Scholia in Euripidis Hippolytum

Scholia in Euripidem

Scholia in Euripidem. Scholia Graeca in Euripidis tragoedias, Volume 1. Dindorf, Wilhelm, editor. Oxford: Oxford University Press, 1863.

790. γυναῖκες, ἴστε τίς: τὸ ἑξῆς, ἠχὼ βαρεῖα προσπόλων ἀφίκετο. ἴστε, τίς ποτ᾿ ἐν δόμοις βοή: ἴστε, φησὶ, τίς ἡ βοὴ ἡ ἐν τοῖς οἴκοις, ὁ γυναῖκες; ἠχὼ γὰρ βαρεῖα πρός με ἀφίκετο.

792. οὐ γάρ τί μ᾿ ὡς θεωρόν: ἀντὶ τοῦ ἀπὸ μαντείας. ἔθος γὰρ [*](1. Hoc scholion est etiam in M. ib. μετὰ βοῆς τρέχετε—ἐπικουρίαν sed partim obliteratum. Ante ἀδυνατοῦσα καλῶσιν est in M. addit ἀντὶ τοῦ ὑπερβολῇνοσοῦσα. 11. ἀμφιδέξιον—ᾧ ἄν] ἀμφιδέξιος 3. ὑπερβαρῆ] ὑπερβαρεῖ A. βαρέως δίστομος, οἷον A. Est hoc scholion in M. sed literis evanidis. στ΄ ib. νόσον add. M. 12. δεξιῶς χρήσαιτο] χρη δεξιῶς A. 7. τὴν τ. ταῦτα A. ταῦτα τὴν τ. 13. ἅμμα—δεδεμένων βρόχων om. ib. ἔσωθεν (ἔξωθεν I.) post λέγειν 14. σχοινίων] σχοινίον B. 19. Post σχηματίσατε A. pergit, A. 8. ἐξάγγελον A. ἐξαγγέλων B. ἐξ πικρὸν τόδ᾿ οἰκούρημα: πικρὸν οἰκούρημα τῶν etc. ἀγγέλων I. 9. βοηδρομεῖν] βοηδρομεῖτε (lemma) 22. ἠχὼ] γυναῖκες, ἠχὼ A. A., omisso δέ.)

164

εἶχον οἱ ἀρχαῖοι τοῦτο, ὅτε ἤρχοντο ἀπὸ μαντείας, ἐστεφανωμένοι ἤρχοντο, καὶ πάντες τοῦ οἴκου προσεκύνουν αὐτούς. τὸ δὲ ἑξῆς· οὐκέτι μοι ὡς θεωρῷ προσφθέγγεται ὁ οἶκός μου ἀγαθὰ, ἀλλὰ φαῦλα· οὐ γὰρ ὡς θεωρόν με ἀξιοῖ προσκυνεῖν, ἀλλ᾿ ἔχω ἀφελέσθαι τὸν στέφανον διὰ τὴν βοήν. θεωροὶ δὲ καλοῦνται πάντες οἱ ἐκ θεοῦ στελλόμενοι, ἢ ὕστερον ὑποστρέφοντες.

795. πρόσω μὲν ἤδη: οἷον πόρρω, μακρὸς, ἀντὶ τοῦ προβέβηκε τῇ ἡλικίᾳ, ἀντὶ τοῦ γέρων μὲν ἤδη ἐστὶν, ἀλλ᾿ ὅμως λυπηρὸς ἡμῖν γενήσεται ἀποθανών.

799. μή τι συλᾶται: μὴ ἄρα τῶν τέκνων μου ἡ ζωὴ κλέπτεται; ἀντὶ τοῦ ἀπέθανον.

803. λύπῃ παχνωθεῖσα: ἀντὶ τοῦ κακωθεῖσα. ἁπάντων γὰρ τῶν φυτῶν φθαρτική ἐστιν ἡ πάχνη. οἰκονομικῶς δὲ ψεύδεται τὰ λοιπὰ μὴ εἰδέναι ὁ χορός.

