Quaestionum Homericanum ad Iliadem pertinentium reliquiae

Porphyrius

Porphyrius. Porphyrii Quaestionum Homericanum ad Iliadem pertinentium reliquiae, Fasc I-II. Schrader, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1880-1882

1. 2. Ξ 434, p. 200. 3; 199, 11.

[*](*B f. 281a ad L f. 437b, Π.)

76. πρώτῳ παϲάμν. ἀποροῦϲι πῶϲ ὁ ἱκετεύων πρὸϲ τὸν Ἀχιλλέα ἔφη·

  • πὰρ γὰρ ϲοὶ πρώτῳ παϲάμην Δημήτεροϲ ἀκτήν·
    • τὸ γὰρ λέγειν, καθάπερ Ϲτηϲίμβροτοϲ, ὅτι οἱ βάρβαροι ἄλφιτα οὑκ ἐϲθίουϲιν ἀλλ’ ἄρτουϲ κριθίνουϲ, ψεῦδοϲ· ἤϲθιε γὰρ ὡϲ ἂν βαϲιλέωϲ ὢν υἱόϲ· καὶ οὐδαμῶϲ τοῦτο ὁ ποιητὴϲ ἐπεϲημήνατο. ἡ δὲ λύϲιϲ ὅτι παῤ Ἕλληϲι πρώτῳ καὶ ξένῳ τῷ Ἀχιλλεῖ γεγονέναι φηϲί· πρὸϲ γὰρ τὴν ἱκεϲίαν εἶχέ τινα βοήθειαν τοῦτο, ὥϲπερ τετυχηκὼϲ ξενικῆϲ τραπέζηϲ παῤ ἐκείνῳ πρῶτον.

    [*](1 ἔϲτιν codd.; corr. Vill. 8 ἔνθαδε L. πόλεμον μέγαν L. 11 καὶ e μοι mutavi 15 πρώτῳ om L 18. 19 παρὰ τῷ ἕλληνι codd.; rectum schol. A (v. infra lin. 16 sqq.) suppeditat)[*](3 sqq. Cf. Eust. Υ, p. 1210, 29 sqq. — Postrema scholii verba haud scio an melius quam BL schol. Vict. (f. 381a) servaverit: ὅθεν τῆς ἀσπίδος προσερειδομένης τῷ σώματι τὸ ξίφος ἐπισπάσασθαι μὴ δυνάμενος ὥρμησεν ἐπὶ τὸν λίθον.)[*](7 sqq. †B f. 275b ad Καύκωνες: . . . . καὶ πῶς οὐ συγκατέλεξεν αὐτοὺς ἐντὸϲ τῷ καταλόγῳ; ἢ τοίνυν νεήλυδές εἰσιν ἢ ἐντὸϲ τοῖς Λέλεξι 〈λέξεσι cod.〉 περιέχονται. Idem Vict, f. 381b, ubi quae adduntur τινὲς δὲ καὶ φέρουσι τὸ Καύκωνας αὖτ᾿  ἦγε κτλ., quoniam etiam apud Eustathium, qui quaestionem non habet, legatur (p. 1210, 46), aliunde illata esse videntur. — Idem scholium, quod e Leid. edidimus, addito e simillimo sine dubio codice Πορφύριος, codici Paris. 2679 (Cramer. A. P. III, p. 27) Arsenius adscripsit.)[*](10 Neglegitur, neque Leleges esse in catalogo (v. Ariston. Φ 86).)[*](14 sqq. Transcripsit servato Porphyrii nomine Arsenius (Cramer, A. Ρ. III, p. 27, 10).)[*](16 sqq. † A v. 76 (cf. Ludwich, Mus. Rh. XXXII, p. 17), c. l. πὰρ γὰρ σοὶ πρώτῶ πασάμην: τὸ λέχειν ὅτι οἱ βάρβαροι ἄλφιτα  οὐκ ἤσθιον ἀλλ᾿ ἄρτους κριθίνους, φεῦδος· ἤσθιε γὰρ ὡς ἄν βασιλέως ὢν υἱός· καὶ οὐδαμοῦ τοῦτο ὁ ποιητὴς ἐπεσημήνατο. ἡ δὲ λύσις, ὅτι παῤ Ἕλλησι πρώτῳ καὶ ξένῳ τῷ Ἀχιλλῖ ἐγεγόνει φησί.)
    249

    126. 27. v. fine operis Vat. ζητ. η΄.

