De Musica Librorum Quae Exstant

Philodemus

Philodemus. De Musica Librorum Quae Exstant. Kemke, Johannes, editor. Leipzig: Teubner, 1884.

δι᾿ αὐτῆϲ οὐδ[ὲ] εἰϲ τιμᾶ[τ]αι,

διότι κατὰ τοὺϲ ϲτωικοὺϲ ο[ἱ

πολλοὶ θεοῖϲ ὄντεϲ ἐχθροὶ.

κα[ὶ] ἀνόητοι τὰϲ ἀληθε[ι]νὰϲ

τιμὰ[ϲ] τ[ῶ]ν τ[ῶ]ν [κρ]ατί[ϲτ]ων οὐδ᾿ ὠ-

νε[ιρ]οπολήκαϲιν, καὶ πρὸϲ

τούτοιϲ ὅτι διὰ τῶν ποημ[ά-

των μᾶλλον γίνεται ἡ [τι-

μή, [βρ]αχεῖαν δὲ τὸ μέλοϲ ἔ-

[*](30 κόριν 36 male repetita μαγει[ρι]κὴν οἰηϲόμ[εθα tum uncis inclusa utpote delenda, relictum autem initio u. 37 καὶ quod item deleri oportuit 41 sqq. rest. Bu.)[*](XXI 3 εκχθροι.)

χει πρόϲθεϲιν. καὶ [τ]ὸν Π[ί]ν-

δαρον οὕτω νομ[ίζ]ειν, ὅ-

τ᾿ ἔφη θύϲων πο[ήϲεϲ]θαι διθύ-

ραμβον, ἀλλὰ δὴ καὶ τὸ[ν

τὰ μέλη διαταττο[ντ]α τῶν θε-

ῶν ἑκάϲτῳ κωμικόν· εἰ

δ᾿ ἑτέρωϲ, ἀφετεουϲ εἰνα[ι

ϲὺν τοῖϲ ἄλλοιϲ τοῖϲ γε λη-

ρ]οῦϲι τῶν μουϲικῶν· εἰ

μὴ Δ[ι]ογένηϲ ἄρα ϲυνεπεί-

θετο καὶ τῷ τῶν θεῶν ἑτέ-

ρουϲ ἕτερα μέλη προϲίε-

ϲθαι καὶ πρέπειν ἑκάϲτοι[ϲ

ἴδια. καὶ τί δεῖ τἆλλα θαυ-

μάζειν αὐτοῦ; καὶ πρὸϲ ϲ[ύ]ν-

ε[ϲ]ιν γὰρ εὐ[χρ]η[ϲτε]ῖν [οἴετ]αι

τῷ καὶ ὅρουϲ [καὶ διαιρ]έϲειϲ

καὶ ἀποδείξ[ειϲ πολ]λὰϲ

ὑπάρχειν ἐν ἁ[ρμο]ν[ι]κ[ῇ] κα-

θ]άπερ ὅτι μο . . . . . . . . . . .

ϲαν τι τούτων ἢ . . . . . μέ-

νον ἄλλωϲ, κατ᾿ αὐ[τ]ὸ [δ]ὴ δι-

αλεκτικῶϲ ἐπιτ[υγχ]άνε-

ϲ]θαί [τ]ι τῶν παρὰ τ[οῖ]ϲ [μ]ουϲι-

κ]οῖϲ οὐκ ἀϲυνέτω[ϲ] κ[αὶ κ]ατα-

γελάϲ[τ]ωϲ ἐκκειμένων· ἢ

πολλῶν ἐμπειριῶν [κε]χ[ρη-

μένων [τ]ούτο[ι]ϲ, πε[ρὶ ἃ]ϲ [ἐ-

ξέϲται πάϲαϲ ἀν[αλόγωϲ

φιλοτ[ε]χνεῖν. . . . . . .

ειν εὐχρηϲτ . . . . . . . .

[*](10 addendum dictum reliquiis dithyramborum 14 διατ- τον- 18 sqq. cf. 1. I, 31 29 fortasse: ὅτι μέ[λοϲ βέλτιον δηλῶ] ϲάν τι τούτων ἢ [πεποη]μένον 31 αϲυν- ex αμυν- emendatum aut ex ἂν ϲυνετῶϲ)

εαν εὑρή[ϲ]ει τοιαύτηϲ εἰ καὶ

μὴ ταῦτα προϲποιουμέναϲ,

τινὰϲ δὲ καὶ βαθείαϲ, ἀλλ᾿ οὐ-

χὶ περὶ πά[ϲ]αϲ ἀξιώϲει φιλοτε-

χνεῖν. εἰ δὲ τὴν ἀπὸ φρονή-

ϲεωϲ, οὐδὲν ἐπιδείξει τὰ τῶν

μουϲικῶν πρὸϲ ταύτην

ϲυνεργοῦντα μᾶλλον ἢ τὰ

τῶν ἄλλων ἀκριβώματα.

τ[ῆ]ι δὲ κριτικῇ λέγων [π]α-

ραπληϲίαν τινὰ θεωρί-

αν ἔχειν τοὺϲ φιλομουϲοῦν-

ταϲ, οὐ μόνον ἀγνοεῖ καθό-

ϲον ὡϲ ἐμ μέλεϲι καὶ ῥυθμοῖϲ

πρέποντοϲ καὶ ἀπρεποῦϲ ὄν-

το[ϲ] καὶ καλοῦ καὶ αἰϲχροῦ

κριτικὴν αὐτῶν ἀπέλειπε

θεωρίαν, [ἀ]λλὰ καὶ καθό-

ϲον, εἴ τι τοιοῦτον ἦν, οὐχὶ

τοῖϲ φιλοϲοφοῦϲιν ἀπεδίδου

τὴν κρίϲιν, καὶ νὴ τὸν Δία

καθόϲον τὴν κριτικὴν

ἢ[ε] τι παραπλήϲιον ἔχ[ε]ιν

τὴν μουϲικὴν ἔφαϲκε[ν, ο]ὐ-

χὶ τούτο[ιϲ] ἀλλὰ [το]ῖϲ ὀνομα-

ζομένοιϲ κριτικοῖ[ϲ ϲυνε-

χῶρει. καὶ τῇ ποητ[ικῇ] δὲ

γράφων ἀνάλογο[ν εἰνα]ι

κατὰ τε τὴν μίμηϲ[ιν κ]αὶ

κατὰ τὴν ἄλλην εὕρ[ε]ϲιν

κατὰ μὲν τὴν μίμη[ϲ]ιν

οὐκ ἂν ἐπέδειξεν, κ[ατ]ὰ [δὲ

τὴν εὕρεϲιν οὐ ταύτ[ῃ μ]ᾶλ-

λον ἢ ταῖϲ ἄλλαι[ϲ τέχ]ναιϲ.

[*](XXII 9 ακρειβωματα 17 χριτ- 23 ητι 31 μειμηϲιν)

κατὰ μέν[τ]οι τὸ πλ[άττεϲ]θαι

καὶ ἀνταποδιδόναι τ[ὸ μ]έ-

λ]οϲ ἔϲτω τι παραπλήϲι[ον] αὐ-

τῆ]ϲ καὶ τῇ γραμματι[κῇ.

τί γὰρ δεῖ φ[ρ]ονε . . . . . . .

