Strategemata
Polyaenus Macedo
Polyaenus Macedo, Strategematon, Melber and Woelfflin, Teubner, 1887
Διονύσιον Σικελίας τύραννον ὥρμησαν οἱ μι- [*](Cap. 1 § 3. Cf Front. strat. 3. 4, 6.) [*](Cap. 2. De fontibus cf. J. p. 496—504.) [*](Cap. 2. § 1. Cf. Diod. 14, 78. — Holm II, p. 436, not. ad p. 122.) [*](2 ἑλεῖν Hertlein; ἀνελεῖν F; ἂν ἑλεῖν Patakis 6 Σικανοὶ nulg.; Σικυώνιοι F 7 ἔπεισεν RK; ἐποίησεν F 8 οἰκημάτων F] οἰκοδομημάτων vulg. σῖτος ὑόμενος Cas. ex Frontin.; σιτού- μενος F 9 κατὰ τὰς συνθήκας Μ W 13 Ἰωέσσης coni. Ortelius; Σινουέσσης C L. Roth coll. Steph Byz Σινόεσσα πόλις Σικελίας· 15 μνηστευσομένους K; μνηστευομένους F 20 οὔεσαν F.)
Διονύσιος Ερμοκράτους, Συρακουσίοις ὑπηρετῶν [*](405) καὶ γραμματεύων τοῖς στρατηγοῖς, ἐν τῷ πολέμῳ [τῷ] πρὸς Καρχηδονίους ἡττωμένων πολλάκις Συρακουσίων καὶ τοὺς στρατηγοὺς αἰτιωμένων ἐτόλμησε προδοσίας αὐτοὺς γράψασθαι. οἱ μὲν αὐτῶν ἑάλωσαν ἀποθανεῖν, οἱ δὲ φυγεῖν. ὁ δὲ ὡς ἐπιβουλευόμενος ὑπὸ τῶν διὰ τοὺς ἁλόντας ἐχθρῶν γενομένων καὶ τοῦ πολέμου τοῦ πρὸς Καρχηδονίους ἀκμάζοντος, φυλακὴν τοῦ σώματος αἰτήσας, παρὰ τοῦ δήμου λαβών τύραννος ἐγένετο Συρακουσίων μέγιστος· καὶ μέχρι γήρως τὴν ἀρχὴν κατασχὼν, προσέτι καὶ τῷ υἱῷ κατέλιπεν.
Διονύσιος τοὺς ἐπιβουλεύοντας φωρᾶν μάλιστα πάντων ἐσπούδαζε. τῶν ξένων τις περιῄει τὴν 'όλιν φάσκων μόνος δύνασθαι διδάξαι προγιγνώσκειν τοὺς ἐπιβουλεύοντας. κληθεὶς εἰς τὴν ἀκρόπολιν ἔφη πρὸς [*](Cap. 2. § 2. Cf. Diod. 13. 94 sq. — J. p 497.) [*](Cap. 2. § 3. Cf Plut. apophth reg. et imp Dionys. 8; Stob. 3, 42.) [*](3 τῆς κόμης Cas.; τὴν κόμην F || καταχεάμενος K ex V respersit; καταχεόμενος 4 χρῆσθαι F || vulg.] χρήσασθαι M || 9 ὗπηρετοῦντος καὶ γραμματεύοντος Cas. 10 γραμματέων F || [τῷ] K || 13 αὐτῶν W ; ἑαυτῶν F; οὖν αὐτῶν vulg || 17 καὶ παρὰ vulg.)
