Scholia in Euripidis Hippolytum

Scholia in Euripidem

Scholia in Euripidem. Scholia Graeca in Euripidis tragoedias, Volume 1. Dindorf, Wilhelm, editor. Oxford: Oxford University Press, 1863.

431. ἁπανταχοῦ: καὶ εἰς τοὺς εὐγενεῖς καὶ τοὺς ἀγεννεῖς. B.

432. καρπίζεται: καρπὸν φέρει. B.

433. συμφορά: τὸ σύμβαμα. B.

δέσποιν᾿ , ἐμοί τοι συμφορά: ἐμοὶ, φησὶν, ἀρτίως ἡ σὴ συμφορὰ ἀγγελθεῖσα δεινὸν φόβον ἐνέβαλεν. Ἄλλως. καλῶς ἐμιμήσατο τῶν [*](1. συναπόλυσθαι (sic codex) τῷ βίῳ ἁμαρτημάτων, ὥσπερ ἐν κατόπτρῳ τεκμήρια addidi ex A. Verba μόνον δὲ τοῦτο in ὁρῶμεν τῆς ἀληθείας. lermmate habet I., omisso Ἄλλως. 9. ὁρῶμεν post ἁμαρτημάτων A. 3. ὅτι om. A. 12. Ἄλλως praefixum in B.I. 15. οὕτως om. A. ib. εἰς] ὡς I. ib. μνημονεύεται] ἀναμνηονεύεται 16. χρόνος] χορὸς A. ib. προθεὶς] προσθεὶς A. 4. με (μὲν 1.) οὖν] οὖν με A. ib. παρθένῳ νέᾳ A. τῇ νέᾳ παρθένῳ 5. εἰδυῖαν] εἰδυῖα I. B.M.I. ib. οὕτω καὶ] τοσούτω A. 17. αὐτούς hic A., post τύχῃ B.I. 6. ὁ χρόνος om. A. In M. haec legi non possunt. 7."/> τεκμήρια—κατόπτρῳ om. A., 18. ἐξῆξεν] ἐξήλξεν (sic) B. shabet scholion separatum, προθεὶς 23. σὴ om. A. κάτοπτρον: εἰκάζει τὰ ἐν τῷ χρόνῳ 24. τῶν γραιῶν (sic codex) τὸ A. παριόντι φαινόμενα τεκμήρια τῶν πρὶν τὸ τῶν γραῶν B.I.)

131
γραῶν τὸ παλίμβολον· ὑπερφοβοῦνται γὰρ καὶ θρασύνονται ταῖς συμφοραῖς. A.B.I.

παρέσχε: ἐνέβαλλεν ἐμέ. B.

435. νῦν δ᾿  ἐννοοῦμαι φαῦλος οὖσα: ἀντὶ τοῦ μωρὰ οὖσα. νῦν δὲ δεύτερον εἰ καὶ εὐτελής τίς εἰμι, ἐνεθυμήθην, καὶ καλῶς γὰρ, ὅτι ἀνθρώποις αἱ δεύτεραι τῶν ἄλλων τῶν πρώτων εἰσὶ χρησιμώτεραι. A. νῦν δ᾿  ἐννοοῦμαι: εἰ καὶ εὐτελὴς, φησὶ, τυγχάνω τὴν γνώμην, καὶ οὐκ ἀπ᾿  ἐμαυτῆς ὀφείλουσα στοχάζεσθαι, ὅμως εὗρον ὅτι παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ἀκριβέστεραί εἰσιν αἱ ἐπισκέψεις καὶ αἱ δεύτεραι γνῶμαι.

437. οὐ γὰρ περισσόν: παράλογον, παράδοξον. A.B. οὐδὲν, φησὶν, ἔπαθες περισσὸν ὧν πάσχουσι πάντες. τοῦτο δὲ πρὸς παραμυθίαν, ὡς μὴ νοσούσης αὐτῆς ἐξ ἰδίας φύσεως τὸν ἔρωτα. μὴ οὖν, φησὶ, διεργάσῃ σαυτὴν, ἀλλὰ συγγίνωσκε τῷ πάθει βιαζομένη παρὰ τοῦ κρείσσονος, ἄλλως τε καὶ τῶν πολλῶν ἐκ φύσεως αὐτὸ νοσούντων.

438. ὀργαί: ἀγανακτήσεις. M. ἀπέσκηψαν: ἐπῆλθον. B.

439. θαῦμα: παράξενον. B.

