Christus Patiens [Dub.] (Fort. Auctore Constantino Manasse)
Gregory, of Nazianzus
Gregorius Nazianzenus, Christus Patiens, Brambs, Teubner, 1885
- ἤλυθον εἰπεῖν οὐ καλῶς πεπραγμένα.
- Ἰώ μοι, ἰώ·
- Αἲ αἲ, τί δράσω; καρδία γὰρ οἴχεται.
- Πῶς πῶς δ’ ἔτι ζώ καὶ φέρω ταῦτα κλύειν;
- ἰδεῖν δὲ ταῦτα πῶς ποτ᾿ οἴσω παντλάμων;
- Ἴτ’, ὦ γυναῖκες, τῆς Γαλιλαίας τέκνα,
- προσείπατ᾿ καὶ προπέμψατε χθονός.
- Ὠ δεῦτε, φίλαι, δεῦτε, λίπωμεν δέος.
- Σὺ γὰρ φύγῃς τὸν δῆμον, ὡς τί μὴ πάθῃς;
- Κἀγὼ δὲ τόνδε λοιπὸν εἰς τί καὶ τρέσω;
- Ἴωμεν οὖν, ἴωμεν, ἀπέστω φόβος·
- τί γὰρ ἔτι ζῆν κέρδος ἡμῖν ἐνθάδε;
- Ἀλλ’ ἀπίωμεν, ὡς ἴδω Παιδὸς πάθη.
- Ἰώ μοι, ἰώ·
- Γυναῖκες, ὄψιν φαιδρὰν οὐχ ὁρῶ τέκνου·
- χροιὰν γὰρ ἠλλάξατο καὶ κάλλος ξένον.
- Γυναῖκες, ὄμμα στυγνὸν ὡς εἶδον τέκνου,
- ποθῶ τεθνάναι, ζῆν δ’ ἔτ᾿ οὐδαμῶς στέγω.
- χωρεῖτε χωρεῖτ’, οὐκέτι τὸ ζῆν φέρω.
- Ὠ κοινὸν ὠφέλημα θνητοῖσιν φανεὶς,