Διονύσιος ἀπέπλει καταστήσας Ἄνδρωνα φύλακα τῆς ἀκροπόλεως καὶ τῶν χρημάτων· Ἑρμοκράτης παρε- κάλει συλλαβεῖν αὐτῷ πρὸς τὸ κατασχεῖν [τῆς] ἀκρο- πόλεως καὶ τῶν χρημάτων. ἐπεὶ δὲ σῶος κατέπλευσεν ὁ Διονύσιος μετʼ ὀλίγας ἡμέρας, οὐδὲν πυθόμενος τοῦ Ἄνδρωνος ἔφη πάντα μὲν πεπύσθαι παρʼ ἄλλων· ὅμως δὲ καὶ παρʼ αὐτοῦ βούλεσθαι μαθεῖν, τίς ἦν ὁ μάλιστα σπουδάσας ἐπιπηδῆσαι τῷ καιρῷ. ὁ δὲ ἐξα- πατηθεὶς ὡμολόγησε τὸν Ἑρμοκράτην. Διονύσιος τὸν μὲν Ἄυδρωνα προσέταξεν ἀναιρεθῆναι, ὅτι εὐθὺς αὐτῷ καταπλεύσαντι μὴ τοῦτο ἐμήνυσε, τὸν δὲ Ἑρμοχράτην καθεῖρξεν ἄνδρα ὄντα τῆς ἀδελφῆς, διʼ ἥν ὕστερον καὶ λύσας αὐτὸν ἐς Πελοπόννησον ἀπεπέμψατο.
[*](403)Διονύσιος συνθέμενος πρὸς τοὺς ἐνδιδόντας Νάξον [*](Cap. 2. § 4. Haec ad Dionysium minorem referenda sunt, ut §§ 7,8.) [*](Cap. 2. § 5. Cf. Diod. 14, 15, 2. — J. p. 498.) [*](1 διδάξειν Κ coll. Plut. ξένου δέ τινος ἰδίᾳ φράσειν φά- σκοντος αὐτῷ καὶ διδάξειν etc.; διδάσκειν F || 10 ἀπέπλει Κ; ἐκδημεῖ R; exreditionemι suscipiens V; ἀνήχθη Maasv.; ἠγγέλη F || καταστήσας vulg.; κατὰ F: cf. 2, 2, 7 7, 31 || ἀνδρῶνα (et sic semper) F || 11 ρμοκρτάτης] erat Dionysii primi pater: recte Τιμοκράτης Plut. Dio 21 26 || 12 [τῆς] K; ἀκρόπολιν vulg.: cf. 1, 21, 1 || 14 πυνθόμενος F || 17 ἐπιπηδήσας F.)
Διονύσιος, Ἱμίλκωνος ἐπιπλεύσαντος καὶ τὸ στόμα [*](397) τοῦ λιμένος τοῦ Μοτυαίων ἀποφράξαντος, αὐτός τε ἀπὸ τῆς Μοτύης τό πεζὸν ἀναστήσας ἐστρατοπέδευσε κατʼ ἀντικρὺ καὶ παρεκάλεσε τοὺς ναύτας καὶ στρα- τιώτας θαρρεῖν καὶ παρασκευάζεσθαι τὴν διαγωγήν τῶν τριήρων [διὰ] τῆς περιεχούσης ἄκρας τὸν λιμένα. τόπος ἦν ὁμαλὸς καὶ πηλώδης, εὖρος εἴκοσι στάδια· τοῦτον οἱ στρατιῶται ξύλοις φαλαγγώσαντες ὑπερή- [*](Cap. 2. § 6. Cf. Diod. 14, 49—51. — Schubring, Philol. 24, p. 49 sqq.; Holm II, p. 430, not. ad p. 111; Meltzer, Iahnii annal., 1875, p 747 sqq.; Th. Fischer, Beitrag z. physisch. Geogr. d. Mittelmeerländer, p 18 sq. et tabul. II; Meltzer, Gesch. d. Karth. p. 512.) [*](1 ὥρας M; χώρας F || ἑπτακισχιλίους (i. e. ζ) Cas.; ἑπτὰ (i.e.ζʹ) F || 4 προδιδόντες vulg.; προϊωτες F; προδόντες M || 5 ἠπήλει F || 6 παραδοῖεν Hertlein; προδοῖεν F vulg. || ἀποσφάξεν vulg.; ἀποσφάζειν F 10 (ἄν) inclusit Κ; ὡς ἂν Cas. || 12 (ἑώρων) seclusit Hertlein 15 μολυαίων F || 19 [διὰ] inserui coll Diod. 14, 50 διελκύσας τὰ σκάφη διὰ τῆς γῆς; [ὑπὸ] vulg,, sed plura excidisse putat W ; ὑπὸ τῇ etc. Hertlein 21 φαλαγγώσαντες HM; φαραγγώσαντεςς F.)
