Scholia in Euripidis Hippolytum

183. τάχα δ᾿ ἐς θαλάμους: ταχέως δὲ πάλιν εἰς τὸν θάλαμον ἐπέλθῃς. A.

188. τὸ μέν ἐστιν ἁπλοῦν: ἤγουν τὸ νοσεῖν, βέλτιον δὲ τὸ συντόμως κακοῦσθαι ἢ κακουμένης ἀνέχεσθαι· τὸ γὰρ νοσεῖν ἁπλοῦν ἐστι, τὸ δὲ θεραπεύειν τινὰ διπλοῦν. ἐν ταὐτῷ γάρ τις καὶ τῇ λύπῃ ἀνιᾶται διὰ τὸν κακούμενον, καὶ κάμνει περὶ αὐτὸν ἀτυχῶν καὶ ἐνεργῶν ἐν τῷ ὑπηρετεῖν.

συνάπτει: τῷ νοσοκομοῦντι συνάπτεται καὶ συγγίνεται. A.B. Fl. 15.

192. ἀλλ᾿ ὅτι τοῦ ζῆν: ὁ νοῦς, ἐγὼ, φησὶ, προκρίνω μᾶλλον τὰ καθ᾿ Ἅιδου, καὶ πᾶς ἄνθρωπος ἔκρινεν ἂν οὕτως, εἰ κἀκεῖνα ὁρῶν συνέκρινε τοῖς ἐνθάδε. νυνὶ δ᾿ ἐπεὶ τόδε μὲν τῷ ἰδίῳ φωτὶ θέλγει τὴν θέαν, ἐκεῖνο δὲ κεκαλυμμένον ταῖς μυθοποιΐαις φοβερὸν εἶναι μυθεύεται, τούτου χάριν δυσέρωτες μὲν αὐτοῦ ὑπάρχομεν, σφοδρῶς δὲ ἐρῶντες τούτου, ὅπερ ἐστὶν ἄρα τοῦτο τὸ λαμπρόν. τοῦτο δέ φησι, παρόσον διάφορος δόξα κρατεῖ παρὰ φιλοσόφοις περὶ τῆς τοῦ ἡλίου [*](A. Fl. 6. 15. Proximis in A.M. 12. καὶ συγγίνεται om. B. Fl. 15. praefixum δεῦρο γὰρ ἐλθεῖν πᾶν ἔπος. 14. ὁ νοῦς, ἐγὼ] ὁ νοῦς δὲ οὕτως τοῦ 1. προελθεῖν A.M. ἐθέλειν προελθεῖν ἀλλ᾿  ὅτι τοῦ ζῆν φίλτερον ἡγῇ, ἐγὼ etc. B.I. M. qui haec usque ad ἐρῶντες τούτου ib. τοῦ οἴκου om. B.I. τῶν οἴκων infra ponit post p. 103, 7. 15. ἔκρινεν ἂν οὕτως M. προέκρινεν 2, σπεύσεις] σπεύδεις I. ἄν ceteri. 3. δίδωσι] δίδως Heathius. 16. νυνὶ δὲ τόδε μὲν ἐπὶ τῷ ἰ. φ. θέλγει ib. τοῦτο om. I. M. νυνὶ δὲ (δ᾿ A.) ἐπεὶ (ἐπειδὴ I.) ib. παλίμβολον A. Fl. 6. 15. παλίμβουκον τοῦτο μὲν θέλγει τῷ ἰδίῳ φωτὶ ceteri. B. M.I. 17. μυθεύεται A.B.M. Fl. 6. 15. 7. βέλτιον—ἀνέχεσθαι] Haec verba νομίζεται I. hoc loco habent A.M.: infra post 18. αὐτοῦ ὑπάρχομεν] ἐσμὲν αὐτῆς ὑπηρετεῖν B.I. sic scripta, βέλτιον οὖν Fl. 6. 15. ὑπάρχομεν om. A.M., sed συντόμως—κακουμένου ἀνέχεσθαι. M. addit φαινόμεθα post ἐρῶντες τούτου. ib. δὲ] δέ ἐστιν M. ib. σφοδρῶς δὲ] καὶ σφοδρῶς A. Fl. ib. τὸ συντόμως M. τὸ om. A. 6. 15. δὲ om. A. 8. τὸ—ἁπλοῦν ἐστι om. B.I. 19. ὅπερ—τὸ λαμπρόν addidi ex A. 9. ταὐτῷ] αὐτῷ I. 20. κρατεῖ add. M. 10. ἀτυχῶν καὶ ἐνεργῶν] ἐνεργῶν καὶ ib. φιλοσόφοις] τοῖς φιλοσόφοις I. ἀτυχῶν M.)