441. οὔ τἄρα γ᾿  οὐ δεῖ τοῖς ἐρῶσι: τοῦτο ἐκ τοῦ καθολικωτέρου, ὄντως οὐ λυσιτελεῖ, οὐ χρὴ, οὐ συμφέρει, φησὶ, τοῖς τῶν πλησίον ἐρῶσι, καὶ ὅσοι μέλλουσιν ἐρᾶν, εἰ χρεὼν αὐτοῖς ἐστι τοῦ θανεῖν. A.B.I. λείπει τὸ ἐρᾶν. ὁ δὲ λόγος, οὔτε τοῖς νῦν ἐρῶσιν οὔτε τοῖς μέλλουσιν ἐρᾶν λυσιτελεῖ τὸ ἐρᾶν, εἴπερ ἀντὶ τῶν ἐρωμένων ἀπολαύουσι θανάτου, οὐκ ἐπ᾿  ἀνύσει τοῦ ἔρωτος, ἀλλ᾿  ἐπὶ θανάτῳ ἐρῶντες. ἐκ τοῦ καθολικοῦ δὲ πάθους τὸ ἴδιον δυσχερὲς θεραπεύεται καὶ τῷ ἁπλουστέρῳ ὀνόματι τοῦ ἔρωτος καλύπτει τὸ αἰσχρόν. A.

[*](1. παλίμβολον] παλίμβουλον A. 12. φησὶν om. A. ib. ὑπερφοβοῦνται A. ὑποφοβοῦνται ib. πάσχουσι] πάσχομεν A. ib. δὲ om. A. 4. ἐννοοῦμαι] εὐνοοῦμαι A. 13. ὡς μὴ νοσούσης A. ὡς μισούσης 5. καὶ καλῶς γὰρ] Verba ab hoc B.I. loco aliena. 14. τῷ πάθει om. A. 7. ἐννοοῦμαι] Hic quoque libri εὐνοοῦμαι. 15. κρείσσονος] κρείττονος A. ib. πολλῶν om. A. ib. εἰ καὶ] εἰ καί τις A. ib. αὐτὸ A. αὐτὸν B. αὐτῶν I. ib. φησὶ om. A. 19. οὔ τἄρα] οὐκ ἄρα A. οὔτ᾿  ἄρα Ι. ib. καὶ om. A.l., habet B.Fl.6.15. Lemma om. B. τοῖς ἐρῶσι om. A. 9. ἐπισκέψεις καὶ αἱ om. A. 20. ὄντως A.B. Fl. 6. οὕτως I.)
132

442. θανεῖν αὐτούς: ἐὰν πρὸς θάνατον ἀφορῶσι. M.

443. Κύπρις γὰρ οὐ φορητός: ἐπεξηγεῖται πῶς δεῖ φέρειν πολλὴν ῥεύσασαν τὴν θεὸν ὑπείκοντα μᾶλλον· οὐδὲ γὰρ ἀνθοπλιζόμενον. οἶδε γὰρ ἄρα ὑποχωροῦσιν ὑπείκειν ἡ θεός. Ἄλλως. οὐκ ἔστι δυνατὸν βαστάσαι τὴν Κύπριν μεγάλως ἐπερχομένην, ἀλλὰ χρὴ ὑπείκειν μᾶλλον τῇ Ἀφροδίτῃ ἢ ἀντιμάχεσθαι αὐτῇ. A. B.I. πολλὴ ῥυῇ: ἐπιγένηται ῥεύσει. M. ἐπενεχθῇ. B.

444. ἡσυχῆ μετέρχεται: οὐ γὰρ θανάτῳ κολάζειν τὰς ἐπιθυμίας εἰκός. B.

446. πῶς δοκεῖς καθύβρισεν: ὅσῳ γὰρ ἀρνεῖταί τις τῆς θεοῦ τὴν δύναμιν, τοσούτῳ μᾶλλον εἰς αὐτὸν ἐπιδείκνυται τὴν ἀνδραγαθίαν. καὶ στοχάζου μοι τῆς τιμωρίας τὴν ὑπερβολήν· κρείσσων γάρ ἐστι τῆς τοῦ λόγου διηγήσεως. τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ πῶς δοκεῖς.

447. φοιτᾷ δ᾿  ἀν᾿  αἰθέρα: ἐντεῦθεν ἄρχεται τὸ τῆς Ἀφροδίτης αὐξάνειν μέγεθος. ἐν θαλάσσῃ δὲ αὐτήν φησιν ἤτοι ἐπεὶ ὅτι ἀφρογενής ἐστιν, ἢ ἐπεὶ καὶ τὰ ἐν θαλάσσῃ ἀφροδισιάζει. καὶ ἔοικεν ἐκ τοῦ παραδόξου σεσημειωκέναι τὸ ὁμολογούμενον, φημὶ δὲ τὸ ἐπὶ γῆς εἶναι τὴν θεόν.

449. ἔρον: ἔρωτα, Αἰολικῶς. B.

451. γραφάς: ἱστορίας, ποιήματα. B.

452. ἐν μούσαις: ἐν τοῖς λόγοις τῶν γραφῶν. M. ἐν ἀναγνώσεσι. B. ἀντὶ τοῦ μέμνηνται. B.

