος τῶν κακῶν. οὐδαμῶς ἐγὼ πείθομαι τοῖς σοῖς ψεύσμασι.

[*](1. τινα om. A. 12. ποῖ] ποῦ A. 2. χωρήσει] χωρίσει Fl. 6. 15. ib. κατοικίσουσιν Matt. κατοικήσουσιν 5. εἰς τὸ χωρῆσαι] καὶ χωρίσαι A. B.I. κατοικήσωσιν A. 6. Ἄλλως] θεοῖσι προσβαλεῖν (lemma) 13. εἰς τὰς ἐρημίας Fl. 15. εἰς τὰς A.B. θεοῖσι I. ἐρήμας Fl. 6. εἰς τὰς (τ` A.) ἐρήμους ib. ἑτέρας φύσεις] ἑτέραν φύσιν I. A. B. εἰς τοὺς ἐρήμους I. 8. Ὅμηρος] Il. 22, 262. 14. ἄνθρωποι] οἱ ἄνθρωποι B. 9. οὐδὲ—ὁμόφρονες om. A. ib. δεῖσθαι om. A. 10. ἡ ἡμετέρα] Expectabam τὰ ib. ἥτις (ἣ A.) τοὺς κακοὺς χωρήσει ἥμερα. MATTH. Vel τὰ ἡμερώτερα, (χωρίσαι Fl. 6. χωρήσει ante τοὺς pariterque lin. 13. κακοὺς A.) addita ex. A.B. Fl. 6. 15. ῑ 1. εἰς A.B. πρὸς I. 16. ἀποβλέψατε, φησὶν om. A. ib. τῶν ἀ. ἡ A.B. ἡ τῶν ἀ. I. ib. εἰς A.B. πρὸς I.)
172

περισσός: περισσοὺς λέγει τοὺς φιλοσόφους τοὺς καθʼ ἑαυτοὺς βιοτεύοντας, ὡς περισσόν τι καὶ ἐπέκεινα τῶν χυδεωτέρων ἔχοντας. B.

953. σίτοις καπήλευε: ἀντὶ τοῦ χλεύαζε, ἀποπλάνα τοὺς ἀνθρώπους, ὥστε πορίζειν τροφάς· ἢ ἐν λόγοις ἐμπορεύου, καθάπερ οἱ λογέμποροι λεγόμενοι, καὶ μὴ κατὰ φύσιν φιλοσοφοῦντες, ἀλλὰ τοῖς λόγοις καπηλεύοντες καὶ τοῖς σιτίοις τοῖς διʼ ἀψύχου βορᾶς ἀπάτα. ἀντὶ τοῦ ἁγνεύετε, ὡς οἱ φιλόσοφοι μηδὲν κατὰ τῶν ἐσθιομένων ζώων ἢ ἑτέρων ἐσθίοντες, ἀλλὰ σῖτον μόνον, καὶ ἔχοντες τὸν Ὀρφέα βασιλέα ὡς σώφρονα. ἐπεὶ γὰρ ἔνδοξος ἦν ὁ Πυθαγόρας, ἤδη καὶ πολλοὶ ἐμψύχων ἀπέσχοντο. ἀνάγει δὲ τοὺς χρόνους· περὶ ἑαυτοῦ γὰρ βούλεται αἰνίξασθαι ὁ Εὐριπίδης. τοιοῦτος δέ ἐστιν, ἀεὶ τὰ ἡρωϊκὰ πρόσωπα εἰσάγων φιλοσοφοῦντα.

954. βάκχενε: μεγαλαύχει, τὰς μωρίας τῶν πολλῶν γραμμάτων ἐπιστάμενος. τὸ γὰρ ληφθῆναί σε σκαιὰν ἐποίησέ σου τὴν ἄσκησιν. A.B.I. ἐνθουσία. Fl. 2. τιμῶν καπνούς: τιμῶν οἰκίας τὰς ὑπὸ τῶν φορολόγων εἰσγεγραμμένας. B. rec.

958. τέθνηκεν ἥδε: εἰ δὲ νομίζεις, φησὶν, ἐκφυγεῖν ταύτης ἀποθανούσης, οὐδαμῶς ἔσται τοῦτο, ἐπεὶ ἔχεις εἰς ἔλεγχον τὰ γράμματα ταῦτα ταύτης ἀποθανούσης.

