De Musica Librorum Quae Exstant

Philodemus

Philodemus. De Musica Librorum Quae Exstant. Kemke, Johannes, editor. Leipzig: Teubner, 1884.

μέθῃ κα[ὶ] πληϲ[μον]ῇ το[ὺϲ

μουϲικούϲ τε [καὶ φι]λομ[ού-

ϲουϲ κόπον ἔχει[ν καὶ π]ον[εῖν

εἰϲ παραδοχὴν τῆϲ [εὐϲχή-

μονόϲ τε καὶ φορτικῆϲ κι-

νήϲεωϲ οἰκ[εί]αϲ ὑπα[ρ]χού-

ϲηϲ ἀλλ᾿ οὐ τὸ ἀντίϲτροφον.

ὁ δ᾿ οὐδεμίαν εὑρίϲκειν

μουϲικὴν ἠθῶν γεννα[ι-

ότητα καὶ ϲπουδὴν ἐμ[πο-

οῦϲαν, ὥϲτ᾿ οὐδὲ ϲυνεφελ-

κομέν[η] τα[ύτην] διὰ

τῶν ἐπιτη[δευμάτ]ων οὐδ᾿

. . . ψυχῆ . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . εἴ]ρηται μ . . . . . [τά τε] μου-

ϲικοῦ καὶ τὰ πο[ιη]τοῦ . . . .

ἀ[π]ὸ δυνάμεωϲ περὶ τὴν

α[ἴϲθη]ϲιν καταλαμ[β]άνε-

ϲθ[α]ι τὰϲ ποιότηταϲ ὧ[ν] ἀν-

τιλαμβάνονται, καὶ τὰϲ ἡ-

δ[ονὰ]ϲ καὶ ὀχλήϲειϲ

τὰϲ [ἀ]π᾿ αὐτῶν, τῆϲ μὲν αὐτο-

φυοῦϲ, τῆϲ δ᾿ ἐπιϲτήμονι-

κἥ]ϲ. ὑπ[ὸ γ]ὰρ αὐτοφυοῦϲ καὶ.

ἀλ]όγου κρείνετα[ι . . . . . .

. . ετηϲ αὐτῆϲ [φύϲιϲ? ὑπὸ δ᾿

ἐπ]ιϲτημονι[κῆϲ . . . . . . . . . . .

. . νου μᾶλλον ἐ . . . . . . . . . .

τ]οῖϲ ἐναργέϲιν . . . . . . . . . . .

. . ον προ[χ]ειρότα[τα· κα]τὰ λό-

γον δ[ὲ] καὶ τὸ . . . . . . . . . .

ον ὅ φηϲιν ἐναρ[γ]ὲϲ εἶνα[ι

εἴλη]πται. παραπ[λή]ϲιοι γὰ[ρ

αἴϲθ[ηϲιν] κατὰ τ[ὴ]ν διάθε-

ϲ]ιν οὐ[χ] ὅτι μὲν [πο]νηρὸν τὸ

ὑ[ποκε]ίμενον δμολογοῦ-

ϲ[ιν, εἰ δ᾿] ὀχληρῶϲ ἢ ἐπιτερ-

πῶϲ [ἔχ]ει διαφωνοῦϲιν,

ἀλλὰ τὴν αὐτὴν ποιοῦν-

ται κρίϲιν. καὶ ἐπὶ μέν γε τού-

των[ν] παρά τιναϲ προδιαθέ-

ϲειϲ ἐνδέχεται παραλλατ-

τούϲαϲ ϲυμβαίνειν ἐπαιϲθή-

ϲειϲ, ἐπὶ δὲ τῶν ἀκοῶν οὐ-

δ᾿ ἔϲτιν ὅλωϲ διαφορά τιϲ, ἀλ-

λὰ πᾶϲαι τὰϲ ὁμοίαϲ τῶν

ὁμ[οί]ων μελῶν ἀντι[λή-

ψ]ειϲ ποιοῦνται καὶ τὰϲ ἡδο-

νὰϲ παραπληϲίουϲ ἀπολαμ-

βάνουϲιν, ὥϲτε καὶ 〈περὶ〉 τῆϲ ἐνα[ρ-

μονίου καὶ τῆϲ χρωματικῆϲ

[*](I 32 και ταϲ cf. lib. I, 21)[*](II 8 et 18 επακοη corr. J. Hoepken (in diss. inaug. Bon- nae 1884) 16 τηϲ suprascriptum)

διαφέρονται [ο]ὐ κατὰ τὴν

ἄλογον ἐπα[ίϲ]θηϲιν ἀλλὰ

κατὰ τὰϲ δό[ξαϲ], οἱ μὲν ὥϲ-

περ οἱ τούτω[ι π]αραπλήϲ[ιοι

τὴν μ[ὲν] φά[ϲκο]ντεϲ εἶναι

ϲεμνὴν κα[ὶ γεν]ναίαν καὶ.

ἁπ]λῆν καὶ [καθ]αράν, τὴν [δ᾿

ἄ]νανδρον [καὶ φο]ρτικὴν

κα[ὶ] ἀνελεύθερον, οἱ δὲ τὴν

μ[ὲν] αὐϲτηρὰν καὶ δ[ε]ϲ[π]οτι-

κήν, τὴν δὲ [ἥ]μερον καὶ πιθα-

νὴν π]ροϲονομάζοντεϲ, ἀν-

φότε[ρ]οι δὲ ἃ μηδετέ[ρ]ᾳ πρόϲ-

εϲτι[ν] ἐπιφέροντεϲ, οἱ δὲ φυϲι-

κώ[τερο]ι τὸ πρὸϲ ἀκοὴν ἐξ ἑ-

κατέραϲ δρέπεϲ[θ]αι κελεύον-

τεϲ, οὐδὲν ἄ[ρ]α τῶν ϲυναπτο-

μένων οὐδετέρα προϲεῖ-

ναι κατά γ᾿ αὐτὴν φύϲιν αὐ-

τῆϲ νοθίζον[τ]εϲ· τὰ δ᾿ ἀνά-

λ]ο[γ]α καὶ ἐπὶ τῶν ῥυθμῶν

κ]α[ὶ] μελοποϊῶν. καὶ [π]ρόδ-

ηλόν] ἐϲτιν ὡϲ ἡ μουϲική,

κἂν [ᾖ] πολυε[ι]δεϲτάτη κα-

. . . . . . . . . . . . . ωι προϲοῦϲα

. . τῃ τῶν [ἠ]θῶν ἐ[πι]φ[ά]ϲειϲ

οὐδέποτ᾿ ἐ[πο]ίηϲε[ν . . . . .

. . . . . . . . . . . ἅτε ἀπαρα[λ-

λάκτου[ϲ κ]αθεϲτώϲαϲ. καὶ

διὰ τοῦ[το] ζητῶν μουϲικὸϲ

τὴν τοιαύτην ϲύνεϲιν ᾗ

δυνήϲεται διαγινώϲκειν

[*](27 νμερον 44 κινε-)[*](III. 1 rest. Bu.)

αἱ ποιαὶ τῶν αἰϲθήϲεών

πωϲ διατεθήϲονται, τῶν ἀν-

υπάρκτων ἐπιϲτήμην ζῆ-

τεῖ καὶ τ[ὰ] πρὸϲ τοῦτο κενῶϲ

παραδ[ ίδ]ωϲιν, ἐπειδήπερ

οὐδὲν μέλοϲ, καθὸ μέλοϲ,

ἄλογον ὑπάρχον ψυχὴν

οὔτ᾿ ἐξ ἀκεινήτου καὶ ἡϲυχα-

ζούϲ[ηϲ] ἐ[γ]είρει καὶ ἄγει πρὸϲ

τὴν κατία φ]ύϲιν ἐν ἤ[θ]ει διά-

θεϲιν, οὔτ᾿ ἐξ ἀ[τ]τούϲηϲ καὶ φε-

ρομένηϲ π[ρὸϲ ὅτ]ι δήποτε

πρα[ΰ]νει καὶ εἰϲ ἠρεμίαν κά-

θίϲτηϲιν, οὐδ᾿ ἀπ᾿ ἄλληϲ ὁρ-

μῆϲ ἐπ᾿ ἄλλην ἀποϲτρέφ[ειν

οἷόν [τ᾿ ἐϲτὶ]ν οὐδὲ τὴν ὑπάρ-

χου[ϲα]ν διάθεϲιν εἰϲ αὔξη-

ϲιν [ἄγ]ειν καὶ ἐλάττωϲιν. οὐ-

δὲ γὰρ μιμητικὸν ἡ μου-

ϲική, καθάπερ τινὲϲ ὀνει-

ρ[ώττ]ουϲιν, οὐδ᾿ [ὡϲ ο]ὗτοϲ, ὁ-

μ[οι]ό[τ]η[τα]ϲ ἠθῶν οὐ μιμη-

τικὰϲ μὲ[ν ἔχ]ει, πάντωϲ δὲ πά-

ϲα[ϲ τῶν ἠ]θῶν ποιότηταϲ ἐ-

π[ιφα]ίνε[ται] τοιαύταϲ ἐν αἷϲ ἐ[ϲ-

τ[ι] μεγα[λ]οπρεπὲϲ καὶ ταπει-

νὸν καὶ ἀνδρῶδεϲ καὶ ἄ-

νανδρον καὶ κ[όϲ]μιον καὶ

θραϲὺ, μ[ᾶ]λλον ἤπερ ἡ μα-

γειρική. [δι]όπερ οὐδὲ καθ᾿

αὐτὰϲ ἔ[χουϲι] διαφόρωϲ οὐδὲ

κατὰ τὴν [ἀ]λλήλαιϲ μεῖξιν

[*](III 12 sqq. cf. l. I, 22 17 rest. L. Spengel. 32 νου 36 sqq. αυτοιϲ ε. . ντιοιϲ αλληλοιϲ)

