Panarion (Adversus Haereses)

3. Αὕτη ἡ τοῦ ἀπατεῶνος πιθανολογία. καὶ αὐτὸς δὲ περὶ Χριστοῦ ὡς δοκήσει πεφηνότος ὸμοίως δοξάζει. εἶναι δέ φησιν αὐτὸν φαντασίαν ἐν τῷ φαίνεσθαι μὴ εἶναι δὲ ἄνθρωπον μηδὲ σάρκα εἰληφέναι. δραματουργεῖ δὲ ἡμῖν ἄλλην ἄλλην ὁ δεύτερος [*](D 25) μιμολόγος ἐν τῷ περὶ τοῦ σταυροῦ λόγῳ Χριστοῦ, οὐχὶ Ἰησοῦν φάσκων πεπονθέναι, ἀλλὰ Σίμωνα τὸν Κυρηναῖον· ἐπειδὴ γὰρ ἐν τῷ άπὸ ἱεροσολύμων τὸν κύριον ἐκβάλλεσθαι, ὡς ἔχει ἡ ἀκολουθία τοῦ εύαγγελίου, ήγγάρευσάν τινα Σίμωνα Κυρηναῖον βαστάξαι τὸν σταυρόν.

ἔνθεν εὑρίσκει * τῆς αὐτοῦ κυβείας ποιήσασθαι τὴν τραγῳδίαν καί φησιν· ἐκεῖνον ἐν τῷ βαστάζειν τὸν σταυρὸν μετεμόρφωσεν εἰς τὸ ἑαυτοῦ εἶδος καὶ ἑαυτὸν εἰς τὸν Σίμωνα. καὶ ἀντὶ ἑαυτοῦ παραδέδωκε Σίμωνα εἰς τὸ σταυρωθῆναι.

ἐκείνου δὲ σταυρουμένου ἕστηκεν καταντικρὺς ἀοράτως ὁ Ἰησοῦς, καταγελῶν τῶν τὸν Σίμωνα σταυρούντων, αὐτὸς δὲ ἀνέπτη εἰς τὰ ἐπουράνια παραδοὺς τὸν Σίμωνα ἀνασκολοπισθῆναι σκολοπισθῆναι καὶ ἀπαθῶς ἀνεχώρησεν εἰς τὸν οὐρανόν·

ὁ δὲ Σίμων αὐτὸς ἐσταυρώθη, καὶ οὐχὶ ὁ Ἰησοῦς· Ἰησοῦς γάρ, φησίν, ἀναπετασθεὶς εἰς τὸν οὐρανὸν διῆλθε πάσας τὰς δυνάμεις, ἕως οὗ ἀπεκατέστη πρὸς τὸν ἴδιον αὐτοῦ πατέρα.

οὑτος γάρ, φησίν, ἐστὶν ὁ υἱὸς τοῦ πατρὸς ὁ προειρημένος, ὁ ἀποσταλεὶς ἐπὶ βοηθείᾳ τῶν υἱῶν τῶν ἀνθρώπων, δι' ἣν εἶδεν ὁ πατὴρ ἀκαταστασίαν ὲ·ν τε τοῖς ἀνθρώποις [*](2 f vgl. Ps. Tert. adv. omn. liaer. 1 Christum . . . veiiisse in phantasuiate, sine siibstantia camis fuisse — 5 — 14 vgl. Irenaeus adv. haer. I 24, 4; I 200 Harvey quapropter neque passuw eum, sed Simonem quendam Cyreiiaeiun ajigariatum poriasse cruceni eins eo eo et huvc secundum ignorantiani et emyreni crucifixum, transfigiiratum ab eo, uti putaretur ipse esse Jesus, et ipsum autem Jesum Simonis accepisse forniani et stantem irrisisse eos Ps. Tert. adv. omn. haer. 1 bunc passum apud Judaeos non esse, sed rice ipsius Sinioneiu crucifixum esse (Filastrius adv. haer. 32, 6; S. 17, 16 ff Marx) — 7 vgl. Mark. 15, 21 u. Par. — 14—S. 261, 2 Irenaeus adv. haer. I 24, 4; I 200 Harvey quoniani enim rirtus incorporalis erat et Xus itinati Patris, traiisfiguratwn quemadmodum teilet et sie ascendisse ad eum. qui miserai eum, deridentem eos, cum tcneri non posset et invisibilis esset omnibus. , . . et non oporterc confiteri eu qui sit crucifixus, sed eum qui in hominis forma venerit et putatus sit crucifixus et vocatus sit Jesus et missus a Patre, uti per dispositionem hanc opera mundi fabrieatorum dissolveret V M) [*](5 τοῦ 003C; V 6 πεπονθέναι U] πεπονθότα V M 7 κύριον] Χριστὸν M 8 Σίμωνα 9 * <πρόφασιν> * 10 φησιν + <ὅτι> ? * Ι τὸ < V 11 ἀντὶ — Σίμωνα] ἀντὶ δὲ ἑαυτοῦ παραδεδωκέναι αὐτὸν am Rand nachgetragen V corr κ ατὰ ἄντικρυς V 17 ἀποκατέστη V 18 ἐστὶν φησίν M 19 τῶν 2 <)

Τοιαῦται μὲν αἱ ῤαψῳδίαι τῆς τοῦ ἀγύρτου μυθοποιίας. ἀλλὰ καὶ ἀπεντεῦθεν, προκοπτούσης τῆς ἀκαθαρσίας τῆς ἀπὸ τοῦ Σίμωνος ἐναρξαμένης, πᾶσαν ἐπιτήδευσιν κακομηχανίας καὶ ἀσελγείας ἐπιτρέπει τοὺς αὐτῷ μαθητευομένους ἐπιτελεῖν, ἀνδρῶν μετὰ γυναικῶν πολυμιξίαν τινὰ κακῆς ὑποθέσεως τοὺς αὐτῷ πεισθέντας ἐκδιδάσκων·

ὡς λέγει ὁ ἀπόστολος ἐπὶ τούτοις καὶ τοῖς ὁμοίοις αὐτῶν »ἀποκαλύπτεσθαι ὀργὴν θεοῦ καὶ δικαιοκρισίαν ἐπὶ τοὺς τὴν ἀλήθειαν έν ἀδικίᾳ κατέχοντας«. διὰ ταύτην γὰρ τὴν αἰτίαν τῆς ἡδυπαθείας πολλοὶ εἰς τὴν αἵρεσιν ἐμπίπτουσιν, ἀδεῶς εὑρίσκοντες ἐπιτελεῖν τὴν ἡδονὴν ἑαυτῶν ἐν ταῖς αἰσχρουργίαις.