Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

22. Τί δὲ, οὑχὶ κἀκεῖνο, ἔφην, ὦ Ἀγλαοφῶν, δοκεῖ σοι μὴ ὀρθῶς ἔχειν;

Τὸ ποῖον;

Τὸ λέγειν, ἦν δὲ ἐγώ, δεσμὸν καὶ πέδας τὸ σῶμα μεμηχανῆσθαι κατὰ κατὰ τῆς ψυχῆς, καὶ ὅτι καὶ ὁ τροφήτης »δεσμίους γῆς« ἔφη ἡμᾶς διὰ τοῦτο καὶ ὁ Δαυίδ »πεπεδημένους«.

Καὶ ὅς· οὐκ ἔχω σοι προχείρως ἀποκρίνασθαι, ἔφη. ἀλλὰ τί ἄλλῳ οὐ διαλέγῃ;

Καὶ ἐγὠ — ᾐσθόμην γὰρ ἐρυθριᾶν αὐτόν, φεύγοντα ἐλεγχθῆναι τῷ [*](19 Klagel. Jerem. 3, 34 — 20 Psal. 145, 7) [*](M U S) [*](1 μανθάνω] ich habe gelernt S Ι οὐδέν τι] οὐκέτι U Ι ἀκονῆσαι Dind.] ἀκούεσθαι M ἀκούσεσθαι U 2 δεδωκότι M δεδοικότι U 4 ἡ < M 5 τὴν — αὐτοῖς] denn deshalb sind sie S 5f κατασκευάζονται] καὶ δι’ αὐτῶν ἡ τούτων αὐτοῖς κατασκεύασις U 6 τοὺς χιτῶνας] jcwer Kleider S Ι γίνεται M 8 ἀλλὰ M Ι αὐτὴ] αὕτη M Ι ἐν ἑαυτῇ < M sieh selbst S 10 ἀναβιῶναι δύνασθαι] stehe nicht auf S Ι τὸ σῶμα] χωρὶς σώματος M Ι διὰ τοῦτο + τὴν σάρακα MU 11 γεννηθῆ U Ι ὥσπερ] ὡς U Ι τοῦ 2 < Μ 13 διὰ ταῦτα < Ι weder einen andern noch mir S 14 λέγοντος + dieses S Ι εἰ δὲ] ἢ, < δὲ 16 τί δέ — ἔχειν] Jenes stimmt S 18 τὸ 1 + δὲ M Ι τὸ λέγειν, ἦν δὲ ἐγώ] was ich sage S Ι καὶ πέδας < S Ι μεμηχανῆσθαι] haltet ihr S 19 καὶ wie S Ι ἔφη < Μ Ι διὰ τοῦτο < S 21 Ι ἔφη — διαλέγῃ < S 23 ᾐσθόμην . . ἐρυθριᾶν αὐτὀν] ich erkannte, denn ich bemerkte S 23 f ἐλεγχθῆναι τῷ λόγῳ] das Wort der Widerlegung S | τῷ λόγῳ *] τὸν λόγον M U)

436
λόγῳ — γάρ με κατὰ φθόνον ἐπιχειρεῖν σε ἐλέγξαι, ἔφην, καὶ μὴ τὸ προκείμενον καταφανὲς φιλονεικεῖν ποιῆσαι; ἀλλ’, ὦ ἀγαθέ, μὴ ἀποκάμῃς κάμῃς ἀνερωτώμενος.

ὁρῇς γὰρ ὡς οὐ περὶ μικρῶν ἡμῖν εἰσιν οἱ λόγοι, ἀλλ’ οὖν τίνα τρόπον χρὴ πεπιστευκέναι· καὶ γὰρ οὐδὲν οἶμαι τοσοῦτον κακὸν ἀνθρώπῳ γενέσθαι ὅσον ἀπὸ τῶν ἀναγκαίων, ὁπόταν ψευδῆ περὶ αὐτῶν δοξάζοι.

ἴθι οὖν προθύμως πρὸς τὰ ἐρωτώμενα· ἀποσάφει καὶ ἐάν τί σοι λέγειν ἀληθὲς μὴ δοκῶ, μῆλλον τῆς ἀληθείας φροντίσας ἢ ἐμοῦ, ἔλεγξον. μεῖζον γὰρ ἀγαθὸν τὸ ἐλεγχθῆναι τοῦ ἐλέγξαι νομί ω, ὅσῳ μεῖζόν ἐστι τὸ αὐτὸν ἀπαλλαγῆναι κακοῦ τοῦ ἄλλον ἀπαλλάξαι.

