Apotelesmatica
Manetho Astrologus
Manetho. Apotelesmaticorum qui feruntur libri VI. Koechly, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1858.
- τώς δʼ ἀστὴρ παρεὼν ῥέζει σφετέροιο κατʼ οἴκου,
- ἐς λίβʼ ὅτ ἄν δυτικῷ κέντρῳ κατόπισθʼ ἐπιδύνῃ·
- καὶ δʼ ἄρα καὶ κλήροιο τύχης μεδέων ἀπάμερσεν
- ὄλβον, ὅτʼ αὐτὸς ἔοι κέντρου βαίνων προπάροιθεν.
- πρὸς δὲ μεσουρανέοντες ὁμοῦ Φαίνων τε καὶ Ἄργς
- κλῆ'ον ἢ οὐκ ὤπασσαν ἢ οὖ δόντες γʼ ἀπάμερσαν·
- ὣς δὲ καὶ εἰ τόδε κέντρον ἀπὸ πλευρῆς τετραγώνου
- ἢ διάμετροι ὁρῷεν, ἄφνω ἀπενόσφισαν ὄλβον.
- ἐν πενίῃ δὲ μογεῦσι καὶ ὅσσοις φ ῶτα δύʼ ὥρην
- μὴ λεύσσῃ, πάμπαν δέ τʼ ἀπόστροφον οἶμον ὁδεύῃ.
- εἰ δʼ ἄρα δὴ Μήνην δεκατεύωσʼ ἀστέρες ἄμφω
- Ἄρεος ἠδὲ Κρόνοιο, Διὸς δέ τʼ ἀπόστροφος ἀστὴρ
- εἴη, ὀιζυροὶ καὶ ἀχρήμονες ἐξεγένοντο·
- ἔξοχα δʼ εἰ καὶ ζῶον ἐπαντέλλον μετόπισθεν
- Μήνης εκ Ζηνὸς κενεὸν καὶ ἀμάρτυρον εἴη·
- δευόμενοι βιότου γὰρ ἀγείρουσιν κατὰ ἄστυ.
- εἰ δὲ Διὸς μὲν ὁρῷτο, μέσου Ὑοερίονος, αἴγλη,
- κέντρον δʼ ἀμφὶς ἔχωσι τόδε Κρόνος ἠδὲ καὶ Ἀρης,
- ὃο μὲν ὑπερτέλλων, Ἄρης δέ τʼ ὄπισθε διώκων,
- ὄλβου καὶ κτεάνων οἶκον πλήθοντα κένωσαν.
59