οὐδὲ τὰϲ ἐναντίαϲ ἀλλή-

λοιϲ? διαθ[ϲ]ειϲ, ὅϲον ἐπὶ τοῖ[ϲ

πρὸϲ ἀκοὴν ἐπαιϲθήμα-

ϲιν, [ἅπερ] μ[ό]νων ἐϲτὶν

δημιο[υ]ργ[ῶν]. ἃ δὲ λέγει πρὸϲ

. . . . . . . . . αϲθαι κίν[ηϲ]ιν

[ἐν

ἄλλῳ τόπῳ κατοψ[όμεθα.

περὶ τοίνυν τῆϲ διὰ τ[ῶν μου-

ϲικῶν [τ]οῦ θείου τει[μῆϲ εἴρη-

ται μὲν αὐτάρκωϲ καὶ πρό-

τερον καὶ πάλιν τινὰ ῥηθή-

ϲεται, τὰ δὲ τοϲαῦτα λεγέϲθω

καὶ νῦν· ὅτι τὸ δαιμόνιον μὲν

οὐ προϲδεῖταί τινοϲ τιμῆϲ, ἡ-

μῖν δὲ φυϲικόν ἐϲτιν αὐτὸ

τιμᾶν, μάλιϲτα μὲ[ν] ὁϲίαιϲ

ὑ]πολήψεϲιν, ἔπειτα δὲ καὶ

τοῖϲ κατὰ τὸ πάτριον παραδε-

δομένοιϲ [ἑ]χάϲτῳ τῶν

κατὰ μὲ[ρ]οϲ, (ου-

ϲικὴ δ᾿ οὐ [παραδέδο]ται. διό-

περ οὐδ[ὲ] ϲυνάγετα[ι] τὸ τοῖϲ

κατὰ μέροϲ αὐτὴν χρηϲι-

μεύειν, ἀλλ᾿ εἶπερ ἄρα, [τ]ῶ[ι

δημοϲίῳ. καὶ τούτῳ δ᾿ οὔ-

τε πάν εἶδὸϲ αὐτῆϲ οὔτε ὅ-

ϲον ποτὲ παρ[αλαμ]βάνε-

ται διαπεποι[κιλμέν]ο[ν] . α . .

λα . [ὑ]πὸ . . λιτ . . . καὶ οὐ-

χ ὑπὸ πάντω[ν ἀλλ᾿] ὑπὸ τι-

νῶν Ἑλλήν[ων κα]ὶ κατὰ ἐ-

νίουϲ καιροὺϲ καὶ . . . νῦν

[*](IV 2 τωνυν 14 μουϲικων κατὰ)

διὰ μιϲθωτῶ[ν ἀνθρ]ώπω[ν.

καὶ πολλὰϲ ἐρε[ῖ τιϲ] ἐμπει-

ρίαϲ κατὰ τὸν λόγον [π[ρὸϲ τει-

μὴν τοῦ θείου ϲυνερ[γ]εῖν, καὶ.

μᾶλλόν γε καὶ πολλ[ῷ] πλεί-

ονοϲ ὠνίαϲ γινομέν[η]ϲ καὶ

διαμονίμωϲ, τῆ[ϲ μ]ουϲικ-

κῆϲ ἤδη [πρ]όϲ γε τὰ [τοια]ῦτα

παρητημένηϲ ὅϲον [μ]ὴ κα-

-τὰ τοὺϲ ἀγῶναϲ. ἀλλὰ δὴ καὶ.

πάλαι τῶν γ᾿ Ὀλυμ[πίων

ἡ πλείϲτη δ[ό]ϲιϲ οὐ[χὶ] τῶ[ν] με-

λῶν κα[ὶ] τ[ῶ]ν κ[ρ]ούϲεων [ἦν].

. . . . τοῦ θεωρε[ῖ]ν [καὶ τ]οῦ θεα-

τοῦ] κα[ὶ το]ῦ θ[εάτ]ρο[υ] καὶ

ἐπ]ωνομάϲθαι [φ]ήϲει[εν] ἄν τιϲ

καὶ ἀπὸ τοῦ θεῖν τὸ θεωρεῖν

καὶ τὸν θεατὴν [κ]αὶ τὸ θέα-

τρον]· οὐ γὰρ ἐπικοινωνεῖ τὸ

θεῖον αὐτοῖϲ μᾶλλον ἢ τὸ θεῖν·

καὶ τὰ θεάματα ϲυνάγεϲθαι

τῆϲ τιμῆϲ ἕνεκα πα[ρειλῆ-

φθαι τῶν θεῶν, ἀλλ᾿ οὐ τὴν

μουϲικὴν ἀκουϲτήν γ᾿ ὕπαρ-

χουϲαν· μᾶλλον δ᾿ ἀπὸ τοῦ

ταῖϲ ὄψεϲ[ιν] ὁρᾶν καὶ τῇ δια-

νοίᾳ προϲηγορεῦϲθαι ταῦτα.

ἐπεὶ δὲ ἀποχρώντωϲ καὶ πε-

ρὶ τοῦ διὰ μουϲικῆϲ παιδεύε-

ϲθαι λέλεκται, περὶ τῶν ἐ[γ-

[*](34 rest. Bu. "ερά Ac(ademici) 35 παρηρημένηϲ? 37 πο- λυμν[ὴϲτων Ac. 40 sq. cf l. I, 23 43 ἀρ]χαίοι-)[*](V 3 θλεα in fne 12 ταυτηι 13 αποκρωντωϲ)

κωμίων αὐτὰ ταῦτ᾿ εἴπωμεν·

ὅτι καὶ ὑπὸ τῶν ποιημάτων

ἐγίνετο, ἀλλ᾿ οὐχ ὑπὸ τῶν κατὰ

μουϲικὴν τὴν νῦν ἐξεταζο-

μένην, καὶ ὑπ᾿ ἐκείνων εὐ-

τελῶ[ϲ] καὶ ἀνοήτωϲ τοῖϲ ἐ-

παιν[ο]υμέ[ν]οιϲ· καὶ τοῦτο

καὶ τῶν ῥητορικῶν [ἐ]ϲτ[ι καὶ

καθόλου τῶν ϲυγγραφέων

κοινόν. ε[ἰ]ϲ δὲ τοὺϲ γάμο[υϲ

καὶ μάγειροι καὶ δημιο[υρ-

γοὶ παραλαμβάνονται, καὶ

τὰ ποιήματ᾿ ἐϲτίν, οὐχ ἡ μου-

ϲική, τὰ τὴν εἰρημένην ὑ-

π᾿ αὐτοῦ παρεχόμενα χρείαν

ἐν τοῖϲ ὑμεναί[οι]ϲ· καὶ βρα-

χεῖά τιϲ ἀπαρχὴ τοῦ γένουϲ

ἐγίνετο καὶ παρὰ τιϲίν, ἀλλ᾿ οὐ-

χ ἅπαϲιν, καὶ τοῖϲ γαμοῦ-

ϲιν, οὐ[χ]ὶ καὶ τοῖϲ ἄλ[λ]οιϲ, εἰ

δὴ καὶ γάμοϲ ἁπλῶϲ ἀγα-

θὸν ἂν λέγοιτο. νῦν δ[ὲ] δὴ

ϲχεδὸν καὶ παντάπ[α]ϲι κα-

ταλελυμένων τῶ[ν] ἐπιθα-

λαμ[ί]ων [ὅτι] τοὔλαττον ἔχο-

μεν οὐκ [ἄ]ν τιϲ ἀποδώη.

