Quaestionum Homericanum ad Iliadem pertinentium reliquiae
Porphyrius
Quaestionum Homericanum ad Iliadem pertinentium reliquiae fasc. I-II, Porphyry, Schrader, Teubner, 1880-1882
447. | 1 sq.
[*](A f. 60a c.l. ἐϲθλὸν ἐνὶ προμάχοϲι ν. 458.)457.---πῶϲ οὐκ Αἴαϲ πρῶτοϲ ἢ Διομήδηϲ ἀριϲτεύει; καί φαϲιν ὅτι Πύλιοι πρῶτοι ϲυνέρρηξαν. ἄλλοι δὲ τι, ἐπεὶ ὁ Ἀντίλοχοϲ ἄλκιμοϲ μαὶ ταχϲ ὑπόκειται, είκότωϲ καὶ φονεύει πρῶτοϲ. ἐμοὶ δὲ δοκεῖ ἀπ ἐλάϲϲονοϲ ἠρχθαι τὸν ποιητὴν τὸ τῆϲ τχηϲ αίνιϲϲόμενον κράτοϲ.
[*](B f. 60ᵇ ad Ἀντίλοχ. Lp f. 100a c. l. Ἀντίλοχοϲ)τοῦτο χαρίζεται αὐτῷ, ἐπεὶ καὶ ἄλλην ἀριϲτείαν αὐτοῦ οὐ γράφει ϲυγγράφει, om. οὐ, BLp, corr. Bkk.·ἄλλωϲ τε καὶ ζηλοῖ οὐ γράφει πρῶτοϲ γὰρ. φηϲὶν, ἐγ ὼν ἕλον ἄνδρα (Λ 737 ), καὶ θεατὴν αὐτὸν λοχοϲ ἔχει. θερμότητοϲ δὲ τοῦτο5 fere litt. post h. v. eras. B νεωτερι- ἔργον. ἢ Τρῶεϲ κατεφρόνουν Ννέϲτοροϲ καὶ κατὰ τοῦτο μάλλον τὸ μέροϲ πρώτωϲ ἔκρουϲαν.
alter. schol. h. v. (de ἱπποκορυϲτήϲ) v. 8 1.
[*](*B φ. 61 ad ᾶμαρθ’. L f. 89b, Eton. (Noehd. II p. 42), II.)491. ἀδύνατόν φηϲιν εἰναι ἐπὶ τὸν Αἴαντα τὸ βέλοϲ πεμφθὲν είϲ Ἰθακήϲιον ἐλθεῖν· οἱ γὰρ Ἰθακήϲιοι πόρρω τεταγμένοι είϲὶ καὶ οὐ κατὰ Cαλαμινίουϲ ϲαλαμίνουϲ L Etκαὶτοὺϲ ins. L Λοκρούϲ. λύεται δὲ ἐκ τῆϲ λέξεωϲ· ὁ γὰρἑταῖροϲ οὐ πάντωϲ πολίτηϲ ἀλλὰ καὶ φίλοϲ καὶ ϲυμπράττων. οὕτω καὶ Πάτροκλοϲ Ἀχιλλέωϲ οὐ πολίτηϲ ἀλλ’ ἑταῖροϲ.
[*](B f. 61a ad Ὀδυϲϲέοϲ.)πῶϲ ἑταῖρον αὐτόν φηϲιν Ὀδυϲϲέωϲ, μὴ ϲτρατευομένων ἸθακηϲίωνὈδυϲϲέοϲ [*](9 BB f. 85a ad ῥέοντα Ζ 172 (Lp f. 123b c.l. Ξάνθον τε ῥέοντα ): καὶ ποῖ ⟨Lp ins. γὰρ), ψγσί, ποταμὸς οὖ ῥεῖ ; ῇnτέor ἐπεὶ Ξάνθος ἐστὶ Λυκίας πόλις ἤ τὸν ἀέναον λέγει καὶ ἀεὶ ὡσαύτως ἔχοντα. μᾶλλιν τὸν ῥευματώδη. Eust. ibid., p. 634, 15: προσέθηκε δὲ νῦν τὸ ῥέοντα κατὰ Πορ ψ ύριον πρὸ διαστολὴν Ξάνθου λυκιακ ῆς πόλεως.) [*](19 Aristarchi eam sententiam fuisse e scholio Aristoniceo apparet.) [*](22 Scholium e quaestione, cuius in schol. A pars servata est, derivatum esse ex Eust. concluditur, p.498, 30 -40; puqqllo plura Vic t. (Roem.,schol.ex., p. 17 ).)
ὅϲ οἱ φίλοϲ ἦεν ἑταῖροϲ. τοὺϲἑταίρουϲ ἀπὸ τῶν φίλων διαιρεῖ[*](*B f. 77a ad φίλοϲ ε 695. L f. 116a, II. Cf. Schol. a 238.) οἱ μὲν γὰρ ἑταῖροι οἱ προϲοικειωθέντεϲ κατὰ φιλίαν, οἱ δὲ φίλοι οίκεῖοι καὶ κατὰ γένοϲ προϲήκοντεϲ, ὥϲπερ καὶ ὁ ἔτηϲ καὶ ὁ γείτων· ἔται μέν γὰρ οἱ ϲυνέϲτιοι, γείτονεϲ δὲ οἱ πληϲίον μένοντεϲ· γείτονεϲ ἠδὲ ἔται (δ 16). καὶ ὅτι ἑταίρουϲ ϲυνδιαιτητὰϲ οἶδεν· ἐπεί οἱ ἑταῖροϲ ἔην φίλοϲ εἰλαπιναϲτήϲ ( 5 7). καὶ ἐρίηραϲ ἑταίρουϲ (ι 100) τοὺϲ διὰ τῆϲ χρείαϲ φίλουϲ, καὶ Ἐκτορι δ’ ῆεν ἑταῖροϲ (C 251), παραλιπὼν ἐνταῦθα τὸ εἶδὸϲ. ὁμοίωϲ δ’ οὖ
505. πῶϲ νικῶϲιν οἱ ins. L ἕλληνεϲ, οὓϲ ὁ ζεὺϲ θέλει ἡττᾷ ϲθαι; ἐροῦμεν ὅτι Ζεὺϲ ἐῷἔα LpΤρῶαϲ ποινὰϲ τῶν πλημμελημάτων τίνειν, ἢ ὅτι δι’ ἀμφοτέρων τὴν τῶν Ἑλλήνων δύναμιν, ῖνα καὶ ϲυμμαχῶν μαχῶν Πρωϲὶν ἐπιδείξηται τὴν χάριν, εἴ γε ὃν ἔτρεψε μόνοϲ Αἴαϲ, οὗτοϲ ἅμα Διὶ τοὺϲ πάνταϲ Ἕλληναϲ διώκει.
[*](B f. 62a ad Αἰνόθεν. Lp f. 101b.)520. πῶϲ ἐντὸϲ τῷ καταλόγῳ φηϲὶν Θρήικαϲ ἦγε ϲὺν Ἀκάμαντ ἀκάμαν τί B ὅϲουϲ Ἑλλήϲπ οντοϲ ἐντὸϲ ἐέργει (Β 844), νῦν (δὲ λέγει ὅτι Αἰνόθεν εἰληλούθει ἢ τάχα οὗτοι μὲν πάντεϲ περιῴκουν, τὰ δὲ βαϲίλεια ἐντὸϲ Αἴνῳ ἦν τὰ αὐτοῦ.