962. μισεῖν σε φήσεις τήνδε: ἀλλʼ ἔχεις εἰπεῖν ὅτι ἐμίσει σε ὡς νόθον ὄντα, ἐπειδὴ οἱ γνήσιοι πολέμιοι τῶν νόθων εἰσίν.

[*](2. χυδεωτέρων] Recta scriptura ib. ἀπέσχοντο A. ἀπέχοντο I. ἀπήχοντο χυδαιοτέρων est. B. 5. λ. λεγόμενοι A. λεγόμενοι λ. B.I. ib. ἑαυτοῦ A. αὐτοῦ B.I. ib. ἀλλὰ A.B. ἀλλ᾿ οἱ I. et B. ib. βούλεται hic A., post αἰνίξααθαι B.I. a m. rec. ib. τοῖς λόγοις A. τοὺς λόγους B.I. 12. φιλοσοφοῦντα habet I. ut lemma 6. ἀπάτα] ἀπαὶ A. ἀπάτα... B. ante βάκχευε. ἀπάταν (si recte enotatum) Fl. 6. 15. 13. μεγαλαύχει τὰς (πολλὰς addit ἀπλῶς I. Gl. ἀπάτα est etiam in Fl.2. A. omisso quod sequiter πολλῶν) 7. μηδὲν] μὴ δὲ A. μωρίας τῶν om. I. ib. κατὰ] κατὰ τὸν Πυθαγόραν 17. φησὶν om. A. 1b. ἐκφυγεῖν] ἐξελεῖν A. Matthiae. ib. κατὰ—ζώων] ἀπὸ τῶν ὀρνέων ἐσθιόμενον 18. ἔσται τοῦτο om. A. ib. εἰς] τὸν A. A. 19. ταῦτα om. I. 8. ἐσθίοντες om. A. ib. σῖτον μόνον] σίτου μόνου A. ib. ταύτης ἀποθανούσης add. A. 20. ἐμίσει σε A. ἐμίσησεν B.I. 9. γὰρ om. A. 21. τῶν νόθων εἰσίν A. εἰσὶ τοῖς ib. ἔνδοξος] εὔδοξος I. 10. ἐμψύχων Matthiae pro ἀψύχων. νόθοις B.I.)
173

904. κακὴν ἄῤ αὐτήν: οἱ ἔμποροι τὰ μὲν παρέχουσι, τὰ δὲ λαμβάνουσι, καὶ τοῦτο ἐπʼ ὠφελείᾳ ποιοῦσιν. εἰ οὖν αὕτη τὴν ψυχὴν ἑαυτῆς δέδωκεν, ἵνα σε μισητὸν τῷ πατρὶ καταστήσῃ, ἄφρων ἄρα καθέστηκε, τοιαύτην ὁδὸν ἐμπορευομένη. οἱ γὰρ ἔμποροι ἐπὶ κέρδει πραγματεύονται. θέλεις, φησὶν, εἰπεῖν ὅτι ἐπραγματεύσατο, θέλουσά σε φονεῦσαι, διὰ τὸ τὰ τέκνα αὐτῆς κρατῆσαι τῆς πόλεως ταύτης. ἔμπορος δὲ διοικήτρια, προνοητικὴ, πρακτική.

967. οἶδʼ ἐγὼ νέους: οἶδα ἐγὼ νεωτέρους ὅτι, ὁπηνίκα αὐτοὺς ἡ Κύπρις ταράζῃ, μωρότεροι γίνονται γυναικῶν.

970. τὸ δʼ ἄρσεν αὐτούς: συγγνώμην αὐτοῖς παρέχει τὸ ἄνδρας εἶναι ἐν ἁμαρτίαις, ταῖς γυναιξὶ δὲ οὒ, ἢ τὸ καλεῖσθαι ἄρσενας, ἐπεὶ οὐκ αἰσχύνονται ἐρῶντες, ἢ τὸ θρασὺ καὶ ἀναιδές.

971. νῦν οὖν τί ταῦτα: ἐναντιούμενος οὖν ἐγὼ νῦν τοῖς σοῖς λόγοις ταῦτα λέγω, ἔχων καὶ σαφῆ μάρτυρα τὸν νεκρόν.

973. ἔξερρε γαίας: φθείρου ἐκ ταύτης τῆς γῆς φυγὰς γενόμενος, καὶ μήτε εἰς τὴν πόλιν ταύτην εἰσέλθῃς τὴν ὑπὸ Ἀθηνᾶς ᾠκοδομημένην. θεοδμήτους γὰρ τὰς θείως ᾠκοδομημένας· οὐ γὰρ ὑπὸ θεῶν ἐτειχίσθησαν.