καὶ μὴν [τό] γε ἐρωτικὸν πά-

θο[ϲ οὔθ᾿] ὅϲιον ἀλλ[ὰ . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . εἴ]ρη-

τ]αι δὲ καὶ ὑπὸ τούτου ταρα-

χ]ῶδεϲ ὑπάρ[χ]ειν, οὔθ᾿ ἃ γίνε-

[*](32 μέλουϲ? 37 αγαθοϲ 41 απεδωη de epithala- miis cf. l. I, 25)

ϲ]θαί φηϲι διὰ μουϲικῆϲ ϲυν-

τ]ελεῖτ᾿ ἀλλ᾿ ὑπὸ τῶν ποιημά-

τ]ων, οὔτε βοηθεῖται διὰ

μ]ουϲικῆϲ καὶ ποητικῆϲ ἔρωϲ

ἀ]λλ᾿ ὑπὸ τῶν πλείϲτων [κ]αὶ

τ]οῖϲ πλείϲτοιϲ ἐκκάεται. κα[ὶ

τ]ὰ γίνεϲθαι δ᾿ ἐν τοῖϲ ἐρωτι-

κ]οῖϲ ὑπὸ τούτου λεγόμενα

παρίϲτηϲιν ἑκάτερον, ἐφιϲτα-

μ]ένου δὲ λ[όγ]ο[υ] καὶ παντά-

παϲι. καὶ τοὺϲ θ[ρή]νουϲ μέν-

τοι ποι[ή]ματ᾿ εἶναι ϲυμβέ-

β]ηκε καὶ τοῖϲ ὅλοιϲ οὐ[δ]ὲν ἰ-

ατρεύειν τῆϲ λύπηϲ, ἀλλ᾿ ἐ-

νίοτε καὶ ἐπίϲχει[ν], τὰ πολ-

λὰ δὲ ἐπιτείνειν, καὶ δὴ

π]ρὸϲ τοῦτο τῶν [γ]ραφόν-

τ]ων ἁμ[ιλ]λωμένων, εὐ-

ταξί]αν δὲ καὶ εὐϲχημοϲύ-

νην ἐκ [τ]ού[των] μὴ πα[ρ]α-

κ]ολουθ[ε]ῖν, ἀ[λλ]ὰ τ[οὐ]ναν-

τίον, εἰϲ ὑπὲρ . . . . . ν ἐκ-

καλουμένων, [μο]υϲικῆϲ

δ]ὲ οὐδ᾿ ἐπιδεχ[ομέ]νηϲ. ἀλ-

λ]ὰ μὴν ἱκανὰ [καὶ π]ερὶ τῆ[ϲ

π]ρὸϲ το[ὺϲ] πολέ[μουϲ ϲ]υνερ-

γ]ίαϲ π[ρ]ο[γέ]γραπτα[ι, ἄλλα

δὲ καὶ λαληθήϲε[τα]ι πρὸϲ

ἄ]λλουϲ φιλοϲόφ[ου]ϲ. τὸ

δ]ὲ τῶν ἀθλημά[τ]ων γέ-

ν]οϲ οὔθ᾿ ὑπὸ πά[ντ]ων ἐπα-

ϲκεῖ]ται, κοιν[ὴ]ν [δ᾿] ἡμεῖϲ

ἐπι]ζητοῦμεν εὐχρηϲτίαν

κα]ὶ καθ᾿ ἕκαϲτον, οὔτ᾿ ἀγα-

[*](VΙ 12 δ . . . o. 24 ὑπερπάθειαν Ac. 32 γεν)

θὸ]ν ἔχ[ει] τι το[ῖ]ϲ ὅλοιϲ, οὐ-

δὲ ϲ]υνε[ργ]εῖται πρὸϲ τ[ῆ]ϲ ϲάλ-

πιγ]γο[ϲ . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . ἀνελευθ]έρων? ἐμ[π]ειρί-

αν] καὶ πάνυ [τ]απεινῶν

καὶ] ἀναιϲχύν[των . . . . .

κ[ἀ]ν τοῖϲ [πε]ρὶ τῶν ἀθλημά-

των, κἂν [ἡ]μᾶϲ ὑπ᾿ αὐτῆϲ ὁ-

μο[λο]γῶ [τέ]ρπεϲθαι· καὶ διό-

τι περιηρημέ[ν]ηϲ [τ]ῆϲ ὀρχήϲεωϲ

ἐκ τῶν δραμάτων οὐδὲν ἔχο-

μεν ἔλαττον, ἐπειδήπερ ο[ὐ-

δὲν ἦν ἐν οὐδεμιῇ πρὸϲ τὸ κα-

λὸν καὶ γενναῖον ϲυνέργημα.

ταῖϲ δὲ θηλείαιϲ, εἰ καὶ τὰ π[ο-

ήματα κ[α]τὰ τὸ ϲυνέχον ἐπο-

ήθη, τοϲοῦτον ἀ[π]έχω τοῦ

χρήϲιμόν τι ν[ο]μίζειν περ[ι-

γίνεϲθαι διὰ μουϲικῆϲ πρὸϲ

γενναιότητα κ[α]ὶ ϲωφροϲύ-

νην καὶ εὐταξίαν, ὥϲτε κα[ὶ

λείαν ἐπιϲφαλὲϲ πείθομα[ι

καὶ ὕποπτον τὸ δ[ί]δαγ[μ]α,

μ]ή ποτε πολλὴν ἀφορ-

μὴν διδῶ πρὸϲ ἀκολαϲία[ν

καὶ [ἀτ]αξίαν [β]ακχεύουϲα[ν,

ὧν ὑπομνήϲω που προβαί-

νω[ν. νῦν] δὲ [μ]εταβὰϲ λέγω,

σιό[τι τῶν ϲ]υ[ν]ηγμένων ὑ-

πὸ Διο[γένο]υ[ϲ]. . . [ἄν]ωθεν?

[*](3 εχ . .τιτι 39 δεμηγουμα: οὐδὲν ἡγοῦμαι Ac. — cf. l. 1, 25)[*](VII 4 περιειρημ 11 εχωι 17 δυδαγμα 18 .ητε 19 ἀχολ 21 ων an ὡϲ? nam littera aliquo modo adfecta)

. ει [τὸ] μέλοϲ ἔχειν τι κινη-

τι[κὸν καὶ π]α[ρ]αϲτατικὸν

πρ[ὸ]ϲ [τὰϲ πρά]ξειϲ, [ε]ἰ μὲν ὑ-

πὸ τῆ[ϲ διαν]οίαϲ εἰϲῆχθαί

φη[ϲι, τ]ούτ[ου] χά[ρι]ν οὐκ ε[ὔ-

κα[ιρόν ἐϲτιν] ἐξετάζειν, εἰ

δ᾿ ὡϲ τὸ πῦρ φύ[ϲ]ει καυϲτι-

κὸν τῷ φύϲιν ἔχειν καυ-

ϲτικὴν πρ[ο]ϲαγο[ρεύ]ομεν,

οὕτω κα[ὶ τὸ] μέλοϲ ἀξιοῖ, [ν]α[ὶ

μ[ὰ] Δία μ[έ]γα ψεύδετα[ι.

τὸ [μ]ὲν γὰρ [πα]ρίϲτα[ϲθ]αι

πρὸϲ τὰϲ π[ρά]ξειϲ ὁρμᾶν [ἐ-

ϲτ[ι]ν [κ]α[ὶ] π[ρο]αιρεῖ[ϲθ]αι, τὸ

δὲ μέ[λ]οϲ οὐ παρακαλοῦν

ὥϲπε[ρ λόγοϲ] οὐδὲ νοεῖται

προα[ίρεϲιν ἐ]μποιοῦν . . . .

ἐ[κ]λύειν [ὅτι προ]θυμία[ν πα-

ρα[ϲ]κευά[ζ]ει λὲ[γον]ταϲ.

καὶ γὰρ διορί[ϲ]αϲ τὸ [μ]έλοϲ ἔ-

φη κινητικὸ[ν] εἰνα[ι] φύϲει.

πρὸϲ δ᾿ οὖν τὴν ὑπό[νο]ιαν

τὴν οὕτω κωφὴν [ἔ]οικεν ἐ-

πεϲπάϲθαι τὸ τοῖϲ ἐλα[ύ]νουϲιν

ἐν ταῖϲ ναυϲὶν καὶ τοῖϲ θερί-

ζουϲιν πάλαι καὶ τὸν οἶνον

ἐργαζομένοιϲ καὶ πολλοῖϲ

ἄλλοιϲ τῶν ἐπίπο[ν]α ϲυντ[ε-

λούν[τ]ων ἔργα τῶν ὀργά-

νων τινὰ παρα[ζε]υ[γ]νύ-

ειν· ὃ καὶ Πτολεμαῖο[ν] οὗ[τ]οϲ

γράφει πεποιηκέναι το[ῖϲ] κα-

[*](25 cf l. I, 27 30 rest. Bu.)[*](VIII 6 το suprascriptum)

θέλκουϲιν. ἀλλ᾿ οὐχ ὅτι κι-

νεῖ καὶ παρίϲταται τὰ μέ-

λη πρὸϲ τ[ὰ]ϲ πράξειϲ, οὔ[τ᾿ ἐ]φι-

ϲτάνο[υ]ϲιν οἱ πα[ρέ]χο[ντ]εϲ

τὴν μουϲικήν, οὔτε τότε ϲυν-

τελοῦϲιν οἱ [π]ράττοντεϲ, ἄ-

νευ δὲ μουϲικῆϲ ἧ[τ]τον δύ-

νανται, τῷ δ᾿ ἀνει[μέ]ν[ουϲ

ἐπὶ τὸν πόνον γίνεϲθαι καὶ.

