Apotelesmatica
Manetho Astrologus
Manetho. Apotelesmaticorum qui feruntur libri VI. Koechly, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1858.
- καὶ στάχυν ἄρσενα δεινῷ ἀποτμήξειε σιδήρῳ.
- ἢν δὲ Κύπρις διάμετρον ἔχοι Κρόνον ἠδὲ Σελήνην,
- Ἄρης δʼ ἢν τετράγωνον ἴδοι καλὴν Ἀφροδίτην,
- Ἑρμείας δʼ ἄρα κέντρον ἔχοι μέσον, ἠδὲ καὶ αὐτὸς
- μαρτυρίην τούτῳ κρνερὸς Κρόνος ἀμφιβάλοιτο,
- εὐνούχους στείρους, οὔτʼ ἄρσενας οὕτε γυναῖκας,
- ἄχνοας, αἰὲν ἐόντας ἀπειρήτους φιλότητος,
- ἔσθʼ ὁτὲ δʼ ἑρμαφρόδιτον ὁμώνυμον ἀθανάτοισιν ---
- Ἄρης δʼ ἢν τετράγωνον ἴδοι καλὴν Ἀφροδίτην,
- μαρτυρίην τούτῳ καὶ Κρόνος ἀμφιβάλοι,
- εὐνούχους στείρους ὁτὲ δʼ ἑρμαφρόδιτον ἔτευξαν
- δισσάς, ἀχρήστους εἰς ἓν ἔχοντα φύσεις. [*](A)[*](23)
- Υἱὸς δʼ υἱωνός τε Κρόνου Ζεὺς ἠδὲ καὶ Ἑρμῆς
- ἀμφότεροι βαίνοντες ὁμοῦ καὶ κέντρα λαβόντες,
- τεύχουσιν ῥητῆρας ἢ ἐκ λόγου ἢ καλάμοιο
- γραπτῆρας πινυτούς, ἢ καὶ πολυκερδέας ἄνδρας,
- ἐμπορίην φιλέοντας, ἀεὶ πρηκτῆρας ἐόντας. [*](A)[*](24)
- Μήνη φωσφορέουσα καὶ Ἄρεϊ συμβάλλουσα
- ἕκτον ἔχοντι τόπον, σίνος ἀνδράσιν αὐτίκα ῥέζει·
- ἀμφὶ πόδας τέμνονται ὑπʼ ἀνδροφόνοιο σιδήρου,
90
[*](E)[*](22)