Scholia in Euripidis Hippolytum

Scholia in Euripidem

Scholia in Euripidem. Scholia Graeca in Euripidis tragoedias, Volume 1. Dindorf, Wilhelm, editor. Oxford: Oxford University Press, 1863.

264. οὕτω τὸ λίαν ἧσσον: ἀντὶ τοῦ οὐδὲ ὅλως οὕτω τὸ λίαν ἐπιτηδεύειν ἐπαινῶ, ὡς τό μηδὲν ἄγαν, τουτέστι τὸ μὴ λίαν ἐπιτηδεύειν· καὶ συγκαταθήσονταί μοι πάντες οἱ σοφοί. Ἄλλως. οὕτω τὸ λίαν ἔλαττον ἐπαινῶ τοῦ μηδὲν ἄγαν καὶ μεμετρημένου, καὶ μάρτυρες ἔσονται οἱ σοφοὶ, εἴπερ ἑνὸς τῶν ἑπτὰ σοφῶν ἐστιν ἀπόφθεγμα τὸ μηδὲν ἄγαν, ὅπερ Χίλωνι ἀνατιθέασιν, ὡς Κριτίας. καὶ Πίνδαρος “σοφοὶ δὲ καὶ τὸ μηδὲν ἄγαν ἔπος ᾔνησαν περισσῶς.” Ἄλλως. τὸ μηδὲν ἄγαν οἱ μὲν Χίλωνι τῷ Λακεδαιμονίῳ ἀνατιθέασιν, ὡς Κριτίας, οἱ δὲ Σωδάμῳ, ὡς τὸ ἐν Τεγέᾳ ἐπίγραμμα δηλοῖ

  • Ταῦτ᾿ ἔλεγεν Σώδαμος Ἐπηράτου, ὅς μ᾿ ἀνέθηκεν·
  • μηδὲν ἄγαν, καιρῷ πάντα πρόσεστι καλά.
  • ὁ δὲ Θεόφραστος, ὡς τὰ Σισύφου λεγόμενα καὶ Πιτθέως, οἷον “μηδὲν ἄγαν,” “μηδὲ δίκην δικάσῃς.” A.B.M.I. Ἄλλως. προτιμῶ τὸ μηδὲν ἄγαν, ἢ ἀντὶ τοῦ ἔλαττον, οἷον, πλεῖον ἐπαινῶ τὸ μηδὲν ἄγων παρὰ τὸ ἄγαν. A.

    266. ξυμφήσουσι: συμμαρτυρήσουσι. M. Fl. 15.

    267. γύναι γεραιά: διὰ τούτου δείκνυσιν ὅτι ὤφειλε θαρρηθῆναι τὰ κατὰ τὴν Φαίδραν, γυναῖκα αὐτὴν ἀποκαλέσασα, (γυναιξὶ γὰρ μᾶλλον αἱ γυναῖκες θαρροῦσι τὰ καθ᾿ ἑαυτὰς) ἄλλως τε καὶ γεραιὰν καὶ πιστὴν τροφόν. B.I.

    269. ἄσημα δέ: οἷον ἄγνωστα. οὕτω δ᾿ εἰώθασι χρῆσθαι Ἀττι- [*](8.κοὶ τὸ μὴ] καὶ μὴ A.B. 351. ut monuit Menagius ad Diog. 11. εἴπερ A.B. εἴπου I. L. 1, 41. ib. ἐστιν] εἶναι A. 17. καιρῷ] ἐν καιρῷ A. 12. Κριτίας] κρητίας A.B. ib. πρόσεστι καλά om. A. ib. Πίνδαρος] Fragm. 235. 18. οἷον] οἳ A. 13. σοφοὶ—ὡς Κριτίας add. A.M., 23. δείκνυσιν B. ἔδειξεν I. 27. οἷον B.M. ἀντὶ τοῦ A.I. om. B.I. ib. μηδὲν] μηδ᾿ M. ib. ἄγνωστα] ἄσημον καὶ ἄγνωστον A. ib. Ἄλλως. τὸ scripsi pro τὸ δέ. ib. οὕτω δ᾿] οὐδ᾿ M. οὕτως A. 15. Σωδάμῳ] Corrupte Στρατοδήμῳ ib. εἰώθασιν M. εἴωθε ceteri. apud Clem. Al. Strom. 1. p. ib. χρῆσθαι A. κεχρῆσθαι B.M.I.)

    113
    πληθυντικοῖς, ὡς καὶ Θουκυδίδης “ἀδύνατα ἦν” ἀντὶ τοῦ ἀδύνατον. A.B.M.I. ἀντὶ τοῦ ταύτης τῆς τύχης ἀνεπίγνωστα, ἀσαφῆ. M. ἀφανῆ. A. ἀγνώριστα, ἀφανῆ, ἀνεπίγνωστα. Fl. 15.

