Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Τοιοῦτον ἡ ψυχή· σῶμα ἐν σάλῳ ἀεὶ καὶ κλύδωνι νηχόμενον καὶ κραδαινόμενον καὶ σειόμενον συνέχει αὐτή, καὶ καθορμίζει, καὶ ἵστησιν· ἐπειδὰν δὲ ἀποκάμῃ τὰ νεῦρα ταυτί, καὶ τὸ πνεῦμα, καὶ τὰ ἄλλα τὰ ὥσπερ καλώδια, ἐξ ὧν τέως προσώρμιστο τῇ ψυχῇ τὸ σῶμα, [*](3.4 ἐν γοῦν τῇ συστάσει sq. cf. Heinze Xenocrates 100 ‖ 4 συ- νέχει vel συντείνει cf. Plut de gen. Socr. 588 e ‖ 9 συνέχον ἄλλο συνεχόμενον ὑφʼ ἑαυτοῦ similem ‘διχοτομίαν’ producit de mente or. 11. 8 h sq de discendo or. 10. 5 h ‖ 12 κάλων vi. or. 10. 8 c 15 τοιοῦτον ἡ ψυχή sq. simil. vi or. 13. 7 b | ἐν σάλῳ . . . κρα- δαινόμενον ═ or. 11. 7 h ‖ 18 τὰ νεῦρα . . ἐξ ὧν προσώρμιστο cf. Pythag. ap. Diog. Laert. VIII 31 δεσμά τε εἶναι τῆς ψυχῆς . . . τὰ νεῦρα | τὸ πνεῦμα sq. nam ψυχῆς ἄνεμοι οἱ λόγοι sec. Pythagor. (Diog. Laert. VIII 30) ‖ 1819 ὥσπερ καλώδια sq. cf. Plut. de gen. Socr. 588 ἡ ψυχὴ μυρίαις ὁρμαῖς οἷον ὕσπληξιν ἐν- τεταμένη ‖ 19 τὸ σῶμα . . ἐφθάρη vi. or. 10. 5 a) [*](1 ἣ] εἰ ΚN φα(θ) | καὶ (ante τῷ) om. φα(θ) ‖ 3 αὐτὴν K (eras. ν) φα(δ Δ) ‖ 3. 4 τῇ (ante συστάσει) om. K 6 αὐτήν BMN ἐπινοῆσαι MN non R ‖ 7 ἅτερον α(δ) ‖ 9 δʼ ὑφ᾿ Duebn. ‖ 11 ξυνίῃ Κ (-ίει) α(θ) ‖ 12 καλῶν BN (Dav.2) ‖ 13 συνδέσει Mα(δ) 14 ἑστὼς MNK α(δ))

107
τὸ μὲν ἐφθάρη καὶ κατὰ βυθοῦ ᾤχετο, αὐτὴ δὲ ἐφʼ ἑαυτῆς ἐκνηξαμένη συνέχει τε αὑτὴν καὶ ἵδρυται.

Καὶ καλεῖται ἡ τοιαύτη ψυχὴ δαίμων ἤδη, θρέμμα αἰθέριον, μετοικισθὲν ἐκ γῆς ἐκεῖ· ὥσπερ ἐκ βαρβάρων εἰς Ἕλληνας, καὶ ἐξ ἀνόμου καὶ τυραννουμένης καὶ στασιωτικῆς πόλεως εἰς εὐνομουμένην καὶ βασιλευομένην καὶ εἰρηνικὴν πόλιν.

Ἐγγύτατα γάρ μοι δοκεῖ ἔχειν τὸ γιγνόμενον Ὁμηρικῇ εἰκόνι· οἷον φασὶν ἐκείνῳ χαλκεῦσαι τὸν Ἥφαιστον ἐπὶ χρυσῆς ἀσπίδος πόλεις δύο· [*]((Σ 491)) ---ἐν τῇ μέν ῥα γάμοι τʼ ἔσαν, εἰλαπίναι τε, καὶ χοροί, καὶ παιᾶνες, καὶ δᾳδουχίαι· ἐν δὲ τῇ πόλεμοι, [*](51b)καὶ στάσεις, καὶ ἁρπαγαί, | καὶ μάχαι, καὶ ὀλολυγαί, καὶ οἰμωγαί, καὶ στόνοι.

Τοῦτο δύναται καὶ γῆ πρὸς αἰθέρα· ὁ μὲν γὰρ εἰρηναῖόν τι χρῆμα, καὶ παιάνων μεστὸν καὶ θείων χορῶν, ἡ δὲ πολυφωνίας καὶ πολυεργίας καὶ διαφωνίας.