Διονύσιος ὑπὸ Δίωνος [πολιορκούμενος] τὴν ἀκρό- πολιν κατέχων ἐπρεσβεύσατο πρὸς Συρακουσίους ὑπὲρ διαλλαγῶν. οἱ δὲ ἀπεκρίναντο εἰ μὲν ἀφίησι τὴν ἀρχὴν, δεχόμεθα πρεσβείαν, εἰ δὲ μὴ, ἄσπονδος ὁ πόλεμος ἔστωʼ. Διονύσιος πάλιν κήρυκα πέμψας ἐκέ- λευσε πέμψαι πρεσβευτὰς ὡς ἀφήσων τὴν ἀρχὴν καὶ σπονδὰς πρὸς αὐτοὺς ποιησόμενος. οἱ μὲν ἔπεμψαν καὶ ὑπὸ χαρᾶς ἐξέλυσαν τὰς φυλακὰς, ὡς ἤδη τοῦ τυράννου τὴν ἀρχὴν ἀφιέντος· ὁ δὲ τοὺς μὲν πρέσβεις κατασχὼν, τοὺς δὲ στρατιώτας ἐξαγαγών μετὰ πολλῆς ὁρμῆς καὶ βοῆς ἐλθὼν πρὸς τὰ διατειχίσματα, καρτερᾷ προσβολῇ χρησάμενος, ἐμπεσὼν ταῖς Συρακούσαις, τήν τε ἀκρόπολιν οὐκ ἀπέδωκε καὶ τὴν πόλιν ἀπέλαβεν.
[*](357)Διονύσιος τοὺς πρεσβευτὰς τῶν Συρακουσίων, [*](Cap. 2. § 7. Cf. Diod. 16, 11, 3; Iust. 21, 2, Plut. Dion. 30. — J. p 499—501.) [*](Cap. 2 § 8. Cf. Plut. Dion. 31.) [*](2 ὑπερβαλὼν H; ἀποβαλῶν F; ἀπολαβὼν W: cf. Hertlein, Iahnii annal. 1861, p. 254 || 4 βορρέου F 5 οὐρίου Cas. K Hertlein; οὔριον F || 6 ὁμοτύλην F, corr vulg || 7 διεσώσατο Η, quod recepi coll. Diodor. 14, 50; ἀνεσώσατο F || 8 [πολιορκού- μενος] vel [πιεζόμενος] suppl. W coll. § 8 et 7, 26; [ἐκπεσὼν] vel ['εξελασθεὶς] Cas || 9 κατασχών vulg. || 13 πέμψας πρεσβευτὴς F 14 πρὸς αὑτούς σπονδὰς vulg. ποιησάμενος F 15 ἐξέλθσαν M; ἐξέχυσαν F 16 ἀφέντος Cas.)
