Panarion (Adversus Haereses)

7. Εἰς δὲ πολλὴν οὑτος ἐλήλακε μωρίαν, φάσκων ὅτι ἡ <ἄνω> Δύναμις τὸν Νοῦν προεβάλετο, ὁ δὲ Νοῦς τὸν Λόγον, ὁ δὲ Λόγος τὴν Φρόνησιν, ἡ δὲ Φρόνησις Δύναμιν καὶ Σοφίαν, ἐκ δὲ Δυνάμεως καὶ Σοφίας ἐξουσίαι καὶ δυνάμεις καὶ ἄγγελοι.

λέγει δὲ τὴν ὑπερ- [*](1f vgl. Tertullian de praescr. haer. 7 — 5 Prov. 11, 27 — 8 f aus dem Bisherigen läßt sich nur vergleichen haer. 16, 4, 1; S. 212, 26 ff — 10 Gen. 1, 31 –20 vgl. oben c. 1, 7; S. 257, 8 ff — —S S. 264, 12 vgl. Irenaeus adv. haer. I 24, 3; I 199 Harvey et coelos CGCLXV. quapropter et tot dies habere annum secundum nunterwit coeloruni u. ebenda I 24, 7; I 203 Harvey trecentorum autem sexaginta quinque coelorum locales positiones distrihuunt similiter ut mathematici, illorwni enim theoremata accipientes in suum characterem doetrinae transtiderunt. esse autetn principem illorum ahraxas et propter hoc CCCLXN numeros habere in se Hippolyt refut. VII 26, 6; S. 205, 2 ff Wendland ἔνθα καὶ τριακοσίους ἑξήκοντα πέντε οὐρανοὺς φάσκουσι καὶ τὸν μέγαν ἄρχοντα αὐτῶν εἶναι τὸν Ἁβρασὰξ διὰ τὸ περιέχειν τὸ ὄνομα αὐτοῦ ψῆφον τξε, ὡς δὴ τοῦ ὀνόματος τὸν ψῆφον περιέχειν πάντα, καὶ διὰ τοῦτο τὸν ἀνιαυτὸν τοσαύταις ἡμέραις συνεστάναι Ps. Tert. adv. omn. haer. 1 Hieronymus zu Arnos c. 3; Migne 25, 1018 D Basilides qui ommipotentem deum portentoso nomine appellat abraxas et eundem secundum graecas litteras et annui cursus numerum dicit in solis circulo contineri, quon ethnici sub eodem numero aliarum literarum vocant Μείθρας V M) [*](1 αὐτοῦ? * Ι κακίABRREVασ M 3 ποῖος V Ι οὖτοι κακῶν V 4 ἐργασταὶ 5 <τὸ> * 6 τὸ < V 8 τῷ] τὸ M Ι ποιοῦντι *] ποιεῖν V M 11 ABBREV ausradiert V 15 ἐστιν 2 < V 17 <ἄνω> *, vgl. S. 264, 25 20)

οἷς οὐρανοῖς καὶ δτοποθεσίας ἴσα τοῖς μαθηματικοῖς διαιρεῖν καὶ συνιστᾶν ἐπιτηδεύων οὐ παρέργως μηχανᾶται. τὰ γὰρ ἐκείνων μάταια θεωρήματα λαβὼν εἰς ἴδιον χαρακτῆρα αὐτός τε καὶ οἱ ὑπ' αὐτὸν εἰς αἰτίαν τῆς ἰδίας εἰδωλοποιοῦ καὶ [πεπλανημένης] ἐπιπλάστου διδασκαλίας μετήνεγκαν.

καὶ βούλονται τὴν σύστασιν τούτων ἀπὸ τῶν ὁμοίων ψήφων ποιεῖσθαι, ὡς προεῖπον, τοῦ Ἀβρασὰξ τῶν τριακοσίων ἑξήκοντα πέντε ἀριθμὸν ἔχοντος, δῆθεν δεικνύντες διὰ τοῦτο ἔχειν τὸν ἐνιαυτὸν τριακοσίων ἑξήκοντα πέντε ἡμερῶν ἀριθμὸν κατὰ περίοδον.

πέπτωκε δὲ αὐτοῦ ὁ ληρώδης λόγος. εὑρίσκεται γὰρ ὁ ἐνιαυτὸς τριακοσίων ἑξήκοντα πέντε ἡμερῶν καὶ ὡρῶν τριῶν.

εἶτα, ἐντεῦθεν, φησί, καὶ ὁ ἄνθρωπος ἔχει τιακόσια ἑξήκοντα πέντε μέλη, ὡς ἕκάστῃ τῶν δυνάμεων ἀπονέμεσθαι ἓν μέλος. ὅθεν καὶ ἐν τούτῳ πέπτωκεν αὐτοῦ ἡ ἐπινενοημένη καὶ νόθος διδασκαλία· ἐν γὰρ τῷ ἀνθρώπῳ ἐστὶ τݲξݲδݲ μέλη.