806. ἀνέστεμμαι κάρα: ἔθος γὰρ ἦν τοὺς ἐξ ἱεροῦ στελλομένους στέφεσθαι. πλεκτοῖς δὲ φύλλοις ἀντὶ τοῦ πλεκτοῖς στεφάνοις.

808. χαλᾶτε κλῇθρα: ἀντὶ τοῦ ἀνοίγετε τὰς θύρας.

809. ἁρμούς: γρ. καὶ ὅρμους ἀντὶ τοῦ δεσμούς. B.

812. ἔπαθες, εἰργάσω: πέπονθας τὸ τῆς ἀγχόνης κακὸν, εἰργάσω εἰς ἑαυτὴν τὸν δι᾿ ἀγχόνης θάνατον. τὸ δὲ αἶ αἶ τόλμας διὰ μέσου ἀναπεφώνηται, καὶ οὕτως τὸ ἑξῆς ἵσταται.

815. πάλαισμα μελέας: τὸ παράπτωμα τῆς ἀγχόνης, ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν παλαιόντων, οἳ οἱονεὶ πνίγουσιν ἑαυτοὺς ἐν τῷ τραχήλῳ παλαίοντες. A.B.I. Ἄλλως. ὦ πάλαισμα καὶ κατάπτωμα τῆς σῆς ἀθλίας χειρός.

[*](3. ὡς θεωρῷ—οὐ γὰρ om. I. lae parte nec scholia nec glossemata 6. ὑποστρέφοντες] ἀποστρέφοντες A. sunt in M. ὑποστρέφονται I. ἀντιστρέφοντες M. in ib. ἦν om. A. quo reliquiae quaedam hujus scholii 16. πλεκτοῖς—στεφάνοις om. A. apparent. 18. ἀντὶ τοῦ om. A. 7. οἷον om. A. 21. ἑαυτὴν A.B. σαυτὴν I. ib. ἀντὶ τοῦ A. ἤτοι B.I. ib. τὸν om. A. 8. ἤδη add. A. 24. τῶν παλαιόντων om. A. ib. ἡμῖν γενήσεται] ἐστιν A. ib. οἱονεὶ et ἑαυτοὺς om. A. 9. ἀποθανών] ἀποθανεῖν I. ib. παλαίοντες A. παίζοντες B.I. 15. ἔθος γὰρ—στέφεσθαι habet Fl. 6. 15. etiam M. In reliqua abhinc fabu-)

165

816. τίς ἄρα: λείπει τὸ δαιμόνων· τίς ἄρα δαιμόνων ἀμαυροῖ, ἤτοι ἀφανῆ καθιστᾷ, τὴν σὴν ζωήν.

820. κηλὶς ἄφραστος: ῥυπαρία μελαίνουσα, αἰσχύνη. ἄφραστος δὲ ἀντὶ τοῦ ἀπροόρατος, ἀδόκητος σπίλος καὶ αἰσχύνη. B.I. ἀντὶ τοῦ κακὸν ἀπροσδόκητον. A.

821. κατακονὰ μὲν οὖν: ἀντὶ τοῦ καταφθορά. λείπει δὲ τὸ κατέλαβέ με. ὁ δὲ νοῦς· καταφθορὰ ζωῆς ἀβιωτοποιὸς κατέλαβέ με. κακῶν δὲ ὁ τάλας πέλαγος εἰσορῶ. γράφεται δὲ καὶ τὸ κατακονῶ ῥῆμα, ἵν᾿ ᾖ οὕτως· μαραίνει με ἡ δυστυχία τοῦ βίου. γράφεται καὶ κατακονᾷ μὲν οὖν, ἀντὶ τοῦ καταναλίσκει.

824. μηδ᾿ ἐκπερᾶσαι κῦμα: ἀντὶ τοῦ ἐκκολυμβῆσαι, παρέρπειν, ἐπεὶ καὶ πέλαγος προείρηται. ἐνέμεινε δὲ τῇ μεταφορᾷ.