Διονύσιος Καρχηδονίων ἐπιόντων χειρὶ μυριάδων [*](396) τριάκοντα πολλὰ κατὰ τὴν χώραν ἐρύματα καὶ φρούρια κατεσκεύασε συντάξας διαλύεσθαι πρὸς Καρχηδονίους καὶ τὰς φρουρὰς αὐτῶν δέχεσθαι. οἱ Καρχηδόνιοι πάνυ ἀσμένως τὰ χωρία παρελάμβανον ἄνευ μάχης καὶ πολλοὺς τῶν στρατιωτῶν φρουροὺς καὶ φύλακας [*](Cap. 2. § 9. Cf. Front. strat. 1, 8, 11. — Bachof, Iahnii annal., 1879, p. 161 sq.) [*](1 ἀνέπεμψε Κ ex V remisit; ἀντέπεμψε F; ἀπέπεμψε Pa- takis || 3 Μεγακλέαν F 5 αἱ M; om. F || 6 [συναγαγόντες|] suppl. Bursian; λαβόντες ἐν ἐκκλησίᾳ Κ || 7 ἠξίουν vulςg.; ἠξίου M; ἠξίω F || γυναικῶν Cas ; γυναῖκες ὧν F || 9 [ἁλλὰ] vulg || 10 Ἱπ- παρίνου Maasv. coll 5, 4 et sic Plut, Theopomp. ap. Athen. || 13 μὲν Patakis; δὲ F 23 φρουρὰς καὶ φυλακὰς Cas.)
Διονύσιος χειρώσασθαι βουλόμενος Ἱμέραν πρὸς μὲν τοὺς Ἱμεραίους φιλίαν συνέθετο, πρὸς δὲ τὰ πλη- σίον αὐτῶν πολίσματα πόλεμον ἐξήνεγκεν· καὶ δὴ στρατοπεδεύσας οὐ μακρὰν τῆς Ἱμέρας ἐπεκηρυκεύετο πρὸς τοὺς ἐν τοῖς πολίσμασιν. Ἱμεραῖοι δὲ μέχρι πολλοῦ μὲν τοῖς στρατιώταις αὐτοῦ τὴν ἀγορὰν ἔπεμπον ἐπειδὴ δὲ χρόνου προϊόντος δῆλος ἦν οὐδὲν πράττων, ὑπιδόμενοι δύναμιν τηλικαύτην παραστρατοπεδεύουσαν πέμποντες τὴν ἀγορὰν ἐπαύσαντο. Διονύσιος ἔχθρας ἀρχὴν ποιησάμενος τὴν ἔνδειαν τῶν ἀναγκαίων ἧκεν ἐπὶ τὴν μέραν αὐτὴν καὶ βίᾳ προσβαλῶν ἐξεῖλε τὴν πόλιν.
Διονύσιος τοὺς πρεσβυτέρους τῶν στρατιωτῶν ἀπομίσθους ἐβούλετο ποιῆσαι· οἱ δὲ ἠγανάκτουν πρὸς αὐτὸν καὶ οἱ νέοι ὡς ἄδικον, εἰ γηρῶντες ἐκβάλλοιντο. ὁ δὲ, τὸν θόρυβον μαθὼνν συναγαγὼν ἐκκλησίαν ἀνα- γορεύει τάδε· τοὺς μὲν νεωτέρους ἐς τὸν κίνδυνον τῆς μάχης τάττω, τοὺς δὲ πρεσβυτέρους ἐς τὰς φυλακὰς τῶν χωρίων ἴσην σύνταξιν λαμβάνοντας· πεῖραν γὰρ [*](Cap. 2. 10. Cf. Pront. strat. 3, 4, 3 et 4; Diod. 14, 108.) [*](1 κατέλειπον K cum V relinquebant; κατέλιπον F 2 διε- σπάσθη Patakis 5 Ἱμέραν] cum eadem a Diod. et Front. 3, 4, 3 de Rheginorum urbe tradantur, Holm II, p. 439, not. ad p. 131 Polyaenum in nomine urbis errasse censet, sed cf. Front. 3, 4, 4 || 6 συνέθετο M; οὐ συνέθετο F || 10 ἐπόριζον Cas. ex D ἐμπό- διζον || 15 ἡμέραν F || 19 ἐκβάλοιντο F || 20 ἀναγορεύει Hert- lein; ἀπαγορεύει F vulg ; ἀγορεύει K.)