[*](us. 41 ἀν]αλογίαϲ 42 π]αίζειν)

ὑποκρίϲει δ[ῶ]με[ν] αὐτῷ καὶ

ὑπ[ο]κριτικῇ. [λ]έγωμεν δ᾿ εἰ

ταῦτα πάντα προφανῆ τὴν

οἰκειότητ᾿ ἔχει πρὸϲ ἄγχι-

νοιαν καὶ ϲύνεϲιν, ἀναγ-

καῖον ἡμῖν ἀναφαίνεϲθαι

τὸ καὶ περὶ ἐκεῖνα φιλοτε-

χνεῖν καὶ περὶ ζω[γ]ραφίαν

καὶ πλαϲτικήν. κ[α]ὶ γὰρ αὗ-

ται πρόϲ τε ταύταϲ ἀναλο-

γίαϲ ἔχουϲι καὶ πλε[ί]ον᾿ ἄλλα

ϲυνέϲεωϲ οἰκεῖα, καὶ πολλαὶ

δ᾿ [ἄλ]λαι τῶν τεχνῶν. οἱ δὲ

περὶ τὸν Ἀρχέϲτρατον καὶ

φιλόϲοφα λέγοντεϲ εἰναι τῆϲ

μουϲικῆϲ τὰ περ[ὶ] τ[ῆ]ϲ φωνῆϲ

καὶ φθόγγου φύϲεωϲ καὶ δι-

αϲτήματοϲ καὶ τῶν ὁμοίων

ἀνυπομένητοί τινεϲ ἦϲαν,

οὐχ ὅτι μόνον εἰϲ [ἀ]λλοτρι-

ωτάτην ἐνέβαι[ν]ον θεωρί-

αν καὶ παιδαριωδῶϲ ἐ|λ]ά-

λουν ὑπὲρ αὐτῶν καὶ πρὸϲ

τὴν ἐπ[ιϲτήμην] ἀ[χρή]ϲτωϲ,

ἀλλὰ καὶ διό[τ]ι μ[όνην] ἀπε-

[*](35 πα . . . . θαι rest. Bu.)[*](ΧΧΙΙΙΙ 6 αφαινεϲθαι 16 φωναϲ 22 εκα 24 ἀχρή- ϲτωϲ Bu.)

φήναντο μουϲ[ικ]ὴν τὴν

τούτων θεωρίαν. ἃ μέν-

τοι Διογένηϲ φ[η]ϲίν, κα[τα-

νοήϲανταϲ ἡμᾶϲ 〈τ〉ἀναγε-

γραμμένα παρ᾿ Ἡρακλεί-

δη περὶ πρέποντοϲ μέλουϲ

καὶ ἀπρεποῦϲ καὶ ἀ[ρρ]ένων

κα[ὶ] μαλακῶν ἠθῶν καὶ

πρ[άξ]εων ἁρμοττουϲῶν

κ[αὶ ἀ]ναρμόϲτων το[ῖϲ] ὑ-

π[ο]κειμένοιϲ προϲώπ[οι]ϲ,

οὐ μακρὰν ἀπηρτ[ημέ-

ν[ην τῆ]ϲ φιλοϲοφ[ίαϲ ἡγή-

ϲ[ε]ϲ[θα]ι τῷ πρὸϲ π[λεῖϲτα] ἐ-

πὶ τοῦ βίου χρηϲι[μεύειν

τὴν μουϲ[ικὴ]ν [καὶ τὴν] πε-

ρὶ αὐτὴν φιλ[οτεχ]νίαν οἰ-

κείωϲ διατι[θέν]αι πρὸϲ

πλείουϲ ἀρετάϲ, μᾶλλον δὲ

καὶ πάϲαϲ, ἐκθέντεϲ ἡμεῖϲ

ἐν τῷ τρίτῳ τῶν ὑπομνη-

μάτων, καὶ τὰ παρ᾿ [ἄ]λλοιϲ δὲ

ϲυγγενῶϲ εἰρημένα παρεδεί-

ξαμεν ὅϲηϲ ἐϲτὶν γέμοντα

ληρείαϲ. κατα[γέλ]αϲτον τοί-

ν[υ]ν καὶ τὴν περὶ δικαιοϲύ-

νηϲ ἐνίων ὑπόληψιν

εἶναι ϲυμβέβηκεν. [ο]ὐδὲ γὰρ

ἐπινοητὸν ἀκοῆϲ ἀλόγου μό-

νηϲ κινητικὰϲ φωνὰϲ ϲυμ-

βάλλεϲθαί τι πρὸϲ διάθεϲιν

[*](28 sqq. cf. 1. Ι, 32 30 -μένα an μεναϲ?)[*](XXIV 4 παβαϲ 11 ενιων in fine falso iteratum et cor- rigi coeptum cum εἶναι scribi deberet, cf. uersum sequentem 14 κεινητ-)

ψυχῆϲ θεωρητικὴν τ[ῶν] λυ-

ϲιτελῶν καὶ ἀλυϲιτελῶν

πρὸϲ τὰϲ ἀλλήλοιϲ ϲυμ[π]ο-

λιτείαϲ καὶ τῶν μ[ὲν] αἱ-

ρετικὴν τῶν δὲ φευκτ[ι-

κὴν δι᾿ ὧν εἰ [ώ]θαμεν ὑπ[ο]γρά-

φειν θεωρημάτων. τὰ δ᾿ ἐπι-

χειρήματα τῇ δείξει [πα]ρα-

πλήϲια φαίνεται. καὶ γὰρ [ε]ἰ

Πλάτων ἔλεγε πρ[ὸ]ϲ δ[ι]καιο-

ϲύνην ὠφελ[ε]ῖν, ἀπό[δ]ε[ιξ]ιν

ἂν παρ᾿ αὐτοῦ προ[ϲεδ]εχόμε-

θα. νῦν δ᾿ [ἄ]λλωϲ ἀν[ά]λογ[όν

φηϲιν τῷ μου[ϲικῷ] τὸ δ[ί-

καιον, οὐ τὸν μουϲικὸν [δί-

καιον εἶναι, καθάπ[ε]ρ οὐδὲ

τὸν δίκαιον μουϲ[ικ]όν, οὐ-

δὲ ϲυνεργεῖν οὐδέτ[ερο]ν ο[ὐ-

δετέρῳ πρὸϲ τὴν οἰκείαν

ἐπιϲτήμην. τάχα δ[ὲ κ]ἂν

τῷ ϲκυτοτόμῳ κα[ὶ ζῳ-

γράφῳ καὶ παντ[ὶ τέχνηϲ

ἐπιϲτήμονι τὸ δί[καιον

ἔλεγεν ὡμοιῶ[ϲθαι . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . [τ]ε-

χνιτῶ[ν] πλεονεκ . . . . . . .

να ὑπακουϲτέον ἐπὶ τοῦ ἀ-

δί[κ]ου καὶ ἀμούϲου λέγε-

ϲθαι. καὶ μὴν ο[ὔ]τ᾿ ἔννο-

μόϲ ἐϲτι μουϲικὴ φύϲει.

