De Lepra Ad Sistelium

Methodius

Methodius, De Lepra Ad Sistelium, Bonwetsch, Hinrichs, 1917

Und dies nun von dem Sichtbaren. Das Geheime aber und das unseres Herzens überträgt er dem bevollmächtigten Engel Kirche, unsern inwendigen Menschen mit Sorgfalt zu besuchen.

Daher wenn wir auch sündigend uns verbergen können und gehen in die Kirche, entblößt jener uns durch das »Schwert des Geistes«.

Die Verhüllung aber des Mundes ist das Schweigen des Sünders. [*](2 Lev. 13, 44 (51); vgl. Const. app. II, 16 —4 Lev. 13, 45. 46 — 10 Röm. 7 Ephes. 3, 16. 6, 17 — 11 vgl. De cibis 14, 3 S. 446, 23 — 13 vgl. Symp. 1, 1 S. 9, 16 — 18 Hebr. 4, 12. 13. Ephes. 6, 17 — 18 f Lev. 13, 45; vgl. Orig. In Lev. hom. 8, 10 IX, 329, 7 ff) [*](2 Const. app. H, 16, 2 — 13 vgl. Const. app. VIII, 6, 13. 8, 2 S. 480, 20. 484, 3) [*](1 λέπραν — ἀκάθ. ἐστιν Ζ. 2 < S 2 Const. app. II, 16, 2 τότε σὺ κελεύσεις εἰσελθεῖν αὐτόν, καὶ ἀνακρίνας εἰ μετανοεῖ καὶ καὶ ἐστιν εἰς ἐκκλησίαν ὅλως παραδεχθῆναι, στιβώσας αὐτὸν ἡμέρας νηστειῶν κατὰ τὸ ἁμάρτημα, ἑβδομάδας δύο ἢ τρεῖς ἢ πέντε ἢ ἑπτά, οὕτως αὐτὸν ἀπόλυσον . . 4 τοὺς ἐφ' ἁμαρτίαις λέγοντας μετανοεῖν ἀφορίζειν χρόνον ὡρισμένον κατὰ τὴν ἀναλογίαν τοῦ ἁμαρτήματος, ἔπειτα μετανοοῦντας προσλαμβάνεσθαι | ἡθρυσμένην C 3 ἡ γραφή — ἁφή Ζ. 4 < S 5 ούτος περιβ. las schwerl. S 6 κληθήσ.] ἔσται las schwerl. S 6f ἀκάθαρτος ὢν — καθήσεται Ζ. 7 < S 7 καθίσεται C | καὶ ἔξω S 8 διατριβή: »das Leben« übersetzt S | τὸ ἀγενὲς — ἀκολάστων Z. 9: »d. S (schwerl. las S φιληδονίαν) | τεθηλυμένον C 9 ἱμάτ. παραλ.: »schlimme Kleider« S 10 οἶον < S | ἔσω S 195v | αὐτὸ — θεοῦ Ζ. 003C; S | αὐτῶ τῶ C 11 ἐξωπλησμένον C | θεοῦ C endet 13 Symp. οὐ χρὴ μαθημάτων θείων κοινωνεῖν. Const. app. κοινωνοὺς τῶν μυστηρίων αὐτοῦ 18 f Orig. clauditur et os, ut fiducia sennonis et docendi auctoritas excludatur? »peccatori enim dixitDeus: quare tu enarras iustitias meas et adsumis testamen- tum meum per os tuum«)

462
»zu dem Sünder sprach Gott:

Wozu bokennst du meine Rechte« usw. Sien »Leben aber ist außerhalb des Lagers«, das heißt denn »draußen ist«, sagt der Apostel, »ein jeder, Denn auch wenn er scheint drinnen zu sein, sich selbst täuschend, draußen ist er, außerhalb ist er, wie er gerecht handelnd wenn er auch draußen zu sein scheint.

Und er hat schöne Kleider, das Haupt bedeckt und auf dem Haupt den »Helm des Heils« und Mund geöffnet zum Forschen in der Schrift und die Zunge aufgetan.