Διονύσιος βουλόμενος ἐπιθέσθαι πόλει κατὰ θά- λατταν καὶ γνῶναι τοὺς πιστοὺς τῶν τριηράρχων, ἀλλὰ μὴν οὐδὲ προειδέναι τινὰ, ποῖ μέλλει πλεῖν. βιβλίον ἄγραφον ἐσφραγισμένον ἔδωκεν ἑκάστῳ τριηράρχῳ προστάξας, ἐπειδὰν ἀναχθέντων ἀρθῇ τὸ σημεῖον, τότε λύειν τὰ βιβλία καὶ μαθόντας ἐκεῖσε πλεῖν, οἷ κελεύει τὰ γεγραμμένα. οἱ μὲν δὴ ἀνήχθησαν· ὁ δὲ, πρὶν ἆραι τὸ σημεῖον, ἐπιβὰς ὑπηρετικοῦ περιέπλει καὶ παρʼ ἑκάστου τριηράρχου τὸ βιβλίον ἀπῄτησεν. ὅσους μὲν εὗρε τὴν σφραγίδα λελυκότας, ὡς προδότας ἐκέλευσεν ἀπαχθῆναι τὴν ἐπὶ θανάτῳ· τοῖς δὲ ἄλλοις ἔδωκεν ἕτερα βιβλία, ἐν οἷς ἀληθῶς ἐγέγραπτο ποίᾳ πόλει βούλοιτο ἐπιπλεῦσαι. καὶ δὴ τὸ ἀπόρρητον οὕτω φυλαχθὲν παρέσχεν αὐτῷ τὴν πόλιν ἀφύλακτον λαβεῖν. Διονύσιος βουλόμενος μαθεῖν, οἷα περὶ αὐτοῦ φρονοῖεν καὶ λέγοιεν οἱ ἀρχόμενοι, τὰς μουσουργοὺς καὶ τὰς ἑταίρας ἐκέλευσεν ἀπογράψασθαι. αἱ μὲν δὴ πολλοῦ τέλους ἐπιβολὴν ἐνόμισαν γενήσεσθαι, ὁ δὲ [*](Cap. 2. § 12. Cf. 7. p. 502.) [*](2 πονήσουσιν vulg.; ποιήσουσιν F || 3 διελύθησαν Κ coll. v. 3 ἐπειδὴ δὲ διελύθη 3 ἐπεὶ δὲ CΚ: cf. 5, 2, 10 || 9 τριηραρ- χῶν F || 10 ποῖ Hertlein; ποῦ F vulg || 15 ὑπηρετικοῦ W; ὑπη- ρετικῶ F || 21 πόλιν serpsi cum Hertleinio (Iahnii annal. 1867 P 607); Ἀμφίπολιν F vulg. 24 ἑτέρας F1 αἱ μὲν V quae; οἱ μὲν F.)
Διονύσιος τὰ ὅπλα τῶν πολιτῶν παρελόμενος, ἡνίκα πρὸς τοὺς πολεμίους κινδύνου καιρὸς ἦν, προάγειν αὐτοὺς ἀπό τῆς πόλεως ἑκατὸν στάδια κελεύσας, τότε ἀπεδίδου τὰ ὅπλα· μετὰ δὲ τὴν μάχην, πρὶν ἐπανελ- θεῖν εἰς τὴν πόλιν καὶ τὰς πύλας ἀνοῖξαι, πάλιν αὐτοὺς ἐκέλευεν ἀποτίθεσθαι τὰς πανοπλίας.
Διονύσιος βουλόμενος εἰδέναι, τίνες εἶεν οἱ πρὸς τὴν τυραννίδα ἀλλοτρίως ἔχοντες, κατέπλευσεν ἐκ τῆς Ἰταλίας ἐς τὸ κρυπτὸν νεώριον ὡς ἀπολωλὼς [ὑπὸ] τῶν ἰδίων στρατιωτῶν. οἱ δὲ δυσμενῶς ἔχοντες συν- θέοντες μετὰ χαρᾶς ἀλλήλοις τὸ πταῖσμα διηγοῦντο· [Διονύσιος] συναρπάσας τοὺς ἐφηδομένους ἀπέκτεινεν.