καὶ παράνομοϲ, ὥϲπερ αἱ

δίκαι, αἱ ὄψειϲ, οὔτε παραβαί-

[*](19 init. θιλειτ 28 μωϲ)[*](XXV 2 ΚΔ . . ΟΥ)

νοντεϲ ἃ διέτ[αξά]ν τινεϲ

ὑ]πὲρ αὐτῆϲ, ὡϲ [ὑπὲρ] ἐκείνων,

ἐνοχλούμεθ᾿ [ἀλλ᾿ ] ὠφε-

λούμεθα, οὐδ᾿ ἐνμ[ἐ]νοντεϲ

εὐχρηϲτούμεθ᾿ ἀλ[λ]ὰ βλαπτό-

με]θα. [ε]ἴπερ οὖν μ[η]δὲν εὑ-

ρ[ί]ϲκεται ϲυνεργο[ῦϲα] πρὸϲ ἐ-

νίαϲ τῶν ἀρετῶν, [ο]ὐδὲ ταῖϲ

ἁπάϲαιϲ ϲυμβαλε[ῖ]ται δι[ὰ

τὴν ἀλλήλων ἀχωριϲτί-

αν. ἄλλωϲ δ᾿ οὐκ, εἰ [ϲύ]νειϲιν

ἀλλήλαιϲ αὖται, καὶ τὰ τι-

ϲὶν ἀρεταῖϲ [ϲ]υνε[ργο]ῦντα

καὶ πάϲαιϲ ἀναγκ[αῖ]ον. οἱ

φ[ιλ]όϲοφοι δ᾿ ο[ὔ]τε πά[ν]τεϲ

ὑπέλαβον εὐ[χρη]ϲ[τε]ῖν οὔ-

τε πρὸϲ πάϲαϲ [ο]ὔτε π[ρ]ὸϲ τι-

νάϲ, οὔθ᾿ οἱ φή[ϲαντεϲ] ἀπέ-

δ[ε]ιξαν. οἱ δ᾿ ἐ[πιχειρή]ϲαν-

τεϲ ἐπιϲτώ[αντο τοῦ]το δι-

ὰ τῶν πα . ιφ . . . . [ἀλλ᾿ ] οὔτ᾿ ἔ-

μαθον ἅπαν[τεϲ, οὔθ᾿ ο]ἱ μα-

θόντεϲ ὡϲ ἀν[αγκ]αῖ[ό]ν τι

πρὸϲ τὰϲ ἀ[ρ]ετ[ὰϲ δοκοῦ]ν εἶ-

ναι. [τ]ῶν δὲ μὴ [μαθό]ν[τ]ων,

εἴ τιϲ ἢ γέρων ἢ μετὰ τ[ὴ]ν

τοῦ παιδὸϲ ἡλ[ικίαν ἐ]θέλη-

ϲε μαθεῖν, [ἐ]βωμολοχεύετ᾿ ἢ

νηπίου φ[ρ]έναϲ ἔχ[ω]ν ο[ὐ] ϲο-

φώτατοϲ ἦν, κ[αὶ] . . . . . . .

νῳ καὶ ἀλύον[τι . . . . . . . . . .

κει καὶ ταύτῃ . . . . . . . .

[*](11 πταπτο 19 αηταιϲ 29 sq. rest. Bu. 36 sq. cf. Sext. Emp. adu mus. 13 37 λε. .νομε πλανωμένῳ — ἐῴκει Bu.)

ἐ[ζ]ήτει? καὶ οὐκ . . . . . . . .

οὐκ ὀψιμαθῆ γίνε[ϲθαι . . . .

εἴρ]ηται περὶ πάϲηϲ ἀρε-

τῆϲ καὶ χυδαῖα καὶ φαῦ[λ]α

κᾆτα μαχόμενα, καὶ πολ-

λῷ μᾶλλον παρ᾿ ἐν[ί]οιϲ. οὐ

μὴν ἀλλ᾿ οὐδὲ [κ]αθ᾿ ὃ ποιη-

ταὶ ταῦτ᾿ εἰδεῖ[εν] ἄν, οὐχ ὅτι

καθ᾿ ὃ μουϲικο[ί]. καὶ τοῖϲ δια-

νοήμαϲιν, οὐ τ[οῖ]ϲ μέλεϲι

καὶ ῥυθμοῖϲ ὠφελοῦϲι. παρέλ-

κεται δὲ ταῦτ᾿ ἄλλωϲ, μᾶλ-

λον δὲ καὶ πε[ρ]ιϲπᾷ ϲυμ-

πλεκόμενα [πρ]ὸϲ τὸ τ[ο]ῖϲ δι-

ανοήμαϲιν π[α]ρακ[ο]λου-

θεῖν. ἤκουϲα δέ τινων λε-

γόντων, ὡϲ ἀ[ γρ]οικ[ευ]όμε-

θα, τὰ μέλη καὶ τοὺϲ ῥυ-

θμοὺϲ ἄνευ ϲημαϲία[ϲ] οἰό-

μενοι λέγειν τ[ι]νὰϲ [φι]λο-

ϲόφουϲ ἢ τοὺϲ ἔμφροναϲ

μουϲικοὺϲ ε[ἰϲ] ἀρετὴν προ-

τ[ρ]έπειν, τῶν ἀ[ν]δρῶν τοὺϲ

ἐμμελε[ῖϲ] καὶ ἐνρύθμουϲ

λόγουϲ ἀ[ξ]ιούντων τοῦτο

προϲφέρεϲθα[ι, Π]λάτωνοϲ

δὲ καὶ διαρ[ρήδη]ν, ὡϲ ἀπαι-

δεύτοιϲ μα[χ]ό[με]νο[ι τ]οῖϲ

φ]ιλοϲό[φο]ι[ϲ, καὶ θ]αυμαζόντ-

ων ὅ[τι] τὸν κ[ρ]ουματοποι-

ὸν μουϲικὸν [καλοῦμ]εν ἡ-

μεῖϲ καὶ κατα[ξ]ιοῦμεν ἀ-

[*](XXVI 3 καὶ τὰ Ac. 16 ρυθ 24 προφερ-)

ϲήμαντα διδάϲκειν τ[ο]ὺϲ

μουϲικούϲ, ἢ Πίνδαρον καὶ

Ϲ[ι]μωνίδην καὶ [τοὺ]ϲ ἅπαν-

ταϲ μελοποιοὺϲ οὐ θέλο-

μεν καλεῖν μουϲικούϲ. ἐγὼ

δὲ τοὺϲ τοιούτουϲ ἀπερρυ-

ηκέναι τῆϲ ἐπιφορᾶ[ϲ] νο-

μίζω καὶ μικρὰ [φρονοῦν]ταϲ

ὑπείληφ[α] καὶ πρὸϲ νοῦν

οὐδὲν λέγονταϲ· [τ]ὸ μὲν

πρῶτον, ὅτ[ι . . . . . . . . . .

ταῦτ᾿ ἐϲτὶν [κ]ινητικὰ [τ]ῶν [π]α-

θῶν καὶ τὰ γένη τῶν ἁρμονι[ι-

ῶν, ἀλλὰ [δ]ὴ καὶ τῶν ὀργάνων,

ὡϲ αἵ τε πίϲτειϲ καὶ κοινῶϲ οἱ

λ]όγοι διαϲα[φ]οῦϲιν αὐτῶν,

ἐν οἷϲ τὰ πολλὰ μ[ὲ]ν οὐδὲ πα-

ρ]εφά[π]τ[ο]νται τῶν διανο-

ημάτων, ἔ[ϲτ]ιν δ᾿ ὅτε μιμνη-

ϲκόμενοι τὸ γινόμενον ὑ-

φ᾿ ἑκατέρου δ[ι]αϲαφοῦϲιν, ὥϲ-

τε βέλτιον ἦν [ἑ]αυτῶν τινα λέ-

γειν δόξαν εἶναι ταύτην

καὶ μὴ τὰϲ [ἰ]δίαϲ ἀγχινοίαϲ

ἐκείνοιϲ ϲυνάπτοντ[α]ϲ ἡ-

μᾶϲ ἀγ[ρ]οίκουϲ προϲαγ[ο]ρεύ-

ειν· τὸ δὲ δ[εύ]τερ[ο]ν, ὅτι τοῦ-

τ᾿ ἐνόμι[ϲ]αν ἀποχρῆν τοῖϲ

περὶ τὰ μέλ[η] κα[ὶ] τοὺϲ ῥυ-

θμοὺϲ [π]ραγματε[υομέ]νοιϲ,

εἰ τὰ γινόμενά ποτε περι-

[*](34 μελοιπ-)[*](XXVII 8 ε. ων corr. Bu. 9 ϲκομενωι 14 ϲυναπτοντεϲ)

χρ[ί]ϲματα τῶν [παιδ]ευόντ-

των κ[αὶ π]αρ[ορμ]ώντων

καὶ ϲυνεργού[ντων] πρὸϲ ἀ-

ρετὴν ἐπιγ[ι]ν[ώ]ϲ[κοιτο]. τὸ δὲ

τρ[ί]τον, ὅτι [τὰ διαϲημ]αινό. ?