    271. οὐκ οἶδ᾿ ἐλέγχουσα: ὑπερβολὴν σπουδῆς ἐνέφηνε τὸ ἐλέγχουσα· τὴν γὰρ ἐπίμονον ἐρώτησιν ἔλεγχον ὠνόμασεν. A.M. ἐλέγχουσ᾿: ἐρωτῶσα, ἐρευνῶσα, ἀνακρίνουσα, ὅπερ ἐστὶν ὑπερβολὴ ἐρωτήσεως. A.M. Ἄλλως. ἔλεγχον ὠνόμασε τὴν μετὰ πολυπραγμοσύνης ἐρώτησιν. A.

    273. εἰς ταυτόν: ἐὰν μὲν ἥκει γράφηται, πρὸς τὴν ἀρχήν ἐστιν ὁ λόγος, ὅ ἐστιν εἰς ταυτὸν ἥκει ἡ ἀρχὴ τῷ τέλει. ὥσπερ γὰρ τὸ τέλος οὐχ ὁμολογεῖ, οὕτως οὐδὲ ἡ ἀρχή. εἰ δὲ ἥκεις, πρὸς τὸν χορὸν, ἐμοὶ εἰς ταυτὸ τῆς ἀγνοίας ἥκεις. πάντα γὰρ σιγᾷ, ἀντὶ τοῦ οὐκ ἀποκρίνεται, οὔτε πρὸς ἀρχὴν οὔτε πρὸς τέλος.

    274. ἀσθενεῖ τε καὶ κατέξανται δέμας: ἀντὶ τοῦ κατετάκη τὸ σῶμα. οὐκ ὀφείλει γὰρ κατατακῆναι τρίτην οὖσα ἡμέραν ἄγευστος. διὰ τοῦτο οὐκ ἐσθίει, ἵνα ἀποθάνῃ.

    275. πῶς δ᾿ οὒ, τριταία: ἆρά γε ἰσχύουσα φαγεῖν οὐ τρώγει διὰ τὸ θέλειν ἀποθανεῖν, ἢ κἂν βούληται, οὐ δύναται ὑπὸ τῆς νόσου; A. ἄσιτος: ἄπαστος. Fl. 15.

    276. πότερον ὑπ᾿ ἄτης: βλάβης παραφροσύνης καὶ τῆς ὀδύνης τῆς κακώσεως. A.M.

    278. ἐξαρκεῖ: ἀντὶ τοῦ εὐδοκεῖ, ἀρέσκει. ὁ δὲ λόγος, εἰ ταῦτα ἀρέσκει τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς. A.M.

    [*](1. Ἀττικοὶ scripsi pro Ἀττικῶς et ib. τὸ τέλος om. I. addidi πληθυντικοῖς ex A. qui ὡς om. 11. ἡ ἀρχή Matth. pro τὴν ἀρχήν. Thucydidis locus est 1, 125. 12. ταυτὸ τῆς A. ταυτὸν τῆς B.I. 4. ἐλέγχουσα] ἐννέπουσα M. De ib. ἥκεις] ἥκει A. Addebatur ἢ scholiis ad h. v. haec tantum sun. εἰς ταυτό μοι ἀγνοίας ἥκει, quod om. in B.I. ἐρωτῶσα —ἐστὶν ὑπερβολή. A.M. τὴν γὰρ ε᾿. ἐρώτησιν ἔλεγχον ὠνόμασεν. ib. πάντα—τέλος om. M. 6. ἐρευνῶσα, ἀ.] ἀ. ἐρευνῶσα A. ib. ἀντὶ τοῦ A. ὃ ἐστιν B.I. 9. Ante ἐὰν in A. εἰς ταυτό μοι 14 ἀσθενεῖ] τὸ δὲ praefixum in ἀγνοίας ἥκει ὅτι οὐκ ἀποκρίνεται οὔτε πρὸς B.I. ἀρχὴν οὔτε πρὸς τέλος. quae infra redeutn. 15. οὐκ ὀφείλει γὰρ M. πῶς δὲ οὐκ ἥκει γρ΄ (literis γρ uno ductu ὤφειλε (ὀφείλει A.) A.B.I. scriptis) B. quod est ἥκει γράφηται. ib. τρίτην οὖσα ἡμέραν A. τριταία In A. γὰρ ἥκει, in I. ἥκει γάρ., in (τριταῖα l.) οὖσα ἤτοι τρίτην ἡμέραν M. solum ἥκει. ἔχουσα B.I. Omissa haec in M. 10. γὰρ add. A. De M. non constat, Contra ex eo addidi διὰ—ἀποθάνῃ. quum scholion legi non possit.)
    114

    280. ὁ δ᾿: ὁ ἀνὴρ ταύτης. B. rec. τεκμαίρεται: στοχάζεται.

    281. ἔκδημος: εἰς Πυθίαν ἦν θεωρός. A.B.M. Fl. 15.

    283. πλάνον: ἀντὶ τοῦ ἔκστασιν. A.M. Fl. 15.

    284. ἀφῖγμαι: παρεγενόμην. Fl. 15. πολλοὺς ἐμηχανησάμην τρόπους, καὶ οὐδὲν ἠδυνήθην μαθεῖν. A.B.M. Fl. 15.

