Panarion (Adversus Haereses)

59. Ἄγε οὖν, μή ποτε ύπενδοῦσα ἁρπασθῇς, ὦ ψυχή, πρὸς αὐτῶν, καὶ οὐχ ἔξομεν ύπὲρ σοῦ δοῦναι λύτρα. »τί γὰρ ἀντικατάλλαγμα δώσει, φησίν, ἄνθρωπος τῆς ψυχῆς αὐτοῦς«;

καλὸν μὲν οὖν, εἰ μὴ εἴχομεν, ἦν ἄν καὶ χαρμιώτατον, τοὺς ἀντιπράσσοντας ήμῖν καὶ μαχομένους· ἐπεὶ δὲ τοῦτο ἀδύνατον, καὶ ὃ θέλομεν οὐ δυνάμεθα θέλομεν δὲ μὴ ἔχειν τους ἐξέλκοντας ήμᾶς εἰς πάθη) — ἦν γὰρ ἀνιδρωτὶ σωθῆναι — καὶ 8 θέλομεν τοῦτο οὐ γιγνεται, ἀλλ᾿ ὂ οὒ θέλομεν δεὶ γὰρ ημᾶς δοκιμάζεσθαι, ὡς ἔφην), μὴ ἐνδιδῶμεν, ὦ ψυχή, μὴ ἐνδιδῶμεν τῷ πονηρῷ,

»ἀλλὰ ἀναλαβόντες τὴν πανοπλίαν τοῦ θεοῦ« ὑπερασπίζουσαν καὶ προαγωνιζομένην ἡμῶν »ἐνδυδώμεθα τὸν θώρακα τῆς δικαιοσύνης καὶ ὑποδησώμεθα πόδας ἐν ἑτοιμασίᾳ τοῦ εὐαγγελίου, ἐν πᾶσί τε ἀναλάβωμεν τὸν θυρεὸν τῆς πίστεως, ἐν ᾦ δυνησόμεθα πάντα τὰ βέλη τοῦ πονηροῦ τὰ πεπυρωμένα σβέσαι καὶ τὴν περικεφαλαίαν τοῦ σωτηρίου καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ πνεύματος, ὅ ἐστι ῥῆμα θεοῦ, πρὸς τὸ δύνασθαι στῆναι πρὸς τὴν τοῦ διαβόλου«, »λογισμούς τε καθαιρεῖν καὶ πᾶν ὔψωμα ἐπαιρόμενον κατὰ τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ«· »ὅτι μὴ εστιν ήμῖν ή πάλη πρὸς κἶμα καὶ σάρκα«.

τούτου δὲ ἔνεκα τοῦτα λέγω, ὄτι οὖτος ὁ τρόπος τοῦ ἀποστόλου τῶν συνταγμάτων. πολλὰ μὲν γὰρ ἔστι καὶ περὶ ἐκάστου τῶι ἐν τῇ ἐπιστολῇ ταύτῃ εἰρημένων ἀποδεὶξαι, ὡς ὀρθοδόξωςσ καὶ μεμε- [*](4f Matth. 16, 26 — 10 Ephes. 6, 13 12 —17 Ephes. 6, 14–17. 11 17 II Kor. 10, 4f — 18 Ephes. 6, 12) [*](MUS Phot. Pa (bis Ζ. 18 τοῦ θεοῖ)) [*](2 tyr;annou καὶ δοκιμάζοντεςSΙ αὐτοῖς ihm S 3 ἄγε <S | ὐπενοίσα ἀρπασθης hinter ψυχὴ hinter ψυχι) Pa | πρὸς αὐτὸν U 4 οὐκ ἔξομεν Upa 5 < S ἄνθρωπος, φησὶ M | εἰ εἰ μὴ ἰχομεν Pa <Pa ἦν — χαρμιώτατον <S | ἦν — τοὺς] ἦν αὐτοὺς Pa 6 ἂν] ἄρα U | χαρμότατον U | μαχομένους τι ἐπέχεσθαι Pa | ἐπειδ Pa 7 όὲ] γὰρ U 8 ἡμᾶς Μ Phot. Pa | ἑδρῶτι Pa 9 γίνεται M Phot. Pa | ἀλλὰ M | οὐ 2] μὴ Pa 10 ὡς ἔφην] ὡς ἐχρῆν Phot. <S | ἐνδιδῶμεν 1 + οὖν U | ἀλλ’ U –18 καὶ προαγωνιζομένην — γνώσεως τοῦ θεοῦ] u. ziehen wir an den Panzer der Gerechtigheit usw. bis dahin: S 11 καὶ προαγωνιζομένην <Phot. 13 εὐαγγε- λίου λίου + εἰρήνς | ἐν 2 ἐπὶ Phut. | πᾶσί τε] πᾶσιν U | ἀναλαβόντες UPa 14 δυνησώμεθα MUPa 15 σωτηρίου + δέξαθσι U 16 16 ὅ Pa | πρὸς τὸ] εἰς τὁ Pa 17 καθελεῖν Phot. 18 θεοῦ] χριστοῦ Phot. 10 — S. 495,2 τού- του — προρημαι <Phot. 19 19 τούτου δὲ ἕνεκα] weswegen? S | ta[yta <M 21 ταύτῃ] τῦτα M 21 f μεμελημένως U)

γὰρ τύπον αὐτοῦ δειξαι μόνον καἲ τὴν βούλησιν προηργμαι νῦν »οὐ γὰρ ὃ θέλω, τοῦτο πράσσω, ἀλλ' ὃ μισῶ, τοῦτο ποιῶ. <εἰ δὲ ὃ οὐ θέλω > σ΄λυμφημι τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ ὅτι καλός· νυνὶ δὲ οὐκέτι γὰγὼ κατεργάζομαι αὐτό, ἀλλ᾿ ή οἰκοῦσα ἐν ἐμοὶ άμαρτία. οἶδα γὰρ ὅτι οὐκ οἰκεῖ ἐν ἐμοῖ, τουτέστιν ἐν τῇ σαρκί μου, τὸ ἀγαθόν«, ὀρθῶς λέγων.

μέμνησθε γὰρ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν ὡς ὡριζόμεθα· εἰ καὶ σπεύδων ἐγὼ ταχὺ πάντα διεξελθεῖν μᾶλλον βραδύνων, μακροτέρας μοι τῶν λόγων τῆς περιόδου ἢ προσεδ΄λοκησα γεγενημένης, ἢν προθυμητίον δὴ διανῦσαι. ἄλλως γὰρ τοῦ προκειμένου οὔποτε ἤξομεν ἐπὶ τέλος.