μενα διὰ [τ]ῶ[ν] φω[ν]ῶν? [ο]ὐδέπο-

τ᾿ ἠθέτηϲα[ν] καὶ τ . . . . α ποιεῖν

ειδοτ . . οινωμι . . ϲιν αὐτοὶ

τοὺϲ [π]άνταϲ . . . . . . αι πα-

ρ]ε[λ]ηλυθα . . λλ . . . . . α τὰ

ποτὲ μὲν πε[ρ]ιχ[ριόμ]ενα,

ποτὲ δὲ καθ᾿ αὑτ[ὰ πρ]οιέμε-

να — τότε μὲν κα[θ᾿ αὑ]τά φα-

μεν, τότε δὲ ἀπὸ τ[ῶν] λόγων

οἷϲ ϲυμπλέκεται δ[ιαλ]αμβα-

νόμενα μηθὲν [προϲθ]εῖνα[ι

τῶν ὑπονοουμ[ἐνω]ν. εἰ δὲ

μὴ πρ[ό]τερον . . . . . . .

νῦν ἡμῖν ὑποδε . . . . .

. . . . . . . . . . . . . νον λοιδ[ο]ρ . . . . . . . .

εἰ μ[ὴ τῷ π]αρὰ Κλεάν[θ]ει λέ-

γειν [ἴϲ]α θελήϲουϲ[ι]ν, ὅϲ φηϲιν

ἀ]μείνο[νά] τε εἶναι τὰ ποητικὰ

καὶ μ[ουϲ]ικὰ παραδείγματα,

καὶ τοῦ [λόγ]ου τοῦ τῆϲ φιλοϲο-

φίαϲ ἱκανῶ[ϲ] μὲν ἐξαγ[γ]έλ-

λειν δυναμένου τὰ θε[ῖ]α καὶ

ἀ[ν]θ[ρ]ώ[πινα], μὴ ἔχον[τ]οϲ δὲ

ψειλοῦ τῶν θείων μεγεθῶν

λέξειϲ οἰκείαϲ, τὰ μέτρ[α] καὶ

[*](20 τοιε περι- 21 γ. ν- 26 μεναω 28 νομίζουϲιν Ac.)

τὰ μέλη καὶ τοὺϲ ῥυθμοὺϲ

ὡϲ μάλιϲτα προϲικνεῖϲθαι

πρὸϲ τὴν ἀλήθειαν τῆϲ τῶν

θείων θ[ε]ωρίαϲ, οὗ κα[τ]αγελα-

ϲτότερον οὐ ῥᾴδιον εὑρεῖν.

„οὔτε γὰ[ρ α]ἱ διάνοιαι μὲν οὐ-

κ ὠφελ[οῦϲ]ιν, ὅταν δὲ μελω-

δηθῶϲι ἐξ ἀ[μφ]οτὲ[ρ]ων ἡ

παρόρ[μη]ϲιϲ [γίν]ετα[ι]· καὶ γὰρ

ὑπὸ διανο[ημ]ά[τ]ων αὐτῶν

γίνετ᾿ οὐ μετρία, μετὰ δὲ

τῶν μελῶν μ[ε]ίζων.“ ἀλλ᾿ ἂν

μὲν ἐπιεικὴϲ ἦ τιϲ, ἐρεῖ

τὴν [ἴϲ]ην, ἂν δ᾿ ἀποτόμωϲ

ἀλη[θήϲ, ἀ]νιεμένην καὶ

διὰ τ[ὴν ἡδ]ονὴν καὶ διὰ

τὸν π[εριϲ]πα[ϲ]μὸν τὸν ὑ[π]ὸ

ταύτ[ηϲ καὶ] το[ῦ] μεγέθουϲ κ[αὶ

τῶν [φωνῶ]ν? καὶ τῶν ἰδι-

οτήτ[ων κα]ὶ διὰ τὸ ϲυνεχῶϲ

μηδὲ [κατὰ φ]ύϲιν τὰϲ λέξειϲ

ἐκφέρ[εϲθαι] καὶ διὰ τοὺϲ

τόπουϲ [καὶ το]ὺϲ καιροὺϲ ἐν

οἷϲ ἀκρο[ώμ]ε[θα] καὶ δι᾿ ἄλ-

λαϲ πλ[είουϲ αἰ]τίαϲ. [κ]αὶ δὴ

γὰ[ρ] οὐθ[εὶϲ ἂν] γένοιτο, [ὃ]ϲ οὐ-

κ ἂν ἐκ[χυθεί]η γέλωτ[ι] με-

τ᾿ ὠδῆϲ κ[αί τι]νων ὀρ[γά]νων

ϲυμβου[λεύο]ντ[οϲ ἀκού]ων

ἢ παραμ[υθ]ία [τοὺϲ λ]υ-

π[ουμένουϲ . . . . . . . . . . . .

. . μένων. οὐδὲ [γ]ὰρ εἰ τρα-

[*](XXVIII 21 μετω 23 επιεικων 27 π . . . . μον)[*](XXIX 1 εκ)

γωδῶν τιϲ ἢ κωμωδοποι-

ῶν, ταῦτ᾿ ἀναϲχοίμεθ᾿ ἂν,

κα[ί]τοι μᾶλλον τῇ μανί-

ᾷ ϲυνεγγίζοντοϲ, οὐχ ὅϲον

εἰ κιθαρωδῶν. ἐῶ γὰρ τὸ

πάντων παριεμένων τὴν

ὠφελίαν μηδὲν διαφέρου-

ϲαν γίνεϲθαι τοῖϲ μουϲι[κοῖϲ

ἢ τοῖϲ ἀμούϲοιϲ, δι᾿ ὃ δὴ πε[ί-

θουϲι τῇ μαθήϲει προϲέρ-

χεϲθαι. νῦν τοίνυν λέγω

καὶ τοὺϲ κρουματοποιοὺϲ

οὐκ ἐμαυτὸν μόνον, ἀλλὰ

καὶ τὴν ϲυνή[θ]ειαν καὶ τὸν

Ἀριϲτόξεν[ο]ν ὃ[ν ἐπ]ονομά [τοὺϲ

ζουϲιν τὸν μουϲ[ικ]ὸν 〈καλεῖν μουϲικούϲ〉, καὶ.

