Panarion (Adversus Haereses)

Καϊανοί τινες ὀνομάζονται ἀπὸ τοῦ Κάϊν εἰληφότες τὴν ἐπωνυμίαν τῆς αἱρέσεως. οὑτοι γὰρ τὸν Κάϊν ἐπαινοῦσι καὶ πατέρα ἑαυτῶν τοῦτον τάττουσι, καὶ αὐτοὶ ὡς εἰπεῖν ὡς ἀπὸ διαφορᾶς ἐπαναστάσεως κυμάτων ὁρμώμενοι, οὐκ ἔξω ὄντες τοῦ αὐτοῦ σάλου καὶ κλύδωνος, καὶ ὡς ἀπὸ ἀκανθώδους ὕλης προκύψαντες, οὐκ ἐκτὸς οντες παντὸς τοῦ σωροῦ τῶν ἀκανθῶν, εἰ καὶ διάφοροι τῷ ὀνόματί εἰσιν. ἀκανθῶν μὲν γὰρ γένη πολλά, ὅμως ἐν ἅπασι τὸ μοχθηρὸν τῆς κεντρώδους ἀδικίας ἔνεστιν.

Οὑτοί φασι τὸν Κάϊν ἐκ τῆς ἰσχυροτέρας δυνάμεως ὑπάρχειν καὶ [*](12 Psal. 106, 23f — 15ff zur Darstellung des Epiph. vgl. Irenaeus adv. haer. 1 31, If; I 24lf Harvey Ps. Tertullian adv. omn. haer. 2 Filastrius haer. 2 S. 2, 19ff Marx; benutzt ist Epiph. von Michael Glykas ann. II; Migne 158, 237 Af — 24 — S. 63, 4 vgl. Irenaeus adv. haer. I 31, 1 (= Theodoret haeret. fab. I 15 Migne 83, 368 B) ἄλλοι δὲ οὓς Καϊνοὺς ὀνομάζουσι καὶ τὸν Κάϊν φασὶν ἐκ τῆς ἄνωθεν αὐθεντίας λελυτρῶσθαι καὶ τὸν Ἠσαῦ καὶ τὸν Κορὲ καὶ τοὺς Σοδομίτας καὶ πάντας δὲ τοὺς τοιούτους συγγενεῖς ἰδίους ὁμολογοῦσι Ps. Tertullian adv. omn. haer. 2 et ipsi enim magnificant Gain, quasi ex quadam potenti virtute conceptum quae nperata sit in ipso, nani Abel ex inferiore virtute conceptuni procreatum et ideo inferiorem repertum) [*](V M 1 πανταχό///θεν, ο aus ω V corr 3f διαπλευσάμενος *] διασεισάμενος V M 5 ὀπλίσομεν M 6 τῇ] ἡ M 9 σμυραινώδους, au auf Rasur, ω aus ο V corr 13 ταίτης *] ταύτην VM | πορείαν, ει aus ι V corr 14 Unterschrift κατὰ Ὀ///φιτῶν, φ ausradiert V corr κατὰ Ὀφιτῶν M 15 Überschrift κατὰ Καϊανῶν ὀκτωκαιδεκάτη ἡ καὶ λݲηݲ VM 22 εἰσιν, σιν auf Rasur, nachher Rasur 2 Buchstaben Vcorr | ὅμως] ὁμοίως M)

* δὲ τούτους πάντας παρ᾿ αὐτοῖς ἐπαινετοὺς καὶ τῆς αὑτῶν συγγενείας. σεμνύνονται γὰρ συγγενεῖς εἶναι τοῦ Κάϊν καὶ τῶν Σοδομιτῶν καὶ Ἠσαῦ καὶ Κορέ. καὶ οὗτοι, φασίν, εἰσὶ τῆς τελείας καὶ ἄνωθεν γνώσεως.

διὸ καὶ τὸν ποιητὴν τοῦ κόσμου τούτου φασὶ περὶ τὴν τούτων ἀνάλωσιν ἐσχολακότα μηδὲν δεδυνῆσθαι αὐτοὺς βλάψαι. ἐκρύβησαν γὰρ ἀπ᾿ αὐτοῦ καὶ μετεβλήθησαν εἰς τὸν ἄνω αἰῶνα, ὅθεν ἡ ἰσχυρὰ δύναμίς ἐστι. πρὸς ἑαυτὴν γὰρ ἡ Σοφία αὐτοὺς προσήκατο, ἰδίους αὐτῆς ὄντας.

καὶ τούτου ἕνεκεν τὸν Ἰούδαν ἀκριβῶς τὰ περὶ τούτων ἐπεγνωκέναι λέγουσι. καὶ τοῦτον γὰρ θέλουσιν εἶναι συγγενῆ ἑαυτῶν καὶ ἐν γνώσεως ὑπερβολῇ τὸν αὐτὸν καταριθμοῦσιν, ὥστε καὶ συνταγμάτιόν τι φέρειν ἐξ ὀνόματος αὐτοῦ, ὃ εὐαγγέλιον τοῦ Ἰούδα καλοῦσι.

καὶ ἄλλα τινὰ συγγράμματα ὡσαύτως πλάττον- ται κατὰ τῆς Ὑστέρας, ἣν Ὑστέραν τὸν ποιητὴν τοῦ παντὸς τούτου [*](16—10 vgl. Irenaeus adv. haer. I31, 1; I 241 Harvey καὶ τούτους ὑπὸ μὲν τοῦ ποιητοῦ μισηθῆναι, μηδεμίαν δὲ βλάβην εἰσδέξασθαι· ἡ γὰρ Σοφία ὅπερ εἶχεν ἐν αὐτοῖς ἀνήρπασεν ἐξ αὐτῶν — 10 — S. 64, 3 vgl. Irenaeus adv. haer. 1 31, 1; 1 242 Harvey καὶ τὸν προδότην δὲ Ἰούδαν μόνον ἐκ πάντων τῶν ἀποστόλων ταύτην ἐσχηκέναι τὴν γνῶσίν φασι καὶ διὰ τοῦτο τὸ τῆς προδοσίας ἐνεργῆσαι μυστήριον, per quem et terrena et coelestia omnia dissoluta dicunt. et confinctionem afferimt huiusmodi, Judae evangelium illud vocantes. iam autem et collegi eorum conscriptiones, in quibus dissolvere opera Hysterae adhortantur (Hysteram autem fabricatorem coeli et terrae vocant); nce enim aliter salvari eos nisi per omnia eant, quemadmodum et Garpoerates dixit Ps. Tertullian adv. omn. haer. 2 hi qui hoc adserunt etiam Judam proditorem defendunt, admirabilem illum et magnum esse inemorantes propter utilitates quas humano generi contulisse iactatur. quidam enim ipsorum gratiarum aetioneni Judae propter hanc causam reddendam putant. animadvertens enim, inquiunt, Judas quod Christus vellet veritatem subvertere, tradidit illum, ne subverti veritas posset) [*](V M 3 * <ὁμολογοῦσι> Irenaeus, vielleicht besser <ἔχουσι> * 5 ἄνοθεν M hineingeflickt V corr αὐτοὺς, οὺς auf Rasur V corr H τούτων] τοῦτον M 14 f πλάττονται, ται auf Rasur V corr)