Apotelesmatica
Manetho Astrologus
Manetho. Apotelesmaticorum qui feruntur libri VI. Koechly, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1858.
- ἀρχῇσιν πλοῦτον παρέχει πενίην ἐπάγουσα·
- οὐκ ἰδικὴν γὰρ ἔχει φάσιν ἡ θεός, ἀλλά τινʼ αὐγὴν
- χείρονʼ ἀπʼ Ἠελίοιο δανείζεται, οὐ μόνιμον φῶς·
- Μήνη δʼ ὡς σχομένη περ ἀπώλεσεν, ὅσσον ἕλῃσιν,
- οὕτω καὶ πλούτῳ πενίην ἐπέθηκε φέρουσα,
- ἀντιτύπῳ νεμέσει ἀποδωκαμένη τὸ δάνειον. [*](23)
- Σύνδεσμος Μήνης ὀλοώτατός ἐστι βροτοῖσιν·
- κἢν λύσῃ δὲ φάσιν τὰ τελέσματά γʼ, οὗτος ἔφυσεν
- πτωχόν, χερνήτην ταλαπείριον ἠδέ τʼ ἀλήτην. [*](24)
- Ἠελίου κέντροισιν Ἄρης διάμετρος ὑπάρχων
- τέκνοις καὶ γενέτῃσι μάχας ἡδʼ ἄστατον ὀργήν·
- καὶ διάμετρος Ἄρης εὑρὼν μοίρῃσι Σελήνην,
- δεσμά, βρόχους, εἰρκτάς, πολέμους, ἀσχήμονα θωήν·
- ἢν δʼ ἀπόκεντρος Ἄρης μοιρῶν ἰδίων διάμετρος,
- μιμηλὰς τέχνας, καμάτους πυρὸς ἠδὲ σιδήρου·
- καὶ Παφίῃ διάμμετρος Ἄρης οὐ σώφρονα μοιχόν. [*](25)---
- καμπτομένοις ζώοις ὅτʼ ἂν εὐρήσῃς ποτὲ φῶτα,
- Ἑρμείαν σκέπτου, | μεθοδεύεται εἰ τό τʼ ἐκεῖνος 139
- σχήματι τῆς Παφίης· | θηλυνόμενος γὰρ ἐκεῖνος 138
- κοσμεῖτʼ ἀρσενόθηλυς ἐὼν πέπλοισι γυναικῶν,
105