κουφότε[ρ]ον πο[νεῖ]ν τῇ [πα-

ραμείξει τῆϲ ἡδ[ον]ῆϲ. [κ]ἂ[ν

τὸν Ὀρφεα [μὴ δ]ιὰ [τ]ὴ[ν ἐξο-

χὴν τῆϲ ἐμ[μ]ελ[είαϲ ὑπ]ακ[ού-

ωμεν μεμυθ[ε]ῦϲθ[αι] κα[ὶ

τοὺ[ϲ λ]ίθ[ο]υϲ καὶ [τὰ δένδ]ρα θ[έλ-

γειν, ὡϲ καὶ ν[ῦν ἡμεῖϲ] εἰ-

ώθαμεν ὑπε[ρ]βο[λικῶϲ] λέ-

γειν, ἀλλὰ τοῖϲ τριηρα[ύ]λαιϲ,

ὥϲπερ ὁ ϲτωικόϲ, ἀνα[λόγ]ωϲ

ἐ]φ[ε]ϲτῶτα ποιῶμεν [οἰ]κο-

δόμοιϲ, διὰ ταῦτα φήϲομεν,

οὐ δι]ὰ τὰ τούτου ληρή[μα]τα.

χάριεν δ[ὲ] τ[ὸ] μὴ μόν[ον] φά-

ναι [τ]ὰϲ ψυχὰϲ διατιθέ[ν]αι

πωϲ τὸ μέλοϲ 〈ἀλλὰ〉 κ[α]ὶ τὰ

ϲώματα, καθάπερ πρ[οϲ]ε-

πιτε[ῖ[νον τὰ ἀ. . . . . . . . . .

τὰ πρὸϲ ϲωμα . . . . . . . . .

. .αἴϲθηϲιν κ. . . . . . . . . ην

. .διὸ καὶ . . . . . . . . . . . ἐχ

ῥῆν] τὸ ϲῶ[μ]α δι[ατεθει]μέ-

νον ἐπιδείξαντα τὸ πα[ρα-

δοξ[ότ]ερον ἐπιφέρειν ,,οὐ [μό-

[*](15 fin. κει 19 τ. .τε 22 δ supra uersum 26 μὴ Βu. 30 θειν 38 διατεθε cf. l. 1. 27)

νον δὲ τὸ ϲῶμα“ λέγοντ᾿ [„ἀλ-

λὰ καὶ τὴν ψυχήν πωϲ δι[α-

τίθηϲιν“. οὐ μὴν ἀλλὰ θαύ-

ματοϲ ἄξιον, πῶϲ ἐξ οὗ λέ-

γ]ει δείκνυται τὸ καὶ τὰ ϲώ-

ματα. τὸ γὰρ [π]ρόϲωπον τὸ

ϲχηματιϲ[θ]ὲν ὡϲ τὸ τῶν

ᾀδ[όν]των ἐ[κ]είνηϲε καὶ πα-

ρέϲτηϲε πρὸϲ τὴν ἐνέργειαν

τῆϲ ὠδῆϲ, οὐ τὸ μέλοϲ ἐκί-

νη[ϲ]εν τὸ ϲῶμα καὶ διέθη-

κέ πωϲ, εἰ μὴ μέλοϲ ἐ[ϲ]τὶν

ὁ ϲχηματιϲμόϲ. τὸ δὲ τὸν

ζω[γρ]άφον ἐπιτυχεῖν τῆϲ ὁ-

μο]ιότητοϲ, ὅτ᾿ ἦϲεν ὁ κ[ι]θα-

ρω[δ]όϲ, ὑπὸ μὲν τοῦ μέλουϲ

τὴν ἐπιτυχίαν [θ]έλ[ε]ι ποι-

εῖν, ἀλλὰ τῆ[ϲ ψυχ]ῆϲ αὕτη ἐ[ϲ-

τὶ μᾶλλον ἤπ[ε]ρ ἡ

τ]ῶ[ν κ]αθελκόντων· ἰϲχὺν

γὰρ ἐμφα[ίν]ει προϲειληφό-

ταϲ, ὅπερ ἐϲτὶν ϲω[μ]ατικόν·

ὥϲτ᾿ ἐχρῆν ἐνηλλ[α]χέναι

καὶ διὰ μ[ὲ]ν τοῦ ζ[ω]γράφου

τὸ τὴν ψυχὴν [κ]ιν[εῖ]ϲθα[ι

προϲβιβάζειν, διὰ δὲ τῶ[ν

καθέλκονγων τὸ καὶ [τὰ

ϲώμαγα. ἄλλωϲ δ᾿ ἐπεζή-

τηϲεν ἄν τιϲ ὑ[π]ερηδέωϲ,

τί τῆϲ ὠδῆϲ ϲ[υ]μβαλλομέ-

νηϲ ὅμοι[ο]ν ἔγραψεν ἀ-

δ]υνατῶν πρότερον· οὐ γὰρ

[*](ΙX 12 εκει 19 [οὐκ] ἔδ[ε]ι? Bu. 22 αθηκοντων 29 χαθελκ-)

δὴ καὶ τεχνικωτέρουϲ

γε π]οιεῖν τὸ [μέ]λοϲ ἐ[ν]όμι-

ϲε]ν, ἢ μακάριο[ϲ] ἦν [τ]ῆϲ

ϲ[υν]έϲεωϲ. ὁ δ᾿ ἐπά[γ]ει τοῖϲ

θ]αύ[μ]αϲιν τούτοιϲ ἄλλα

τέρατα, κινητικὸν λέγ[ων

μᾶ[λλ]ον εἶναι τῆϲ [λ]ογι[ϲτι-

κῆϲ [διαν]οίαϲ. . . . . . . . . .

. . . . . . . . . μα καὶ τὸ μόνον

. . . . .τὸ τοῦ Κρέξου πόη-

μα καίπερ οὐκ ὄν ἀνάρμο-

ϲτον πολ ϲεμνότερον φαίνε-

ϲθαι τ]οῦ μέλο[υ]ϲ προϲτεθέν-

τοϲ, καὶ τοὺϲ ὕμνουϲ τοὺϲ ἐν

Ἐφέϲω[ι καὶ τοὺ]ϲ ὑπ[ὸ τ]ῶν ἐν

Λακεδαίμον[ι] χορῶν ᾀδ[ο-

μένουϲ μηδ[ὲν π]οήϲειν πα-

ραπλήϲιον ἀφαιρεθέντ[ο]ϲ,

ἀπο[χρ]ῆν ἐ[νόμ]ιϲεν πρὸϲ ἀ-

πόδειξιν τ[οῦ] μᾶλλον κει-

νεῖν, οὐθὲν [πρ]ολογιϲάμε-

νοϲ, ὅτι [ῥ]ᾳδίωϲ πρὸϲ αὐτὸν

ὁ μὲν ἐρεῖ μηδὲ ἓν πρὸϲ ϲε-

μνότητα καὶ λογιϲτικὴν

ἔ[μφ]αϲιν ποι[εῖ]ν τὸ μέλοϲ δ[ι-

αφορώτε[ρ]ον, ἀλλὰ τέρψιν

ἀκοῆϲ προϲτι[θ]έναι μόνον,

ὁ δὲ διὰ [τὴ]ν [π]ρ[ο]ϲυπολαμ-

βα[νομέν]ην τιμὴν τῶν

θεῶν καὶ τῶν ἀνδρῶν, ο[ὐ

δι[ὰ] τὸ μέλο[ϲ ἐμ]φαίνεϲθαι

τὴ[ν] κα[τ]αλλ[α]γήν, ὁ [δὲ τ]ά-

χ[α καὶ] τοῦτο [μ]ὲν γίνεϲθαι

[*](Χ 5 τιθεν 13 -ολγαγιϲαμε-)

τὴν δ]ὲ διά[νο]ιαν τοῦ ποή-

ματ]οϲ ᾀδο[μέν]ου καὶ πρὸϲ-

. . . ναϲθ[αι. τ]ὸ δ᾿ ὑπὸ τῶν

ἀρχ]αίων [τετι]μῆϲθαι τὴν

μου]ϲικὴν ἰδ[ι]ώτῃ μὲν κ[αὶ

ἀπαιδεύτῳ τ]εκμήριο[ν

ἡγ]εῖϲθα[ι τῆϲ εὐχ]ρηϲτίαϲ ϲυ-

γγ]νωϲ[τόν, πε]παιδευμέ-

ν]ω δὲ [καὶ μ]ᾶλλον ἔτι φι-

λ]οϲόφ[ῳ μέγ᾿ ] ἂν ὄνειδοϲ

εἴη] ἐπ[ιφέρειν. κ]αὶ μαντι-

κὴ] ὑπὸ τῶν ϲτωι[κῶν ἀξιου-

μ]έν[η] τιμ[ῆϲ καὶ μ]ύρια ἄλ-

λα] τ[ῶν] μηδὲν ἀ[γα]θὸν πα-

ρα]ϲκ[ευα]ζόντων, [ἔ]νια δὲ

κα]ὶ παμπόν[η]ρα [πρ]οενη-

νε]γμένα κα[ὶ φιλο]ϲοφίᾳ

μ]ὴ τιμώμ[ενα . . . . . . . . .