974. θεοδμήτους: θεοδμήτους οὐ λέγει τὰς Ἀθήνας ὡς ὑπὸ θεῶν τειχισθείσας, ἀλλʼ ὡς τῇ Ἀθηνᾷ ἀνατεθείσας. αἱ γὰρ Ἀθῆναι πρῶτα κατὰ τὸν μῦθον ἀναφανεῖσαι πολλοὺς τῶν θεῶν εἵλκυσαν εἰς ἔρωτα ἑαυτῶν, ἐξαιρέτως δὲ παρὰ τοὺς λοιποὺς θεοὺς Ἄρης καὶ Ἀθηνᾶ τῆς πόλεως ἤρων, καὶ ἀντεποιεῖτο ἑκάτερος. καθιστῶσιν οὖν αὐτοὺς τοὺς πολίτας τοὺς Ἀθηναίους δικαστὰς τίνι ἂν ἡ πόλις προσήκοι μᾶλλον. Ἀθηναῖοι δὲ λέγουσιν ὡς τῷ δεδειχότι σημεῖόν τι ἐν [*](2. εἰ οὖν om. A. 11. ἐν ἁμαρτίαις add. A. 3. ἑαυτῆς A. αὐτῆς BI. ib. ἢ τὸ κ.] τὸ om. A. ib. δέδωκεν B. Fl. 6. 15. ἔδωκεν ib. ἄρσενας] ἄρχοντας I. 13. οὖν ἐγὼ om. A. ib. σε] με I. 14. λόγοις om. I. ib. ἔχων A. ἔχειν B.I. 4. ὁδὸν om. A. 7. ἔμπορος —πρακτική om. A. ib. σαφῆ Heathius pro σοφήν. ib. πρακτική B. Fl. 6. 15. πραγματική ib. μάρτυρα] Quod librarius in A. scripserat μαρτυρίαν ipse in μάρτυρα I. 9. ταράξῃ A. Fl. 6. ταράξει B.I. mutavit. μάρτυρον I, omisso τόν. ib. γυναικῶν A. τῶν γυναικῶν B.I. ib. τὸν νεκρόν] τὴν νεκρόν B. 10. ἄνδρας εἶναι A. εἶναι ἀνδράσι 15. γενόμενος A. γεγονὼς B.I. 17. θεοδμήτους—ᾠκοδομημένας om. I. B.I.)

174
τῇ πόλει ἐκείνῳ ἀνατεθῆναι ταύτην. Ἀθηνᾶ οὖν ἐλαίαν ἐν τῇ ἀκροπόλει ἐξέφυσε καὶ οὕτως νικήσασα τὴν πόλιν ἔλαβεν ἑαυτῇ. καὶ διὰ τοῦτο τοῖς νικῶσι θαλλὸς ἐλαίας ἔκτοτε διδόμενος ἦν· ὥστε θεοδμήτους λέγει τὰς Ἀθήνας ὡς ἐπὶ τούτῳ οἰκοδομηθείσας, ὥστε ἀνακεῖσθαι τῇ θεῷ Ἀθηνᾷ. A.

976. εἰ γὰρ παθών γε: εἰ γὰρ μὴ τιμωρήσομαί σε, οὐδὲ ἃ πρὶν κατώρθωκα ἐμὰ νομισθήσεται, ἀλλὰ μάτην ἂν ἐπαινοίμην ἐπʼ αὐτοῖς.

977. οὐ μαρτυρήσει μʼ Ἴσθμιος: Σίνις ἐγένετο, ὅστις εἶχε κράββατον ἀνὰ μέσον τῆς ὁδοῦ, καὶ ἐκράτει τοὺς παριόντας καὶ προσεμέτρει τῷ κραββάτῳ. καὶ εἰ μὲν ἦν μακρὸς, ἀπέκοπτεν ἐκ τῶν ποδῶν αὐτοῦ διὰ τὸ ἰσῶσαι αὐτὸν τῷ κραββάτῳ· εἰ δὲ κονδὸς ἦν, μετὰ σφύρας κατέτυπτε τοὺς πόδας αὐτοῦ, ἵνα ἐξισωθῇ τῷ κραββάτῳ. τοῦτον ἐφόνευσεν ὁ Θησεὺς μόνος. λέγει οὖν ὅτι, ἐὰν ὑπὸ σοῦ ἡττηθήσομαι, οὐ μὴ πιστεύσῃ ἐκεῖνος ὁ Ἴσθμιος ὅτι ἐγὼ αὐτὸν ἐφόνευσα. Σίνις: υἱὸς Πολυπήμονος περὶ τὸν Ἰσθμὸν ξενοκτονῶν, ὁ καὶ Πιτυοκάμπτης.

