Scholia in Euripidis Hippolytum

ΘΗΣΕΥΣ μὲν ἦν Αἴθρας καὶ Ποσειδῶνος, βασιλεὺς δὲ Ἀθηναίων. γήμας δὲ μίαν τῶν Ἀμαζονίδων Ἱππολύτην Ἱππόλυτον ἐγέννησε, κάλλει τε καὶ σωφροσύνῃ διαφέροντα. ἐπεὶ δὲ ἡ συνοικοῦσα τὸν βίον μετήλλαξεν, ἐπεισηγάγετο Κρητικὴν γυναῖκα, τὴν Μίνω τοῦ Κρητῶν βασιλέως θυγατέρα Φαίδραν. ὁ δὲ Θησεὺς Πάλλαντα, ἕνα τῶν συγγενῶν, φονεύσας, φεύγει εἰς Τροιζῆνα μετὰ τῆς γυναικός, οὗ συνέβαινε τὸν Ἱππόλυτον παρὰ Πιτθεῖ τρέφεσθαι. θεασαμένη δὲ τὸν νεανίσκον ἡ Φαίδρα εἰς ἐπιθυμίαν ὤλισθεν, οὐκ ἀκόλαστος οὖσα, πληροῦσα δὲ Ἀφροδίτης μῆνιν, ἣ τὸν Ἱππόλυτον διὰ σωφροσύνην ἀνελεῖν κρίνασα τὴν Φαίδραν εἰς τὸν Ἱππολύτου ἔρωτα παρώρμησε, [*](2. Ὑπόθεσιν recensui ad codices p. 411. A. (Vaticanum 909.) B. (Parisinum 3. Αἴθρας] υῖὸς literis majoribus 2713.) et M. (Marcianum scriptum in litura paullo ampliore Venetum 471.) omissis recentiorum, additum in B. legiturque in libris qui nulli fere usui sunt, quisquiliis recentioribus pluribus. plerisque, quibus usi sunt ib. δὲ om. B. Ianus Lascaris in quattuor fabularum ib. Ἀθηναίων] ἀθηνῶν Vat. quidam. (Medeae, Hippolyti, Alcestidis et Andromachae) editione Florentina 4. Ἀμαζονίδων] ἀμαζόνων Ald. a. 1496. et Aldus in duodevignti ib. Ἱππολύτην] ἀντιόπην Pal. Lasc. fabularum editione a. De quo conf. quae ad schol. v. 10. 1503. quorum prior apographo dixi. recentissimo usus est Parisino 6. Μίνω] μἱνωος Lasc. Ald. cum 2888., alter Vaticano Palatino 287. codicibus recentioribus. Iidem post ab Musuro, cujus opera Aldus usus βασιλέως addunt καὶ Πασιφάης. est, passim interpolato. Repetivit 8. Τροιζῆνα] τροίζηνα M. qui hoc Arsenius in scholiorum editione accentu etiam in scholiis prope Veneta a. 1544. fol. 225 b. 226 a. constanter utitur. non magnopere discrepante ab 9. συνέβαινε] συνέβη Aldus et Eudocia. Lascaris editione, sed additis in fine verbis ἡ σκηνὴ τοῦ δράματος et 12. τὴν Φαίδραν—παρώρμησε om. quae sequuntur. Excerpsit etiam M, In Pal. est ἀνελεῖν κρίνασα φαίδραν Eudocia in Villoisoni Anecd. vol. 2. εἰς τὸν ἱππολύτου ἔρωτα παρώρμησε,)

τέλος δὲ τοῖς προτεθεῖσιν ἔθηκε. στέγουσα δὲ τὴν νόσον ἡ Φαίδρα χρόνῳ πρὸς τὴν τροφὸν δηλῶσαι ἠναγκάσθη, κατεπαγγειλαμένην αὐτῇ βοηθήσειν· ἥτις κατὰ τὴν προαίρεσιν λόγους προσήνεγκε τῷ νεανίσκῳ. τραχυνόμενον δὲ αὐτὸν ἡ Φαίδρα καταμαθοῦσα τῇ μὲν τροφῷ ἐπέπληξεν, αὑτὴν δὲ ἀνήρτησε. καθ᾿ ὃν καιρὸν φανείς Θησεὺς καὶ καθελεῖν σπεύδων τὴν ἀπηγχονισμένην εὗρεν αὐτῇ προσηρτημένην δέλτον, δἰ ἧς Ἱππολύτου φθορὰν κατηγόρει καὶ ἐπιβουλήν. πιστεύσας δὲ τοῖς γεγραμμένοις τὸν μὲν Ἱππόλυτον ἐπέταξε φεύγειν. αὐτὸς δὲ τῷ Ποσειδῶνι ἀρὰς ἔθετο, ὧν ἐπακούσας ὁ θεὸς τὸν Ἱππόλυτον διέφθειρεν. Ἄρτεμις δὲ τῶν γεγενημένων ἕκαστον διασαφήσασα Θησεῖ τὴν μὲν Φαίδραν οὐ κατεμέμψατο, τοῦτον δὲ παρεμυθήσατο υἱοῦ καὶ γυναικὸς στερηθέντα, τῷ δὲ Ἱππολύτῳ τιμὰς ἔφη γῆς ἐγκαταστήσασθαι.