    288. ἄγ᾿, ὦ φίλη παῖ: ἀπέτεινε τὸν λόγον πάλιν πρὸς τὴν Φαίδραν, ἄλλο δῆθεν εἶδος μετιοῦσα νουθεσίας. τὸ γὰρ παραινέσει πείθειν βέλτιον ἢ ἐπαχθέσι ῥήμασιν εἰπεῖν τὴν πρόφασιν. Ἄλλως. ἄγε, ὦ φίλη παῖ, ἀμφότεραι ὅπως ἐπιλαθώμεθα τῶν προειρημένων, καὶ σύ γε ἡδίων καὶ πρᾳοτέρα γενήσῃ, εἰ δέξῃ τὴν παραίνεσιν, ἐγώ τε, ὅπου ἔδοξα τὸ πρὶν ἐπαχθής τις εἶναι ἕως τούτου τοῦ μέρους, ἀποστᾶσα ἐπ᾿ ἄλλην πορεύσομαι κρείττονα νουθεσίαν. A.B.I.

    290. στυγνὴν ὀφρύν: τὴν συνηγμένην καὶ σκυθρωπάζουσαν. A.B. τὴν στυγνὴν τῆς ἀφροσύνης, ὅπου οὐ καλῶς ἠκολούθουν σου τῇ παραινέσει, ἀποστᾶσα ἀπὸ τούτου ἐπὶ νουθεσίαν πρᾳεῖαν μετέρχσμαι, τουτέστι τὴν στυγνότητα τοῦ προσώπου ἄφελε, καὶ τῆς χαλεπῆς γνώμης ἐκείνης παῦσαι. A.B.M.I. γνώμης ὁδόν: ἀντὶ τοῦ λόγων βάσιν. Fl. 15.

    291. ἐγώ θ᾿ ὅπη: εἴ τι, φησὶ, τὸ πρότερον ἐλύπουν σε τῷ συνεχεῖ τῆς ἐρωτήσεως, τανῦν ἐπὶ τὸ κολακεύειν σε τραπήσομαι.

    294. γυναῖκες αἵδε: συνδιοικήσουσιν, ἀποκαταστήσουσι, θεραπεύσουσι τὴν μοιχείαν. συμπράξουσι, συνεργήσουσι. γυναῖκες γὰρ οὖσαι ἐν ταῖς τοιαύταις συμβάλλονται νόσοις, αἱ μὲν πειραθεῖσαι, αἱ δὲ προσδοκῶσαι πείσεσθαι. καὶ γὰρ εὐεπίβατον ἄγαν εἰς τὰ [*](6. καὶ οὐδὲν A. καὶ οὐκ B. ὃ οὐκ Fl. 15. λούθουν σοι (sic etiam M.)—μετέρχομαι 8. εἶδος] ἦθος I. omisso δῆθεν. habet in initio proximi acholii ib. παραινέσει] ἀνέσει A. ante εἴ τι. 9. Ἄλλως add. A. 17. τουτέστι—παῦσαι] Separatum 11. γενήσῃ, εἰ δέξῃ τὴν] γένῃ καὶ scholion in M.in alia parte paginae. 20. Ἄλλως ante lemma B.I. Totum δέξῃ καὶ A. 12. ἀποστᾶσα—κρείττονα νουθεσίαν schol. om. M. habet M. ex quo πορεύσομαι κρείττονα ib. τὸ πρότερον A. τὸ om. B.I. recepi pro πορεύομαι κρείττω. In B. 22. συνδιοικήσουσι (συνδιοικήσουσιν hoc quoque scholion est, τῷ λόγῳ οὖν B.M.I.)—τὴν μοιχείαν hic habet οὐκ ἠκολούθουν, ἀλλ᾿ ἀντέλεγον ἀποστᾶσα A., infra post ἢ τοιοῦτον B.I. Separatum ἐπ᾿ ἄλλην πορεύομαι κρείττονα νουθεσίαν. in margine scholion efficiunt 15. τὴν στυγνὴν—μετέρχομαι hic in M. om. A., sed verba ὅπου οὐ καλῶς ἠκο-  25. εἰς] πρὸς Fl. 6. 15.)

    115
    τοιαῦτα τὸ τῶν γυναικῶν γένος. ἔοικε δὲ λέγειν ἔρωτας, ἢ τοιοῦτον ἀπόρρητον.

    295. εἰ δ᾿ ἔκφορός σοι: ἐκβληθῆναι δυναμένη. A. ἀντὶ τοῦ ἀνακοινωτέα εἴη ἡ νόσος. σώματος ἦν ᾗ ἐνόσει. M. ἀντὶ τοῦ ἐξελεγχθῆναι καὶ ῥηθῆναι δυναμένη, τουτέστιν, εἰ δὲ δύνανται καὶ ἄρσενες ἀκοῦσαι τὰς συμφοράς. B.I.

    298. ἀλλ᾿ ἢ μ᾿ ἐλέγχειν: ἀλλ᾿ ἀντίλεξον, εἰ μὴ καλῶς λέγω. A.B. Fl. 15.