μουϲικοὺϲ καὶ ἀϲήμαντα

μὲν ἀ[ν]αδιδόναι, καθάπερ

τὰ δι[ὰ] τῶν ὀργάνων καὶ τὰ

τερ[ετιζόμε]να? καὶ ὅταν δὲ

λό[γ]ουϲ ἀναδιδῶϲι, τὰ πε-

ρι]γινόμενα 26 τοῖϲ λόγοιϲ κα-

ταϲκευάζειν], οὐ μόνον δ[ὲ] μ-

ουϲικ]ο[ὺϲ] τούϲ περὶ Ϲιμωνί-

δ[ην κ]α[ὶ] Πίνδαρον γεγονέ-

ν[αι, ἀλλ]ὰ καὶ μουϲικοὺϲ γεγο-

νέναι κ]αὶ ποιητάϲ, κ[α]ὶ κα-

θ᾿ ὃ μὲν μ]ουϲικοὶ ἱλα[ρωκέν-

α[ι καθ᾿ ] ὃ δὲ ποιηταὶ πεποιη-

κ[έναι] τοὺϲ λόγουϲ, ὠφελεῖν

δ᾿ ἴ[ϲ]ω[ϲ] μηδὲ κατὰ τοῦτ᾿, ἢ παν-

[*](4 ΛMI rest. Bu. 17 ζουϲιν ex δουϲιν του μουϲικου 23—25 male iterata ιταν || (ο . . . υϲαναδιδωϲιτ) || . . . . ονενα 21 sq. rest. Bu. 28 πινθαρον)

100

τελῶ[ϲ ἐ]πὶ μικρόν, οὐδὲ μό-

νουϲ τοὺϲ μουϲικο[ύ]ϲ, οὐδ[ὲ

μᾶλλον, [ἀ]λλὰ πάνταϲ ὁ-

μο[ίωϲ τ]ο[ὺ]ϲ πεπαιδευμέ-

ν]ου[ϲ]. ὅπ[ωϲ] ο[ὗ]ν τιϲ καλο[ύ-

μ[ενοϲ] ἦν . . . τὸ πᾶν πο . .

τ . . . ελοϲ [ἀ]πὸ δια[νοι]ῶν

μέλ]η ψιλὰ καὶ τοὺϲ ῥυ[θμοὺϲ

. . . . ειν φημ[ὶ . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . .

. . . . . ὑπὸ τῆϲ . . . ηδιϲθει-

ϲηϲ ἐ[κ]κληθε[ῖϲ]α . . . . . ἀεὶ.

καὶ πολλ[ά]κιϲ ἔτυχον ὅϲου

. . . . . . . π]ροϲεϲχηκόϲιν

ἀπαι[δευτ-?] . . . ωϲ . πεφλυ-

άρηται δ᾿ οἷϲ ποτε εἴρηται

καὶ τὰ περὶ τῆϲ τοῖϲ μετεώ-

ροιϲ ὁμ]οιότητοϲ. καὶ γὰρ δι-

δόϲ[θω] τὸ τ[ὴν] ἡλίου καὶ ϲελή-

νηϲ κίν[η]ϲι[ν] καὶ διάϲταϲιν

ἀνα[λο]γεῖ[ν τῇ] τῶν φθόγγων

καὶ τὸν [ζ]ωδιακὸν τῇ τοῦ

κανόνοϲ καταδιαιρέϲει· τὸ

τῆϲ ϲ[υ]γγενε[ί]αϲ οὐ[κ] ἐπιδεί-

κνυται διὰ τὸ πολλὰ ποιὴν

ἀναλογίαν προϲφερόμενα,

ἃ πλ[ε]ῖϲτον ὅϲον διέϲτ[ηκε]ν.

καὶ τὸ τὴν διαφορὰν κατιδεῖν

ἐν οὐρανῶ ταύτην ὑπάρχου-

ϲαν οὐδὲν ἔοικεν [ὠ]φὲ[λιμ]ον

παραϲκευάζειν ἐϲ α[ὐτ]ὴν

ἀρε[τῶ]ν περιποίηϲιν καὶ

ἠθῶν ἐπανόρθωϲι[ν οὐ]δὲ ὡϲ

[*](40 sqq. „talis sententia fuit: ἐπεὶ τὸ πᾶν ποιητοῦ μέλοϲ ἀπὸ δ —, μέλη ψιλὰ ὠφελεῖν φημὶ οὐδέν“ Bu.)

101

π . . . ϲαϲ ἀλλ᾿ ὡϲ χ . . . . ο

.τα [ο]ὕτω[ϲ] ἔχει οὐδ . . . . .

us. 27 ἀλλ᾿ 28 οὐ καταλύει? τὸ 29 διὸ πολλὰ 34 π[ε]ρ[ὶ] τῶν θεῶν 35 μᾶλ[λ]ον 38 δια- ϲτήματ᾿ αὐτόν 40 ὁμαλοὺϲ 41 πολλῷ

ται δ᾿ ὑπό τινων [ἄ]λλωϲ? μή-

δ᾿ οὕτωϲ τὰ τῆϲ ἀ[ρετῆ]ϲ? . .

. . . . . . . . . . . . . ἀμ-

φοτέρ[α]ιϲ τέχν[αιϲ]. ἀλλ᾿ οὖν [εἰ

ἀποτελέϲματα π[ρὸϲ εὐ]χέρει-

α[ν ὠ]φε[λεῖ] . . . . . . . . ϲυν-

φο[ρ . . . . . . . οὐχ ἡ μο]υϲι-

κὴ κατὰ [τούτ]ων ἀν[αλογ]ί[α]ν

εὐθέωϲ ἔ[χ]ει καὶ τὴ[ν τῶν] με-

τεώρων θ[εω]ρίαν. ο[ὐθ]εὶϲ [γ]ὰρ

οὐδὲ τῶν ἀ[ρχαίων? μου]ϲικῶν

ἐπέ[γ]νω τα[ῦτ]α οὐδ᾿ ἐπεϲκεμ-

μένοϲ [ἔ]δει|ξ]εν, ἀλλ᾿ ἅ [φ]αϲιν

παρά τινων Πυθαγ[ορεί-

ων διαδεδ[ε]γμ[έ]νο[ι] τ[ιν]ὲϲ

ἀπαριθμοῦϲιν. εἰ [δὲ κ]ατά

γε τὸν ἀντίϲτροφον λόγ[ο]ν [δ]έ-

δει[κτ]αι τοὺ[ϲ ἀγνοήϲ]αν[τ]αϲ [πῶϲ ἔ-

χει τὰ κατὰ [τὸν οὐρανὸν] εὐ-

θὺϲ καὶ τῆ[ϲ] μο[υϲικῆϲ] θεω[ρί]αϲ

ὄντ[ω]ϲ εἶναι [τ]υφ[λούϲ . . . . . .

us. 26 τοϲων ἐπιϲτη[μ 27 μουϲ[ικ- 28. 29 μέ [λ]η μαλ-

ψυχ[ὴ]ν . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ἀλλ᾿ ἐάν [τ]ιϲ ἅ[π]αντα . . . .

ον παρέχ[η] καὶ τὰϲ . . . . . . .

τὴ|ν] ψυχὴ[ν] μουϲικὴ[ν]. α . .

νυ[μεν]ων διὰ . . . . . . . . . . . . .

102

μόνηϲ . . . . . . . . . .

. . εἰρηκέναι . . . . . . . . . . .

τὰ τοιαῦτα με . . . ην . . . ειϲ

ποιεῖ καὶ μαλ . . . . [ψ]υ-

χαῖϲ, ἀλλ’ ὑπὸ τῶν . . . . .

δῶν καὶ μᾶ[λλον . . . . . . .

τόνου. . . . . . . [ἀδια-

λἠπτω[ϲ . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . .

