De signis Odysseae

584.

στεῦτο δὲ διψάων.

*) [ἡ διπλῆ ὅτι τὸ στεῦτο] νῦν ἀντὶ τοῦ ἵστατο ἐπὶ τῶν ποδῶν. κέχρηται δὲ τῇ λέξει ὁ διασκευαστὴς παρὰ τὴν τοῦ ποιητοῦ συνήθειαν V et partim B.

Ar. enim observavit hoc verbum in animum inducere, nunquam stare significare (cf. L. Ar. 98) et hoc quidem respiciens ad nostrum locum cf. ad Σ 191. Φ 455 ubi est diple πρὸς τὰ ἐν τῇ νεκυίᾳ ἀθετούμενα. De diasceuasta vide L. Ar. 334.