Christus Patiens [Dub.] (Fort. Auctore Constantino Manasse)
Gregory, of Nazianzus
Gregorius Nazianzenus, Christus Patiens, Brambs, Teubner, 1885
- λύω δὲ Πέτρῳ σφάλμα χρῃζούσης σέθεν·
- καὶ γὰρ πάροιθεν σοῖς ἐπειθόμην λόγοις
- σῆς εὐσεβείας κἀγαθῆς φρενὸς χάριν.
- Καί μοι τὸ μὲν σὸν ἐκποδὼν ἔστω λόγου·
- ἕλκει δὲ καὶ δάκρυα πολλήν μου χάριν
- καὶ πάντα λύει δεσμὸν ἀμπλακημάτων.
- Σοί τ᾿ αὐ παραινῶ· μηδένα βροτῶν στύγει,
- μηδ’ οἱ μ’ ἀπῃώρησαν ἀνόμως ξύλῳ
- Ὤμοι, φρενὸς σῆς εὐμενεστάτης ἀεί·
- ὡς οὐδὲ πάσχων δυσμεναίνεις τῷ γένει
- οὐδὲ προσηλώσασιν ὀργίζῃ ξύλῳ.
- Τίς γὰρ ἂν ἔτλη θυμὸν ὀργῆς σου, Τέκνον;
- ἢ τίς ἀγανάκτησιν ὑπέστη σέθεν;
- Ἄπιθ’ ἄπιθι δυσμενῶν νῦν ἐκ μέσου·
- ὧνπερ γὰρ οὕνεκ’ εἰς ἐμοὺς ἧκες λόγους,
- τὰ μὲν πέπρακται, τῶν δ’ ἐγὼ μνησθήσομαι.
- Ἐνταῦθα μέν σοι τῶνδ’ ἀπαλλάσσω λόγον.
- Ἄραρεν, ὡς ἔοικεν, ὦ τάλαιν᾿ ἐγώ·
- Αἲ αἴ· τίν’ ἐκφωνεῖς φρικώδη τήνδ’ ὄπα
- γλυκασμὸς ὢν ὅλος δὲ καὶ θυμηδία;