. . .τὰϲ αἰϲθ[ήϲειϲ

. . . . . . . . . . . νοϲ ἀξιου-

. . . . . . ϲπου]δαιοτέρων

. . τοὐ]ναντί[ον δ]ὲ ὡϲ πλείϲτη?

ἡ [μο]υϲικὴ μέχρι τῶν

ϲυμπο[ϲί]ων προβαίνουϲα.

τῷ δ[ὲ] καὶ μαινομένουϲ

ἀεὶ το[ὺ]ϲ πολλοὺϲ νομίζον-

τ[ι] καὶ παντελῶϲ οὐκ ἔξεϲτι

ἐπὶ τὰ[ϲ] κρίϲειϲ καταφεύγειν

αὐτῶν. τοῖ[ϲ] δὲ καταφεύ[γου-

ϲι]ν οὐδὲν ἧττον αὐτὴν ἀ-

ποδοκιμαϲτέον τὴν μου-

ϲικὴν [δ]ιὰ τὴν [τ]ῶν ὕϲτ[ερ]ον

ἀ]μέλ[ει]αν. οὐ μὴν ἀλλὰ [τὸ

[*](33 et 36 sqq. rest Bu.)[*](XI 1 οὐδενὸϲ ἀξιούμενα ὑπὸ τῶν ϲπ Ac. 4 νοϲ?? ἡ 14 fin. δ)

π]οητικόν ἐϲτιν προϲ[κείμε-

ν]ον, καὶ τὴν μουϲικὴν τὰ

ϲ]υμπλα[κ]έντα περί|βλ]επτον

ἐποίηϲ[ε]ν, [κ]αὶ διὰ τὴν τέρ-

ψιν ομ. . ϲ [κ]αὶ τὴν ψυχα-

γωγία[ν ἀλλ᾿ ] ο[ὐ] διὰ τὰ πρὸϲ

τούτω[ν ληρ]ούμεν᾿ ἀπεδε[ί-

χθη [παραληφθε]ὶϲ οὐδ᾿ ἄλλωϲ

ἡ κ]α[τα]ϲκευὴ [τ]οῦ κεφαλαί-

ου. [τά]χα δὲ κ[α]ὶ πρό[τ]ερον

ἄλ[λοιϲ ἄ]χρηϲτ[οϲ ἐφαίνε]το. [εἰ] γὰρ

λέ[γουϲιν ἀπ]ὸ Μουϲ[ῶν] μου-

ϲικ[ὴν αἷϲ] πᾶϲα[ν π]αιδεί-

αν καὶ τέχνα]ϲ ὅϲαϲ ἀ[να]φέ-

ρουϲιν. . . . . ταρχα . . . . . . .

. . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . καὶ [π]ᾶϲιν

ἀναγκ[αία]ν εἶνα[ι λ]αβεῖν,

οὐδ[ὲ] τὸ[ν Θεμι]ϲτοκ[λ]έα μὴ

λαβεῖν φημι] καίπερ ὄν[τ]α

καὶ φρον[ι]μώτατον καὶ ϲτ[ρ]α-

τη]γικώτατον ἀκηκ[ο]ώϲ,

εἰ δὴ κα[ὶ . . . . . . . . .

των τι βαρβ. . . αι θυμὸ'ν

ἀμ[βλ]ύνοντα καὶ φωνὴν

ἐν οἴνῳ καὶ [γ]λυκὺ τρωγά-

λιον αὐτὴν εἶναι λέγον-

των παρὰ τὰ δεῖπνα, τοῦ-

το μὲν φωνεῖ[ν] ὡϲ ἐ[π]εγει-

[*](19 ὁ νόμοϲ? Bu. 22 rest. Bu. 25 το suprascriptum 33 de Themistocle uide locos, quos adferunt Ac.: Plut. v. Them. c. 2; Quintil. 1 10, 19 36 ἀχηκ-)[*](XII 2 φωναν)

ρ[ό]ν[τ]ων τινῶν μελῶν καὶ

τὴν διάνοιαν ἐντε[ι]νόν-

των πρὸϲ τὴν ὁμειλίαν

καὶ τὴν ἁρμόττουϲαν ἀνα-

ϲτροφήν. τὸ το[ί]νυν ὑπ[ὸ

τῶν ἀρχαίων κ[α]ὶ πρὸϲ ἀ-

γωγὴν παραλ[α]μ[β]άνεϲθαι

π[αί]δων εἰϲ ὑποτύπ[ω]ϲιν

ἀρετ[ῶν] τέτευχε λόγ[ο]υ [ἤδη

πλὴν ἴϲω[ϲ] τῆ[ϲ ε]ὐϲεβείαϲ,

πρὸϲ ἣν [ἡ]δέω[ϲ ἀ]ν ἠκούϲα-

μεν [αὐτοῦ] τί[ν]αϲ [ὑπολή-

ψειϲ ϲυμβαλλομέν[η] κατὰ

γε τὸ μουϲικὸν [εἶ]δοϲ ὑποτ[υ-

ποῖ. τῷ δ[ὲ κ]αὶ πρὸϲ τὴν

τ]ῶν ἀνδρῶν, [ὥ]ϲτε καὶ τό-

τε ἐνεργεῖν, πῶϲ οἱ κ[ω-

μι[κοὶ] μαρτ[υρ]οῦϲι[ν] ἐ[πι]ζη-

τῶι. τὸ γὰρ μεμουϲῶϲθ[αι] μό-

νον [ἐ]πα[ινοῦϲ]ιν, [τὸ δὲ] μὴ

λοιδο[ροῦϲιν καὶ τ]ῶν [χ]ειρο-

τον[ι]ῶν ἀπείρ[γου]ϲιν· ὧν

τὸ μὲν [γε]γέν[ητ]αι, [τ]ὸ δὲ

μηδαμῶϲ πα[ίδ]ων ὑπαρ-

χόντων καὶ ν[έ]ω[ν δύνατ-

ται λέ[γ]εϲθαι κ. . . . . οὕ-

τωϲ· ε[ἰ]ϲ γὰρ δὴ τ[ὴν] ἀνδρ[ά-

ϲ]ιν ἐ[ϲ]ομ[έν]ην ἀ[ρετ]ὴν προ-

ετυποῦντ[ο. τί γ]ὰρ δεῖ λέ-

γειν ὑπὲρ τοῦ τὸν φιλόϲο-

φον ὡ[ϲ] ἀξιοπιϲτ[οτ]έρ[ω]ν ἑαυ-

τοῦ [τ]ὰϲ φάϲειϲ τ[ῶ]ν [β]ωμο-

λοχωτάτων ἀ[ποδ]είξειϲ

[*](18 τίναϲ Bu. 23 κωμικοί Bu. 37 αυ 38 φυϲειϲ)

νομίζειν; . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . κα[τακε-

κρίϲ[θαι κ]αὶ πονηροὺϲ γεγο-

νέν[αι] τοὺϲ τότε φιλ[ο]ϲό-

φ]ου[ϲ καὶ τ]οὺϲ ἄλλουϲ ὅϲουϲ

ἐκ[όλαϲ]αν. ὑπερβάντεϲ

δὴ [τοιγα]ροῦν τὰ πε[ρὶ] τῆ[ϲ ϲ]ω-

φρο[ϲύ]νηϲ [ε]ἰρημένα κα[ὶ

τῆϲ [ἀνδρ]είαϲ, ἐπειδὴ λό-

γου [τέτε]υχεν, ἐπὶ τὰ π[ε]ρὶ

τῶν ἐ[ρ]ώτων βαδίζ[ω]μεν.