    140 sqq. πῶϲ πρὸ πέντε ἡμερῶν τὸν κατάλογον ποιηϲάμενοϲ[*](B f. 282a ad Ἀϲτεροπαίψ.) Ἀϲτεροπαῖον παρέλιπε λέγοντα ῥητῶϲ πρὸ ια΄ ἡμερῶν ἐληλυθέναι οὐ θαυμαϲτὸν οὖν τὸ παραλιπεῖν αὐτὸν ἐντὸϲ τῷ καταλόγῳ· μόνων ω corr. ex o γὰρ ἐμνήϲθη τῶν τὴν κυρίαν ἡγεμονίαν ἐχόντων, ἐν δὲ τοῖϲ κατὰ μέροϲ καὶ τοὺϲ μετ’ ἐκείνουϲ τεταγμένουϲ παρέλαβεν, ὡϲ ἐπὶ Ἀθηναίων· ἐντὸϲ μὲν γὰρ τῷ καταλόγῳ (Β 552) Μενεϲθέα φηϲὶν εἶναι τὸν ἡγεμόνα, ἐντὸϲ δὲ τῇ ἐπὶ ναυϲὶ μάχῃ (Ν 691) Φείδαϲ τε Ϲτιχίοϲ τε Βίαϲ τ’ ἐύϲ βιαϲτεύϲ τ’ cod.. οὕτωϲ οὖν ἔϲται καὶ ἐπὶ Ἀϲτεροπαίου· ὁ μὲν γὰρ Πυραίχμηϲ τὴν πρώτην τῶν Παιόνων ἡγεμονίαν εἶχε, τὴν δὲ δευτέραν Ἀϲτεροπαῖοϲ, νυνὶ δὲ τὴν πᾶϲαν αὐτῷ ἡγεμονίαν ἀνατίθηϲι διὰ τὸ τὸν Πυραίχμην ὑπὸ Πατρόκλου ἀνῃρῆϲθαι (Π 287).

    (155). καὶ πῶϲ ἐντὸϲ τῷ καταλόγῳ (Β 848) ἀγκυλοτόξουϲ αὐτούϲ[*](B f. 282b ad δολιχεγχέαϲ.) φηϲιν ἴϲωϲ οὖν διττὸν ἦν τὸ γένοϲ, τὸ μὲν τοξεῦον τὸ δὲ ἀκοντίζον. δολιχεγχέαϲ. ἢ καὶ ἐπαμφοτερίζουϲιν, ὡϲ καὶ Τεῦκροϲ (Ο 478 sqq.)---

