Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

2. Καὶ ἐντεῦθεν ἄρχονται οἱ τῆς ψευδωνύμου γνώσεως .* τῷ κόσμῳ ἐπιφύεσθαι κακῶς, φημὶ δὲ οἱ καλούμενοι Γνωστικοὶ καὶ Φιβιωνῖται καὶ οἱ τοῦ Ἐπιφάνους καλούμενοι, Στρατιωτικοί τε καὶ Λευιτικοὶ καὶ Βορβορῖται καὶ οἱ λοιποί. ἕκαστος γὰρ τούτων τὴν [*](λουθον γὰρ εἶναί φασι τὴν πρᾶξιν ταύτην ἐκείνῃ τῇ φωνῇ τῇ ὅτι παραχρήσασθαι τῇ σαρκὶ δεῖ, καὶ δὴ κατακολουθήσαντες τῷ <τε< γενομένῳ τῷ τε εἰρημένῳ καὶ ἀβασανίστως ἀνέδην ἐκπονεύουσιν οἱ τὴν αἵρεσιν αὐτοῦ μετιόντες. — Die von Clemens abweichende Auffassung des Epiph. erwähnt Stephanus Gobarus Photius bibl. 232; S. 291 b Bekker 3 f vgl. (ProY. 26, 11) n Petr. 2, 22 V M) [*](1 ὡς < V 2 καρτερεῖ M 5 ἐπινοεῖ M 6 * etwa <αἰσχύνεσθαι μετανοεῖν> *; Vcorr zieht den mit εἶτα beginnenden Satz mit dem zusammen: ᾡ μᾶλλον συνέφερενABBREV τοῦ ἰδίου σκοποῦ ἐκπεσόντι τῇ ἰδίᾳ συναφθῆ ναι ἀπεριέργως Ι vor σκοποῦ am Rand ἰδίου nachgetragen V corr 8 ὅτι] * 9 λαγνεύει, ει aus η V corr Ι δύναται V 15 τὴν 2 Ü] τῆς V M 18 * <ἀρχηγέται> * 19 οἱ καλούμενοι < V 20 καλουμένου M V Λευικοὶ M] der Name nur hier; sonst stehen (vgl. S. 21, 16 f 158 3 f 160, 3 f) die Σεκουνδιανοὶ oder die Σωκρατῖται oder die Κοδδιανοὶ an der entsprechenden Stelle. Trotzdem ist wohl nicht zu ändern. Die Bezeichnung als Λευιτικοὶ üpft an an die Λευῖται vgl. haer. 20,13; S. 292, 9 ff | καὶ Βορβορῖται < V | oï λοιποὶ] ἄλλοι πλείους V)

269
ἑαυτοῦ αἵρεσιν τοῖς πάθεσιν ἐαυτοῦ ἐπισπώμενος μυρίας ὁδοὺς ἔπενόησε κακίας.

τινὲς μὲν γὰρ αὐτῶν βαρβηλώ τινα δοξάζουσιν, ἣν ἄνω φάσκουσιν εἶναι ἐν ὀγδόῳ οὐρανῷ, καὶ ταύτην ἀπὸ τοῦ πατρὸς προβεβλῆσθαί φασιν· μητέρα δὲ αὐτὴν εἶναι οἱ μὲν τοῦ Ἰαλδαβαὼθ λέγουσιν, οἱ δὲ τοῦ Σαβαώθ.

τὸν δὲ υἱὸν ταύτης κεκρατηκέναι τοῦ ἑβδόμου οὐρανοῦ ἐν θράσει τινὶ καὶ ἐν τυραννίδι, λέγειν δὲ τοῖς ὑποκάτω ὅτι »ἐγώ εἰμι, φησίν, ὁ πρῶτος καὶ ὁ μετὰ ταῦτα, καὶ πλὴν ἐμοῦ οὐκ ἔστιν ἕτερος θεός«.

τὴν δὲ Βαρβηλὼ ἀκηκοέναι τὸν λόγον τοῦτον καὶ κλαῦσαι. ταύτην δὲ ἀεὶ φαίνεσθαι τοῖς ἄρχουσιν ἐν εὐμορφίᾳ τινὶ καὶ ἀποσυλᾶν τὸ ἐξ αὐτῶν σπέρμα δι' ἡδονῆς καὶ ἐκχύσεως, ἵνα δῆθεν τὴν αὐτῆς δύναμιν τὴν εἰς διαφόρους σπαρεῖσαν αὖθις πάλιν ἀνακομίζῃ.

καὶ οὕτως ἐκ τοιαύτης ὑποθέσεως τὸ τῆς αὐτοῦ αἰσχρολογίας μυστήριον τῷ κόσμῳ ὑπεισήνεγκε. καί τινες ὡς ἔφην τῶν προειρημένων διὰ πολλῆς κακομηχανίας ἃ μὴ θέμις λέγειν πως ἐν πολυμιξίᾳ γυναικῶν καὶ ἐν αἰσχροποιίαις ἀνηκέστοις ἀναστρέφεσθαι ἐδίδαξαν, ὡς καί που ὁ ἁγιώτατος ἀπόστολός φησι »τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ’ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν«.