Panarion (Adversus Haereses)

7. Ἐπειδὴ δὲ ταὺτα οὕτως ἐν τοῖς τοιούτοις ἀνοήτοις ἐτελεῖτο, ἀναγκάζει τὸ ἅγιον πνεῦμα καὶ ἐπινύττει τὸν ἅγιον Λουκᾶν ὡς ἀπὸ βάθους κατωτάτου τὴν διάνοιαν τῶν ἠπατημένων ἀνενέγκι καὶ τὰ [*](3f vgl. Clemens Al. bei Eusebius h. e. VI 14, 6; S. 550, 19ff Schwartz Origenes ebda VI 25, 5; S. 576,11f Irenaeus adv. haer. III 1,1; II 4 Harvey Tertullian adv. Marc. IV 5 Eusebius h. e. II 15, 1ff; S. 140, 3ff dem. ev. III 5,89ff; S. 127,5ff Heikel — 5f vgl. Eusebius h. e. II 16, 1; S. 140, 20ff Schwartz — 6ff vgl. Panarion Christentum 4,4; I 232, 8 u. Adamantiuw de recta in deum fide I 5; S. 10, 14 van de Sande Bakhuyzen — 6f vgl. Joh. 6, 66 — 7 Joh. 6,53 — 12f vgl. Luk. 3,1.23 — 17f vgl. II Kor. 4,4 — 20 vgl. Mark. 1,10f) [*](M U) [*](1 μετώπιον U | τὰ < U | ἑαυτῆ U | κακὰ + <διδάγματα>?*| ἐπισπάσασθαι U 5 ἀποστέλλει U 6 τῶν2<Μ 7 σκορπισθέντων Μ 7f μου φάγῃ U 8 μου2<U 9 <εἴη>* 10 ἀνακάμψας U 14 τοῦ<U 17 σκότωσιν U 18 καὶ <U 19 λέγον *] λέγων U<M 21 * <ἐγένετο> * |μου<U 23 ἀνοήτως U)

ἵνα δὲ μή τις τῶν πεπλανημένων ἠγήσηται μυθωδὼς αὐτὸν ἐκφράσαι τὴν γέννησιν, ἐπὶ τὰ ἄνω ἀναφέρει τὸ ἔρηον,

διὰ δὲ τὴν ἀκρίβειαν ἀληθείας ἐμμάρτυρας τοὺς ὑπηρέτας τοῦ λόγου γενομένους παρειςάγει φάσκων »ἐπειδήπερ πολλοὶ ἐπεχείρησαν«, ἵνα τινὰς μὲν ἐπιχειρητὰς δείξῃ, φημὶ δὲ τοῦς περὶ Κήρινθον καὶ Μήρινθον καὶ τοὺς ἄλλους·

εἶτα τίφησιν; »ἔδοξε κἀμοὶ καθεξὴς παρηκολουθηκότι ἄνωθεν τοῖς αὐτόπταις καὶ ὑπηρέταις τοῦ λόγου γενομένοις γράψαι σοι, κράτιστε θεόφιλε (εἴτ᾿ οὖν τινὶθεοφίλῳ τότε γράφων τοῦτο ἔλεγεν ἢ παντὶ ἀνθρώπῳ θεὸν ἀγαπῶντι), ἵνα ἐπιγνῷς περὶ ὧν, φηςί, κατηχήθης λόγων τὴν ἀσφάλειαν«·

καὶ τὴν μὲν κατήχησιν προτεταγμένην ἔφασκεν, ὡς ἤδη ὑπὸ ἄλλων μὲν κεκατηχῆσθαι, οὐκ ἀσφαλῶς δὲ παρ᾿ αὐτῶν μεμαθηέναι τὴν ἀκρίβειαν.

εἶτά φησιν »ἐγένετο ἐν ἠμέραις Ἡρῴδου τοῦ βασιλέως ἐξ ἐφημερίας Ἀβιὰ τοῦ ἀρχιερέως ἱερεύς τις ὀνόματι Ζαχαρίας καὶ γυνὴ αὐτῷ ἐκτῶν θυγατέρων Ἀαρών, ᾗ ὄνομα Ἐλιςάβετ«.

καὶ ἄρχεται πρὸ τοῦ Ματθαίου· ὁ μὲν γὰρ Ματθαῖος ἐσήμανε τριακονταετῆ χρόνον ἀπ᾿ ἀρχῆς, ὁ δὲ Μάρκος τὰ μετὰ τὰ τριάκοντα ἔτη ἔτατεν, τὴν ἐν τῷ Ἰορδάνῃ γενομένην ἐν ἀληθείᾳ πραγματείαν, ὅμοια τῷ Ματθαίῳ καὶ τῷ Λουκᾷ.

ὁ δὲ ματθαῖος ἀπὸ τριακονταετοῦς χρόνου πρὸ τῆς ἐν τῷ Ἰορδάνῃ καὶ τοῦ βαπτίσματος πραγματείας τὸ διήγημα ἐποιεῖτο· Λουκὰς δὲ πρὸ τοῦ χρόνου τοῦ συλληφθῆναι τὸν σωτῆρα ἐν γαστρὶ ἀπὸ ἕξ μηνῶν τὸν χρόνον ἐδήλου, καὶ ἐννέα μηνῶν πάλιν καὶ ὀλίγων ἡμερῶν τῆς συλλήψεως τοῦ κυρίου, ὡς εἶναι τὸν πάντα χρόνον τριάκοντα ἕν ἔτος και ἐπέκεινα.

διηγεῖται δὲ καὶ τὴν τῶν ποιμένων διὰ [τὴν] τῶν εὐαγγελισαμένων ἀγγέλων θεοπτίαν, καὶ ὡς ἐγεννήθη ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐσπαργανώθη ἐν φάτνῃ καὶ τῇ ὀγδόῃ περιετμήθη, καὶ ὡς ἐν τεσσαράκοντα ἡμέραις κατὰ τὸν νόμον προσφορὰν ὑπὲρ αὐτοῦ ἐπετέ- [*](3 vgl. Luk. 1,2 – 6 Luk. 1,1 – 8 Luck. 1, 3f – 10f vgl. Origenes m Luc. hom. 1; V 90 Lommatzsch – 14 Luk. 1, 5 – 22f vgl. Luk. 1, 26 – 26 f vgl. Luk. 2,8 – 27 f vgl. Luk. 2, 4. 7. 21 – 28 vgl. Luk. 2, 22 ff) [*](M U) [*](1 ἐπιλαβέσθαι Μ |δὲ * 2 ἡγήσεται Μ U 3 ἐπὶ τὰ ἄνω ἀναφέρει τὸ ἔργον *, vgl. S. 261,[29 u. 262, 18] ἐπὶ τὰ ἄνω ἀναφέρετον ἐργάζεται Μ ἔπειτα ἀνωφερῆ τὸν λόγον ἐργάζεται U 11 ἵνα ἐπιγνῷς * 14 τὴν ἀκρίβειαν. εἶτά φησιν *] εἶτα τὴν ἀκρίβειάν φησιν Μ U 15 τοῦ ἀρχιερέως ἱερεύς] ἀρχιερεὺς Μ 17 πρὸ] ἀπὸ Μ 18 ἀπ᾿ άρχῆς] ὑπάρχειν U | τὰ * 19 προσφόρια U)