Panarion (Adversus Haereses)

12. Τὴν οὖν γένεσιν τῶν Αἰώνων αὐτῶν καὶ τὴν πλάνην τοῦ προβάτου καὶ ἀνεύρεσιν ἑνώσαντες ἐπὶ τὸ αὐτὸ μυστικώτερον ἐπιχειροῦσιν ἀπαγγέλλειν οὗτοι οἱ εἰς ἀριθμοὺς τὰ πάντα κατάγοντες, ἐκ μονάδος καὶ δυάδος φάσκοντες τὰ ὅλα συνεστηκέναι·

καὶ ἀπὸ μονάδος ἕως τῶν τεσσάρων ἀριθμοῦντες οὕτω γεννῶσι τὴν δεκάδα. μία γὰρ καὶ δύο καὶ τρεῖς καὶ τέσσαρες συντεθεῖσαι ἐπὶ τὸ αὐτὸ τὸν τῶν δέκα Αἰώνων ἀπεκύησαν ἀριθμόν. πάλιν δ᾿ αὖ ἡ δυὰς ἀέ αὐτῆς προελθοῦσα ἕως τοῦ ἐπισήμου, [*](V M lat. Hipp, (von Z. 21 an)) [*](1 προπανυπερτάτου] sublimissimae lat. | <οὐσίαν> *] substantiam lat. ἀφώνους, ἀ vorgesetzt Vcorr φωνὰς M | ὑπομερίζων τὸ ἄφωνον, von ζων an auf Rasur Vcorr 3 αὐτῶ ν, ν angeflickt Vcorr in his lat. | τούτου Ausgg.] τοῦ υἱοῦ V M huius lat. | ἐπιψευδόμενος] mentiens lat. 5 <καὶ> Ausgg.] et lat. 6 divinae aspirationis lat. | ἐμμέτρως < lat. 13 σοὶ χορηγεῖ σὸς Ausgg.] χορηγεῖς ὡς V M tibi praestat tuus lat. | ἀεὶ < lat. 14 δυνάμεως + M ἐγχειρήματα am Rande nachgetragen Vcorr 18 εὐέλεγκτα] ut facile argui et eonvinei possint lat. 19 αὐτῶν < lat. 21 οἱ < M | ἐκ μονάδος mit λέγουσι γὰρ ταῦτα Hipp. 22 φάσκοντες < Hipp. | συνεστάναι Hipp, ἀπὸ + μὲν Hipp. | ἕων M 23—25 μία γὰρ — ἀριθμόν < Hipp. ivnum lat. | καὶ2 < Μ 24 τὸν, ν angeflickt Vcorr τῆ M 25 ἡ < ἀέ αὐτῆς <)

καὶ πάλιν ἀπὸ τῆς δυάδος ὁμοίως αριθμούντων ἡμῶν ἕως τῶν δέκα ἡ τριακοντάς ἀνεδείχθη, ἐν ᾗ ὀγδοὰς καὶ δεκὰς καὶ δωδεκάς.

τὴν οὖν δωδεκάδα διὰ τὸ ἐπίσημον ἐσχηκέναι συνεπακολουθῆσαν αὐτῇ τὸ ἐπίσημον πάθος λέγουσι, καὶ διὰ τοῦτο περὶ τὸν δωδέκατον ἀριθμὸν τοῦ σφάλματος γενομένου τὸ πρόβατον ἀποσκιρτῆσαν πεπλανῆσθαι, ἐπειδὴ τὴν ἀπόστασιν ἀπὸ δωδεκάδος γεγενῆσθαι φάσκουσι.

τῷ αὐτῷ τρόπῳ καὶ ἀπὸ τῆς † δωδεκάδος ἀποστᾶσαν μίαν δύναμιν ἀπολωλέναι μαντεύονται, καὶ ταύτην εἲναι τὴν γυναῖκα τὴν ἀπολέσασαν τὴν δραχμὴν καὶ ἅψασαν λύχνον καὶ εὑροῦσαν αὐτήν.

οὕτως οὖν καὶ τοὺς ἀριθμοὺς τοὺς καταλειφθέντας — ἐπὶ μὲν τῆς δραχμῆς τοὺς ἐννέα, ἐπὶ δὲ τοῦ προβάτου τοὺς ἕνδεκα — ἐπιπλεκομένους ἀλλήλοις τὸν τῶν ἐνενήκοντα ἐννέα τίκτειν ἀριθμόν, ἐπεὶ ἐννάκις τὰ ἕνδεκα ἐνενήκοντα ἐννέα γίνεται. διὸ καὶ τὸ ἀμὴν τοῦτον λέγουσιν ἔχειν τὸν ἀριθμόν.