πρ[ῶτον] μὲν δὴ τὸ κακοῦ

καὶ [με]γάλου τῆϲ ἐρωτικῆ[ϲ

ὀρεξ[εω]ϲ οὔϲηϲ, ἥν γε [δ]ὴ νο-

οῦϲι[ν οἱ Π]ανέλληνεϲ, ἀρε-

τὴν [ἐρ]ωτικὴν εἶναι νο-

μί[ζει]ν [καταγ]έλαϲτον οὐ

μετ[ρί]ωϲ· ἔπιτ᾿ αὖ τὸ δοκεῖν

μέλ[η ϲυ]νεργεῖν πρὸϲ [ὀ]ρθὴ[ν

ἀν[αϲ]τρ[ο]φὴν ἔρωτ[οϲ], τῶν

μὲν [ἐ]μ φωνῆϲ [κ]ειμέ-

νων ποιότη[τ]ι μόνον, τοῦ

δὲ λό[γῳ τ]ῷ διδά[ϲκ]ον-

τι τὸ μ[άτ]αιον [καὶ] β[λα]βε-

ρὸν κ[αὶ] ἀπ[λ]ήρ[ω]τ[ον ἐξορ-

γι[ζ]ομ[έν]ου καὶ π[αροξυν]ο-

μένο[υ] μέχρ]ι ἀνοί[αϲ

κ]αὶ [μ]ὴ [β]λέπειν ὅ[ϲον ἔδω-

κεν ἀφορμῆϲ εἰϲ [ἀταξία]ν

καὶ ἀκολαϲίαν, [ᾧ πά-

θει δοκ[ε]ῖ ἐνά[μι]λλ[οϲ εἶναι

[*](40 νομιξειν)[*](XΙΙΙ 14 οτιχην)

ἡ μ[ου]ϲικ[ὴ] κατὰ φ[ύϲιν·

πρὸϲ δὲ τούτοιϲ ὡϲ [ἀναι-

δὴϲ μὲ[ν εἰ]κότωϲ εἰ

πέοϲ. . . . . . . . . . ἀν[δρῶν

ἐλευθέρ[ων ὀ]νόμ[αϲιν

περιάπτει[ν ἔ]ρωτα

βούλεται, κα[ὶ] Τιμόθε[ον

ἕ[νε]κα τῶν

εὐγενῶν πρεπώδη, τὰ δ᾿ ἑ-

ταιρῶν, οὐκ ἔϲτιν φύϲει καὶ

μὴ κατὰ διατάξειϲ κε-

νάϲ· οὐδ᾿ οὗτοϲ ὑποδείγμα-

τ]α παρέθηκε τοιούτων, ἀλ-

λὰ διανοημάτων μόν[ο]ν —

φατικῶϲ ϲυμπαρ[έ]ϲυρε ,,καὶ

τὸ μ[έ]λοϲ“ — οὐδὲ τοὺϲ νέουϲ

τοῖϲ μέλεϲι διαφ[θε]ίρονταϲ

παρέδειξεν τὸν Ἴβυκον

καὶ τὸν Ἀνακρέοντα καὶ.

τοὺϲ ὁμοίουϲ, ἀλλὰ τοῖϲ δια-

νοήμαϲι· καὶ γὰρ ἃ Περϲαῖ-

ο]ϲ ὀνόματ᾿ ἔλεγε, τούτοιϲ ἔ-

θρυπτεν, εἴπερ [ἄ]ρα. μέλ[οϲ δ᾿ ἀ-

κόλουθον ὂν ποιότητι φω-

νῆϲ [αἴ]τ[ιον] οὐ δύνατ᾿ ε[ἰ-

ναι. [διόπερ οὐ] δ[ι]ὰ [με]λῶ[ν

ὁμοίω[ϲ] ἀ[λ]λ᾿ ὀνομάτω[ν

καὶ διανοημ[ά]των ἀρέϲκ-

εϲθαι καὶ τοὺϲ ἐρω[μ]ένου[ϲ,

εἰ θέλουϲιν, ὁμολο[γ]ήϲο-

μεν, τὸν δ᾿ Ἀριϲτοφ[ά]ν[ην

τοὺϲ ἀρχαίουϲ ἀποφ[αίνε]ιν

[*](XIV 3 κατα δοξαταξ 16 εν aut εαι 24 rest. Βu.)

ἐνκεκλ[αϲ]μένῃ καθά[περ

οἱ παλαιοὶ τῇ φωνῇ χ[ρ]ῆ-

ϲθ]αι καὶ τοῖϲ ὀφθαλμοῖ[ϲ προ-

αγωγεύειν ἑαυτούϲ, [οὐ τοῖϲ

μέλεϲιν· εἰ δὲ τούτοιϲ [ἔλε-

γεν, [κ]λαίειν αὐτῷ προϲ[λέ-

γ]ομεν· ταῦτα γὰρ οὔτ᾿ εἰϲ ἅ

φηϲιν ὥ[ϲ]περ ἀδίϲτακτα

ἔ]χων, ἐκκαλεῖθ᾿ ὅϲον ἐφ᾿ αὑ-

τοῖϲ, οὔτε πρὸϲ ϲυνουϲίαϲ

. . . . αϲ καὶ ἄνδραϲ καὶ γυναῖ-

καϲ] καὶ νέουϲ ὡραίουϲ

εἰϲ γ]υναικιϲμόν· οὔτε

γὰ[ρ οὗτ]οϲ οὔθ᾿ οἱ κωμικοὶ

π]αρέδ[ε]ιξάν [τ]ι τῶν Ἀγά-

θωνο[ϲ] καὶ Δημοκρίτου

τοιο[ῦτ]ον, ἀλλὰ μόνον λέ-

γουϲ[ιν]· οὐ[δὲ] Nίκανδροϲ οὐ-

δ]ὲ κ. . . . [τ]οῦτ[ο] παρέϲτηϲε δ[ι-

ὰ] τῶ[ν. . . . . ἀλλ᾿] ἐπλ[ά]νη-

ϲεν, εἴπερ ἄρα. καὶ μὴν οὐδὲ

παραμυθεῖϲθαι δύναται.

μουϲικὴ τὰϲ ἐν ἔρωτι δυϲ-

πραξίαϲ, λόγου γὰρ μόνου

τὸ τοιοῦτον, ἀλλ᾿ ἀνεπιβλή-

τουϲ ποιεῖ περιϲπῶϲα καθά-

περ ἀφροδείϲ[ι]α καὶ μέθη· πο-

ήματα δ᾿ εἰ προαιρεῖται, δι-

δόϲθῳ, καὶ Φιλόξενον, εἰ τοῦ-

τ᾿ ἠνίττετο, μὴ τελέωϲ ψεύ-

δεϲθαι, καθάπερ οὐδὲ Μέ-

νανδρον πο[ν]ηρ[ὸν] ὑπέκ-

[*](25 Aristoph. Nub. 979 cum schol. 969 32 αδιϲταϲτα 33 sqq. cf. l. I, 28)[*](XV 5 αναπιβλη m. pr. 11 Mein. C. G. 4 p. 138 fr. II.)

καυμα πολλο[ῖ]ϲ αὐτὴν λέ-

γοντα τῷ διδόναι τινὰϲ ἀ-

φορμόϲ. ἡ μέντοι γ᾿ Ἐρατῴ,

ζητῶ, πῶϲ τὸ ϲυ[μ]βαλέϲθα[ι]

τὴν ἰδίωϲ [κ]αλουμένην

μ[ουϲ]ικὴν πρὸϲ τὴν ἐρωτι-

κὴν ἀρετὴν ἐ[ρ]ρήθη δη-

λο[ῦϲα] μ[ᾶ]λλον ἢ τὴν ποητι-

κὴν ἢ βέλτιον ἔ[τι τὴν] φι[λο]ϲο-

φίαν, [ἅ]παντα γὰρ δὴ ταῖϲ

Μ]ούϲαιϲ ἀνατέθηται· καὶ

τ[ὸ ἐπιθυμί]αν ὑποβάλλειν

ἀ[λλ᾿ ο]ὐ [τ]ὸ διαμάχεϲθαι

πρὸϲ] τὸ πάθοϲ; ϲιωπῶ γὰρ

τὸ πάϲαν ὁρμὴν κα[ὶ

ἐ]πιθυμίαν ὑπὸ τῶν πα-

λαιῶν ἔρωτα καλεῖϲθα[ι,

μ]ωρότατον δὲ τοῦτο πρὸϲ

ἀ]νάληψιν παιδείαϲ νο-

μίζε[ϲθ]αι, καὶ τὸ μὴ πάνυ

π]αρθένοιϲ πρέπειν τὸν

ὕ]ϲτε[ρ]ον μόνον ἔρωτα

πρ]οϲ[αγ]ορευόμενον· εἰ δὴ

πρ]οϲῆ[κ]ε καὶ ἀπὸ τῶν ὀνο-

μάτ]ων ἐκ[κ]ρέμαϲθαι, καὶ

το]ύτων, ἅ τιϲ ἐρωτικὸϲ ἴ-

ϲω]ϲ ἔθετο καθάπερ τἆλ-

λα] κατὰ τὰ[ϲ] ἰδίαϲ προϲ[θ]έ-

ϲειϲ], πείθεϲ[θ]αι τοιαύταϲ εἶ-

να]ι δαιμο[νί]αϲ ἢ πάντωϲ

προ]ϲονο[μ]αζομένα[ϲ]. ἀλ-

λὰ γὰρ ἐπεὶ πρὸϲ ἐρωτικὴν

[*](15 ερατω a correctore 23 sic pro τέθειται 24 sq. rest. Bu.)

