Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. ἧπαπ[ρ, πν]εύμων, ἕκαστον τ(ῶν) τοιούτ(ων)·
  2. καὶ γὰρ [ἀνο]μοιομερῆ (ἐστιν) καὶ κ(ατὰ)
  3. εἰς ἀ[νόμ]οι[α] χωρ[ίζετ]αι μέρη. * * τ(ῶν) δ᾿ ἁπλ(ῶν)
  4. τὰ μ[(έν) (ἐστιν) κεκερματισ]μένα, τὰ δὲ
  5. κ[εκερματισμ(έν)α] μ(ὲν) οὖν (ἐστιν) αἷμα, χολή,
  6. γμ[α καὶ ὅλ]ως πάντα τὰ ἐν ἡμῖν
  7. ὁ[μοίως φῦσα], πνεῦμα, τὰ τούτοις ἐοικότα,
  8. [ἡνωμέν]α δὲ τὸ μὴ τοιαῦτα. * * τ(ῶν)
  9. ἡνωμέν(ων)] αὐτ(ῶν) τὰ μ(ὲν) (ἐστιν)
  10. τὰ δὲ] παχέα τε καὶ διεστηριχότα,
  11. τὰ [δὲ οὔτε διεσ] τηριχότα
    12. [*](XXI 28; cf. XXII 51] Galends q. d. Isag. 9 [ XIV 697 K.]: καὶ Ἐρασίστρατος ὡς ἀρχὰς καὶ στοιχεῖα ὅλου σώματος ὑποτιθέμενος τὴν τριπλοκίαν τῶν ἀγγείων νεῦρα καὶ φλέβας καὶ ἀρτηρίας. Galenus de nat. pot. II 6 [ III 171,1 Helmreich, II 96 K.] φλέβας ἔχειν ἐν ἑαυτῷ καὶ ἀρτηρίας τὸ νεῦρον ὥσπερ τινὰ σειρὰν ἐκ τριῶν ἱμάντων διαφερόντων τῇ φύσει πεπλεγμένην. num λόγῳ θεωρητὰ sint, disputat idem ib. p. 172,3 sqq. II. 97 sqq. K.])[*](XXI 27 αἰσθητὴν] ante alterum η vidisse mihi videbar potius φ quam τ. at t non excluditur et a sensu non commendatur velut καθ᾿ ἀφὴν 28 K 29 non extat τοῦτο μ(ὲν) 30 εἶναι claro compendio P. fortasse quod ferri potest, hic scriptor sibi non permisit. correxit quidem XXIV 32 P 31–34 K 36—44 Κ 38 ανοιμερη, suprascr. ομοιο P 44 κεκερματισμένα hic et 45 spatiis et vestigiis ductus dubitanter supplevi, ut particularum in illis flumen Platonica voce significetur 46 K 48 K 50 K)
    39
    [*](XXI)
  12. δια[τεταμέ]να. * * διατεταμένα μ(ὲν) οὖν
  13. ν[εῦρον, ἀδή]ν, ἀρτηρία, φλέψ, τὰ τούτοις