Οὐκ ὀκνήσω δὲ σοι καὶ ἄλλως ἐξηγουμένων αὐτῶν ἀπαγγεῖλαι, ἵνα πανταχόθεν κατανοήσῃς τὸν καρπὸν αὐτῶν. τὸ γὰρ στοιχεῖον τὸ η σὺν μὲν τῷ ἐπισήμῳ ὀγδοάδα εἲναι θέλουσιν, ἀπὸ τοῦ ἄλφα ὀγδόῳ κείμενον τόπῳ· εἶτα πάλιν ἄνευ τοῦ ἐπισήμου ψηφίζοντες τὸν ἀριθμὸν αὐτῶν τῶν στοιχείων καὶ ἐπισυνθέντες μέχρι τοῦ ἦτα τὴν τριακοντάδα ἐπιδεικνύουσιν.

ἀρξάμενος γὰρ <τις> ἀπὸ τοῦ ἄλφα καὶ τελευτῶν εἰς τὸ ἦτα τῷ ἀριθμῷ [*](8 vgl. Luk. 15, 4 ff) [*](V M lat. ffipp.) [*](1 οἷον | lat. | τέσσαρα Hipp. 2 ὁμοίως < Hipp. | ἡ τριακοντὰς Hipp. Ausgg.] η λݲ ὃ V M ΧΧΧ numarus lat. ἢ τριάκοντα Hipp. 3 ὀγδοὰς καὶ δεκὰς καὶ δωδεκὰς Hipp.] ὀκτωκαίδεκα καὶ δώδεκα V M ogdoas et decas et duodecas lat. διὰ τὸ] διὰ τὸν, aber vor [συν]εσχηκέναι noch einmal διὰ τὸ V M 4 ἐσχηκέναι Hipp.] συνεσχηκέναι V M hahuisse lat. | συνεπακολουθήσανσαν V συνεπηκολούθησεν Hipp. | τὸ ἐπίσημον] propter episemon lat. | λέγουσι < Hipp. 5 τοῦ σφάλματος] lahes quaedcim lat. 6f ἐπειδὴ — φάσκουσι < Hipp. 7—13 bei Hipp, frei wiedergegeben 7 † δωδεκάδος] duodeeade lat.; alter Fehler für δεκάδος (Hipp.) 7f ἀποστᾶσαν Ausgg.] ἀπόστασιν VM ahscedentein lat. 8 ἀπο///λωλέναι, ο aus ω Vcorr 9 δραγμὴν V M 10 μὲν < lat. 11 ἐπισυμπλεκομένους 12 ἐπεὶ, εὶ auf Rasur Vcorr 14f οὐκ ὀκνήσω — αὐτῶν] ἄλλον δὲ ἀριθμὸν οὕτω λέγουσι Hipp. 15 τὸ γὰρ — η] τὸ ἦτα στοιχεῖον Hipp. 16 μὲν < lat. Hipp. | θέλουσιν < Hipp. | ἄλφα Hipp.] πρώτου V M alphabeta lat. 16f ὀγδόῳ . . . τόπῳ Hipp.] ὀγδόου . . . τόπου V M octavo . . . loco lat. 18 συντιθέντες Hipp. | τὴν τριακοντάδα] τὸν τριάκοντα ἀριθμὸν Hipp. 19 <τις> Hipp.] quis lat. | καὶ τελευτῶν εἰς τὸ ἦτα] ἕως τοῦ ijxa Hipp. | vor τῶ ein τὰ ausradiert Vcorr | τῷ ἀριθμῷ] per numeros lat. τὸν ἀριθμὸν Hipp.)

μέχρι γὰρ τοῦ ε στοιχείου πεντεκαίδεκα γινονται· ἔπειτα προστεθεὶς αὐτοῖς ὁ τῶν ἑπτὰ ἀριθμὸς β καὶ κ ἀπετέλεσε· προσελθὸν δὲ τούτοις τὸ η, ὅ ἐστιν ὀκτώ, τὴν θαυμασιωτάτην τριακοντάδα ἀνεπλήρωσεν. καὶ ἐντεῦθεν ἀποδεικνύουσι τὴν Ὀγδοάδα μητέρα τῶν τριάκοντα Αἰώνων.

ἐπεὶ οὖν ἐκ τριῶν δυνάμεων ἥνται ὁ τῶν τριάκοντα ἀριθμός, τρὶς αὐτὸς γενόμενος τὰ ἐνενήκοντα ἐποίησε· τρίς γὰρ τριάκοντα ἐνενήκοντα. καὶ αὐτὴ δὲ ἡ τριὰς ἐφ᾿ ἑαυτῆς συντεθεῖσα ἐννέα ἐγέννησεν. οὕτως τε ἡ ὀγδοὰς τὸν τῶν ἐνενήκοντα ἐννέα παρ᾿ αὐτοῖς ἀπεκύησεν ἀριθμόν.