Διονύσιος ἀρρωστεῖν προσποιησάμενος λόγον διέ- δωκεν, ὡς ἐσχάτως εἴη διακείμενος. ἐπεὶ δὲ πολλοὶ πρὸς τὴν φήμην ὑπερήσθησαν, αὐτὸς μετὰ τῶν δορυ- φόρων ἐπεξελθών ἅπασιν ἐφάνη καὶ τοὺς ἐφηδομένους ἀπαχθῆναι προσέταξεν.
Διονύσιος Καρχηδονίους ἐπὶ μεγάλοις λύτροις ἀπεδίδου, τοὺς δὲ Ἕλληνας ἄνευ λύτρων. Καρχηδο- [*](1 ἐπέβαλεν vulg.; ἐπέλαβεν F || 2 [τῶν] συνόντων K || 6 προάγειν vulg.; προάγων F || 7 τότε scripsi cum K (qui [τότε] τούτοις); οὕτως Roth; τούτοις F vulg. 9 || ἀνοῖξαι vulg.; ἀνοί- ξας F || 10 ἐκέλευεν Κ; ἐκέλευσεν F vulg. || 13 τό F] τὶ C L. Roth: sub arce Syracusarum erat illud νεώριον: cf. Holm ll, p. 434, not. ad p. 108 || λέκως F; ἀπολωλὼς [ὑπὸ] W ; λειφθεὶς τῶν vel προδοθεὶς [ὑπὸ] τῶν Rud. Schoell.; ἀπολωλέκως Maasv.; ἀπο- θανὼν vulg.; ex V famamque sparsit D. α propriis militibus interfectum esse [καὶ φήμην (vel λόγον) διέδωκεν, ὡς ἀποθάνοι ὑπὸ] suppl. R, Patakis 16 [Διονύσιος] W; [ὁ δὲ] vulg.)
Διονύσιος πολεμῶν Μεσηνίοις, παρʼ οἷς ἦσαν ὕποπτοί τινες ὡς προδιδόντες, βουλόμενος αὐτοὺς ταράττειν, τὴν τῶν ἄλλων χώραν λυμαινόμενος τῆς τῶν διαβαλλομένων ἐκέλευσεν ἀπέχεσθαι. τοῦτο μὲν δὴ καὶ ἄλλοις οἶδα στρατηγοῖς πεπραγμένον. Διονύ- σιος δὲ πρὸς τούτοις καὶ στρατιώτην εἰσέπεμψε τάλαν- τον χρυσίου κομίζοντα τοῖς ὑποπτευομένοις. τοῦτον οἱ Μεσήνιοι μετὰ [τοῦ] χρυσίου λαβόντες, ἀνακρίναν- τες, μαθόντες οἷς ἐκόμιζε, τοὺς μὲν ὡμολογημένους προδότας ὥρμησαν κολάζειν. οἱ δὲ ἦσαν ἐν δυνάμει καὶ αὐτοῖς σφοδρῶς ἀντέστησαν. ἐγένετο στάσις, ἣ παρέσχε Διονυσίῳ Μεσήνης κρατῆσαι.
