Zetemata codicis Vaticani

Vatic Οὐ γὰρ ἔϲαν λιμένεϲ νη ῶν ὀχοὶ οὐδ’ ἐπιωγαί (ε 404). τίνι ἐπιωγαὶ λιμένων, καὶ πόθεν προϲέβαλέ τιϲ τὸ ὄνομα ἔφην οὖν ὅτι ἰωὴν τὴν πνοὴν λέγει, ὥϲ που εἴρηκεν· ἐξ ἀ νέμου ἰωῆϲ (Λ 308), λυπλάγκτοίο ποιήϲαϲ ἀπὸ τοῦ ἄειν, ὃ ϲημαίνει τὸ πνέειν. ἐπεὶ δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ φω καταχρηϲτικῶϲ ἔφη, αὖε δ’ ἑταίρουϲ (Λ 461 ), καὶ τὴν φωνὴν ἰωὴν κέκληκε· τὸν δ’ αἶ ψα περὶ δ’ φρέναϲ ἤλυθ’ ἰωή (Κ 139). καὶ τὸ ἤυϲε παρὰ τὸ ἄειν καὶ μετα φορικῶϲ· λεύϲϲω δὴ πυρὸϲ δηίἰωήν ( Π 127 ). κυρίωϲ οὖν ρίωϲ ἰωῆϲ τῆϲ πνοῆϲ οὔϲηϲ καὶ τοῦ ἄγνυϲθαι ϲημαίνοντοϲ τὸ κλᾶϲθαι, ἰωγή λοιπὸν ἡ τῆϲ πνοῆϲ ἂν εἴη κλάϲιϲ. ἔφη οὖν που εὗδον Boρέω ὑπ’ ἰω γῇ (ξ 533), ὅπου ἄγνυ Τ (p. 83) ε 404. Οὐ γὰρ ἔϲαν λιμένεϲ νη ῶν ὀχοὶ οὐδ’ ἐπιωγαί. τί διενηνόδιενηνόχαϲιν χαϲιν ἐπιωγαὶ τῶν λιμένων, καὶ πόθεν τὸ ὄνομα προϲέβαλέ τιϲ; ἔφη οὖν ὅτι ἰωὴν τὴν πνοὴν λέγει, ὥϲ που εἴρηκε· ἐξ ἀνέμοιο ποπολυπλάγκτοιο ἰωῆϲ, ποιῶν ἀπὸ τοῦ ἄειν, ϲημαίνει τὸ πνεῖν. ὅθεν, ἐπειδὴ καὶ ἐπὶ τὴν φωνὴν κατανεῖν χρηϲτικῶϲ---αὖε δ’ ἑταῖρον, καὶ τὴν φωνὴν ἰωὴν κέκληκε· τὸν αἶψα περὶ φρέναϲ ἦλθεν ἰωή. καὶ τὸ ἤυϲεν παρὰ τὸ ἄειν καὶ μεταφορικῶϲ· λεύϲϲω δὴ παρὰ νηυϲὶ πυρὸϲ δηίοιο ἰω ήν. κυοιο οὖν τῆϲ πνοῆϲ ἰωῆϲ οὔϲηϲ καὶ τοῦ ἄγνυϲθαι ϲημαίνοντοϲ τὸ κλᾶϲθαι, Βορέω ὑπ’ ἰω γῇ, ὅπου ἄγνυται ἡ πνοὴ τοῦ Βορέου ἡ τῆϲ [*]((Vat.) 13 διονηνόχαϲιν 21 ἑτέρουϲ 25 λεύϲω 27 τῆϲ . . οῆϲ ( Τ) 20 ἑταῖρον e corr. 21 post κέκληκε sign. scholii finiti 24 λεύϲω 28 ὑπίωγε) [*](12 sqq. Scholio Τ simillima in schol. P Q Dind. leguntur. Usus iis est M oschopul ., v. technol. canon. ed. Bachm., p. 715, 15 sqq. De v. ἰωή notionibus conferend. Apoll. h. v.) [*](26 sqq. Τ p. 83 ἄλλωρ (subiungitur scholio supra edito): οὐδ’ ἐπι ωγαί. τόποι σκέπ ην ἀνέμων ἔχοντες παρὰ τὸ ἰωήν καὶ τὸ ἄγνυσθαι, ἔνθα κλῶνται τὰ κύματα ὁ ἄνεμος διὰ τὸ μ εὐρίσκειν δίοδον.) [*](31 A ristarchum sequitur, v. Apollon. v. ἰωγή, et Lehrs, Ar. p. 111. SCHRADER, Porphyr. Qu. Hom.)