Ἐπειδὰν γὰρ ἀπαλλαγῇ ψυχὴ ἐνθένδε ἐκεῖσε, ἀποδυσαμένη τὸ σῶμα, καὶ καταλιποῦσα αὐτὸ τῇ γῆ φθαρησόμενον τῷ αὐτοῦ χρόνῳ [*](3 θρέμμα αἰθέριον vi. or. 10. 3 b ‖ 4 ὥσπερ ἐκ βαρβάρων sq. vel ὥσπερ ἐκ τῆς Κιμμερίων γῆς vi. or 10 9 c ‖ 9 10 πόλεις δύο sq. cf. Lucian. lcarom. 16 ‖ 15 αἰθέρα . . . παιάνων μεστὸν alludit ad Pythagoraeam illam mundi harmoniam de quo copiosius or. 37. 5 a ‖ 16 θείων χορῶν scil. „deorum visibilium“ vi. or 11. 10 d et 12 d cf. Apul. de dogm. Plat. l 11 Albin. 14 Aetius Diels dox. 344 Ps. Arist. de mundo 2 ‖ 17 ἐπειδὰν γὰρ sq. ═ or. 10. 9 c cf. Albin. 28 (ἐνθένδε ἐκεῖσε) vi. etiam or. 39 30 19 τῷ αὐτοῦ χρόνῳ καὶ νόμῳ ═ or. 41. 5 f) [*](2 αὐτὴν BMN ‖ 5 ἀνέμου B | τυραννουμένης (νν in ras ex ν) R! ‖ 8 φησὶν φα(δ Δ) | ἐκείνῳ Hob ἐκεῖνον codd ἐκεῖνος φα(δ Δ) ‖ 14 στόνοι] νόσοι B ‖ 17 πολυεργίας (suprascr περι) K 18 ἐνδένθε Δ | ἐκεῖσε om. B ‖ 19 αὐτοῦ] αὐτῷ MK φα(θ) αὐτῆς Reiske αὑτοῦ Duebn.)

108
καὶ νόμῳ, δαίμων τʼ ἀνθρώπου, ἐποπτεύει μὲν αὕτη τὰ οἰκεῖα θεάματα καθαροῖς τοῖς ὀφθαλμοῖς, μήτε ὑπὸ σαρκῶν ἐπιπροσθουμένη, μήτε ὑπὸ χρωμάτων ἐπιταραττομένη, μήτε ὑπὸ σχημάτων παντοδαπῶν συγχεομένη, μήτε ὑπὸ ἀέρος θολεροῦ διατειχιζομένη, ἀλλὰ αὐτὸ κάλλος, αὐτοῖς ὀφθαλμοῖς ὁρῶσα καὶ γανυμένη·

οἰκτείρουσα μὲν αὑτὴν τοῦ πρόσθεν βίου, μακαρίζουσα δὲ τοῦ παρόντος· οἰκτείρουσα δὲ καὶ τὰς συγγενεῖς [*](Ed. Duebn. p.59)ψυχάς, αἳ περὶ γῆν στρέφονται ἔτι, καὶ ὑπὸ ‖ φιλανθρωπίας ἐθέλουσα αὐταῖς συναγελάζεσθαι, καὶ ἐπανορθοῦν σφαλλομένας.

Προστέτακται δὲ αὐτῇ ὑπὸ τοῦ θεοῦ ἐπιφοιτᾶν τὴν γῆν, καὶ ἀναμίγνυσθαι πάσῃ μὲν ἀνδρῶν φύσει, πάσῃ δὲ ἀνθρώπων τύχῃ καὶ γνώμῃ καὶ τέχνῃ· καὶ τοῖς μὲν χρηστοῖς συνεπιλαμιβάνειν, [*](1 ἐποπτεύει cf Diog. Laert. VII 151 δαίμονας ἐπόπτας τῶν ἀνθρωπείων πραγμάτων Plut. def. orac. 417 b ἐπίσκοποι θείων ἱερῶν ‖ 2 τὰ οἰκεῖα θεάματα sq. vi. or. 10. 9 e; 11. 10 d et f Albin. 27 Sallust. 14 ‖ 2 3 μήτε ὑπὸ σαρκῶν ἐπιπροσθουμένη vi. or. 11. 10 f ‖ 5 ὑπὸ ἀέρος θολεροῦ vi. or. 10. 9 b ‖ 9 ὑπὸ φιλαν- θρωπίας sq. nam σωτῆρες et ἐπίκουροι sunt cf. lulian. lI 90 b Plut. de gen. Socr. 586 a et συμπάθειαν ἀνθρώπων ἔχοντες Diog. Laert. VII 151 ‖ 12 ἐπιφοιτᾶν τὴν γῆν sq. idem vi. de Homero or. 26. 1 a αὐτὸς δὲ sq. de Aristeae anima or. 38. 3 d; 10. 2 f cf de philosophi anima Plat. Theaet. 173 e (πανταχῆ φέρεται κατὰ Πίνδαρον) etiam simil. de Diogene cynico or. 36. 5 b καὶ περιῄει sq. or. 15. 9 c de Socrate or. 3 7a de historia or. 22. 5 i 13 τύχῃ (καὶ γνώμῃ) καὶ τέχνῃ vi or. 3. 7a de Socrate ‖ 4 χρησ- τοῖς συνεπιλαμβάνειν cf. lulian. lI 70 b προΐσταται βίου τῷ εὐ- δαιμονήσειν μέλλοντι) [*](1 καὶ νόμῳ] γενομένη Reiske | τἀνθρώπου R ἀντʼ ἀνθρώ- που cert. (δ Δ) | αὐτὴ Reiske ‖ 2 μήποτε B ‖ 3 σαρκικῶν M χρωμάτων] σωμάτων BMN φα(δ) unde νοσημάτων Markl. ‖ 6 αὐτὸ κάλος R! ἄϋλον κάλλος Reiske τὸ κάλλος in mge N | αὐτοῖς] ἀΰλοις (vel αὐτῆς) Reiske | γανυμένη BMΚ α(θ) ‖ 7 οἰκτείρουσα — 8 παρόντος om. B ‖ 12 τῇ γῇ BKMN α(θ) | συναναμίγνυσθαι EKMN α(δ))

109
τοῖς δὲ ἀδικουμένοις τιμωρεῖν, τοῖς δὲ ἀδικοῦσιν προστιθέναι τὴν δίκην.