Ἡ σκηνὴ τοῦ δράματος ὑπόκειται ἐν Τροιζῆνι. ἐδιδάχθη ἐπὶ Ἐπαμείνονος [*](τέλος δὲ τοῖς προτεθεὶσιν ἐπέθηκε, στέργουσα ib. προσήνεγκε] προήνεγκε B.M. δὲ τὴν νόσον χρόνῳ πρὸς τὴν τροφὸν 5. αὐτὴν (i. e. αὑτὴν) A. B. M. δηλῶσαι ἠναγκάσθη. quae sic mutavit ἑαυτὴν recentiores. tavit Musurus in ed. Ald. ἀνελεῖν 6. σπεύδων A. B.M. θέλον Pal. Ald. κρίνασα τὴν φαίδραν εἰς ἔρωτα παρώρμησε, 7. δέλτον] βίβλον B. et Arsen. τέλος δὲ τοῖς προτεθεῖσιν ἐπέθηκε. 10. ἕκσστον B.M. ἕκαστα A. στέργουσα γὰρ τὴν νόσον ἡ φαίδρα 11. οὐ κατεμέμψατο B. οὐκ ἀπεπέμψατο χρόνῳ πρὸς τὴν τροφὸν δηλῶσαι ἠναγκάσθη. A. Pal. οὐ κατεπέμψατο M. Lascaris ediderat, ἀνελεῖν ib. παρεμυθήσατο] παρεμυθεῖτο Arsen. κρἱνασα τέλος τοῖς προτεθεῖσιν ἔθηκε τὴν φαίθραν εἰς τὸν ἱππολύτου ἔρωτα παρορμήσασα. 12. τιμὰς] τιμὴν Vat. quidam. ἡ δὲ τὴν νόσον στέργουσα ib. γῆς] ἐγχωρίους Musurus. χρόνῳ πρὸς τὴν τροφὸν τὸ κάθος δηλῶσαι 13. ἐγκαταστήσεσθαι Nauckius. ἠναγκάσθη. Similiter in B. ἀνελεῖν ἐγκαταστήσασθαι libri. Post haec κρίνασα τέλος τοῖς προτεθεῖσιν ἔθηκε τὴν in A.B.M. sequuntur τὰ τοῦ δράματος φαίδραν εἰς τὸν ἱππολύτου ἔρωτα παρορμήσασα. πρόσωπα, tum reliqua, ἡ σκηνὴ στέργουσα δὲ τὴν νόσον χρόνῳ etc. quae Aristophanis Byzantii πρὸς τὴν τροφὸν δηλῶσαι ἠναγκάσθη. ὑποθέσεως partem extremam esse similium 1. στέγουσα] στέργουσα libri. Correxit in aliis fabulis ὑποθέσεων Valcken. comparatio docet. Periit igitur ib. νόσον om. M. pars prior Argumenti. Nam amplior 2. χρόνηῳ] χ M. χρόνον A. illa quæ nunc in codicibus legitur ib. κατεπαγγειλαμένην M.: ceteri argumenti expositio non habet colorem omnes et Eudocia κατεπαγγειλαμένη. Aristophaneum. ex quo Musurus fecit ἡ δὲ κατεπηγγείλατο. 14. ἐν Τροιζῆνι κεῖται emendatum in marg. editionis Brubachianae. γείλατο. 3. βοηθήσειν] βοηθῆσαι A.B. ἐν θήβαις κεῖται M. ὑπόκειται ἐν θήβαις ib. ἥτις κατὰ A.B.M. ἥτις (καὶ A.B addit Pal. Ald.) παρὰ recebtiores. ib. ἐπὶ Ἐπαμείνονος Matthiae, re-)

ἄρχοντος ὀλυμπιάδι πζ΄, ἔτει δ΄. πρῶτος Εὐριπίδης, δεύτερος Ἰοφῶν, τρίτος Ἴων. ἔστι δὲ οὗτος ὁ Ἱππόλυτος δεύτερος καὶ στεφανίας προσαγορευόμενος. ἐμφαίνεται δὲ ὕστερος γεγραμμένος· τὸ γὰρ ἀπρεπὲς καὶ κατηγορίας ἄξιον ἐν τούτῳ διώρθωται τῷ δράματι. τὸ δὲ δρᾶμα τῶν πρώτων.

[*](stituto recto archontis nomine, I. ὀλυμπιάδι] ὀλυμπιάδος A. quod librarii etiam alibi corruperunt: ib. πζ΄] ἐπὶ πζ M. runt: de quo dixit Clinton. Fast. 2. ὁ Ἱκπέλυτος] ὁ om. M. Hell. vol. 2. p. 62. ἐπὶ ἀμείνονος A.B. 4. κατηγορίας] κακηγορίας B. ἐπὶ ἀμήνονος M.)