979. Σκειρωνίδες: ὁ Σκείρων ἐν Μεγάροις ἦν, τύραννος ἄξενος, [*](6. εἰ γὰρ μὴ A.B. γὰρ om. I. ib. ἐκεῖνος ὁ] φονευθῆναι ὑπʼ ἐμοῦ 9. οὐ—Σίνις] οὐ μαρτυρήσει: ἰσθμοῖ. add. A. ib. Ἴσθμιος ὅτι ἐγὼ αὐτὸν ἐφόνευσα σῖνις I. ib. Σίνις] Sinin cum Procruste om. A. confundit schol. De Procruste ib. ἐγὼ add. B. Diod. Sic. 14, 59. οὗτος δὲ τοὺς ib. ἐφόνευσα] Hic finitur scholion παριόντας ὁδοιπόρους ἠνάγκαζεν ἐπί τινος in B., reliquis separatim scriptis. κλίνης ἀναπίπτειν, καὶ τῶν μὲν μακροτέρων 16. Σίνις υἱὸς A. separato scholio. τὰ προέχοντα μέρη τοῦ σώματος ὁ σῖν δὲ οὖτος υἱὸς ἦν B. ἦν B. ἦν δὲ ἀπέκοπτε, τῶν δὲ ἐλαττόνων τοὺς πόδας οὗτος ὁ σῖνις υἱὸς I. προέκρουεν, ἀφ’ σὗπερ Προκρούστης ὠνομάσθη. ib. Πολυπήμονος] Legebatur Πήμονος. MATTH. μονος. Πολυπήμονος filium Sinin vocat 10. ἐκράτει A. κρατῶν B.I. Apollod. 3, 16, 2. Paus. 1, 38. p. ib. παριόντας] ἀνθρώπους A. 92. λῃστὴν Πολυπήμονα ὄνομα, Προκρούστην ib. καὶ προσ. A. καὶ om. B.I. δὲ ἐπίκλησιν, Θησεὺς ἀπέκτεινεν. 12. διὰ τὸ ἰσῶσαι αὐτὸν A.B. Fl. At Ovid. Ibis v. 409. “ut Sinis 6. 15. ἵνα ἐξισωθῇ I. et Sciron et de Polypemone natu” ib. εἰ δὲ κονδὸς (κοντὸς B. Fl.6.15) i.e. Procrustes. MATTH. —τῷ κραββατῷ om. I. 17. Πιτυοκάμπτης] πιτοκάμπτης A. 13. κατέτυπτε] ἀπέκοπτε Fl.6. 15. 18. Σκειρωνίδες] σκιρωνίδες. A.B. ib. πόδας αὐτοῦ] αὐτοῦ om. A. ib. Σκείρων] σκίρων A. 14. λέγει οὖν] οὕτως add. A. ib. ἦν ante ἐν Μεγάροις A. 15. οὐ et πιστεύση om. A. ib. ἄξενος Valcken. pro ξένος.)

175
ὃν τῇ χελώνῃ ἔρριψεν ὁ Θησεύς. Σκειρωνίδες δὲ πέτραι καλοῦνται ἀπὸ τοῦ Σκείρωνος τοῦ τὴν χελώνην τρέφοντος, οὗ μέμνηται Καλλίμαχος. οὗτος ἠνάγκαζε τοὺς παριόντας νίπτειν τοὺς πόδας αὐτοῦ, καὶ λακτιζομένους ὑπʼ αὐτοῦ βρῶμα ἐποίει γίνεσθαι χελώνης. Θησεὺς δὲ τοῦτον ὑπεράνω τῆς κεφαλῆς ῥίψας εἰς τὴν θάλασσαν ἐποίησε βρωθῆναι ὑπὸ τῆς χελώνης.

