De Resurrectione

Methodius

Methodius, De Resurrectione, Bonwetsch, Hinrichs, 1917

Ἐντεῦθεν οἱ ἁπλούστεροι τῶν πεπιστευκότων ὁρμώμενοι νομίζουσι τοὺς ἀσεβεῖς τῆς ἀναστάσεως μὴ τεύξεσθαι, τί νοοῦντες τὴν ἀνάστασιν; κἂν γὰρ δοκῶσι περὶ τούτων ἀποφαίνεσθαι, ἡ βάσανος ἐὰν δ᾿

ἐὰν δ᾿ οὖν πυνθανώμεθα αὐτῶν, τίνος ἡ ἀνάστασις γίνεται, ἀποκρίνονται ὅτι τῶν σωμάτων ὧν νῦν περικείμεθα. εἶτα προσεπερωτησάντων ἡμῶν· πότερον τῆς οὐσίας αὐτῶν ὅλης, ἢ οὐχί; πρὶν βασανίσαι λέγουσιν ὅτι ὅλης.

ἐὰν δὲ προσαπορήσωμεν συμπεριφερόμενοι τῇ ἀκεραιότητι αὐτῶν, εἰ συναναστήσεται τὰ ἀπορρεύσαντα ἐν φλεβοτομίαις αἵματα καὶ σάρκες καὶ τρίχες αἱ πώποτε γενόμεναι, ἢ μόναι αἱ πρὸς τῇ ἐξόδῳ, — θλιβόμενοι εἰς τὸ τὸν θεὸν ποιεῖν ἃ βούλεται προστρέχουσιν. οἱ δὲ γενναιότεροι αὐτῶν, ἵνα μὴ ἀναγκάζωνται τὰ αὐτὰ αἵματα συναγαγεῖν τῷ λόγῳ, ἃ πολλάκις ἀπεκκρι- [*](8 vgl. Justin De res., S. Parall. Nr. 107, 49 Holl 1 Epiphan. Panar. haer. 64, 12 S. 534 D Petav., vgl. schon 64, 10 — 7 Dial. Adam. V, 16 S. 204, 5 — 10 Dial. Adam. V, 17 S. 208, 15 1 Es beginnt der Abschnitt bei Epiphanius; ἐκ τῶν Μεθοδίου + Epiph. 3 τοὺς ἀσεβεῖς < U in Epiph. 64, 10 | 64, 10 + καὶ τῆς θείας κρίσεως μὴ καταξιοῦσθαι 4 ἀνάστ.] καὶ ποταπὴν etc. — σαφηνίζοντες + 64, 10 | δοκοῦσι U; 64, 10 προσδοκῶσι V, δόξωσι U | βάσανος: ἀνάστασις (vŭstanie) S (aber wohl vŭstanie aus ispytanie) 5 αὐτοὺς w. e. sch. S | διελέγξει U u. 64, 10: διελέγχει VS | τὰ ἑξεῖς U: τὸ ἑξῆς 64, 10 | σῴζειν] vgl. 23, 1 σῷσαι παράδοσιν | μὴ] οὐ 64, 10 | δυναμένους] μὴ κεκρατηκότας τὸν περὶ ἀναστάσεως τρόπον (τόπων V) + 64, 10 5 f δ᾿ οὖν S: οὖν U u. 64, 10: δὲ V 6 πυνθανόμεθα U | τίνος (τινος S) αὐτῶν US: αὐτῶν < 64, 10 | γίνονται S — ἀποκρίν. < S; φησὶν + 64, 10 7 ὧν US: ἃ V | νῦν < U in 64, 10 | προσεπερ.] ἐπηρωτῆσθαι Symp. 49, 24. τὸ ἐπερώτημα ἐστίν 121, 21 8 πότερον] πάλιν S | αὐτῶν < S u. V in 64, 10 10 αὐτῶν] καὶ οὐδὲν περὶ τοῦ ῥευστὴν εἶναι τὴν οὐσίαν ἐξετάζοντες + 64, 10 | συναναστήσονται 64, 40 10 f ἐκ φλεβοτομίας (»vom Ablassen«) w. e. sch. S 11 καὶ σ.: ἢ σάρκες S | 64, 10 αἱ ἐκτακεῖσαι ἐν νόσοις σ. κ. τρ. πᾶσαι | αἱ τρίχες αἱ U | ἀπογενόμεναι w. e. sch. S; ἡμῶν + 64, 10 11 f αἱ καὶ πρὸς w. e. sch. S 12 πρὸς] ἐπὶ τῷ τέλει πρὸς V in 64, 10 | τῇ ἐξόδῳ] θανάτῳ las schwerl. S, aber + τρίχες καὶ σάρκες | θλιβόμεναι U | εἰς — βούλ.] »zu dem Willen u. der Macht Gottes« S | εἰς — προστρέχουσιν Z. 13] abweichend Epiph. 64, 10 | τὸν θεὸν Gataker Md: τῶ θεῶ VU 12 f βούλ.] δεῖν ἐπιτρέπειν + Pet aus 64, 10 13 προτρέχουσιν V | οἱ δὲ S 61v 13 f ἀναγκάζονται U 14 αὐτὰ αἵματα: αἵματα αὐτῶν 64, 10 | συνάγειν U u. 64, 10 S | ἃ — συνέβη] τὰ .. ἀπεκκριθέντα 64, 10 u. + Abweichendes | ἃ] οἷς las schwerl. S 14 f ἀποκριθῆναι U )

243
θῆναι τῶν σωμάτων ἡμῶν συνέβη, φασὶν τὸ ἐπὶ τέλει ἡμῶν ἀναστήσεσθαι σῶμα. προσηπορήσαμεν δὲ διὰ τὸ τρεπτὴν εἶναι τὴν σωματικὴν φύσιν καὶ τοιαῦτα· ὥσπερ εἰς τὸ ἡμέτερον σῶμα αἱ τροφαὶ κατατάττονται καὶ μεταβάλλουσι τὰς ὁμοιότητας, οὕτως καὶ τὰ ἡμέτερα σώματα μεταβάλλονται [καὶ] ἐν τοῖς σαρκοβόροις οἰωνοῖς καὶ θηρίοις <καὶ> γίγνεται μέρη τῶν ἐκείνων σωμάτων, καὶ πάλιν ἐκεῑνα ὑπὸ ἀνθρώπων ἢ ἑτέρων ζῴων ἐσθιόμενα ἀντιμεταβάλλεται καὶ γίγνεται ἀνθρώπων ἢ ἑτέρων ζῴων σώματα. καὶ τούτου ἐπὶ πολὺ γιγνομένου ἀνάγκη τὸ αὐτὸ σῶμα πλειόνων ἀνθρώπων πολλάκις γίγνεσθαι μέρος. τίνος οὖν ἔσται σῶμα ἐν τῇ ἀναστάσει; καὶ οὕτως εἰς βυθὸν ἡμᾶς φλυαρίας ἀλόγου συμβήσεται ἐμπίπτειν.