Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Θεὸς μὲν οὖν αὐτὸς κατὰ χώραν ἱδρυμένος οἰκονομεῖ

τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν ἐν οὐρανῷ τάξιν· εἰσὶ δʼ αὐτῷ φύσεις, ἀθάνατοι δεύτεροι, οἱ καλούμενοι δεύτεροι ἐν μεθορίᾳ γῆς καὶ οὐρανοῦ τεταγμένοι· θεοῦ μὲν ἀσθενέστεροι, ἀνθρώπου δʼ ἰσχυρότεροι· θεῶν μὲν ὑπηρέται, ἀνθρώπων δὲ ἐπιστάται· θεῶν μὲν πλησιαίτατοι, [*](6 θεοῦ sq. vi. supra p. 94. 13 sq. ‖ 8 θεὸς κατὰ χώραν ἱδρυ- μιένος „neque enim a cura rerum humanarum, sed contrecta- tione sola deos (Plato) removit“ Apul. deo Socr. 6 cf. Plat eymp. 203 a θεὸς ἀνθρώπῳ οὐ μίγνυται Plut def. or. 414 f. 416 f de gen. Socr 593 d ‖ 10 φύσεις ἀθάνατοι . . ἐν μεθορίᾳ γῆς καὶ οὐρανοῦ τεταγμένοι cf. Plut. de def. 416 c φύσεις εἰσί τινες ὥσπερ ἐν μεθορίῳ θεῶν καὶ ἀνθρώπων e scholarum dae- monologia Platonica sicut Apul. deo Socr. 6 „ceterum sunt quaedam divinae mediae potestates inter summum aethera et infimas terras“ sq. Plut. de Isid. 26 e Plat. symp. 202 e Al- bin. 15 ceterum vi. or. 33. 7 a ὡς ζώῳ τινὶ ἐν μεθορίῳ τεταγμένῳ de homine omnibus voluptatibus simul fruente or. 10.9 b ἐν μεθορίᾳ ἀγνοίας καὶ λογισμοῦ etiam or. 38. 6 k et simil. or. 20. 3 (4)c ‖ 12. 13 θεῶν ὑπηρέται cf. Plut. def. 417 a λειτουργοῖς θεῶν ὥσπερ ὑπηρέταις cf. 418 e κατὰ τὴν ἐκείνου ἐντολὴν Alb. l. l. vi. or. 11 12 d vers. finem ‖ 13 ἀνθρώπων ἐπιστάται vi. or. 13. 6 b διέλαχον sq.) [*](4 καλὴ — 6 διατειχίζεται p) [*](1 ἀνταράττει Markl. ἀντισπαράττει (vel ἀντιπαράγει) Reiske ἐν αἰθέρι φ ? α(δ) αἰθέρια Dav.2 (Δ) | ὑποδράντα MN α(δ) unde ὑπο- δύντα Steph. ‖ 5 τά τε (de τε — δὲ cf. Kuehner Gerth Gr. Gr. II 2 p. 244 3)] τά γε α(δ Δ) om. p | ἄλλα om. p ‖ 6 ἔνθα δεῖ α(δ) δεῖ om. α(δ) ‖ 10 αὐτοῦ Δ | φύσεις ἀθ. οἱ καλ. ἀθάνατοι δεύ- τεροι α(δ) φύ. ἀθ. δεύτεραι, θεοὶ καλούμεναι δεύτεροι Dav. (Duebn. nisi quod καλούμενοι) | δεύτεροι (alter.) ευ in ras. R! ‖ 11 μεθορίῳ MB α(θ) ‖ 12 δὲ ἰσχυρότεροι Ϛ(δ Δ))

97
ἀνθρώπων δὲ ἐπιμελέστατοι.