983. πάτερ, μένος μέν: ὦ πάτερ, ἡ μὲν δύναμίς σου μεγάλη ἐστὶ καὶ ἡ διάνοια τῶν σῶν φρενῶν· ἀλλʼ ὅμως, ἐάν τις ἐρευνήσῃ τὸ πρᾶγμα τοῦτο, οὐ καλόν ἐστι. λέγει δὲ ταῦτα διὰ τὸ νοῆσαι ἐκεῖνον, ὅτι ἡ Φαίδρα αὐτοῦ ἠράσθη, καὶ οὐκ αὐτὸς ἐκείνης. ξύστασις: πύκνωσις, λύπη. οἱ γὰρ χαίροντες ἐκ τοῦ ἐναντίου διαχέονται. A.B.

984. τὸ μέντοι πρᾶγμα: τοῦτο τὸ πρᾶγμα, ἐν ὅσῳ μέν σοι ἄδηλόν ἐστιν, ὦ πάτερ, δοκεῖ δικαίους ἔχειν κατʼ ἐμοῦ τοὺς λόγους· εἰ δέ τις αὐτὸ ἐξετάσει, οὐ σχήσει κατʼ ἐμοῦ δικαίαν τὴν μέμψιν.

987. ἐγὼ δʼ ἄκομψος: ἐγὼ δὲ ἐν τοῖς μωροῖς ἀνεπιτήδειός εἰμι, διὰ τὸ μὴ εἰδέναι αὐτοὺς τί ἀκούουσιν, ἐν δὲ τοῖς σοφοῖς λέξω καὶ νικήσω. ἀναιδῶν γάρ ἐστιν ἐν ὄχλῳ δημηγορεῖν εἰς ἥλικας, ἤτοι εἰς ὁμήλικας καὶ σοφούς.

988. ἔχει δὲ μοῖραν: ἀντὶ τοῦ ἔχει δὲ καὶ τοῦτο λόγον, ὅ ἐστιν οὐκ ἀλόγως τοῦτο εἶπον ὅτι ἄκομψος μὲν εἰς λόγον εἰμὶ, εἰς ἥλικας δὲ σοφώτερος· καὶ τοὐναντίον, φησὶν, οἱ παῤ ὄχλῳ φαῦλοι ἐν σοφοῖς μουσικώτεροι λέγειν.

992. ὅθεν μʼ ὑπῆλθες: ὅθεν με κατέβαλες πρῶτα, ὡς διαφθερῶν [*](2. ἀπὸ τοῦ] τοῦ om. Fl. 6. 15. 15. ἐξετάσει A.B. ἐξετάσαι I. ib. τοῦ—τρέφοντος A.B. ὃς—ὅτρεφεν ib. οὐ σχήσει A.B. οὐκ ἔχει I. 18. ἀναιδῶν] ἀναιδὲς B. Fl. 6. 15. I. 3. οὗτος] ἄλλως. σκείρων οὖτος A. 20. ἀντὶ τοῦ add. B. Fl. 6. 15. ib. αὐτοῦ add. A. om. A.I. 4. ἐποίει om. A. 21. λόγον] ὄχλον A. ib. χελώνης] τῆς χελώνης A. 22. καὶ—] Lemma οἱ γὰο ἐν σοφοῖσι 5. ῥίψας] βίψαι I. φαῦλοι praefixum in A. ib. τὴν om. A.B. ib. φησὶν om. A. 7. ὦ om. I. ib. ἐν σοφοῖς A. Fl. 6. 15. ἐκ σοφῶν 8. σῶν A.B. σοφῶν I. B.I. ib. ἐρευνήσῃ A. ἐρευνόσειε B.I. 24. με add. A. 10. ἡ add. A. ib. πρῶτα] πρῶτον B. 11. ἐκ τοῦ ἐναντίου om. A. ib. διαφθερῶν A. ut videtur. δίαφθιρῶ 14. τοὺς om. I. B.I.)

176
ἄνθρωπον ἀπολογίαν οὐκ ἔχοντα. ὅθεν με, φησὶ, διαφθεῖραι ἔδοξας, ὡς ἀπολογίαν μὴ ἔχοντα πρὸς τὰ ἐγκληθέντα. Ἄλλως. θεωρεῖς με, ὅτι οὐκ ἀναβλέπω πρὸς σὲ καὶ οὐκ ἀντιλέγω τοῖς ὑπὸ σοῦ λεγομένοις, καὶ διανοῇ ὅτι ἐγὼ αὐτὴν διέφθειρα.

ὑπῆλθες: ὑπέδραμες, παρελογίσω. Fl. 6.

993. κοὐκ ἀντιλέξοντʼ: περισσὸς ὁ καί. A.B.