Panarion (Adversus Haereses)

53. Πρόσσχες γὰρ ὅτι ἐπειδὴ τὸ οῶμα τοῦτο δύναται τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ <ὐποτάσσεσθαι> καὶ τὴν ἀθανσίαν ὑποδέξασθαι, ἐὰν τῆς ἀκρασίας τῶν ὑπεκκαυμάτων, μὴ χραινόμενον ἀθέσμοις ὅλως οἴστρων παρατριβαῖς, ὁ ἀπόστολος ταῦτα ἀπεφθέγξατο.

ποῖον γὰρ »τὸ κολλάμενον« ἕτερον »τῇ πόρνῃ« καὶ πλησιάζον καὶ σὰρξ μετ᾿ αὐτῆς κατὰ τὴν σύνερξιν τῶν μελῶν καὶ τὴν κοινωίαν μία γιγνόμενον παρὰ τοῦτο τὸ οῶμα τὸ ἔξω, δι᾿ οὗ ταῦτα πάντα πληροῦνται τὰ πρὸς μῖξιν καὶ ἔκκαυσιν ἁμαρτήματα;

ὅθεν καὶ »πᾶν ἁμάρτημα ὃ ἐὰν ποιήσῆ ἄνθρωπος ἐκτὸς τοῦ σώματός ἐστιν, ὁ δὲ πορνεύων εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει.«

τῦφος μὲν γὰρ καὶ ἀπιστία καὶ θυμὸς καὶ ὑπόκρισις ψυχῆς ἁμαρτήματα, πορνεία δὲ καὶ οἶστρος καὶ τρυφὴ σώματος· μεθ’ ὧν οὔτε ψυχὴ πρὸς ἀλήθειαν ἀναπτήσεται οὔτε σῶμα σωφροσύνης ὑποταχθήσεται δόγμασιν, ἀλλὰ ἄμφω διολισθήσουσι τῆς βασιλείας τοῦ Χριστοῦ.

καὶ τοίνυν εἶ τὰ σώματα ἡμῶν ἐν ἁγιασμῷ διακρατούμενα »ναός ἐστι τοῦ ἐν ἡμῖν οἰκοῦντος πνεύ- [*](11 f IKor. 6, 16 — 15 I Kor. 6, 18 — 21 I Kor. 6, 19) [*](M U S 1 ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι] καὶ Μ (vgl. Z. 2) 2 μίαν + ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι Μ | δὲ < Μ 3 ἂν M | ποιήσῃ *, vgl. Ζ. 15] ἁμαρτήση MU 6 γὰρ < S 7 οὗν] ἄρα γε (vor δοξάσατε) Μ aber S | ὑμῶν + u. an eurem Geiste, welche sind Gottes S 8 πρόσχες M U | γὰρ <U | ὅτι <S 8f τῷ νόμῳ. . . <ὑποτάσσεσθαι> Bonwetsch nach S] τὸν νόμον MU 9 ἐὰν καθαίροιτο] reinigend S 10f τῆς—παρατριβαῖς] alle Lüste des Fleisches S 10 χραινώμενον Μ 11 vor Ὁ ἀπόστολος + διὰ U | ἀπεφθέγξατο *] ἀνεφθέγξατο Μ διεφθέγξατο U | τὸ] τῶ Μ 12 ἕτερον <S | καὶ πλησιάζον <S 12f τὴν σύνερξιν—μελῶν καὶ <S 13 σύνερξιν] ζεῦξιν U | μελῶν] μελλόντων Μ | μία Jahn] μίασμα Μ μίαν U 13f μία—τὸ ἔξω] ein Leib seiend S 14 ταῦτα <S | πάντα ταῦτα U | πληροῦται U 14f τὰ—ἁμαρτήματα] Begierden der Vereinigung S7 14 ἔκκαθσιν] ἔκλυσιν Μ 15 ἁμαρτημάτων Μ 16 ἁμαρτάνει + indem er Schmutziges und Unreines tut S 18 καὶ οἷστρος <S 19 σῶμα <U | δόγμασιν] διδάγμασιν Μ <S 20 διολίσθωσαν Μ διολισθήσωσι U 21 ὑμῶν Μ | ἐν1 <S)

·ὁ «ό γὰρ έγείρας Χριστὸν ὲκ νεκρῶν ξωοπιήσει« φησί »καὶ θνητὰ αώμτα ύμῶν διὰ τοῦ ἀνοικοῦντγος αύτοῦ πνεύματος ὲν ύμῖν«, »iva τὸ θνητὸν τοῦτο ἐνδύσηται τὴν ἀθανασίαν καὶ τὸ φθαρτὸν τὴν ἀφθαρσίαν, νῖνκός τε καταποθῇ ὁ θάνατος«.

οὐ γὰρ περὶ διελάμβανεν καθ᾿ ήμᾶς ὲνταῦθα οώματος ὁ ἀπόστολος, ἀλλὰ περὶ τούτου τοῦ ἀποθνήσκοντος καὶ νεκρουμένου, δι' οὖ καἰ πορνεῦ σαι καὶ άλλως ὰμαρτῆσαι δυνατόν.