ται ἡ τοῦ Βορρᾶ πνοή. καὶ ἐπιωμὲν οὖν ῥηθήϲονται τόποι ἀλί μὲν δυνάμενοι δὲ διὰ τὴν ἀπὸ τῶν ἀνέμων ϲκέπην δέξαϲθαι ναῦϲ. φωνῆϲ κλάϲιϲ, αἱ ἐπιωγαί κληθήγαί ϲονται τόποι ἀλίμενοι μὲν δυνάμεμενοι νοι δὲ διὰ τὸ ἀπὸ τῶν ἀνέμων ϲκέπην---

( Τransiit in schol. *Β f. 253b ad ἤ κε C 308, et L f. 401 ibid , Π)

Πρὸϲ τοὺϲ ἀδυναμίαν Ὁμήρου κατηγοροῦνταϲ ἐκ τοῦ πολλάκιϲ τὰϲ αὐτὰϲ ῥήϲειϲ ποιεῖν λέγονταϲ τούϲ τε ἐκπέμπονταϲ καὶ τοὺϲ πεμπομέ νουϲ ἀγγέλουϲ καὶ κήρυκαϲ ἢ διηγουμένουϲ πράξειϲ ἢ λόγουϲ ῥηθένταϲ πρότερον, ἄξιον ϲημειοῦϲθαι, ὅπωϲ ποικίλλων αὐτὸϲ ἑαυτὸν ἄλλωϲ καὶ ἄλλωϲ ἑρμηνεύει διὰ δύναμιν. οἶον εἰπὼν τὸ ξυνὸϲ ἐνυάλιοϲ (C 309) καὶ ἐξηγηϲάμενοϲ πῶϲ κοινόϲ· καί τε κτανέοντα κατέκτα, ἄλλωϲ τοῦτο λέγων φηϲίν· ἤ τ’ ἔβλητ’ ἤ τ’ ἔβ αλ’ ἄλλον (Λ 410), καὶ πάλιν ἄλλωϲ· ἤ κε φέροιτο μέγα κλέοϲ ἤ κε φεροίμην (C 308), ἕλοιμί κεν κεν ἁλοίην ( 253), καὶ πάλιν νίκη δ’ ἐ παμείβε ται ἄνδραϲ (Ζ 339). πάλιν τὸ τειχίϲαι πόλιν καὶ κύκλῳ περιβαλεῖν τὸ τεῖχοϲ καὶ ὅλωϲ τὰ κυκλοτερῶϲ ϲυνέχοντά τι ἑρμηνεύει λέγων · ἀμφὶ δὲ τεῖχοϲ ἔλαϲϲε πόλει (ζ 9) καὶ περὶ δ’ ἕρκοϲ ἔλα ϲϲε (C 564 ) καὶ ἤλαϲε τά φρον ἐπ’ α ὐτῷ (1 349), (εἴτ’ ἄλλωϲ ἑρμηνεύων φηϲὶ τεῖχοϲ ἐϲ ἀμφίχυτον ( Υ 14 5), τὸ πέριξ κεχυμένον. καὶ ἐπ’ οἴκου κύκλῳ περιέχοντοϲ· περὶ δὲ κλίϲιον θέε πάντη (ω 208). ὡϲ τὸ περὶ δὲ χρ ύϲεοϲ θέε πόρκηϲ (Ζ 320), καὶ ἄλλωϲ· [*](( Vat. ) 1 ἡ τοῦ β. . ὰ πνοή V; ορρᾶ V2 in mg. 3 δι. τὴν V, ἁ V2 in mg. 9 Ὁμὴρ. . κ τηγοροῦνταϲ ⟨corr e κατηγῦνταϲ ⟩ V1, ρου κατηγο V2 in mg. 10. 11 καὶ καὶ humid. deleta rescrps. V2 12 litterae inde a πρότέρου usque ad ὅπ (in v. ὅπωϲ) et litterae οι verbi ποικίλλων deleta rescrps. V 2 ; pro ϲημειοῦϲθαι eadem man. scripsit ϲημείναϲθαι 14 κ . .νὸϲ 15 τοῦτο έγων V, λ V2 in mg. ἔβαλλ’ ἄ. .ον V, λλ V2 in mg. 16 μέγα . . οϲ V, κλέοϲ V2 in mg. 18 . .ίϲαι πόλιν περιλαβεῖν 19 ἑρ . .νεύει 20. 21 ἔλαϲε 24 πόρκηϲ θέε) [*](( T) 1 κλᾶϲιϲ 4 post ϲκέπην sign. scholii finiti (cf. ad p. 325, 26)) [*]((BL) 9 λοιδοροῦνταϲ L 10 post ποιεῖν BL. ἢ ins. 12 ϲημ. ὅτι BL. 15 ἔβαλλ’ B⟩ ἤ τε βλήϲτ’ ἤ τ’ ἔβ ′ ἄλλον L 16 ἤ κε φέρηϲι μέγα κράτοϲ B⟩ L 18 inter ἄνδραϲ et πάλιν L ins. schol. ad v. 311 pertinens non P orphyrianum 19 ἢ ὅλωϲ P τι spr. lin. scrpt. B ἑρμηνεύων λέγει BL 21 ἤλαϲϲε L 23 κλιϲίη BL 24 καὶ τὸ L) [*](1 sqq. †Ε ε 404: (ἐπιωγαί) διενηνόχασι δὲ τῶν λιμένων, ἅτι τόποι εἰσὶν ἀλ ίμενες μὲν δυνάμ ενοι δὲ διὰ τὴν ἀπὸ τῶν ἀνέμων σκ έπην δέξασθαι νῆας . . . . Breviora ap. Eust. ε, p. 1540, 25; cf. Ηesych. v. ἐπιωγαί.) [*](23 De loco ω 208 D orothei Ascalonitae rationem sequitur, cf. quae stionem in codd. BL ad I 90 adscriptam ( Dind. Ill , p. 376), quam, quia ad ω 208 pertinet, omisimus.)

