Anacephalaeosis [Sp.]

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1‑3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrich, 1915-1933.

λݲςݲ. Ἡρακλεωνῖται καὶ αὐτοὶ τῇ τῶν ὀγδοάδων φέρονται μυθολογίᾳ, ἑτέρως δὲ παρὰ τὸν Μόρκον καὶ Πτολεμαῖον καὶ Οὐαλεντῖνον καὶ τοὺς ἄλλους.

ἀλλὰ καὶ πρὸς τῇ τελευτῇ τοὺς παρ᾿ αὐτοῖς τελευτῶντας ὁμοίως τῷ Μάρκῳ λυτροῦνται δι᾿ ἐλαίου, ὀποβαλσάμου καὶ ὕδατος, ἐπικλήσεις τινὰς Ἑβραϊκαῖς λέξεσιν ἐπιλέγοντες ἐπὶ τῇ κεφαλῇ τοῦ δῆθεν λυτρουμένου.

[*](V M anaceph. (die Nebenzeugen Job. Dam. de baer. Migne 94, 700 Α Doctr. patr. c. 34; S. 267 Diekamp sind nur ausnabmsweise ücksichtigt))[*](3 bei der ählung ist in VM ßer der durcblaufenden Nummer λδ—μς), nocb eine besondere ür den 3. Tomos ührt (αݲ—ιݲγݲ) in der Regel beide Zahlen am Rand. Nur die erstere ührt jedoch yon Epiph. selbst her, vgl. S. 4, 10 | συμφοιτητὴς οι aus υ Vcorr συμφυτητὴς M 6 † μεταβαλὼν μετα- βάλλων anaceph.)] lies wohl μεταβαλλομένων <ἐνεργῶν> * | ἐμυσταγώγει V 7f † ἡγεῖσθαι] lies etwa ἠρτῆσθαι * 9 am Rande ßu. λε YM. 11 τοὺς] τὰς VM I vor τὰς ein πρὸς ausradiert Vcorr 13 am Rande #x772; u. λς VM 15f πρὸς τῇ — τελευτῶντας] ἐπὶ τῇ κεφαλῇ τῶν παρ’ αὐτοῖς τελευτώντων anaceph. 16 ὀπο///- βαλσάμου, ο aus ω Vcorr ὀπῶβαλσάμου M ἀπὸ βαλσάμου anaceph. )
2