γὰρ ἂν τὸ διὰ μέσου πολλῷ τῷ θνητῷ πρὸς τὸ ἀθάνατον διετειχίσθη τῆς οὐρανίου ἐπόψεώς τε καὶ ὁμιλίας, ὅτι μὴ τῆς δαιμονίου ταύτης φύσεως, οἷον ἁρμονίας, κατὰ τὴν πρὸς ἑκάτερον συγγένειαν καταλαβούσης δεσμῷ τὴν ἀνθρωπίνην ἀσθένειαν πρὸς τὸ θεῖον κάλλος.

Καθάπερ γάρ, οἶμαι, τὸ βαρβαρικὸν τοῦ Ἑλληνικοῦ διήρηται φωνῆς συνέσει, ἀλλὰ τὸ τῶν ἑρμηνέων γένος τὰς παρʼ ἐκατέρων φωνὰς ὑποδεχόμενον καὶ ῾‘διαπορθ πρὸς ἑκατέρους, συνῆψεν αὐτῶν καὶ συνεκέρασεν τὰς ὁμιλίας· οὕτω δʼ ἂν καὶ τὸ δαιμόνων γένος ἐπίμικτον νοεῖται καὶ θεοῖς τε καὶ ἀνθρώποις.

Τοῦτο γάρ ἐστιν τὸ ἀνθρώποις προσφθεγγόμενον, καὶ φανταζόμενον, καὶ εἱλούμενον ἐν μέσῃ τῇ θνητῇ φύσει, καὶ ἀπωφελοῦν ὅσα ἀνάγκη δεῖσθαι θεῶν τὸ θνητῶν γένος.

Πολλὴ δὲ ἡ δαιμόνων ἀγέλη· [*](1 ἦ γὰρ sq. cf. Plut. def. orac. 416 f οἱ δαιμόνων γένος μὴ ἀπο- λείποντες ἀνεπίμικτα τὰ τῶν θεῶν καὶ ἀνθρώπων ποιοῦσι καὶ ἀσυ- νάλλακτα Apul. deo Socr. 6 ‖ 4 οἷον ἁρμονίας ut or. 9.1e et copio- sius or. 13. 3 g ‖ 5 δεσμῷ sq. cf. ὥστε τὸ πᾶν αὐτὸ αὑτῷ ξυνδεδέσθαι Plat symp. 202 e ‖ 8 τὸ τῶν ἑρμηνέων γένος cf. Plut. def. orac 416 f Apul. deo Socr. 6 e Plat. symp 202 e ‖ 9 διαπορθμεῦον e Plat. symp 202 e ἑρμηνεῦον καὶ διαπορθμεῦον θεοῖς τὰ παῤ ἀν- θρώπων sq. ‖ 11 ὁμιλίας eadem voce in his utitur Plat. symp 202 e ‖ 15 ἀπωφελοῦν vi supra p. 94. 15 (τὸν μὲν . . σώζει) cf Apul. deo Socr. 6 . . utriusque salutigeri Plut. de gen. Socr 586a 594a lulian. II 90 b) [*](1. 2 τῷ διὰ Mφα(δ Δ) ‖ 2 πολλῷ (ῷ in ras) R! | τὸ θνητὸν MN φα(δ Δ) τοῦ θνητοῦ Dav | διετειχίσθη (ει in ras ex χ) 5 δεσμῷ συνέδησε τὴν BMN φ δεσμὸς συνέδησε τὴν α(δ) ‖ 6 κάλ- λος] κράτος Markl. ‖ 7 γάρ om. α(δ) ‖ 8 φωνῇ καὶ συνέσει Reiske φωνῇ οὐ συνέσει Markl. ‖ 9 ἑκατέρου Bα(θ) ‖ 11 δʼ ἂν] δʼ οὖ α(θ) | δαιμόνιον BM ‖ 12 καὶ θεοῖς R! B θεοῖς cett. (δΔ) ‖ 13 14 φανταζόμενον καὶ προσφθεγγόμενον Ϛ(δ Δ) ‖ 14 μέσῃ θνητῇ MN α(δ) ‖ 15 ἐπωφελοῦν Reiske (Duebn.) | θεῶν om MN φα(δ θνητὸν α(θ))