    [*](2—15 Duas quaestiones cohaerere vel schol., quod B⟩ 844 sqq. (p. 50, 5, ubi v. quae annotavimus) edidimus, docet, quod et ipsum, ut schol f. 40a (ibi collat.), ex eodem fonte fluxisse apparet. Etiam Eust. Φ, p. 1228, 30. 33, duo scholia coniuncta legit.)[*](2 Quinque qui inde a libro Β numerantur lies non congruunt cum tribus illis ἐντὸϲ ταῖρ παρατάξσι diebus, qui in quaestione ad Σ 125 servata inde ab eo libro numerantur, qua e computandi ratione quattuor nostro loco numerandi fuerunt.)[*](3 sqq. Quae schol. Vict. f. 390b (inc.: πῶς, φησὶ, πρὸ πέντε ἡμερῶς) post ἐληλυθέναι addit: καὶ οἱ μὲν ὑποτάσσουσι στίχον ἐντὸϲ τῷ τῶν Παιόνων καταλόγῳ· αὐτὰρ Πυραίχμης ἄγε Παίονας ἀγκυλοτόξους Πηλεγόνος θ’ υἱὸς περιδέξιος Ἀστεροπαῖος, ὃν καὶ ἐντὸϲ πολλοῖς τῆς Ἰλιάδος 〈ἐν πολλαῖς τῶν Ἰλιάδων cod.⟩ φέρεσθαι (cf. Eust p. 1228, 37), quoniam cum iis quae sequntur, quamquam οὖν (lin. 4) in hoc cod. om., pugnant et ap. Eustathium non eo quo in Vict. loco sed in fine disputationis addita leguntur, a quaestione aliena esse videntur. Neque Porphyrio sed posteriori aetati tribuerim miram illam λύσιν, quam ad v. 156 schol. Vict. f. 391a commemorat: εἰλήλουθα] ἀντὶ τοῦ ᾠχόμην, ὡς ᾤμωξαν ἀολλέες (Ψ 12) ἀντὶ τοῦ ᾤμωζον, ὥστε πρὸ ἕνδεκ ἡμερῶν ἐκ Παιονίας ἐξεληλυθέναι· διὰ τούτου δὲ λύσεις τὸ πῶς πρὸ πέντε ἡμερῶν τὸν κατάλογον ποιησάμενος οὐκ ἐμνήσθη τοῦ Ἀστεροπαίου· οὔπω γὰρ ἦν φθάσας. Contra de iis quae extremo scholio v. 140 addit Vict.: ὥσπερ καὶ Πρωτεσιλάου ἀποθανόντος ὁρῶμεν τὸν Ποδάρκην ἄρχοντα (Β 704), nihil affirmaverim.)[*](4 sqq. Cf Vict. Ν 195 (f. 233b) Στόχοπς: . . . . τοῦ δὲ Στιχίου ἐντὸϲ τω καταλόγῳ οὐ μέμνηται, ὅτι οὐκ ἦν ἀναγκαῖο καὶ τοῦς δεθτέραν τάξιν ἔχοντας καταλέγειν . . . .)[*](8 Neplegitur, versu Ν 690 ipsum Menestheum nominari; quem versum neque schol. Vict., versum quidem 689 afferens, respexit.)[*](13—15 Similia habet schol. Vict. h. l. (f. 391a): καὶ τῶς ἐντὸϲ τῷ καταλ. φησὶν αὐτοὺς ἀγκυλοτόξου καὶ γὰρ καὶ Τεῦκρος ἐπαμφοτερίζει. ἴσως δὲ δισσὸν ἦν τὸ γένος, καὶ οἱ μὲν ὑπὸ Πυραίχμῃ, οἱ δὲ ὑπὸ Ἀστεροπαίᾳ εἰσίν. Eadem fere Vict. Κ 428 (f. 181b) ἀγκυλότοξοι] καὶ πῶς φησιν (Π 207) ὃς Παίονας ἦγεν ἱπποκορυστάς; εἰ μὴ ἄρα περιδέξιοι ἦσαν, ὡς Τεῦκρος. Ubi quae se- )
    250

    156. v. ad v. 140 sqq., p. 249, 3 sqq.

    158. schol. *B (IV, p. 261, 10 Dind.) e quaestione ad λ 239 pertinente (schol. HQT) excerptum est.

    165. ad Υ 259 sqq., p. 245, 11 sqq.

    194. Ξ 434, p. 198, 14.

    252. ad Ω 315.

    [*](B⟩ f. 285b ad τρέε.)

    288.---πρὸϲ δὲ τοὺϲ ζητοῦνταϲ πῶϲ διαλέγονται μὲν οὐκ ἐπιβοηθοῦϲι δέ, ῥητέον ὅτι ἕτεροϲ ἦν ὁ τῷ Ϲκαμάνδρῳ ἀντιτεταγμένοϲ.

    [*](B⟩ f. 285b ad αἴ κε πίθηαι. L f. 444a. Vict. f. 395a.)

    293. οὐ πάνυ οἰκεῖόν φηϲιν αὐτὸ ὁ Πῖοϲ· διὰ τί γὰρ ἔμελλε μὴ αἴ κε πίθηαι. πειϲθήϲεϲθαι καὶ θεοῖϲ καὶ τὰ κεχαριϲμένα ϲυμβουλεύουϲι; τάχα οὖν πρὸϲ τὰ ἑξῆϲ ἐϲτι· ϲὺ δ᾿ Ἕκτορι θυμὸν ἀπούραϲ ἂψ ἐπὶ νῆαϲ ἴμεν. ὁρῶϲι γὰρ αὐτὸν ἐπιτεταμένωϲ ἔχοντα πρὸϲ τὸν φόνον τῶν πολεμίων καὶ δυϲκόλωϲ ἀφεξόμενον τῆϲ ϲφαγῆϲ, κἂν Ἕκτοροϲ κρατήϲῃ.

    [*](*B f. 445a, Π. Cf. Cramer, A. Ρ III, p. 27, 33.)