Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

Hippolytus

Hippolytus. Hippolytus Werke, Volume 3. Wendland, Paul, editor. Leipizg: Hinrichs, 1916.

Αἰγῶν δὲ κἂν ἐπιπλάσῃ τις κηρωτῇ τῇ τὰς ἀκοάς, φασὶ θνῄσκειν μετ’ ὀλίγον ἀναπνεῖν κωλυομένας· ὁδὸν γὰρ αὐταῖς ταύτην εἶναι λέγουσι τοῦ δι᾿ ἀναπνοῆς ἑλκομένου πνεύματος. κριὸν δὲ θνῄσκειν [*](f. 14v) φασίν, εἰ κατ᾿ ἄντικρύς τις ἀνακλάσειεν ἥλιον. οἶκον δὲ ποιοῦσι καίεσθαι τῶν θαλαττίων τινὸς ἰχῶρι χριόμενον τοῦ καλουμένυ δακτύλου.

καὶ τὸ διὰ τῆς ἅλμης δὲ πάνυ χρήσιμον. ἔστι δὲ ἀφρὸς [*](18 f Arist., Hist. anirn. I 11 ρ. 492 a 14 Ἀλκμαίων γὰρ οὐκ ἀληθῆ λέγει φάμενος ἀναπνεῖν τὰς αἶγας κατὰ τὰ ὦτα vgl. Varro De re rustica IT 3, 5 (= Plin. N. h. VIU 202). Mif Unreclit nimmt Ga. S. 23 Benutzung des Pseudo-Oppian Kyneg. II 338ff (s. M. Miller, Festgruß an die 41. Versammlung deutscher u. änner, von dem Lehrerkollegium des Luitpold-Gymnasiums, München 1891 S. 46f) an — 22 über C. 31, 2 s. Diels, A. A. B. 1913 Nr. 3 S. 21ff) [*](1 τὸν κηρὸν Miller: κηρῶ Ρ 4 am Rande rot περὶ ἀνθράκων περὶ σημείων μαγικῶν, περὶ ὠῶν Ρ ἐπιδείνυνται Millev: ἐπιδεικνύντες Ρ, doch s. über das Part. Reitzenstein, Poimandres S. 104 und Ga. S. 41 5 ἑκατέρας? Gö. 6 — τῷ Cruize: τὸ—τὸ Ρ τῆς Miller: τοῦ Ρ τοῦ γραφικοῦ Miller: τῆς γραφικῆς Ρ 7 λειῶν Ρ 8 am Rande περὶ σφαγῆς ἀμνῶν Ρ τοῖς δὲ ἀμνοὺς Miller: τῶν δὲ ἀμνῶν Ρ 10 παραθεὶς ö.: παραδοθεὶς Ρ, παρατιθεὶς? Miller ὁ δὲ] οὐδὲ Ρ κνίθεσθαι Ρ 11 ἀποτέμνειν (so) Ρ, ἀποτέμνεται? 12 καθ’ ἴσον Ρ 13 ἧς] εἰς Ρ 14 λιβανωτοῦ Ρ <τὸ> φάρμακον 15 ὑδάργυρον Ρ 17 am Rande θάνατος αἰγός 17 ἐπιπλάσῃ ö.: ἐπιπάση Ρ 19 a. R. θάνατος κριοῦ Ρ 20 ἥλιον Roeper: Μου Ρ 21 χρειόμενον Ρ)

58
θαλάσσης ἐν ὀστρακίνῳ στάμνῳ μετὰ γλυκέος ἡψημένος, ᾧ ζέσαντι λύχνον ἐὰν προσάγῃς καιόμενον, ἁρπάσαν τὸ πῦρ ἐξάπτεται, καὶ καταχυθὲν τῆς κεφαλῆς οὐ καίει τὸ σύνολον. εἰ δὲ καὶ μάννην ἐπιπάσσεις ζέοντι, πολλῷ μᾶλλον ἐξάπτεται. βέλτιον δὲ δρᾷ, εἰ καὶ Μου τι προσλάβοι.