Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. κατὰ [τὰς ἀρτη]ρίας κενοῦται τὸ αἶμα
  2. τῶν [ἐκεῖ φλεβ]ῶν, οὐ μὴν ἐκ τ(ῶν)
  3. διαφ[έρει δὲ τ]ὸ διά τινος κενοῦσθαι ἢ τὸ
  4. ἐκ τού[του καὶ ἐ]πὶ τ(ῶν) ἐκτός. καὶ γ(ὰρ) διὰ τ(ῶν)
  5. κρου[νῶν ῥεῖν φ(αμεν)] ὔδωρ, οὑ μὴν ἐκ τ(ῶν) ε] κρουν(ῶν).
  6. οὕτ[ω δὲ καὶ τ(ῶν)] ἀρτηριῶν διαιρεθεισῶν
  7. δι' αὐτ[(ῶν) μ(ὲν) κενο]ῦται τὸ αἶμα, οὐ μὴν ἐξ αὐτῶν.
  8. 48a οὐ γ(ὰρ) (εἶναι) λέγο]υσιν ἐν ταύταις αἲμα. τότε
  9. 48b σ]υν[ε]στομῶσθαί [τε] τὰς φλέβας εἰς τὰς] ἀρτηρία(ς)
  10. c τὸ ἐνὸν [οὕ]τω[ι] μὴ δύνασθαι κενὸν ἀπολ<ε>
  11. 48d [τ]όπον μετὰ τὴν π[νεύ]ματος κέ]νω(σιν).
  12. 48e γὰρ τὸ αἶ[μ]α ἐκ τ(ῶν) φλεβῶν εἰς] τὰ[ς] ἀρ[τ]ηρία(ς).
  13. 48f διὰ μ[(έν)τοι τ(ῶν)] ἀρτη[ρι]ῶν ἀ]πορεῖν ἐκ τούτ[(ων) ὡς
  14. 48g δι]ὰ κ[αλ]ἀμ(ων) ἔ[ξ]ω].
  15. νωθρ[ὸν δὲ] (ἐστιν) λείαν τοῦτο * αݲ μὲν [γ(ὰρ)]
    16. [*](XXVI 48] GALENts de ven. sec. contra Erasistr. 3 [XI 152 K.]: ἄριστακ οὖν μοι δοκῶ διαθέσθαι τὸν λόγον, εἰ τἆλλα παραλιπὼν ἀπ' αὐτῶν ἀρξαίμην τῶν Ερασιστράτῳ δοκούντων . . . ἀρέσκει δ' αὐτῷ πνεύματος μὲν ἀγγεῖον εἶναι τὴν ἀρτηρίαν αἵματος δὲ τὴν φλέβα. σχιξόμενα δ' ἀεὶ τὰ μείξω τῶν ἀγγείων εἰς ἐλάττονα μὲν τὸ μέγεθος, ἀριθμὸν δὲ πλείω καὶ πάντῃ τοῦ σώματος ἐνεχθέντα μηδένα γὰρ εἶναι τόπον, ἔνθα μὴ πέρας ἀγγείου κείμενον ὑπάρχει) εἰς οὕτω σμικρὰ πέρατα τελευτᾶν, ὥστε τῇ μύσει τῶν ἐσχάτων στομάτων κραούμενον ἐντὸς αὐτῶν ἴσχεσθαι τὸ αἶμα. καὶ διὰ τοῦτο καίτοι παρακειμένων ἀλλήλοις τοῦ στόματος τοῦ τε τῆς φλεβὸς καὶ τῆς ἀρτηρίας, ἐν τοῖς ιδίοις ὅροις μένειν τὸ αἶμα μηδαμόθι τοῖς τοῦ πνεύματος ἐπεμβαῖνον ἀγγείοις. μέχρι μὲν δὴ τοῦδε νόμῳ φύσεως διοικεῖσθαι τὸ ξῷον. ἐπεὶ δέ τις αἰτία βίαιος ἐκ τῶν φλεβῶν εὶς τὰς ἀρτηρίας τὸ αἶμα μεταχθῆναι, αὐτὸ νοσεῖν ἀναγκαῖον ἤδη. Idem de sauguine ia art. 2 [IV 709]: καὶ διὰ τοῦτ' ἐξ ἀνάγκης ἔπεται τὸ διὰ τῶν συναναστομώσεων, ὡς αὐτός φησιν, αἶμα τῇ πρὸς τὸ κενούμενον ἀκολουθίᾳ καὶ τοῦθ' ὥσπερ προδεδεμένον τῷ κατὰ τὰ πέρατα τῶν ὑστάτων ἀρτηριῶν πνεύματι, πρῶτον μὲν ἅπαντος τοῦ ἄλλου αἵματος, ὕστατον δὲ παντὸς τοῦ κατὰ τὰς ἀρτηρίας πνεύματος κενωθήσεται.)[*](XXVI 48f (cf. 51)] Galenus de nat. pot. II 1 75 K. III 155,25 Helmr., ubi contra Asclepiadem et Erasistratum pugnat]: ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν καλάμων καὶ τῶν αὐλίσκων τῶν εἰς τὸ ὕδωρ καθιεμένων ἐληθὲς εἰπεῖν, ὅτι κενουμένου τοῦ περιεχομένου κατὰ τὴν εὐρυχωρίαν αὐτῶν ἀέρος ἢ κενὸς ἁθρόος [codd. ut νid. ἀθρόως] ἔσται τόπος ἥ ἀκολουθήσει τὸ συνεχές, ἐπὶ δὲ τῶν φλεβῶν οὐκέτ' ἐγχωρεῖ δυναμένου δὴ τοῦ χιτῶνος αὐτῶν εἰς ἑαντὸν σὒνιξάνειν καὶ διὰ τοῦτο καταπίπτειν εἰς τὴν ἐντὸς εὐρυχωρίαν. οὕτω μὲν δὴ ψευδὴς ἡ περὶ τῆς πρὸς τὸ κενούμενον ἀκολουθίας οὐκ ἀπόδειξις μὰ Δί' εἴποιμ' ἄν, ἀλλ' ὑπόθεσις Ἐρασιστράτειος.)[*](XXVI 40. 41 K 41 καπορݲ P cf. v. 48 f. XXII 29 48 primum (usque ad κενὸν c) ad dextram paginae, tum infra adscripsit litteris minutissimis P 48 b συνανεστιμῶσθαι usui aptius scripsisset Suppl. Arist. III Auou. Lond. latrica. 4)
    50
    [*](XXVI)
  16. τερα σώμα[τα] τοῖς ἀσυμπτώτοις ἔοικε
  17. κε [[σ] ώμα[σιν]] ὡς σίφωσί τε καὶ καὶ καλάμοις. ὡς
  18. γὰρ ο[ὖ]τοι κ(ατα) χθέντες ἢ τρυπηθέντ[ε]ς] οὐκ οὐκ ἀποκρίνουσι