Ἄλλως. ἐκ τοῦ ὀδυνηροῦ βίου στοχάζεται βελτίονα εἶναι τὰ ἐν Ἅιδου τῆς γῆς, ὡς καὶ αὐτὸς ἐν Πολυΐδῳ “τίς δ᾿ οἶδεν εἰ τὸ ζῆν μέν ἐστι κατθανεῖν, τὸ κατθανεῖν δὲ ζῆν.” τὸ ἑξῆς, ἀλλ᾿ ὅ τι κέκρυφεν ὁ σκότος ὑπὸ γῆν, καὶ βέλτιόν τι ἄλλο τοῦ ἐνταῦθα εἶναι ὑπὸ γῆν σκότῳ κρυπτόμενον, κἂν δυσέρωτες φαινώμεθα καὶ σφόδρα φιλοῦντες τοῦτον τὸν βίον, διὰ τὸ ἀπείρως ἔχειν τοῦ ἄλλου βίου καὶ μὴ εἰδέναι βελτίονα εἶναι τὰ ὑπὸ γῆν, μάτην τοῖς μύθοις πιστεύοντες φαινόμεθα τοῖς ποιοῦσιν αὐτὰ φοβερά. B.I. Fl. 6. 15.

193. σκότος ἀμπίσχων: οὐκ ἔστι, φησὶ, τῷ βιοῦντι πόνων ἀπαλλαγὴ, καὶ ἔστι μὲν ἄλλη τις ζωὴ, φησὶ, κρείττων τῆς παρούσης καὶ ἀπονωτέρα, ἀλλὰ διότι ἀδηλία τις κατέχει ταύτην καὶ ἀγνοεῖται ἡμῖν, διὰ τοῦτο μανικῶς διακείμεθα περὶ τὴν παροῦσαν ζωὴν καὶ πάνυ ἐρῶμεν ταύτης, ὅτι στίλβει καὶ φανερά ἐστιν· ἀπειρίαν γὰρ ἔχομεν ἄλλου βιότου καὶ οὐκ ἀπόδειξιν τῶν ὑπὸ γῆν, ἀλλὰ μύθοις μορμολυττόμεθα, Πυριφλεγέθοντας καὶ Κωκυτοὺς ἀκούοντες ἐν Ἅιδον καὶ τοιαῦτά τινα· διὸ καὶ τῆς ὑπὸ γῆν ζωῆς καταφρονοῦντες πάνυ ταύτης τῆς ὑπὲρ γὴν ἐρῶμεν. A.

194. δυσέρωτες: καὶ δυσάρεστοι ὄντες καὶ μανικοὶ περὶ τὸν ἔρωτα φαινόμεθα. Fl. 15.

198. μύθοις δ᾿ ἄλλως: ὁ δέ ἀντὶ τοῦ γάρ. τοῖς γὰρ μύθοις ἀπατώμεθα, καὶ ταῖς τούτων σκηνοποιίαις φοβεριζόμεθα, ἀναπλατ [*](2. γινομένας] γενομένας M. 15. φαινόμεθα] φοβούμεθα Fl. 6. 15. 3. προϊόντα] προϊέντα Fl. 6. 15. 25. Verba μανικῶς περὶ τὸν ἔρωτα 4. πέφυκεν] δύνανται I. habet A. ib. ἐν κατεσκεπασμένοις A.B.M. 27. γὰρ μύθοις] γὰρ λόγοις A.M. ἐγκατεσκεπασμένοις I. ἐν κατεσκευασμένοις 28. καὶ ταῖς] καὶ om. A.M. Fl. 6. 15. ib. σκηνοποιίαις] σκηνοποιαῖς I. 5. αὐτὸ] αὐτὸν I. ib. φοβεριζόμεθα M. φοβεριζόμενοι 9. τῆς γῆς B. Fl. 6. 15. τῶν ἐν τῇ A. δεδισσόμεθα B.I. ib. ἀναπλαττόντων] ἀναπλάττοντες 11. ὑπὸ] ἐπὶ I. A.M.)

