Apotelesmatica
Manetho Astrologus
Manetho. Apotelesmaticorum qui feruntur libri VI. Koechly, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1858.
- ἢν δʼ Ἄρης ζώοις ἐπὶ φωλεύουσι τὰ κέντρα
- ξυνὰ Ζηνὶ λαχὼν κατίδῃ Κρόνον ὄνθʼ ὑπόγειον,
- ῥιζοτόμους τεύχει, παραβαλλομένους, ἐπαοιδούς,
- ζητοῦντας θάνατον κακοδαίμονα καὶ μόρον αὔτως
- ἀσπίδος αἰνομανοῦς πλατυαύχενος, ἡδʼ ἄῤ ἐχίδνης
- διψάδος αἱμοβόρου φοβερὸν θάνατον προκαλοῦντος,
- Τανταλικῇ κολάσει ὑπὸ γαμφηλῇσιν ὀδοῦσιν
- ἰὸν ἐρευγομένης ἐπιδίψιον ἄσθματι δεινῷ.
- εἰ δʼ αὔξουσα τύχῃ μεσσουρανέουσα Σελήνη
- καὶ διάμετρος Ἄρης σύν τʼ Ἠελίῳ ὑπόγειος,
- φρυγομένων σαρκῶν ὑποτήκεται ἔμπυρος ἀνήρ.
- καὶ δύνων Πυρόεις, ὁπότʼ ἂν Κρόνος ὡρονομήσῃ,
- σαρκοβόροις θηρσὶν παρέχει γεννώμενον ἄνδρα·
- ἢ γὰρ ὑὸς καπρίοιο ὑπέστη λευκὸν ὀδόντα,
- ἢ γναμπτοί σφʼ ὄνυχες λαιμὸν διόρυξαν ὄρεσσιν
- πορδάλιος στικτῆς ἠὲ βλοσυροῖο λέοντος.
- ἡνίκα δʼ ἡ βασίλεια μέση συνέχοιτο Σελήνη
- Ἄρεος ἠδὲ Κρόνου συλλαμπομένη ἰσόμοιρος,
- τῷ μὲν ἔδωκε βρόχον, τῷ δʼ αὖ βυθόν, ᾧ δὲ μελάθρων
- πολλάκις ἢ πτώσεις ἢ χώματα προσκυλίσασα