Panarion (Adversus Haereses)

8. Καὶ περὶ μὲν τοῦ παντὸς ὀνόματος, τριάκοντα ὄντος γραμμάτων τούτου, καὶ τοῦ Βυθοῦ, τοῦ αὔξοντος ἐκ τῶν τούτου γραμμάτων, ἔτι τε > τῆς Ἀληθείας σώματος δωδεκαμελοῦς ὄντος, ἑκάστου > ἐκ δύο γραμμάτων συνεστῶτος, καὶ τῆς δωνῆς αὐτῆς, ἣν προσωμίλησε <προσωμίλησε μὴ> προσομιλήσασα, καὶ περὶ τῆς ἐπιλύσεως τοῦ μὴ λαληθέντος ὀνόματος καὶ περὶ τῆς τοῦ κόσμου ψυχῆς καὶ ἀνθρώπου, καθὰ ἔχουσι τὴν κατ᾿ εἰκόνα οἰκονομίαν, οὕτως ἐλήρησεν.

ἑξῆς δὲ ὡς ἀπὸ τῶν ὀνομάτων ἰσάριθμον δύναμιν ἐπέδειξεν ἡ Τετρακτὺς αὐτῷ ἀπαγγελοῦμεν, ἵνα μηδὲν λάθῃ σε τῶι εἰς ἡμᾶς ὑπ᾿ αὐτοῦ λεγομένων ἐληλυθότων, ἀγαπητέ, καθὼς πολλάκις ἀπᾐτησας παρ᾿ ημῶν.

Οὕτως οὖν ἀπαγγέλλει ἡ πάνσοφος αὐτῶν Σιγὴ τὴν γένεσθιν τῶν εἰκοσιτεσσάρων στοιχείων· τῇ Μονότητι συνυπάρχειν ἑνότητα, ἐξ ὧι δύο προβολαί, καθὰ προείρηται, Μονάς τε καὶ τὸ Ἕν, δὶς δύο οὒσαι τέσσαρες ἐγένοντο· δὶς γὰρ δύο τέσσαρες.

καὶ πάλιν αἱ δύο καὶ τέσσαρες εἰς τὸ αὐτὸ συντεθεῖσαι τὸν τῶν ἓξ ἐφανέρωσαν ἀριθμόν, οὓτοι δὲ οἱ ἓξ τετραπλασιασθέντες τὰς εἰκοσιτέσσαρας ἀπεκύησαν μορφάς.

καὶ τὰ με) τῆς [*](4 Psal. 8, 3 — 5 Psal. 18, 2) [*](V M lat. Hipp. (Z. —18 ausgelassen)) [*](1 ἐπιβοᾷ + ὁμοίως Hipp. | τούτων] hunc lat. τοῦτον Hipp. 2 αἱ < 3 καὶ θρηνοῦσα — αὐτόν + Hipp. | * alte ücke, änze κατὰ > * 4 δὲ + φησὶ Hipp. 5 οὐρανοὶ + τῶν οὐρανῶν V M 5—7 καὶ2 — γνωρίσασα] δὲ ἐν πόνοις γένηται Ἡ ψυχή, ὡς] ἐπιβοᾷ οὐδὲν ἕτερον ἢ τὸ ω, ἐφ’ ᾡ ἀνιᾶται ὀπίσω γνωρίσασα Hipp. 6 τε < lat. 7 τῷ ω M | αἰνέσεως] laudationis lat.; viell. Fehler ür ἀνιάσεως (Grabe), vgl. ἐφ᾿ ᾧ ἀνιᾶται Hipp. 10 vor τοῦ Βυθοῦ + de lat. 11 vor τῆς Ἀληθείας + de lat.; <τοῦ> * | <ὄντος, ἑκάστου μέλους> est . . . , unoquoque membro lat. 12 vor τῆς φωνῆς + de lat. | ἧν] ἦν M | <προσωμίλησε> μὴ> Ausgg.] locuta est non locuta lat. 16 αὐτῷ] eorum, lat. 1617 hinter λάθῃ σε lat. 17 ὑπ᾿ αὐτοῦ] ab iis lat. 19 f καὶ περὶ τούτων μὲν οὕτως. περὶ δὲ τῆς τῶν εἰκοσιτεσσάρων στοιχείων γενέσεως οὕτως λέγει Hipp. 19 οὐν] aiitent Isit. | ἀπαγγέλει M. | αὐτῶν *] αὐτῶ YM. eorum lat. 21 προβολαί + sunt lat. | καθὰ προείρηται < Hipp. | τε < lat. | δὶς δύο οὐσαι δύο οὐσαι V M quae duplicatae lat. 22 τέσσαρες1 Hipp.] τέσσαρα V Μ 24 ἀπεκύησεν μορφάς < Hipp. | τὰ] ταῦτα Hipp.)

ταύτης δὲ τῆς τετράδος ὁ σύμπας ἀριθμός ἐστι στοιχείων εἰκοσιτεσσάρων. τὸ γὰρ Ἄρρητος ὄνομα γράμματα ἔχει ἐν ἑαυτῷ ἑπτά, ἡ δὲ Σειγὴ πέντε καὶ ὁ Πατὴρ πέντε καὶ ἡ Ἀλήθεια ἑπτά, ἃ συντεθέντα ἐπὶ τὸ αὐτό, τὰ δὶς πέντε καὶ δὶς ἑπτά, τὸν τῶν εἰκοσιτεσσάρων ἀριθμὸν ἀνεπλήρωσεν.

ὡσαύτως δὲ καὶ ἡ δευτέρα τετράς, Λόγος καὶ Ζωή, Ἄνθρωπος καὶ Ἐκκλησία, τὸν αὐτὸν ἀριθμὸν τῶν στοιχείων ἀνέδειξαν.

καὶ τὸ τοῦ σωτῆρος δὲ ῥητὸν ὄνομα Ἰησοῦς γραμμάτων ὑπάρχειν ἕξμ τὸ δὲ ἄρρητον αὐτοῦ γραμμάτων εἰκοσιτεσσάρων· υἱὸς Χρειστὸς γραμμάτων δώδεκα, τὸ δὲ ἐν Χριστῷ ἄρρητον γραμμάτων πριτάκοντα. καὶ διὰ τοῦτό φησιν αὐτὸν α καὶ ω, ἵνα τὴν περιστερὰν μηνύσῃ, τοῦτον ἔχοντος τὸν ἀριθμὸν τούτου τοῦ ὀρνέου.