199. αἴρετέ μου: λάβεσθέ μου τοῦ σώματος. B. ἐφύλαξε τὸ τῶν νοσούντων ἦθος πάντη πρὸς τὴν τοῦ σώματος κηδεμονίαν καταγινόμενον μονονουχὶ αὐτὴν ἡμῖν ὑποστήσας τὴν Φαίδραν προκομιζομένην καὶ τοῖς λόγοις καὶ τοῖς σχήμασιν. ὁ δὲ νοῦς, ἐπιθεῖσαι τοῖς ἑαυτῶν ὤμοις τοὺς ἐμοὺς βραχίονας, καὶ ταῖς χερσὶν ἀντερειδόμεναι μου τοῦ αὐχένος, οὕτως με ἐπαίρετε. κομματικαὶ δὲ αἱ διάνοιαι καὶ τῇ τῶν πόνων ὀλιγωρίᾳ τὸ σπουδαζόμενον συντόμως ἐξαιτούμεναι.

201. βαρύ μοι κεφαλῆς: βαρύ μοι τὸ κεφαλόδεσμον. A. βαρύ μοί ἐστι τῆς κεφαλῆς τὸ κεφαλοδέσμιον. B.M. τὴν ἐρωτικὴν ἄκρως ἔφηνε πύρωσιν, οὐδὲ τοῦ συνήθους ἀνεχομένη στολίσματος. ἄφελε τοίνυν αὐτὸ, καὶ γύμνωσόν μου τὸν πλόκαμον. A.B.M.I. ἔχειν: ὑπάρχειν. Fl. 15.

202. ὤμοι: γρ. φεῦ φεῦ. A.

204. μετάβαλλε δέμας: μὴ ἐπὶ χαλεπότητι καὶ κακοῖς διάρριπτε τὸ σῶμά σου. ῥᾷον γὰρ μᾶλλον οἴσεις τὴν νόσον γενναιάζουσα. Ἄλλως. μὴ ἐπὶ τὰ ἀσύμφορα διάρριπτέ σου τὸ σῶμα. μᾶλλον γὰρ εὖ οἴσεις τὴν νόσον μετὰ γενναιότητος.

208. πῶς ἂν δροσερᾶς ἀπὸ κρηνῖδος: ὁ νοῦς, πῶς ἂν δροσερᾶς [*](1. τὸν (τὸν om. A.) π. καὶ (καὶ τὸν est βαρὺ μέν (βαρύ μοι Fl. 6. 15.) A.) τὸν κωκυτὸν καὶ ἀ. A.M. αὐτὸν ἐστὶ φησὶ τὸ ἔχειν τὸ κεφαλόδεσμον. κωκυτὸν καὶ π. καὶ ἀ. B.l. Om. M. ib. ποταμοὺς] ποταμὸν A. ποταμοὺς 12. τὴν—ἔφηνε (ἔφανε A.) A.M. —κ. ἡμᾶς om. M. ᾅδου—κ. ἡμᾶς ἄκρως οὖν τὴν ἐρωτικὴν ἐνέφηνε B.I. om. A. 14. ἄφελε] ἀφέλητε I. 2. πορθμέα Matth. καὶ πορθμέα ib. γύμνωσον A.M. ἀναπέτασον B. ἀναπέτασον I. 5. πάντη add. A. Fl. 6. ὑπ᾿ αὐτῇ ib. μου] μοι I. M. 16. ὤμοι. γρ. φεῦ φεῦ] Ex M. ib. καταγινόμενον B. καταγινόμενος annotatum ὤμοις γὰρ φεῦ φεῦ. Fl. 6. καταγινομένην I. In A. terminatio 17. μὴ] ἡ δὲ τροφὸς μὴ A. compendio expressa. 18. γὰρ μᾶλλον οἴσεις] μὲν γὰρ οἴσεις 6. ὑποστήσας] ὑπέστησε A., om. M. μᾶλλον M. ib. προκομιζομένην A.M. Fl. 6. 19. Ἄλλως] καὶ ἄλλως B. προσκομιζομένην B.I. ib. διάρριπτε] ῥίπτε M. 7. ἐπιθεῖσαι] ἐπιθεῖνα, I. 21. πῶς—τυχεῖν A.M. ἐπαναβέβηκε 10. ἐξαιτούμεναι] ἐξαιρούμεναι B.I. λοιπὸν ὁ λόγος ᾡσπερεὶ συναυξόμενος 11. βαρύ—κεφαλοδέσμιον] In I. τῷ πάθει καὶ λοιπὸν ἐσχηματισμένη τὰ)