828. ὄρνις γὰρ ὥς τις: ὥσπερ γὰρ ὄρνις κρατουμένη ὑπό τινος ἀφανὴς γίνεται, οὕτω καὶ σὺ, ταχέως πηδήσασα ἐν τῷ Ἅιδῃ.

831. πρόσωθεν δέ ποθεν: πόθεν συνέβη μοι αὕτη ἡ συμφορά: μὴ ἄρα ἕνεκεν τῶν πρότερον ἡμαρτημένων μοι, ἢ πρός τινος παλαιᾶς ὀργῆς τῶν δαιμόνων; B.I.

832. ἀμπλακίαισι τῶν πάροιθεν: ταῖς ἁμαρτίαις τῶν προγόνων, ὅ ἐστιν, οὐ δι᾿ ἐμὸν ἁμάρτημα τιμωροῦμαι, ἀλλὰ διὰ προγονικόν. Ἄλλως. μὴ διὰ τὰς ἁμαρτίας τῶν προτέρων μου, ἤτοι προγόνων, ἀναλαμβάνω τοιαύτην δυστυχίαν παρὰ θεῶν;

[*](1. τίς ἄρα δαιμόνων et ἤτοι et τὴν 12. ἐνέμεινε] ἐπέμεινε A. σὴν ζωήν om. A. 13. ὥσπερ γὰρ A. γὰρ om. B.I. 6. καταφθορὰ bis A.B. καταφορὰ 14. πηδήσασα hic A., post Ἅιδῃ I. utrobique. Et καταφορὰ κατέλαβεν B.I. In A. lemma πήδημ᾿ ἐς ᾅδου ante ἐμέ est in gl. B. ταχέως. 8. ὁ τάλας A. ὦ τάλας B.I. 16. πρότερον B. πρόσθεν I. 9. μαραίνει με] διαφθείρει με add. A. 18. ταῖς ἁ. τῶν π. addidi ex A. 10. γράφεται κατακονάω κατακονῶ, 19. ὅ ἐστιν om, A. κατακονάεις κατακονᾶς, κατακονάει κατακονᾶ ib. οὐ δι᾿ ἐμὸν (οὐδ᾿ ἐμὸν I.)] οὐ διὰ ἀντὶ A. “Valck. ita emendat τὸ ἐμὸν A. locum: γράφ. δὲ καὶ τὸ κατακονᾷ, ὡς ib. ἀλλὰ διὰ προγονικόν om. A. ῥῆμα. Ita ultima γράφεται καὶ κατ. ib. ἀλλὰ διὰ] ἀλλὰ λείπει I. μὲν οὖν ἀντὶ τοῦ κ. vel e superioribus ib. προγονικόν Valcken. pro πορνικόν, male repetita sunt, vel, quod potius quod est in B. Fl. 6. 15. I. videtur, praefigendum ἄλλως, ut hoc 20. ἁμαρτίας] ἐμὰς ἁμαρτίας A. scholion sit ex alio cod. excerptum. ib προτέρων μου ἤτοι om. A. MATTH. 21. προγόνων] μου προγόνων ἐγὼ ἀνακομίζομαι 11. ἀντὶ τοῦ om. A. A. ib. παρέρπειν om. I. ib. παρὰ θεῶν om. A.)

166

834. οὔ σοι τάδ᾿ , ὦναξ: καὶ ἐν τῇ Ἀλκήστιδι “οὐ γάρ τοι ποῶτος, οὐδὲ λοίσθιος βροτῶν γυναικὸς ἐσθλῆς ἤμπλακες.” B.I.

835. κεδνὸν λέχος: τὸ φρόνιμον, ἢ τὸ ἐπιμελείας ἄξιον. B.

836. τὸ κατὰ γᾶς θέλω: οἷον θέλω λοιπὸν ἀποθανεῖν. A.B. κνέφος: σκότος. παρὰ τὸ κενὸν εἶναι φάους. A.