Apotelesmatica
Manetho Astrologus
Manetho. Apotelesmaticorum qui feruntur libri VI. Koechly, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1858.
- κληίδων ἀπέρηξε βίῃ συνθλωμένῳ ὀστᾶ. [*](29)
- Μὴ λαθέτω σε Κρόνος ἰσομοιρήσας Ἀφροδίτῃ,
- τέκνῳ μὲν τεύχων Πελοπήιον ἠὲ Θυέστην,
- ἠὲ καὶ εἰς ἄλλην ἀσεβῆ υἱὸν Ἰοκάστην,
- πολλάκι δὲ προγόνους καὶ μητρυιῇσιν ἔμιξεν,
- ἠδὲ κασιγνήτοις ἐπάγει ὁμογάστριον εὐνήν.
- ἐνθάδε μοι, βασιλεῦ, τῷ σχήματι γίγνεο μάρτυς,
- γνωρίζων γενεῇ τοὺς Ἀρσινόης ὑμεναίους. [*](30)
- Χαίρειτοι Τιτὰν μὲν ἐπʼ ἀρσενικοῖσι τόποισιν,
- γήθει αὖ Μήνη πάλι θηλυτέροισιν ἐν οἴκοις.
- εἰ δʼ ἄμφω τούτους ἐνὶ θηλυτέροισι καθεύροις,
- εὐνοῦχον σὺ νόει ταλαπείριον ἠὲ κίναιδον,
- ἱστοῖς, ἠλακάταις μιμούμενον ἔργα γυναικῶν.
- εἰ δὲ γυναῖκα λάβοις εἰν ἀρσενικοῖσιν ἔχουσαν
- Μήνην Ἠέλιόν τε, νόει τὸ σχῆμʼ ὅ τι δηλοῖ·
- ἀνδρῶν ἔργα τέλεσσε γυναιξὶ συνευνάζουσα. [*](31)
- Νυκτερινὸς δὲ Κρόνος ὁπόταν ὑπόγειος ὑπάρχῃ,
- καὶ δέ τʼ Ἄρην ἐσίδοις γε μεσουρανέοντα ἄνωθεν,
- ἁπλώσας παλάμῃσιν ἐπὶ ξύλου ὑψόθι σῶμα
- οἰωνοῖσι βορὴν ἐπανιπταμένοις ἐπέδειξεν,
108