213. οὐ μὴ παρῤ ὄχλῳ: ἀντὶ τοῦ, οὐ μὴ φθέγξῃ ταῦτα μεταξὺ πλήθους μανιώδεις λόγους ῥίπτουσα. ἔδοξε γὰρ αὐτῇ τὰ ῥηθέντα ἀσχήμονα εἶναι, καὶ οὐκ αὐτῆς ἄξια. τί γὰρ ἦν ὕδατος ψυχροῦ ἐρῶσαν καὶ κομῶντος λειμῶνος ἄνθη ποθεῖν τὴν βασιλείαν ἐχούσης, εἰ μήτοι ἔλεγε, πῶς μοι γένοιτο τοῦ ἔρωτος σβέσαι τὸ πῦρ; ἢ τίς τοσαύτη τέρψις ἀνθέων, ὡς ἀναπαῦσαι τὸν πόθον; B.M.I.

214. μανίας ἔποχον ῥίπτουσα λόγον: ὑπὸ μανίας ὀχούμενον, ἐμμανῆ, κατεχόμενον ὑπὸ μανίας. ἐδόκει γὰρ αὐτὴν ταῖς ἀληθείαις ἐρᾶν ὧν προεῖπεν. παῤ ὄχλῳ δὲ ἀντὶ τοῦ ἐπὶ τοῦ χοροῦ. παῤ ὄχλῳ: τῷ ἐλθόντι εἰς ἐπίσκεψιν. M. γηρύσῃ: βοήσῃ. Fl. 15.

215. πέμπετέ μ᾿ εἰς ὄρος: ἐπαναβέβηκεν ὁ λόγος ἐπὶ τὸ μανικώτερον ἅμα τῷ πάθει, ὡς λοιπὸν σαφέστερον δηλοῦσθαι τὸν ἔρωτα. εἰς ὄρος γὰρ βούλεται προπέμπεσθαι πρὸς θέαν τοῦ ἐρωμένου, κυνηγετεῖν τε ἐπιθυμεῖ πρὸς συνομιλίαν τοῦ ποθουμένου. ἐνταῦθα δὲ δεῖ τὸν ὑποκρινόμενον κινῆσαι ἑαυτὸν καὶ σχήματι καὶ φωνῇ, καὶ ἐν τῷ “εἶμι πρὸς ὕλην” ἀναπηδᾶν, ὡς αὐτὴ πορευομένη. τὸ δὲ ἑξῆς οὕτως, πέμ- [*](τοῦ ἔρωτος αἰνίττεται. λέγει οὖν ὅτι 12. μανίας—ὑπὸ μανίας] μανίας δὲ ἠβουλόμην (ἐβουλόμην B.) ψυχρῶν ὑδάταν ἔποχον ἤτοι ὑπὸ B.I. τυχεῖν B.I. φησὶ om. M. ib. ὀχούμενον] ὁχλούμενον A. 1. πῶμα M. πόμα A. ib. ἐμμανῆ] ἐκμανῇ I. 3. ἀνέπαυσα A. ἀναπαύσασα B.M.I. 13. ἐδόκει—προεῖπεν addidiex A.M. 17. ἐπαναβέβηκεν] ἀναβέβηκεν Fl.6. ib. δὲ om. B.I. ib. ἐμαυτὴν A. ἑαυτὴν B.M.I. 18. σαφέστερον —βούλεται A.M. ib. λειμῶνι κομῶντι A. λειμῶσι κομῶσι σαφέστερον τὸν αἰνιγμὸν τοῦ ἔρωτος ἔξωθεν ceteri. εἶναι σχηματισμοῦ. καὶ εἰς τὸ ὄρος 4. ταῦτα—νοσούντων om. M. βούλεται B.I. 6. ἀντὶ τοῦ om. M. 19. κυνηγετεῖν τε (δὲ M.) ἐπιθυμεῖ 7. αὐτῇ] αὐτὴ I. A.M. καὶ εἰς κυνηγίαν B.I. 8. ψ. ἐρῶσαν M. ἐρῶσαν ψ. B.I. 20. πρὸς συνομιλίαν τοῦ ποθουμένου] 9. κομῶντος om. M. πρὸς τὴν ἐκείνου τοῦ ποθουμένου θέαν A. ib. λειμῶνος ἄνθη] ἄνθη λειμῶνος M. 22. ὕλην A.M. ὕλας B.I. ib. εἰ μήτοι—πόθον om. M. ib. αὐτὴ B. αὐτῆ A. αὕτη M.I. 10. γένοιτο τοῦ ἔρωτος B. ἔρωτος ib. τὸ δὲ ἑξῆς οὕτως om. M., οὕτως γένοιντο (sic) I. om. A.)