φέρε οὖν παραλλήλους παραβάλλοντες τοὺς λόγους σκεπτώμεθα εἴ τι διοίσουσιν ἀλλήλων. καὶ γὰρ τυγχάνει περὶ ὧν ἀμφισβητοῦμεν οὐ πάνυ σμικρὰ ὅντα, ἀλλὰ περὶ ὧν εἰδέναι τε κάλλιον, μὴ εἰδέναι τε αἰσχρόν. οὐκοῦν σὺ μὲν οὐ νομίζεις ἀναβιῶναι τὸ σῶμα, νομίζω δὲ ἐγώ.

Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη, καὶ δι’ ἅ εἴρηκα.

Καὶ σὺ δὲ ἦν δὲ ἐγώ, δεσμὸν αὐτὸ καὶ φυλακὴν καὶ σῆμα καὶ ἄχθος καὶ πέδας εἶναι ἔφης, ἐγὼ δὲ οὐ φημί.

Ἀληθῆ, ἔφη, μοι λέγεις.

Καὶ μὴν καὶ ἀκολασίας καὶ πλάδης καὶ λύπης κα θυμοῦ καὶ συλλήβδην τῶν ἄλλων ἁπάντων εἶναι παραίτιον αὐτὸ κακῶν ἔφης, ἄ ἐμποδίζουσιν ἡμῶν τὴν πρὸς τὸ κάλλιον ὁρμὴν τῆς χυχῆς, μὴ ἐῶντα τῶν ὅντως ὅιντων εἰς κατάληψιν ἡμὰς καὶ γνῶσιν παρελθεῖν.

κἂν γὰρ ἐπιχειρήσωμεν [*](M U S 8 μεῖζον — ἀπαλλάξαι Sacra Par all. Bruchst. 414 Eoll (= Pa)) [*](1 με] με] U Ι ἐπιχειρῖν < S Ι ἔφην < S 1 f καὶ μὴ — ποιῆσαι] damit ich eine Widerlegung des Worts bereite S 2 ἀποκάμιος U 3 ἂν ἐρωτώμενος U mit Fragen S Ι μικρὸν M Ι εἰσὶν Μιν U Ι οἱ λόγοι] die VerhandJmig S 4 οὖν τίνα] ὅντινα U Ι χρὴ τρόπον U Ι οὐδὲν < M Ι οἶμαι < S Ι τὸ σούτων κακῶν U 5 ἀπὸ τῶν — ὁπόταν < S 5 f ψευδῆ — δοξάζοι) nicht nach der Wahrheit glaubt S 6 ἰθι] uclcher S Ι ἀποσαφὲς M < S Ι καὶ] aber S 7 λέγει . . μὴ δοκῶ] nicht sage S 7 f φροντίσας ἢ ἐμοῦ] φρόνη ἐμοῦ M 8 vor μεῖζον + um Vieles S Ι μείζονα M Ι ἐλεγχθῆναι τοῦ < M Ι νομίζω < S 9 τὸ αὐτὸ M 10 παραλλήλους] παρ’ ἄλλους M Ι παραβλόντες M 12 τε κάλλιον] das Gute S Ι τε αἰσχρόν] das Böse S 13 νομίζης M 14 ἔφην U Ι δι’ ἅ] δὴ M Ι εἴρηκα] was er sagte S 15 καὶ σὺ δὲ — ἐγὼ] du aber nun, ich auch S Ι ἦν δὲ] ἦν μὲν U Ι καὶ φυλακὴν καὶ σῦμα < S 16 ἔφης] φῂς S Ι ἐγὼ δὲ + ἴφη S 17 λέγεις + hierüber jetxt S 18 καὶ 2] δι U 19 ἁπάντων + ὧν U Ι κακὸν M Ι φῂς S | ἅ < U 19f ἐμπόδιζον U 20 Μιν US Ι vor μὴ ἐῶντα + und S Ι μὴ ἐῶντα τῶν] μὴ ἐὸν τὸν U 21 καὶ γνῶσιν < S Ι ἐπιχειρήσωμεν] ich versuche S)

437
θηρεῦσαί τι τῶν ὄντων, ἀεὶ παρεμπίπτων ζόφος ζοφοῖ τὸ λογισμόν, μὴ ἐπιτρέπων ἡμᾶς ἐπισκοπῆσαι τὸ ἀληθὲς τρανῶς. ἀπάτης μὲν γὰρ ἡ διὰ τῶν ὤτων ἡμῶν πεπλήρωται σκέψις, ὡς ἔφης, ἀΠάτης δὲ καὶ ἡ διὰ τῆς ὅψεως, ἀπάτης καὶ ἡ διὰ τῶν ἄλλων αἰσθήσεων.

Ὀρᾷς, ἔφη, ὦ Εὐβούλιε, ὡς ἐγὼ ἕτοιμός εἰμί σε ἐπαινεῖν, ὁπόταν ὁρθῶς διασαφῇς τοὺς λόγους;