. . . . . ἀλλ’ α[ἱ] διαθέϲειϲ

αὐταὶ . . . . . . . α[ὑ]ταῖϲ

καὶ οὐχ ὑπ’ ἐ[κ]εί-

νων ἐγέν[οντο. β[λέπε-

ται δὲ καὶ κα[τὰ τ]ὴν ἐνάρ-

γ[ει]αν, ὡϲ οὔτε [τῶ]ν ἀγωνι-

ϲ]τῶν οἱ ταῦτα δια[ϲημ]αι-

νόμ[ενο]ι τὰϲ [εἰ]ρη[μέν]αϲ

ἔχουϲι κακίαϲ οὔτε τῶν [ἰ-

διωτῶν οἱ χαρίε[ν]τεϲ, οὐχ ὅ[ϲ-

ον οἱ ϲοφοὶ κα[ὶ φ]ιλ[ό]ϲοφοι,

καθάπερ οὐδ’ [οἱ] τὰ τοια|ῦ]θ’ ὑ-

ποκρινομένου[ου π]αρακού-

οντε[ϲ], ἔτι δ’ ἦ[ττ]ον οἱ ἀκού-

οντεϲ, ὡϲ ἂν o[ὔ]τε ῥήμα-

ϲιν αἰϲ[χ]ροῖϲ οὔτε ϲχήμα-

ϲιν ο[ὔτε φρο]νή[μα]ϲιν? ϲυνεθι-

ζ[ό]μ[ενοι]. καίτο[ι] εἰ ταῦτα

φων[ῆϲ] . . . πεφυκε . αιην

ημα . . . . . [π]ροϲ[ώ]ποιϲ αὐ-

τοῖϲ . . . . . . . . ϲχεδὸν

[*](XXXII. 6 καιαιδιαθεϲ 7 β]λέπε Bu. 10 διαπεραι- νόμενοι Ac. 15sqq. rest. Bu. 16 in. ποχριν 17 τι)

103

. . . . . . . . .

δουδε . . . . . χοντων ἀ-

ξιοῦ[ϲ]ιν α . . . . [ζ]ητήϲει κ[ι-

θα[ρ]ιϲτ . . . . . . . . . . . . . . . . .

εἰ δὲ τιϲ ο[ἴετα]ι κ[α]ὶ ϲυλλαβὰϲ

μειμητ[ικάϲ, τ]ὰ δὲ πο[λ-

λὰ μο[υϲικῇ] παραπληϲί-

οιϲ μι[ι]μ[ήμαϲ]ιν [κ]αὶ ϲχήμα-

ϲιν καὶ [δείξ]εϲιν εὐθὺ[ϲ κ]ατατ[ρί-

βε[ϲ]θαι [καὶ] κ[α]τατήκεϲθαι

τὸ θυμοει[δὲ]ϲ κ[αὶ] τὴν οὕ-

τωϲ ἀμετά[πτωτ]ον ϲο-

φίαν ὑπὸ [τῶν ϲφαλερ]ωτάτ-

των περιϲπ[ᾶϲθαι . . . . . . . .

ὅμοια δὲ πα[θ]όντων, ὅτι

. . . . . τὰϲ ψ[υ]χὰϲ ἐλεήμο-

ναϲ καὶ ϲυμπαθε[ῖ]ϲ [κ]α[ὶ ὅ[λ-

ωϲ ἡμέρου[ϲ] ἀντ[ὶ τ]ῶν [ἠ]ν-

αντιωμέν[ωϲ] διακειμένων

καταϲτήϲει, μάτα[ι]ον ἄρα

τι μωραίνειν ἐναργοῦϲ ὄν-

τ]οϲ, ὡϲ οὐ μᾶλλον ὀϲμῶν

κ]αὶ χυλῶν μέλη ταῦθ᾿ ἅ

φαϲιν ἐ[ργ]ά[ζετ᾿ ο]ὐδὲ τἀν-

τικείμενα. κατέψευϲται δ[ὲ

παρ᾿ οἷϲ λέγεται καὶ τὸ μό-

νην τῶν τεχνῶν παντε-

λῶϲ ὠφελεῖν. καὶ γ[ὰ]ρ γεω[ρ-

γία καὶ ὑφαντικὴ καὶ οἰκ[ο-

[*](32 παραπλειϲι 34 rest. Bu.)[*](XXXIII 2 in. πϲρα ἀμφότερα ? Bu. 5 αντιω 10 rest. Bu. 15 υφαντικηι)

104

δομι[κ]ὴ καὶ πολιτικὴ

κ]αὶ πλείουϲ ἄλλαι· καὶ τὰϲ

μὲν ὠφελεῖν ἄν τιϲ εἶποι

ἀ]ν[αγ]καίωϲ ἀνα[γ]καίοιϲ κα-

κοῖϲ βοηθούϲαϲ, τὴν δὲ τέρ-

πειν μόνον φυϲικῶ[ϲ], οὐ-

κ ἀναγκαίωϲ. καὶ κατὰ

τὸν λόγ[ο]ν ἡ φιλοϲοφία

ϲπανίουϲ ὠφελοῦϲα [κ]αὶ.

μουϲι[κ]ῆϲ καὶ π[ο]λλῶ[ν

ἐ]μπειριῶν φαύλων γίνε-

ται χίρων. εὔηθεϲ δ[ὲ] καὶ.

τοῖϲ μαθοῦϲιν ἀπιϲχυρ[ί-

ζεϲθαι περ[ὶ] τοῦ με[γ]αλω-

φελοῦϲ αὐτῆϲ, ὅ[τι] καὶ.

τοῖϲ παιϲὶ μετα-

διδόαϲι. καὶ γὰρ ἀλαζ[ο]νε[ύ-

ε[ϲ]θαι δύνανται καὶ πε-

πλανῆϲθα[ι]. καὶ πολλοὶ [λ]έ-

γουϲι μηδ[ὲ]ν ἐπ[α]νωρθῶ-

ϲθαι τοὺϲ ἀφ]υεῖϲ οὐδ[ὲ . . .

. . . . . . . π]ολλοὶ δ᾿ ὅτι νομί-

ζουϲι] προϲήκειν αὐτ[ῆϲ] με-

τ]α[λ]αμβάνειν τοὺϲ χ[αρί]ε-

ντ]αϲ, καὶ μετειλη[φέν]αι

καὶ Δά[μ]ων [ε]ὶ τοιαῦτα

πρὸϲ τοὺϲ ἀληθινοὺ[ϲ] ἀρεο-

π]α[γί]τα[ϲ] ἔλεγε καὶ [μ]ὴ [τ]οὺϲ

πλαττομένουϲ, ἐφεν[ά]κι-

[*](16 πολειτικη 19 εν . . καιωϲ 23 φιλοϲω 29 παρι 30. 31 και νομ. ζουϲιν tum ΠACI quasi legi debeat καὶ πᾶϲι καὶ τοῖϲ π- 36 rest. Bu.)

105

ζεν ἀτηρῶϲ. οὐ θαυμα[ϲ]τὸν

δ᾿ αὐτὴν οὐδ᾿ ὅτι παρ᾿ Ἀθη-

ναίοιϲ ἐτιμήθη καὶ πᾶϲιν

τοῖϲ Ἕλληϲιν καὶ τῶν ἴϲων

καὶ τοῖϲ ἱερονίκαιϲ [ἠ]ξιώ-

θη]. κα[ὶ] γὰρ ἄλ[λ]α π[λὰ ἄτι-

μα, πολλὰ δὲ καὶ μεγάλα

κακὰ. καὶ φιλοϲοφίαν δὲ

διὰ τὸ μὴ τετευχένα[ι τ]οῖϲ

ὅλοιϲ ἐπάθλων ἀτει[μ]ά-

ζειν ὥρα. καὶ διὰ τὰ ϲ[υμ]πε-

πλεγμένα προήγαγον ϲφό-

δρα. καὶ τῆϲ ὑπὸ τούτων ἐ-

παινουμένηϲ οὐδὲ ἓν δι-

δόαϲιν. εἴρητα[ι δ]ὲ π[ερ]ὶ α[ὐ-

τοῦ 〈ἐπὶ〉 μέρουϲ κἀνταῦθα μέν,

ἐπὶ πλεῖον δ᾿ ἐν τῶ[ι δ]ευτέ-

ρῳ τῶν ὑπομνημάτων.