Διονύσιος ἐν σπάνει χρημάτων παρὰ τῶν πολι- τῶν εἰσφορὰς ᾔτει. τῶν δὲ πολλάκις δεδωκέναι φα- σκόντων βιάζεσθαι μὲν οὐκ ἔγνω, διαλιπὼν δὲ ὀλίγον ἐκέλευσε τοὺς ἄρχοντας, ὅσα ἦν ἀναθήματα ἐν Ἀσκλη- πίου — πολλὰ δὲ ἦν ἀργύρου καὶ χρυσοῦ — ταῦτα ἔξω τοῦ ἱεροῦ κομίσαντας ὡς βέβηλα προκηρύττειν ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς. οἱ Συρακούσιοι μετὰ πολλῆς σπου- δῆς ἐπρίαντο, ὥστε ἠθροίσθη χρημάτων πλῆθος· ὧν κρατήσας Διονύσιος προσέταξε κηρῦξαι, εἴ τίς [τι] [*](Cap. 2. 18. De tempore cf. Holm II, p. 437, not. ad p. 123; Base, Wiener Studien 2, p. 148.) [*](Cap. 2. § 19. Cf. Aristot. oecon. 2, 21; Plut. apophth. reg. et inp Dionys. 5.) [*](6 λυμαινόμενος Vulg., quod probat Hertlein; λυμαινομένους F || τῆς] τὴν F || 7 ἐκέλευεν F 9 τούτοις V praeter haec ut 4, 19 τούτῳ K; τοῦτο F || 11 [τοῦ] K, Hercher, Hermes 9, p. 112 || 14 αὐτοῖς K, αὐτοὶ F 20 ἀργυρίου vulg. χρυσοῦ K; χρυσίου F 24 κηρῦξαι F] κηρύττειν vulg.; κηρύξας [τι] add. vulg.)
Διονύσιος πόλιν ἑλῶν, ἧς τῶν πολιτῶν οἱ μὲν τεθνηκότες, οἱ δὲ πεφευγότες ἦσαν — ἦν δὲ μείζων ἢ ὥστε ὑπὸ ὀλίγων φυλάττεσθαι — φρουροὺς μὲν ὀλίγους αὐτόθι καταλείπει· τοῖς δὲ ἀλοῦσιν οἰκέταις τῶν δεσποτῶν θυγατέρας συνῴκισεν, ἵνα πολεμιώτατοι φανέντες [τοῖς δεσπόταις] αὐτῷ πιστοὶ φύλακες τῆς πόλεως γένοιντο.
[*](384)Διονύσιος ἐς Τυρρηνίαν πλεύσας ἑκατὸν τριήρεσι καὶ ἱππαγωγοῖς, παρελθὼν ἐς τὸ τῆς Λευκοθέας ἱερὸν, λαβὼν νομίσματος τάλαντα πεντακόσια παραχρῆμα ἀπέ- πλευσεν. μαθὼν δὲ ἐν ἀπορρήτῳ χρυσίου τάλαντα χίλια, ἀργυρίου πολλῷ πλείονα ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν καὶ τῶν ναυτῶν διηρπάσθαι, πρὶν ἐπιβῆναι τῆς γῆς ἐκήρυξε τοῖς ἔχουσι τὰ χρῆματα προστάσσων τὰ μὲν ἡμίσεα ἀναφέρειν, τὰ δὲ ἡμίση συγχωρῶν· ἢ θανάτῳ ζημιώσειν τοὺς μὴ πεισθέντας. οἱ μὲν τὰ ἡμίση προσ- εκόμισαν· ὁ δὲ ἀπὸ τούτων καὶ τὰ λοιπὰ εἰσπράξας δωρεὰν ἔδωκεν αὐτοῖς μηνὸς σιταρκίαν.