ἀρε[τ]ὴν οὐ φαίνεθ᾿ ἡ μουϲι-

κὴ ϲυνεργοῦϲα, δῆλον ὡϲ

οὐδὲ πρὸϲ ἥν φηϲιν ο[ἰ]κείαν

αὐτῆϲ εἶναι τὴν ϲυμποτι-

κὴν καὶ τὰ ϲυμπόϲια κοινῶϲ·

ἐγὼ δ᾿ οὔτ᾿ εἶναι τὴν καλου-

μένην ϲυμποτικὴν ἀρε-

τ[ή]ν, ἀλλ’ οὐχὶ τὴν ὑπὸ τού-

τ[ω]ν πλαϲθηϲομένην ἀπὸ

φ[ρ]ονήϲεωϲ ἡγοῦμαι, τάχα

δ᾿ [ο]ὐδὲ πίπτουϲαν εἰϲ φρονί-

μ[ουϲ], οὔ[τ]ε ϲυμποϲίοιϲ ἔρω-

ταϲ ἐναρμόττ[ε]ιν ὡϲ ἂν τα-

ραχώδειϲ καὶ ἀτερπεῖϲ καὶ.

διαϲτατικοὺϲ τῶν ϲυνόν-

των ὑπ[ά]ρχονταϲ. τὴν μέν-

τοι μ]ουϲικὴν οἰκείαν μὲν

ε[ἶνα]ι ϲυμποϲίων κα[ὶ] τὰ παρ᾿

Ὁμ]ήρῳ δεόντωϲ ἐπ[ι]ϲεϲή-

μανται. διὸ δοὺϲ ἔτι δ[ὴ] καὶ

τὸ δεῖν ἀνίεϲθαι καὶ [π]αί-

ζειν ἐν αὐτοῖϲ, οὐ δώϲω τὸ

μ[η]δεμίαν εἶνα[ι] πρέπω-

δ[ε]ϲτέραν ἐλευθέρ[οι]ϲ ἄνε-

ϲιν καὶ π]αιδιὰν τοῦ τὸν

μὲν] ἄϲαι, τὸ[ν] δὲ κιθαρί-

ϲ]αι, τ[ὸ]ν [δ]ὲ χορεῦϲα[ι, ἢ τοὺϲ

ἐρ[γαζομενουϲ ἀ]μείνουϲ ε[

ναι, [καὶ κ]ατὰ μουϲικὴν

τὴν ἐ[π]᾿ ἀκουϲμάτων, οὐ τὴν

αὐ[τῶ]ν. οὐχ ὁμο[λ]ογήϲω

δ᾿ οὐδ᾿ ἐκκαλεῖϲθαι τὸ[ν] οἶ-

[*](XVΙ 19 velut Οdyss. α 152:)[*](μολπή τ᾿ ὀρχηϲτύϲ τε τὰ γάρ τ᾿ ἀναθήματα δαιτὸϲ cf. Plut. de mus. 43 24 sqq. cf. l. Ι, 29 29 rest. Bu.)

νο[ν] ἐξ ἀ[ν]άγκηϲ καὶ τοὺϲ

φρ[ο]ν[ί]μουϲ ἅπαντα ποι-

εῖν, ὅϲ[α] φη[ϲὶν

μὴ ϲκ[αι]ῶϲ ἀλλ᾿ ἐμμελῶϲ ἀ-

ναϲ[τ]ρ[έ]φεϲθαι. κἀκεῖνο δὲ

χρηϲτ[ο]μαθῶϲ εἴρηται τὸ

ϲαίνε[ϲθαι] μὲν καὶ τοὺϲ ἰδ[ι-

ώταϲ ὑπὸ τῆϲ οἰκειότητοϲ,

παραλαμβάνειν [γ]έ τοι καὶ

ἀκροάματ᾿ εἰϲ τὰ ϲυμπόϲι-

α], διαπίπτειν δὲ τῷ μὴ

τὸν Ὅμηρον καὶ τὸν Ἡϲίο-

δον καὶ τοὺϲ ἄλλουϲ π[ο]ητὰϲ

τῶν μέτρων καὶ μελῶν·

βελτίω γὰρ ἔϲτῳ τὰ χρώμε-

να ϲυμπόϲια τοῖϲ τούτων·

μουϲικῆ δὲ πῶϲ ἄμεινον

χρῆ[τ]αι ποητὰϲ ἀλλ᾿ οὐ μου-

ϲικ[ο]ὺϲ τούϲ γε τῶν μέτρων

εἰϲ[ά]γοντα; κἀν τῷ λοιπῶ

βίῳ τοιγαροῦν ἐκ τινῶν

χρόνων, εἰ καὶ μὴ παρ᾿ ὅ-

λον ϲχεδόν, ὡϲ οὗτοϲ ἔγρα-

ψε, ποι[κί]λη[ν] διαγωγὴν

ὑπὸ [τῶν μ]ουϲικῶν παρα-

ϲευ[άζ]εϲθαι προϲδεχόμε-

νοι τὸ π[ο]ικίλον καὶ πλεῖ-

ον ὑπ[ὸ τ]ῶν ϲυμπλεκομέ-

νων γ[ίνε]ϲθαι φήϲομεν, οὐ-

χ ὑ[πὸ] τῆϲ μουϲικῆϲ

α[ὐτῆϲ, ἅτι]να δὲ δὴ γρά-

φοι τ[ὴν ψυχα]γωγίαν ἰδί-

[*](XVII 29 sqq. cf. l I, 30 22 praestat fortasse γράφει)

ᾳ π[επορίϲ]θαι παρὰ τοῖϲ

μελ[οπ]ο[ιοῖ]ϲ καὶ τυγχάνειν

ἐπιϲτάϲε[ω]ϲ ὑπὸ Χαμαιλέ-

οντοϲ, ἄπ[α]ντα ϲχ[ε]δὸν δι-

ανοημά[τω]ν εἶναι καὶ πο-

ητικ[ῆϲ χρ]ώματα. πάλι

δ[ὲ λέγομε]ν, ἐπεὶ πρὸϲ τὸν

ἔρωτα τὴ[ν] μουϲικὴν οὐ-

θὲν ἂν ε[ὕρο]μ[εν] χ[ρη]ϲι-

μεύουϲα[ν, οὐ]δὲ πρὸϲ φιλ[ί-

αν οἰκε[ίωϲ] προϲφέρεϲθαι

[πρὸϲ

ϲυμ[πόϲια διδόντεϲ ἐναρ-

μό[τ]τειν [α]ὐτήν, τὸ δὲ μόνον

τέλο[ϲ] αὐτῶν εἶναι φι-

λοφροϲύ[ν]ην οὐ τιθέντεϲ,

ἀλλὰ καί τιν᾿ ἕτερα, πρὸϲ τὴν

ἡδονήν, οὐ πρὸ[ϲ] ἐκείνην χρη-

ϲιμεύειν ὁμολογήϲομεν· ὥϲ-

τ᾿ οὐδὲ πρὸϲ [φ]ιλίαν· καὶ τούτων

ἐναργὲϲ ἑκάτερον εἶναι, τό τε

ἐπιτερπῶϲ [ἡμ]ᾶϲ ἀ[κρο]ωμέ-

νουϲ τῆϲ μουϲ[ι]κῆϲ δια[τί]θε-

ϲθαι καὶ τὸ μηδέποτε [μ]ηδὲν

αὑτοῖϲ ϲυνιϲτορηκέναι πρὸϲ

φιλοφροϲύνην καὶ φιλίαν ἐ-

πι[ϲ]τατικὸν ἐκ μελῶν καὶ ῥυ-

θμῶν ἐϲχη[κ]όϲιν· οὐδ᾿ ἀν-

είηϲι δὲ τα[ῦτ]α καὶ ἀφιλ[α]ροῖ,

[*](32 noti sunt Chamaeleontis Heracleotae de lyricis libri: eiusdem suasorium προτρεπτικὸν περὶ μουϲικῆϲ fuisse inscrip- tum Koepke censuit)[*](XVIII 9 τογε 14 χαι)

τὰ δὲ ϲυμπεπλεγ[μ]ένα αὐ-

τοῖϲ διανοήμα[τ᾿, ἀ]λλὰ τοὐ-

ναντίον ἀναμέλ[π]εταί τ[ε

κα[ὶ] ἀκου[ό]μ[ε]ν[α] καθικνεῖ-

ται πά[ντω]ν ἀνειμένων

καὶ διακε[ιμέ]ν[ων ἱ]λαρῶϲ.