98
[*]((Hesiod.op.et.di.v.252/3))
  • τρὶς γὰρ μύριοί εἰσιν ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ,
  • ἀθάνατοι, Ζηνὸς πρόπολοι·
  • οἱ μὲν ἰατροὶ νοσημάτων, οἱ δὲ τῶν ἀπόρων σύμβουλοι, οἱ δὲ τῶν ἀφανῶν ἄγγελοι, οἱ δὲ τέχνης συνεργάται, οἱ δὲ ὁδοῦ συνέμποροι· σἱ μὲν ἀστικοί, οἱ δὲ ἀγροικικοί, [*](ΑΔ΄) οἱ δὲ | θαλάττιοι, οἱ δὲ ἠπειρωτικοί· εἴληχεν δὲ [*](49a) ἄλλος ἄλλην ἑστίαν σώματος, ὁ μὲν Σωκράτην, ὁ δὲ Πλάτωνα, ὁ δὲ Πυθαγόραν, ὁ δὲ Ζήνωνα, ὁ δὲ Διογένην· ὁ μὲν φοβερός, ὁ δὲ φιλάνθρωπος, ὁ δὲ πολιτικός, ὁ δὲ τακτικός· ὅσαι φύσεις ἀνδρῶν, τοσαῦται καὶ δαιμόνων· (ρ 485/6) καί τε θεοὶ ξείνοισιν ἐοικότες ἀλλοδαποῖσιν, παντοῖοι τελέθοντες, ἐπιστρωφῶσι πόληας·

    ἐὰν δέ που μοχθηρὰν δείξεις ψυχήν, ἀνέστιος αὕτη καὶ ἀνεπιστάτητος.

    [*](1 τρὶς γὰρ sq. vi. or. 11. 12 a cf. Sext. Emp. math. IX 86 simi- liter e Hesiodo daemones comprobat Plat. Crat. 398 a Plut. def. orac. 439 e et 431 c cf. etiam Heinze Xenocrates p. 97 ‖ 6 εἴληχεν vi. or. 10. 9 e cf. Plut. de gen. Socr. 585 f ἡ ψυχὴ ἄλλῳ δαίμονι συλλαχοῦσα (scil. post mortem) ‖ 7 ἄλλος ἄλλην sq. cf. Plut. de gen. Socr. 594 a προθυμεῖται δʼ ἄλλος ἄλλην ἀνασώζειν sq. Plat. Phaed. 108 b ὑπὸ τοῦ προστεταγμένου δαίμονος οἴχεται ἀγομένη ἡ ψυχὴ et 107 d polit. 274 b Tim. 90a Epict. diss. l 14. 12 Senec. ep. 41 Herm. ap. Stob. ecl. I 304 Plut. def. 417 d al. ‖ 10 ὅσαι sq. cf. Plut. def. orac. 417 b εἰσὶ γάρ, ὡς ἐν ἀνθρώποις, καὶ δαίμοσιν ἀρετῆς διαφοραὶ sq. Apul. deo Socr. 12 ‖ 14 ἐὰν δέ που sq. cf. Herm. ap. Stob. ecl. I 304 Senec ep. 41 Plut. de gen. Socr. 594a μὴ πειθομένη δέ, ἀπολιπόντος τοῦ δαίμονος, οὐκ εὐτυχῶς ἀπαλ- λάσσει)[*](1 πολυβοτείρῃ MN (suprascr. υ) ‖ 2 πρόσπολοι MN ‖ 5.6 ἀγροι- κοί B ‖ 6 in mge ΛΔ΄ vetus numerus quaternionis R! | οἱ μὲν θαλάττιοι α(δ) ‖ 9.10 ὁ μὲν πολιτικός α(δ) ‖ 12 ξείνοισιν (ει in ras.) R! ξήνοισιν M ‖ 13 ἐπιστροφῶσι R ‖ 14 δείξεις R! (ut ἐὰν ἐξίστασθε Ael. v. hist. IV 24 al. cf. Sophokles greek lexicon s. v. ἐὰν)] δείξῃς cett. (δΔ))