οἱ μὲν ἀκοντίζοντες τὴν χεῖρα ἄνω πρὸς τὴν κεφαλὴν ἀνατείνουσι, τὸ δὲ σίδηρον τοῦ ἀκοντίου πρὸς τὸν κρίκον τοῖς δυσὶ δακτύλοις τοῖς μέσοις κατέχοντες οὕτω ῥίπτουσιν. ἄριστα δὲ τῷ λεπτομερεῖ τῆς φράσεως μιμεῖται τὸ τῶν ἐρώντων ἦθος, ὅτε τινὸς ἐρῶντες τέχνῃ ὑπογράφουσιν, ὥσπερ ζωγράφοι τῇ λεπτολογίᾳ, ἐκείνην τὴν τέχνην καὶ τὰ αὐτῆς ὄργανα, καὶ ὥσπερ οἱ εἰς ἐπίδειξιν αὐτῆς ἐρχόμενοι ἐρεθίζουσι τῷ λεπτομερεῖ τῆς φράσεως τὸν ἐρῶντα. καθόλου δὲ τοῦτο ἐπὶ τῶν ἐρώντων συμβαίνει. B.I. Fl. 6. πέμπετε: τῷ χορῷ λέγει ταῦτα τῷ ἐλθόντι εἰς ἐπίσκεψιν αὐτῆς. B. Fl. 6. 15.

217. στείβουσι: περιπατοῦσιν. A. τρέχουσι, πατοῦσιν, ἀνιχνεύουσιν οἱ κύνες τὰ θηρία φονεύοντες. Fl. 15.

218. βαλιαῖς: ταῖς ταχείαις, ταῖς καταστίκτοις, ἢ ποικίλαις τὴν δοράν. A. ταῖς ποικίλαις τὴν δορὰν, ἢ ταχείαις, ἢ καταστίκτοις. B. ταῖς ποικίλαις τὴν δορὰν καὶ καταστίκτοις, ἢ ταχείαις, παρὰ τὸ βαίνειν ἅλις. Fl. 15. ἐγχριμπτόμεναι: πλησιάζουσαι, ἐπιπηδῶσαι. B.M.

219. πρὸς θεῶν ἔραμαι: ἀντὶ τοῦ ἐρῶ, παθητικὸν ἀντὶ ἐνεργητικοῦ. καὶ οἰκείως τῇ μεσότητι ἐχρήσατο. A.B.I. ἄκρως δὲ ἐρωτικὸν ἦθος ἀπεμάξατο τῇ λεπτομερεῖ τῆς ἐκφράσεως περιεργίᾳ· εἰς ὑπόμνησιν γὰρ ἐρχόμενοι τῶν ἐπιθυμουμένων, καὶ μονονουχὶ ζωγραφοῦντες αὐτὰ τοῖς λόγοις, ἔτι μᾶλλον τὴν ἐπιθυμίαν ἐξεγείρουσι. B.I. Fl. 6.

220. χαίταν: τῶν θηρίων δηλονότι. B.

221. Θεσσαλὸν ὅρπακα: Θεσσαλῶν γὰρ εὕρεμα τὸ δόρυ. ἐπίλογχον δὲ βέλος αὐτὸ τὸ τιτρῶσκον σιδήριον, ᾧπερ ὁ κρίκος ἐμβεβλημένος ἐν τῷ ξύλῳ συνέχεται, διὰ τὸ ἐπὶ τῇ λόγχῃ κεῖσθαι, ὅ ἐστι τῷ ξύλῳ. οἱ γὰρ ἀκοντίζοντες τὸ σιδήριον τοῦ ἀκοντίου πρὸς τὸν κρίκον ἐν δυσὶ δακτύλοις κατέχοντες ῥίπτουσιν οὕτως Ἄλλως. ἐπίλογχον ἔχουσ᾿ : ἐπεὶ βέλος πᾶν τὸ βαλλόμενον, διέστειλεν εἰποῦσα ἐπίλογχον, ὅ ἐστι βέλος ἔχουσα ἐν τῇ χειρὶ τὴν λόγχην ἔχον, ἵνα σημάνῃ τὸ ἀκόντιον.

223. κηραίνεις: μεριμνᾷς, φροντίζεις, ἐν τῷ κέαρι ἔχεις, ἢ ἐπὶ βλάβῃ ἔχεις. κὴρ γὰρ ἡ θανατηφόρος μοῖρα. A.B. Fl. 15. μωραίνεις. Fl. 2.