οὐ μὴ[ν] ἀλ[λ]ὰ [κἂν] ἀνιῇ καὶ

ἱ]λαροὺϲ π[οι]ῇ καθάπ[ερ] ἀπό-

λαυϲ[ιϲ π]ο[τῶν] τε [καὶ] βρω-

τῶν κα[ὶ πᾶϲ᾿ ἡδον]ή, φιλίαϲ

καὶ ὁμο[νοίαϲ οὐ]κ ἂν αἰτί-

α[ν ν]ο[μίζοιμεν], ο[ὐδ]ὲ ταύτη

μόν[η], μ[ὴ ὑπ᾿ ἄ]λλων κατὰ

τ]ὰϲ ἱ[λ]αρ[ό]τη[ταϲ] ἡμᾶϲ μά-

λι]ϲτα γίνεϲθ[α]ι δ[ι]αλυτι-

κούϲ. Λακ[εδ]αιμονίουϲ

δὲ τοῖϲ ἀδιανοήτοιϲ οὐ

προϲιέμ[εθ]α μαρτυροῦν-

ταϲ, ὅτι καὶ πυ[θ]όχρηϲτον

ἔϲχον μεταπ[έ]μψ[α]ϲθαι Θα-

λήταν καὶ π[αρ]α[γ]ενομέ-

νου τῆϲ διχο[νοί]αϲ [ἔλ]ηξαν·

εἰ δὴ μαρ[τυρο]ῦϲ[ιν], ἀλλ᾿ ο[ὐ

μόνον εἵπ[οντο] τοῖϲ πεπλα-

κόϲι [τ]ἀρ[χαῖα] καὶ μουϲι-

κοῖϲ· ἄλλο[ι γὰρ] ἀντιλέγου-

ἀλ[α-

ζονευόμενον δι᾿ ἀναθέμα-

τοϲ, εἴπερ ἀνέθηκεν οὕτωϲ ἐ-

πτράψαϲ, ὡϲ [ο]ὗτοι λέγουϲιν.

οὐ πειθόμεθα [δ]᾿ οὐδὲ τῷ Πέρ-

[*](22 καθικνειϲθαι 27 sqq. rest. Bu. 37 παταπ tum. θηληταν)

πανδρον κ[α]τὰ μαντείαν

κεκλῆϲθαι πρ[ὸ]ϲ κατάπαυϲιν

ἐμφυλίου ϲτά[ϲ]εωϲ, ἂν καὶ πά-

νυ πολλοὶ ϲυμφωνῶϲι περὶ.

τούτου τῶν μουϲολήπτω[ν,

οὗτοϲ δὲ ϲχεδὸν μόνοϲ [ἐ]ν

τοῖϲ φιλειτείοιϲ αὐτὸν ἄ-

δοντα ποιῆ. καὶ δὴ γὰρ προ[ϲ-

ῆκε τοὺϲ φιλοϲόφουϲ ὑπο-

γράψανταϲ, τίνα τρόπον δύ-

ναται πα[ύ]ειν ἄλογα μέλ[η

λογικὴν διαφοράν, οὕτω

πείθειν καὶ τὰ Θαλ[ήτου] καὶ

Τερπάνδρου πεπαυκέναι 〈τὰϲ〉

τῶν Λακώνων, ἢ προϲδέ-

χεϲθαι τὴν Ϲυ[β]αριτῶν ὑπό

τ᾿ Ἀπόλλων[ο]ϲ κελευϲ[θέ]ν-

ταϲ γενέϲθαι τινὰϲ μετα-

πέμπτουϲ ὀ[ψ]αρτύταϲ καὶ.

μυροποιοὺ[ϲ, κ]αὶ μᾶλλο[ν] ἔ-

τι [πάντ]α[ϲ ἂν] εὐωχῶνται

τὰ πολλ[ὰ ϲυμφ]ωνεῖν. ἀλ-

λὰ δὴ κἂ[ν τὸν θε]ὸν προϲ-

δε[χ]ώμε[θα κεκελευ]κέναι

καὶ Λ[α]κεδα[ιμ]ο[ν]ίουϲ ὡμο-

φρονηκένα[ι παραγενομέν-

νων, εὐχερέϲ ἐ[ϲτ]ιν πολὺ πι-

θανώτερον τὸν [μ]ὲν περι-

ϲπᾶν μουϲικαῖϲ [ψ]υχαγωγί-

αιϲ προαιρούμε[ν]ον καὶ πε-

ρὶ ταῦτα μά[λιϲτα] κελεύον-

τα γίνεϲθαι κ[αὶ δ]ιὰ λόγων

ἀδομένων πε[ιθ]όμενον

[*](XIX 12 intellege ποιεῖ 20 -αρειτων 21 κελεύϲαν- τοϲ Ac. 27 κα . ϲα . . . ον rest. Bu.)

αὐτοὺϲ ὑπ᾿ ἐ[κεί]ν[ω]ν προτρα-

πήϲεϲθαι κα[ὶ τοὺϲ] μὲν ὅ τι

ἂν κελεύ[ωνται ποιεῖν πάντα

ὡϲ θεῶ με[μν]ή[ϲ]ε[ϲθαι] κ[α]ὶ

παῦλαν ἐπὶ [τέλει ποι]ήϲειν,

κε]χαρί[ϲ]θα[ι τὴ]ν ἐπιγρα-

φὴν] τάχα

ἀγώνων

ἔτερπεν ὁ Τέρ[παν]δροϲ, τοὺϲ

δὲ Λάκωναϲ 〈μὴ〉 ἀπε[ι]θεῖν προ-

α[ι]ρουμένουϲ τῷ μαντείῳ

κα[ὶ] λόγῳ δ᾿ ἴϲω[ϲ] προαχθέν-

τ]αϲ ἀποτεθεῖϲθαι τὴν ϲτά-

ϲιν. ἀλλὰ μὴν καὶ τὸ μὲν

κα[τ]ὰ Ϲτηϲίχορον οὐκ ἀκρι-

β]ῶ[ϲ] ἱϲτο[ρεῖ]ται, τ[ὸ δ]ὲ Π[ι]νδά-

ρειον εἰ τῆϲ διχ[ον]οίαϲ ἔπαυ-

ϲεν οὐκ οἴδαμεν· εἰ δ᾿ οὖν ἑ-

κάτερον ἐγένετο, διὰ λόγων

κατεϲκευαϲμέν[ω]ν ποιη-

τικῶϲ ἔ[πε]ι[ϲ]αν, ο[ὐ] διὰ μελῶν,

ἔτι δ᾿ ἂν καθίκοντο μᾶλλον,

εἰ διὰ πεζῶν ἀπέτρεπον. οὐ

γὰρ αὐτοὺϲ ἀπεῖρ[γ]ε φόβοϲ πα-

ρανομ[ί]αϲ, καθάπερ Ϲόλωνα

περὶ Ϲαλαμῖνοϲ ὡϲ μαινό-

μένον [ϲ]υμ[β]ουλ[ε]ῦϲαί [φ]α[ϲι

δι᾿ ἐλ[ε]γείαϲ. τὸ δ᾿ ἐκ τῶν Ἐπι-

γόνων μέλοϲ — ὑπο[γ]ράφο-

[*](38 πρὸ supra uersum additum 39 sq. rest. Βu. 42 παθδαν)[*](XX 8 cf l. Ι, 30 10 επειϲιν corr. Hergkius 20 fin. ϲανδ-: ϲυμβουλεύϲαντα Acad.)

μεν οὐκ [ἀ]πιθαν[ω]τέραν

ἄλλην [δ]ιάνο[ιαν], ἀλλ᾿ [ἑ]ῶ-

μεν ὡϲ οὗτοϲ [εἴ]α μετὰ

τῆϲ ἐπι[ϲ]ημ[αϲίαϲ τ]οῦ κω-

μωδογράφ[ου — μυθικ]όν ἐϲ[τ]ιν.

ὥϲτ᾿ ἐφ᾿ ἃ γράφει πε[ρὶ] τ[ῆ]ϲ εὐ-

ϲεβε[ί]αϲ μεταβάν[τε]ϲ λέγω-

μεν, ὡϲ εἰ χάριν τ[οῦ τιμ]ᾶ-

ϲθαι τὸ θεῖον διὰ [μ]ουϲικῆϲ

ὑπὸ τῶν πολλῶ[ν οἰ]κε[ί]αν

εἶναι τὴν μουϲ[ικὴν] τῆϲ εὐ-

ϲεβείαϲ οἰηϲό[μεθα, κ]α[ὶ] μα-

γειρ[κ]ὴν οἰηϲό[μ]εθ[α] κα[ὶ

ϲτεφανοπο[ [ϊ]κ[ὴν καὶ

μυρεψικὴν] καὶ ϲιτ[ο]π[οιϊ-

κὴν, ἔτι [δ]ὲ [γε]ωργίαν ο[ἰκο-

δομικὴν γραφικὴν π[λ]α-

ϲτ[ι]κὴ[ν] τὰϲ [π]λ[είϲταϲ τ]ῶ[ν] ἐρ-

γ[αϲιῶν· παραλεί]ποιτο

δ᾿ ἂν βέλτιον ὑπὸ φιλοϲό-

φων καὶ μάλιϲτα τούτων,] ἐπεὶ