455. ἡ καλλιφεγγής: Κέφαλος εἷς ἐστι τῶν ἐξ Ἐνδυμίωνος ἔκγονος. γαμεῖ δὲ Πρόκριν τὴν Ἀθηναίαν. ὅτι δὲ Κέφαλον ἡ Ἠὼς [*](2. ἐπεξηγεῖται πῶς om. I. Matth. ib. δεῖ] μέλλει τινὰ A. ib. διηγήσεως] δυνάμεως A. 3. οὐδὲ A. οὐ B.I. ib. δηλοῖ] ἐστι A. ib. γὰρ] γὰρ ἂν Fl. 6. 15. 15. δὲ om. A. 5. ἀλλὰ] ὅτι A. ib. ἤτοι ἐπεὶ A. ἤτοι ὅτι B. Fl. 6. 6. ὑπείκειν A. εἴκειν B.I. 15. ἢ ὅτι I. ib. τῇ Ἀφροδίτῃ et αὐτῇ om. A. ib. ἀφρογενής] ἀφρογενῆ I. 10. ἀρνεῖται A.B.M. ἀνεῖται I. 16. ἢ ἐπεὶ A. ἢ ὅτι ἐπειδή ceteri. ib. τῆς] τοῦ A., om. M. 17. σεσημειωκέναι A. σεσιωπηκέναι 11. δύναμιν M. δυναστείαν ceteri. ceteri. ib. εἰς αὐτὸν ἐπιδείκνυται A.B.M. ib. τὸ ὁμολογούμενον om. I. ἐπιδείκνυται εἰς αὐτὸν I. 24. ἔγγονος addit A. quod recepi 12. τιμωρίας] ἀνδραγαθίας Fl. 6. 15. in ἔκγονος mutatum. ib. κρείσσων] κρεῖσσον A. ib. γαμεῖ δὲ A. οὗτος γαμεῖ B.I. 13. τῆς τοῦ] τοῦ om. I. τῆς διὰ ib. Πρόκριν Barnes. pro Πρόκνην.)

133
ἥρπασε διὰ κάλλος καὶ Ὅμηρος εἴρηκεν. ἦν δὲ ὁ Κέφαλος Δηϊονέως παῖς.

456. ἔρωτος οὕνεκα: ταῦτα δυσωπητικῶς λέγει. ἤδη μὲν γὰρ ἐκ τοῦ μείζονος προκατεσκεύασεν, εἰποῦσα καὶ θεοὺς ἐρᾶν. λοιπὸν δὲ καὶ τὸ δύσφορον καὶ τὸ μωρὸν αὐτῆς ἐλέγχει.

457. ναίουσι κοὐ φεύγουσι: οὐκ ἀφίστανται πρὸς τοὺς οἰκείους, καὶ παραγίνονται, ἀλλὰ σὺν τοῖς θεοῖς διατρίβουσιν· ἢ ἐπὶ τῶν ἐρώντων θεῶν, καὶ οὐ φεύγουσι τὴν δίαιταν τὴν μετὰ τῶν ἄλλων θεῶν, αἰδούμενοι ὅτι ἐρῶσι. κοινὸν γὰρ κατὰ πάντων συμβαίνει τὸ τοῦ ἔρωτος πάθος. A.B.I. ἐκποδών: πορρωτάτω. M.

459"χρῆν σ᾿  ἐπὶ ῥητοῖς: ἐπὶ συνθήκαις ἐχρῆν τὸν πατέρα σου γεννῆσαί σε, ἐπὶ ὡρισμένοις, ἢ ἐπ᾿  ἄλλοις δεσπόταις θεοῖς, εἰ μὴ στέργεις τούσδε τοὺς νόμους τῆς Ἀφροδίτης, φησὶ, καὶ τοῦ ἔρωτος. A.B.I. ἐπὶ συνθήκαις. B. ὁμολογίαις. M.

461. εἰ μὴ τούσδε γε στέρξεις νόμους: εἰ μὴ ἔμελλες καὶ αὐτὴ κατὰ τὸ λοιπὸν ἅπαντας ἀνθρώπους ὑποκεῖσθαι καὶ βουλεύειν τοῖς θεοῖς πᾶσιν ἐπ᾿  ἴσης δηλαδὴ πᾶσιν ἀνθρώποις, ἐχρῆν τὸν γεννῶντά σε πατέρα ἐπὶ ὡρισμένοις τισί σε παραγαγεῖν καὶ μὴ κατὰ τὸ κοινὸν τῶν ἀνθρώπων, οἷον οὕτω σε γεννῆσαι ὥστε ὡρίσθαι σε τοῖσδε μὲν ὑποκειμένην θεοῖς ἢ καὶ πάθεσιν ἀνθρωπίνοις, τοῖσδε δὲ μή. A.