ἀ[λ]λὰ μὴν [θε]ὸϲ μὲν [ο]ὐ-

θεὶϲ εὑρετ [ὴϲ] ἐγέν[ε]το τῆϲ

μουϲικῆ[ϲ οὐ]δὲ π[αρ]έ-

δωκε τοῖϲ ἀνθρώπο[ιϲ, ἀλ-

λ᾿ οὕτω παρ[εξέ]μαθον ὡϲ

πρότερον ἀπεδώκα[μ]εν.

λόγον δὲ καὶ φρόνη[ϲιν

καὶ παιδευτ[ι]κὰϲ ἐπ[ιϲτή-

μαϲ οὐδεὶϲ εὐϲεβὴϲ νο[μίζει.

τὸν Ἑρμῆν καὶ τὴν Ἀ[θ]η-

νᾶν καὶ τὰϲ Μούϲα[ϲ]. ε[ἰ] δ᾿ ὁ

λόγοϲ ἢ λογιϲμὸϲ ἐπήγα[γ]εν

τὴν μουϲικήν, οὐκ ἤδ[η

χ[ρή]ϲιμ[οϲ] διὰ τὸ καὶ τὰ [χ]εί-

ριϲτα. τὸν δὲ λόγον ἂν ἀ[ξι]ῶ-

ϲ]ι καὶ φρόνηϲ[ιν] καὶ τὰ[ϲ] παι-

[*](XXXIV 10 et 20 rest. Bu. 14 επαθλον 20 κανταυτα)

106

δ[ευ]τικὰϲ ἐ[πιϲτήμαϲ] δύο [λ]α-

βεῖν, [λεγέτωϲαν] τὰϲ α[ἰ]τίαϲ.

εἰ [δ᾿ ] εὗ[ρον] θεο[ὶ τὴν] μουϲ[ικήν

καὶ] τά[ϲ ἄλλαϲ] τέχνα[ϲ ἀπέ-

δοϲαν, οἱ δ᾿ ὡϲ ταύ[τη]ν μό-

νην ἀποδ[όνταϲ] ὑ[μνοῦ]ϲιν.

ἐ]ῶ γὰρ τὸ πο|λλ]ὰ [καὶ τ]ῶν

ἀ[τό]πων θεοὺϲ εἰϲῆ[χθ]αι

καταδεδειχόταϲ. τὴν

μέντοι γ᾿ Ἀθ[η]νᾶν κα[ὶ] με-

μιϲηκέναι τοὺϲ αὐλοὺϲ

μεμυθεύκαϲιν καὶ τὸν

Ἑ]ρμῆν ἄλλ[ῳ] παραδεδω-

κ]έναι τὴν [λ]ύραν. τοῦτο δὲ

καὶ π[ρὸ]ϲ τὸν μουϲικῇ θε-

οὺϲ χρῆϲθαι λέγοντα πε-

παίχθω καὶ τὰ δύο τὰ

πρὸ αὐτοῦ μεταφερέϲθω

καὶ τὸ μουϲικὸν μηδ[έ]να

εἶναι λεγέϲθω. χωρὶϲ δὲ

τοῦ τελευταίου ταὐτὰ καὶ.

πρ[ὸ]ϲ τοὺ[ϲ] μεγαλύνονταϲ

ἐπὶ τῷ χαίρειν διὰ μου-

ϲικῆϲ τιμωμένουϲ ἐφαρ-

μοττέϲθῳ, καὶ τὸ μὴ προϲ-

δεῖϲθαι τῶν τοιούτων μη-

δὲ πίπτειν κατ᾿ αὐτοὺ[ϲ], καὶ

τὸ θαυμάϲεϲθαι διὰ ταῦ-

τ[α] καὶ τὴν τῶν βαρβά[ρω]ν

τ]ιμὴ[ν] ἄτο[π]ον Ἕλλ[ηϲιν

εἶναι — κ[α]ὶ γὰρ 〈βάρβαροι〉 διὰ τού[τω]ν

θ[εοὺ]ϲ τιμᾶν νομίζο[υϲι]ν —

[*](40 rest. Bu. 42 τέκνα)[*](XXXV 2 αποδ . . . ν (ἀπέδοϲαν Ac.) 3, 4, 5 rest. Bu. 5 καταδεδοι- 19 τω ante δια)

107

καὶ τὸ τοὺϲ νομοθέτ[αϲ καὶ

π[ο]λιτικοὺϲ ἴϲωϲ πε[πλαν-

νῆϲθαι το[ῦτ]ο ϲυνεθ[ίϲ]αν-

ταϲ, κα[ὶ τὸ] νενομίϲθαι, κα-

θάπερ ἡμεῖϲ ἀκουϲτ[ι]κῶϲ

ὑπ᾿ αὐτῆϲ τερπόμεθα, κἀ-

κείνουϲ, ἑτέρωϲ δ᾿ οὐδαμῶϲ,

καὶ τἆλλα τὰ περὶ τοῦ μη-

δ[ὲ]ν πρὸϲ εὐϲέβειαν οἰκεῖ-

ον ἔχ[ειν] εἰρημένα μέχ-

ρι το]ῦ [νῦ]ν. οἱ δ᾿ ἥρωεϲ [ο]ὔτε

θε[ῶν] π[αῖδεϲ] ἦϲαν. . . . . . . . . .

. . . . . μ[ᾶ]λλον ἢ φ . . . . . . . . .

[ἐπετή-

δ[ε]υον θαυμάζειν [κ]αὶ ἐ-

πιτηδεύειν μάταιον ὑ-

πό τε ποητ[ῶν]ν παραδεδο-

μένον οὐκ ἔϲτιν πι[ϲτό]ν. εἰ

δὲ μή γ᾿, ἐχρῆν τὰϲ αἰ[τ]ίαϲ δ[ι᾿

ἃϲ ἐδιδάϲκοντο τὴν μου-

ϲκὴν λέγειν καὶ προϲεμ-

φανίζειν, ὡϲ εὔλογοι. φαί-

νονται δ᾿ οὖν οἱ μὲν μουϲι-

κοὶ γεγονότεϲ οὐκ εὐγε-

νεῖϲ οὐδ᾿ εὐτυχεῖϲ, ἀ[λ]λὰ δη-

μ]ιουργοί τινεϲ κα[ὶ λειτουρ-

γοὶ παρὰ τὰϲ εὐωχ[ίαϲ], εἰ μή

τιναϲ ἔπλαϲαν οἱ ταῦτα δι-

ανήϲαντεϲ, τῶν δὲ με-

γ]άλων εἷϲ τιϲ ἢ δεύτεροϲ ὅ

ϲον μέτριον κιθά[ρ]ᾳ καὶ

μελωδίᾳ [χ]ρώμενοϲ,

[*](30 πολειτ- 38 initio -αν 40 rest. Bu.)

108

ἅπαντεϲ δ[ὲ] παραδ[ε]χόμε-

νοι ταῦτα [δι]ὰ τέρψι[ν]. τὰ[ϲ?

