Panarion (Adversus Haereses)

4. Καὶ πολλὰ ἔστι περὶ τούτων λέγειν, ὡς παντί τῳ σύνεσιν κεκτημένῳ φανήσεται ἡ πρόχειρος βλασφημία καὶ ἐσκοτωμένη διάνοια τοῦ Τατιανοῦ καὶ τῶν ἀπ᾿ αὐτοῦ Τατιανῶν καλουμένων.

παρὶ ὧν συντόμως διεξελθόντες τὰ κατ᾿ αὐτοὺς βλαβερὰ καὶ καωνώπων δικην [*](2 vgl. Joh. 9, 6 — 4 vgl. Ps. Tertullian carm. adv. Marc. II 207ff caeci a germine nati lumina quae nondum dederat cernendo peregit . . . ipse novi factor, veteris bonus ipse refector . . . quae defuerunt supplens — 12f vgl. Gen. 3, 19.23f — 18 Röm. 14, 9 — 20 vgl. Röm. 11,16 — 22 I Tim. 2,15) [*](V M) [*](5 der Satz καὶ τὸ—τόπῳ gehört zu δείξῃ: er zeigt es, indem er auch das noch Fehlende ergänzt | ἁγίῳ am Rande nachgetragen V corr 6 γενετῆς V M (anders Z. 4) | τῷ] τὸ V M 9 αὐτὸς * Jül.] αὐτὸν V M 10 ἀφροσύνη Μ 14 * etwa <ἐκεῖσε ζωῆς>* 15 εἰς μνήμην] wohl verderbt, lies etwa κατὰ μνήμην oder εἰς τέλος * | * etwa <σκληρότητα τῷ κυρίῳ προσάπτεις>* | ἐλεοῦντι aus ἐλεῶντι V corr 17 τίνι + <δὲ>?* 18 <τό>* 25 προ hinter φανήσεται ausradiert V corr)

διὸ καὶ ἐν παραβολαῖς ἔλεγεν ὅτι ἄνθρωπός τις κατέβαινεν ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ εἰς Ἱεριχώ, ὃν δὴ καὶ λῃσταῖς περιπεσεῖν διηγεῖτο, ἵνα δείξῃ τὸ πρόβατον καὶ τὸν ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ καταβεβηκότα, τὸν ἀπὸ τῆς δόξης τῆς μείζονος εἰς ἐλάττωσιν κατενεχθέντα καὶ τὸν ἀπὸ τῆς μιᾶς ἐντολῆς τοῦ ἰδίου ποιμένος ἀποσπασθέντα καὶ πεπλανημένον.

ὅθεν καὶ τὸν ἅγιον Ἀδὰμ τὸν πατέρα <ἡμῶν> ἐν ζῶσι πεπιστεύκαμεν· δι᾿ ὃν καὶ τοὺς ἀπ᾿ αὐτοῦ ἡμᾶς πάντας Χριστὸς ἦλθεν, τοῖς μὲν πάλαι αὐτὸν γινώσκουσι καὶ μὴ πλανηθεῖσιν ἀπὸ τῆς αὐτοῦ θεότητος ἕνεκεν δὲ σφαλμάτων ἐν Ἅιδῃ κατεσχημένοις ἀμνηστίαν χαρίσασθαι, τοῖς μὲν ἔτι ἐν κόσμῳ διὰ μετανοίας, τοῖς δὲ ἐν Ἁιδῃ δι᾿ ἐλέους καὶ σωτηρίας.