καὶ ἐπεὶ ὁ δωδέκατος Αἰὼν ἀποστὰς κατέλειψε τοὺς ἄνω ἕνδεκα, κατάλληλον λέγουσι τὸν τύπον τῶι γραμμάτων τῷ σχήματι τοῦ † λόγου κεῖσθαι ἑνδέκατον γὰρ τῶν γραμμάτων κεῖται τὸ λ, ὅ ἐστιν ἀριθμὸς τῶν τριάκοντα) καὶ κατ’ εἰκόνα κεῖσθαι τῆς ἄνω οἰκονομίας, ἐπειδὴ ἀπὸ τοῦ ἄλφα, χωρὶς τοῦ επισήμου, αὐτῶν τῶν γραμμάτων ὁ ἀριθμὸς ἕως τοῦ λ συντεθειμένος κατὰ τὴν παραύξησιν τῶν γραμμάτων σὺν αὐτῷ τῷ λ τὸν τῶν ἐνενήκοντα ἐννέα ποιεῖται ἀριθμόν.

ὅτι δὲ τὸ λ ἑνδέκατον ὂν τῇ τάξει ἐπὶ τὴν τοῦ ὁμοίου αὐτῷ κατῆλθεν ζήτησιν, ἵνα ἀναπληρώσῃ τὸν δωδέκατον ἀριθμόν, καὶ εὑρὸν † αὐτὸν ἐπληρώθη, φανερὸν εἶναι ἐξ αὐτοῦ τοῦ σχήματος τοῦ στοι- [*](V Μ lat. Hipp.) [*](1 ὑπεξαιρούμενος Hipp. | δὲ < Hipp. | τὸν ἐπίσημον Hipp. 1f καὶ — γραμμάτων < Hipp. 2 τὸν, ὸν auf Rasur Vcorr τὸν τῶν < —6 μέχρι γὰρ — αἰώνων < Hipp. 3 ε Ausg.] Θ V M Ε lat. 4 V M cum . . . appositum est lat. 5 ὀκτώ auf Rasur Vcorr 7 τριῶν] τριάκοντα V M tribus lat. τῶν τριῶν Hipp. | τρὶς < Hipp. 8 τρὶς γὰρ — < lat. 8f καὶ αὐτὴ δὲ — ἐγέννησεν < Hipp. 9 ἐφ᾿ τε < lat. Hipp. 10 παρ’ αὐτοῖς < lat. Hipp. | nach ἀριθμὸν hat einen ängeren Zusatz | καὶ ἐπεὶ] ἐπειδὴ δὲ Hipp. 11 ἀποστὰς < καταλείψας Hipp. | ἄνω < Hipp. | ἕνδεκα + καὶ ἀποστὰς κάτω ἐχώρησε κατάλληλον] consequenter lat. 11f κατάλληλον λέγουσι — κεῖσθαι] φάσκουσι κατάλληλον καὶ τοῦτο· ὁ γὰρ τύπος τῶν γραμμάτων διδάσκει Hipp. 12 τῷ σχήματι] in figura lat. | † λόγου] logi lat.; alter Fehler ür λ (Grabe) 13 κεῖται] esse lat. κεῖσθαι Hipp. 13f καὶ κατ’ — κεῖσθαι] κεῖσθαι αὐτὸ κατ’ εἰκόνα Hipp. 14: ἐπειδὴ, δὴ auf Rasur Vcorr 15 συντιθέμενος Μ | κατὰ < 16 τῶν2 < Hipp. 17 ἑνδέκατον ὂν τῇ τάξει] quae est undeclmo loco in lat. ἑνδεκάτῳ κείμενον τόπῳ Hipp. 18 αὐτῷ Hipp.; vgl. S. 26, 1] αὐτοῦ V M eonnn lat. 19 εὑρὼν Hipp. | † αὐτὸν (so auch Hipp.)] eum lat.; alter Fehler ür αὐτὸ (sc. τὸ ὅμοιον αὐτῷ) *)

τὸ γὰρ λ, ὥσπερ ἐπὶ τὴν τοῦ ὁμοίου αὐτῷ ζήτησιν παραγενόμενον καὶ εὑρὸν καὶ εἰς ἑαυτὸ ἁπάσαν † αὐτόν, τὴν τοῦ δωδεκάτου ἀνεπλήρωσεν χώραν, τοῦ M στοιχείους ἐκ δύο A συγκειμένου.

διὸ καὶ φεύγειν αὐτοὺς διὰ τῆς γνώσεως τὴν τῶν ἐνεγήκοντα ἐννέα χώραν, τουτέστιν τὸ Ὑστέρημα, τύπον ἀριστερᾶς χειρός, μεταδιώκειν δὲ τὸ ἔ, ὃ προστεθὲν τοῖς ἐνενήκοντα ἐννέα εἰς τὴν δεξιὰν αὐτοὺς χεῖρα μετέστησεν.