γὰρ τῶν ἀγ[α]θῶν ἀνδρῶν

πράξειϲ κ[αὶ] τἆλλα? [δι]ανοή-

ήματα [ἔργ]ον? ἔτερον ἔ-

χει. Δημόκριτοϲ μὲν

τοίνυν, ἀν[ὴρ] οὐ φυϲιολογ[ώ-

τατοϲ μόν[ον] τῶν ἀρχαί-

ων ἀλ[λ]ὰ καὶ τῶν ἱϲτορου-

μένων οὐδενὸ[ϲ] ῆτ[τον]

πολυπράγμων, μου[ϲι]κήν

φηϲι νεωτ[έ]ραν εἶναι καὶ.

τὴν αἰτίαν [ἀπ]οδίδωϲι λέ-

γων μὴ ἀποκρῖν[αι] τἀ-

ναγκαῖον [ἀ]λλὰ ἐκ τοῦ πε-

ρ]ιεῦντοϲ ἤδη [γε]νέϲθαι.

. . . . . . . . . . . . . δοκεῖ δ[ὲ

καὶ τὰ φαυλ[ότ]ατα τετε[ι-

μῆϲθαι κατ᾿ ἀρχὰϲ ὡϲ ἂν

ὑπὸ [θηρι]ωδεϲτέρων, ὕϲτε-

ρον δ᾿ [ὑπ]ὸ τῶν ϲ[υ]νετωτέ-

ρων τὰ [δύ]ϲγνω[ϲ]τα μὲν ἁ-

πάντω[ν] ὅϲῳ ϲυμφορώ-

τερα. μικροψύχων δὲ καὶ.

μηδὲν ἀξιόλογον ἐχον-

των ᾧ παραπέμψουϲιν

αὐτούϲ τί γὰρ δεῖ λέγειν

ε[ὐ]δαίμοναϲ ποήϲουϲιν, —

τὸ διὰ τὴν ἑαυτ[οῖ]ϲ ποτε

παραϲκευὴν τ[ῆ]ϲ τέρψε-

ωϲ πο[ν]εῖν μανθάνειν,

[*](XXXVI 19 — 23 uncis inclusa: δὲ παραδεχόμενοι, dein uerba iterata ταῦτα διαπονήϲαντεϲ — χρώμενοϲ 33 ουδενε 33 sq. restituit Usener in edit. Epicuri)[*](XXXVII 7 ϲυμφοτερω 8 -ψυχον)

109

καὶ τὴν ἀφθον[ί]αν οὐχ ὁ-

ρώντων ὅϲη τῶν ἀκροα-

μ[ά]των ἐϲτὶν [τῶ]ν δημο-

ϲίᾳ παρ[ι]ϲταμένων, οὐδὲ

τὴν ἐξουϲίαν τοῦ διὰ παν-

τὸϲ εἰ [β]ουλοίμεθα μετέχε[ιν]

κατὰ πόλιν, οὐδ᾿ ἐφιϲταμ[έ-

νω]ν ἐπὶ τὸ κα[ὶ] διὰ [μ]α-

κρῶν χρόνων τὴν φύϲ[ιν

ἐπι[κόπ]τειν καὶ ταχέω[ϲ] προϲ-

κορῆ [γ]είνεϲθαι, δι᾿ ὃ [κ]αὶ

πα[ρεκ]τε[ιν]όντων πολλά-

κι τῶν ἀ[γ]ώνων ἄλλο τ[ι

πράττομεν. ἐῶ [γ]ὰρ τὸ τὴν

μὲν ἡδ[ο]νὴν οὐκ ἀναγ-

καίαν εἶναι, τὴν δὲ μάθ[η-

ϲιν καὶ μελ[έ]την ἵνα τέρ-

πωμεν αὑτούϲ ἐπίπονόν

τ᾿ εἶναι καὶ τῶν κυριωτά-

τῶν πρὸϲ εὐετηρίαν ἐκκ[λ]εί-

ουϲαν, καὶ τὴν ϲυ[ν]εχῶϲ ἀ-

πρ[έπε]ιαν? τοῦ [μ]ε[ι]ρακιω-

δῶϲ [ᾄδ]οντοϲ ἢ [κι]θαρίζο[ν-

τ]οϲ ἐ[ν]εργῶ[ϲ]. π[ερὶ δ]ὲ τοῦ μη-

δὲν δι[α]φορώτ[ερον] ἥδεϲ[θαι?

.μαϲιν ὕϲτερόν που δι-

αϲκε]ψόμεθα. ὅταν δὲ περι-

ο[υϲί]αν καὶ δόξαν ἐ[κ] τοῦ

μαθήματοϲ φῶϲι περιγί-

νεϲθαι, λέγωμεν, ὅτι κοι-

[*](18 εϲτινιϲιν 19 -ϲτα . . .μενων 31 καιον)[*](XXXVIII 5 πολ-)

110

νά τε προφέρονται πολ-

λῶν ἐπιτηδευμάτων καὶ

λειπόμενα [π]λειόνων, καὶ.

μετὰ πόνων λυϲιτε-

λ[εῖ]ν, καὶ μᾶλλον μυρίῳ

το[ῖ]ϲ ἀγωνιϲταῖϲ ἢ το[ῖϲ] ἁρμο-

νικοῖϲ. τὸ δ᾿ ἐν ϲυμποϲίοιϲ

κα[ὶ] ϲυλλόγοιϲ ἄλλοιϲ ἔχειν

τι λέγειν κα[ὶ] ἀπάρχεϲθαι

καὶ κοινόν ἐϲτιν ἄλλων

καὶ οὐ παρὰ πάντων, ὡϲ ἐ-

πέ[γν]ων, ἀξιούμενον, ἴϲωϲ

δὲ [κἂ]ν καταγελώμενον, εἰ

φιλόϲοφοϲ ποιοίη, τὸ δὲ θε-

ωρητικὸν ὑπὸ [τ]ῶν πλεί-

ϲτων οὐ ϲυν[ι]έμενον καὶ.

πρὸϲ τὸ ϲυντελεῖϲ[θ]αι δεό-

μενον μελέτηϲ, ἢ τῶν πρὸϲ

μακαριότητα τει[ν]όντων

ἀφίϲ]τηϲι· καὶ μυρί[ῳ κ]ρεῖτ-

τ[ον ἔχ]ειν τὴν εὐ[θυ]μίαν

ἢ τὴ[ν] ἀχρηϲτίαν ἐ[πι]δει-

κ[ν]υμένουϲ [ἢ τ]ῶν ἄλλων

τι τῶν ἐκ τῆϲ διεξόδου π[ε-

ραίνονταϲ. τοϲαῦτα τοί-

νυν εἰρηκὼϲ πρὸϲ ὅ τιν[εϲ

ἐγκεχειρήκαϲι διατειναί-

μην ἂν δεόντωϲ, ὅ[ϲα] χάριν

μὲν πιθανότ[η]τοϲ αὐτῶν

οὐδὲ πολλοϲτημό[ρι]ον ὤ-

φειλον ἐκτεί[ν]ειν, διὰ δὲ

τὴ[ν] δόξ[αν] τῶν προϲτάν-

[*](7 λαων 9 απολυϲιτε 18 νῦν Ac. et uidentur exstare utriusque N particulae 19 ποιωη)

111

τ]ων κα[ὶ] τὴν τῶν πλεί-

ϲτων] ϲ[υ]νκατακόϲμηϲιν

ἀ[νθρ]ώπ[ων] καὶ το[ῖϲ] λέγ-

ουϲι θ]αυμ[άϲια] . . . . πεπι-

ϲτευκότων] . . . . . . . . . . . . .