ἐντὸϲ δὲ μετ ώπ ῳ

λευκὸν ϲῆμ’ ἐτέτυκτο περίτροχον ἠύτε μήνη ( Ψ 454).

ὅρα δὲ ἄλλων ὀνομάτων ἀφθονίαν ἐντὸϲ ἑνὶ καὶ ταὐτῷ μέρει· ἄνδρα φηϲὶ βαλ ών (Ζ 7), καὶ ἐπάγει· τὸν δὲ ϲκότοϲ ὄϲϲ’ ἐκάλυψεν (v. 11 ), εἶτ’ Ἄξυλον δ’ ἄρ’ ἔπεφνε (v. 12), καὶ ἐπιφέρει· ἀλλ’ ἄμφω θυμὸν ἀπηύρα (v. 17 ), εἶτ’ ἄλλωϲ· Δ ρ ῆϲόν τ’ εὐρ ύαλοϲ καὶ Ὀ φέλτιον ἐξενάριξεν (v. 20). εἶτα· καὶ μὲν τῶν ὑπέλυϲε μένοϲ (ν. 27 ), αὖθιϲ Ἀϲτύαλον δ’ ἄρ’ ἔπ εφνεν (v. 28). ἔπειτα· Ἄντίλοχοϲ δ’ Ἄβληρον ἐνήρατο (v. 32), μεθ’ ἃ ἐπιφέρει Φύλα κον δ’ ἕλε Λήιτοϲ ἥρωϲ (v. 35), εἶτ’ ἀνάπαλιν Ἄδρηϲτον δ’ ἄρ ’ ἔπειτα βοὴν ἀγαθὸϲ Μενέλαοϲ ζωὸν ἕλεν (v. 3 7 ), ἔπειτα ἐξ ὑπαρχῆϲ· τὸν δὲ κρείων Ἀγαμέμν ων οὖτα κατὰ λαπάρην (v. 63). ἔπειτα ὁ Νέϲτωρ φηϲίν· ἀλλ’ ἄνδραϲ κτείνωμεν (v. 70).