Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. Αἰγίμιος δὲ ὁ ’Ηλεῖος οἴε[ται] γί[νεσθαι] τὰς νόσους
  2. ἢ διὰ πλῆθος τῶν περισσω[μά]ι(ων) ἢ διὰ τρ[ο]φ(ήν).
  3. [*](XIII 6 in marg. sinistro col. XIV v. 6 et 7 inveniuntur vestigia litterarum velut ABBREV et infra σ; quae quo pertineant, incertum. 15 θαισαπλοτοιηγετοι legit 17 e extremum superscriptum credit ultimo v versus 18 K; an ὥσπε|ρ ἂν γὰρ? 18 CA N Η Ν [. . . .] ///; fortasse ἢ ζῇ ἢ ἀποθν(ήσκει) 21. 26 K)
    20
    [*](XIII)
  4. γινόμενον δὲ τὸ πλῆθο[ς . .] [και]
  5. μ]ὴ ἅπαξ, ἀλ(λὰ) καὶ πλεονά[κι]ς. * συνίστασθ(αι)
  6. [δ]έ φ(ησιv) τὸ πλῆθος τ(ῶν) περισσωμάτ(ων)
  7. [το]ιούτωι· * σύντηξις γίνεται ἀπὸ τῶν
  8. ἥτις ἀποκρίνεται τῇ μ(ὲv) κατὰ τὸ λόγ[ῳ]
  9. θεωρητόν, τῆι δὲ καὶ κατὰ τὸ αἰσθητόν, —
  10. διὰ [δ]ἒ κοιλίας, οὔρων, ὤτωv,
  11. σ]τόματος —, τ(ῶν) ἄλλων ἀποκρίσεων γ[ι(νομένων)]
  12. κατὰ λόγον. εἰ μὴ γ(ὰρ) αὖ σύντηξις ἐγί[νετο]
  13. ἀπὸ τ(ῶν) σωμάτ(ων) εἰς ἄπειρον ἂν μετ’ ὀλίγον]
  14. εὔξετο τὰ ἡμέτερα σώματα· * καὶ δ[εόν-]
  15. πως· προσθέσεως γ(ὰρ) γινομέν[ης],
  16. μηκέτι δὲ ἀποφορᾶς, εὔλογον ἦ[ν] αὔ[ξη]σι[ν]
  17. γί(νεσθαι) ἐπὶ πλεῖον. * ἐπ<ε>ὶ δὲ οὐ μόνον
  18. γί(νεται) τοῖς σώμασιν, ἀλ(λὰ) πρὸς λόγον τῆς π(ροσ)θέσεως
  19. καὶ ἀποφορὰ διὰ τ(ῶν) κατωνομασμέν(ων)
  20. ἀποκρίσεων, ταύτῃ ἐπ’ ἐλάχιστον
  21. ἡ αὔξ<ησ>ις τ(ῶν) σωμάτ(ων). * * φησὶν δὲ