Panarion (Adversus Haereses)

45. Οὐκοῦν σαρκὸς ἡ ἀνάστασις γίγνεται καὶ οὐ ψυχῆς, ὅπως ἡ πεπτωκυῖα τοῦ Δαυὶδ εἰς τὴν φθορὰν ἀνασταίη σκηνή, καὶ ἀναστᾶσα καὶ ἀνοικοδομηθεῖσα, καθὼς αἱ ἡμέραι τοῦ αὐῶνος, ἀπήμων λοιπὸν καὶ ἀδιάπτωτος πτωτος διαμένοι,

ὅτι μὴ τῷ θεῷ τὴν λιθίνην οἰκίαν δείμασθαι τοῦ Δαυὶδ ἔμελεν, ἵν’ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν οἰκίαν σχῆ καλήν, ἀλλὰ τὴν σάρκα, τὸ τῆς τῆς ψυχῆς, ἣν αὐτὸς ταῖς ἑαυτοῦ χερσὶν ἐτεκτήνατο.

σκο- πεῖσθαι δέδε, δε, ὦ σοφώτατε Ἀγλαοξῶν, οὔτως χρή. τάντως δὲ ῥᾷστα μαθήσῃ τοῦτο, ἐὰν ἐπὶ τὴν τοῦ καθεύδειν εὶκόνα προσσχῇς καὶ ανίστα σθαι. εἰ γὰρ τὸ ὑπνοῦν τοῦ τοῦ ἐγρηγορέναι καὶ τὸ ἀνίστασθαι ἀπὸ τοῦ καθεύδειν γίγνεται καὶ τοῦτο θανάτου καὶ ἀναστάσεως μελέτη »ὕπνῳγὰρ καὶ θανάτῳ διδυμάοσιν«), ἀνάγκη δὴ καὶ τὸ ἀναβιώσκεσθαι εἶναι ἐκ τοῦ τεθνάναι εῖς τὸ ζῆν τὴν σάφκα, εἴπερ καὶ τὸ ἀνεγείρεσθαι ἐκ τῶν καθευδόντων.

ὡς γὰρ ἐκ τοῦ καθεύδειν τὸ ἐγρηγορέναι γίγνεται καὶ οὐ πάντως ὁ καθεύδων ἐν αὐτῷ διαμένει σχήματι Πήματι καθεύδων ἀεί, ἀλλ’ αὖθις ἀνίσταται, οὔτως καὶ τὸ ζῆν ἐκ τοῦ ἄποθανεῖν συμβήσεται, καὶ ο [*](2 vgl. Matth. 17, 1ff — 8f vgl. Arnos 9, 11 — 17 II. 16, 672) [*](M U S 1 <λέγειν> * Ι πένητα u. πένητα umgestellt S Ι πένηταν U 2 μωσέα Ι ἀλλὰ Μ Ι ἀλλ’ οὐδὲν < S 3 φάσμα M 4f ’Ηλίαν Μωνσέα umgestellt 5 ἀλλ’ ὃ] ἀλλὰ τὸ ὃ M 6 αὐτὴν M < S Ι καὶ ἀνώλεθρον < S MU Ι καὶ < U 1) εἰς φθορὰν φθορὰν < S Ι ἀναστῆ U 9f ἀνοικοδομηθεῖσα < S Ι ἀνωκοδομηθεῖσα U 11 — 13 ὅτι μὴ — ἐτεκτήνατο < 11 οἰκείαν U 12 ἔμελεν *] εἰς τὸ μέλλον M μηδὲ U; ἐπιμελὲς Mendelssohn 13f σκοπεῖσθαι δὲ — οὕτως χρή < u. ὦ ’Aγλαοφῶν in den nächsten Satz gesetzt S 14 σοφότατε Μ | οὑτωσὶ U Ι πάντων M < S 15 προσχῆς wir kommen S 15f καὶ ἀνίστασθαι < S 16 ἀπὸ τοῦ ἐγρηγορέναι] Schlaf S 17 γίνεται U 17 f καὶ τοῦτο — διδυμάοσιν < S 17 καὶ θανάτου U 18 γὰρ < M Ι διδυμάοσιν] δίδυμα δίδυμα ὁνε Μ δίδυμα ὧν ἐν ἀνάγκη ἀνάγχη καὶ] denn so S 19 εἰς τὸ ζῆν < S 19f εἴπερ καὶ τὸ — < S 20 τὸ ἐγρηγορέναι] dem Schlafenden S Ι καὶ] aber S 21 < S Ι καθεύδων ἀεὶ] καθεύδων ἐν τῷ ἀεὶ M ἀεὶ καθεύδων U < S Ι 21 f ἀλλ’ αὖθις ἀνίσταται] ωιε der Wachende S)

εἰ γὰρ ἐκ τοῦ κοιμᾶσθαι τό ἐγρηγορέναι καὶ ἐκ τοῦ πεσεῖν τὸ ἀνεγερθῆναι καὶ ἐκ τοῦ καταβληθῆναι τὸ ἀνοικοδομηθῆναι, τίς μηχανὴ καὶ ἐκ τοῦ κγιθέντος μὴ οὐχὶ προσδοκᾶν τὸ ἀναστήσεσθαι καὶ ἐκ τοῦ θανόντος τὸ ἀναβιώσεσθαι ; καὶ γὰρ ἡμεῖς ταῦτα οὐκ ἐξαπατώμενοι ὁμολογοῦμεν ἐκ τῶν τεθνεώτων σωμάτων τὸ ἀναβιώσκεσθαι συμβαίνειν.

καὶ μὴ μόνον τοῦτο, εἰ βούλει, ἀπὸ τοῦ καθεύδειν σκόπει καὶ ἀνίστασθαι, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τῶν σπερμάτων καὶ φυτῶν ὡς ἐν πᾶσιν αὐτοῖς ἡ ἁνάστασις καταγγέλλεται. καταμάθετε γὰρ τὰ σπέρματα, πῶς »γυμνά«, φησίν, καὶ ἄσαρκα βάλλεται εἰς τὴν γῆν καὶ τελεσφορούμενα πάλιν ἀποδίδοται. ἐπεὶ εἰ θνῄσκοι μὴν καὶ σήποιτο τὰ σπέρματα, ἔκ δὶ τῶν σπερμάτων μηκέτι τὸ ἀναζῆν καὶ φύειν γένοιτο, τίς ἡ ἀποκλήρωσις μὴ οὐχὶ πάντα λαταμαωθῆναι εἰς τὸ τεθνάναι;