Apotelesmatica
Manetho Astrologus
Manetho. Apotelesmaticorum qui feruntur libri VI. Koechly, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1858.
- Οὐρανίων ἄστρων ἀτραπούς, πλάστιγγας Ἀνάγχης,
- ᾗσιν ἐφημερίων μερόπων γένος ἐκμεμέτρηται,
- Μοιράων τε κέλευθα βροτήσια, καὶ πλάνα φέγγη
- ἀπλανέων τʼ αὐγὰς πυριλαμπέας ἐξονομήνω,
- ζωιδίων τε πόλοιο περίδρομον, ὃς κατὰ γαῖαν
- αἰθερίην τε κέλευθον ἐν ἡμιτμῆτι πορείῃ
- πλαγκτὰ διχαζόμενος διέπει θεομήστορα κόσμον
- ἐξ ἠοῦς ἐπὶ νύκτα καὶ ἀντολίης ἐπὶ δυσμάς.
- ταῦτα γὰρ ἐξ ἱερῶν ἀδύτων φύσις αἰθερόπλαγκτος
- ὀρθὰ τεκμαιρομένοισι διώρισεν ἀνδράσιν ἄστρα,
- οἷς πλαγκτὴ κόσμοιο βροτοκλώστειρα χορείη
- δόγματος ἐξ ἱεροῖο σαφ πρὸς ἔλεγχον ἰοῦσα, ---
- ἐξ οὗ μὲν καὶ ἐς οἷον ἀμείβεται εἶδος ἕκαστον. [*](B)
- Πρῶτα μὲν οὖν Τιτὰν παντὸς Κρόνος αἰθέρος ἄρχει,
- ἀστήρ, ὃν Φαίνοντα θεοὶ μέροπές τε καλοῦσιν·
- οὗτος, ἐπὴν οἰκεῖα φανῇ κατὰ δώμαθʼ ἑαυτοῦ
- γεινομένοις θνητοῖσιν ἐπίσκοπον εἰς βίου ὥρην,
- εὐκτεάνους δείκνυσι καὶ ὄλβου πλείονος ἄρχειν,
- εὐτυχέας ζωῇ τε καὶ εἰς τέλος αἰὲν ἀμόχθους·
- ἔστι δʼ ἐν οἰκείοισι τεταγμένα ταῦτα Κρόνοιο
63