[*](Cap. 2. § 20. Cf. Aristot. oecon. 2, 21; Diod. 15, 14. — Holm lI, p. 441, not. ad. p. 135.)[*](2 ἀνακομίζειν Patakis ex V reportare: cf. Aristot. ἀνα- φέρειν; κομίζειν F || καὶ ἀποδιδόναι vulg. || 6 ἦν δὲ μείζων ἢ Maasv.; ἔν δὲ μεῖζον ἢ F; ἐπεὶ μείζων ἡ πόλις ἦν ἢ vulςg. cum V || 10 φανέντες [τοῖς δεσπόταις] vel [ἐκείνοις] W ; [; αὐτοῖς] Cas. Κ || αὐτῷ scripsi; αὐτῷ Cas.; αὐτῶν F 12 τυρηνίαν F || 14 ἀπέπλευσεν Cas; ἔπλευσεν F 16 ἀργυρίου K; ἀργύρου F || 19 ἀναφέρειν Aristot.; ἀναφέρων F; ἀφαιρῶν Cas συγχωρῶν F1, συγχωρεῖν F2, || 22 σιταρκίαν Cas; σιταρχίαν F.)Πάριοι, ζηλωταὶ Πυθαγορείων λόγων, διῆγον ἐν τοῖς περὶ Ἰταλίαν χωρίοις. Διονύσιος ὁ Σικελίας τύ- ραννος ἐπεκηρυκεύετο πρὸς Μεταποντίνους καὶ τοὺς ἄλλους Ἰταλιῶώτας περὶ φιλίας. Εὐήφενος τοῖς φοι- τῶσι νέοις καὶ τοῖς πατράσιν αὐτῶν γνώμην ἠγόρευε, μηδαμῶς τυράννῳ πιστεύειν. Διονύσιος ἐπὶ τούτῳ μάλα ὠργίξετο, ὥστε καὶ λαβεῖν αὐτὸν ὑποχείριον ἐσπούδασεν ἐκ Μεταποντίου διακομιζόμενον ἐς Ῥήγιον. ἐπεὶ δὲ ἔλαβεν, ἐπὶ τοῦ συνεδρίου κατηγορήσας ἔδειξεν, ἡλίκων διʼ αὐτὸν εἴη πραγμάτων ἀφῃρημένος. ὁ δὲ ὁμολογῶν δικαίως ἔφη ταῦτα ποιῆσαι· τοὺς μὲν γὰρ εἶναι φίλους αὐτῷ καὶ μαθητὰς, τύραννον δʼ οὐδὲ ὄψει γνώριμον. [ὁ δὲ] αὐτοῦ θάνατον κατέγνω. Εὐή- φενος οὐδὲν ταραχθεὶς πρὸς Διονύσιον ἔφη· τοῖς μὲν δεδογμένοις πείθομαι· ἐπεὶ δὲ ἀνέκδοτος ἀδελφὴ ἐστί μοι ἐν Παρίῳ, ταύτην ἐκδοῦναι πρότερον βούλομαι διαπλεύσας εἰς τὴν πατρίδα καὶ συντόμως ἐπανελθὼν τεθνήξομαι. πάντων γελασάντων ἐπὶ τῷ λόγῳ Διονύ- σιος ἐθαύμασε καὶ ἤρετο τίς ἂν οὖν πίστις γένοιτο;᾿ ὁ δὲ ἐγγυητὴν᾿, ἔφη, τοῦ θανάτου καταστήσωʼ, καὶ μεταπεμψάμενος τὸν Εὔκριτιον ἠξίωσεν ἐγγυήσασθαι. ὁ δὲ μάλα ἀσμένως ἐπένευσε τοῦ θανάτου τὴν ἐγγύην [*](Cap. 2 § 22. Cf. Holm II, p. 448, not. ad p. 148.) [*](1 Πτάριοι] num Παριανοὶ? Cf. 6, 24 || λὸγων Πυθαγ. vulg. || 2 Σικελλίας F || 4 Εὐηνὸς Patakis; Εὔφημος et Εὐρύφημος Metapontini inter Pythagorae discipulos commemorantur a Iambl. de vita Pyth. c. 267 || τοῖς φοιτῶσι F] προσφοιτῶσι D; τοῖς προσφοιτῶσι K || 7 μάλα Herile; μᾶλλον F 8 Ῥίγιον F 12 αὐτῷ F || δʼ M; om 13 [ὁ δὲ] supplevi; [αὐτῷ. ὁ δὲ] suppl. vulα. || 14 πρὸς τὸν CM || 16 Παρίῳ F] Πάρῳ W, sed est Πάριον oppidum in Mysia situm, non Πάρος insula; cf 6, 24 18 τεθνήξομαι Hertlein coll. 5, 15; θνήξομαι F || 19 πίστις Cas.; πιστὸς F 21 καταπεμψάμενος F 22 ἐπέπνευσεν F.)