Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Θέασαι τὸ λεγόμενον ὡδὶ σαφέστερον ἐπὶ πολιτικῆς εἰκόνος.

Ἀθήνησιν ἐν δημοκρατουμένῃ πόλει, καὶ ἀκμαζούσῃ πλήθει ἀνδρῶν καὶ μεγέθει ἀρχῆς καὶ δυνάμει [*](17 νόσος — πλησίον n) [*](4 ἀδεής] ἀνενδεής α(δ) | εὐδαιμονίᾳ α(δ) corr markl. ‖ 5 πο- θίζεται Hob. πορίζεται codd. unde 〈κακοδαιμονίᾳ (-ίαν)〉 πορ. αδ (φ Δ) ‖ 6 ἀένναος Ϛ (δ) ‖ 7 (et 8) τῇ δὲ bis (pro τῷ δὲ) α(δ) ‖ 8 σκόπει (ει in ras.) ‖ 11 ἴασιν (ιν in ras.) R! | εἰκτικώ- τερον] ἰασιμώτερον MN α(δ) unde στασιμώτερον Markl. ‖ 12 τὸν νόμον B ‖ 13 πόλεμον οὐ κινεῖς διὰ νόσον Hob. πόλ. οὐκ εἶναι νόσον RMN πόλ. οὐκ εἶναι διὰ νόσ. φα(θ) πόλ. οὐκ εἶδε (οἶδε) νόσος H(B) πόλ. οὐ κινεῖ νόσος Orelli (Duebn.) πόλ. οὐδεὶς κινεῖ διὰ νόσ. Reiske πόλεμος οὐκ ἔστι διὰ νόσ. Steph. πόλεμοι οὐκ εἰσὶ δ. ν. Markl. πόλεμον οὐκ ἐγείρει νόσος Dav. πολεμεῖν οὐκ ἔνι διὰ νόσ. Schenkl ‖ 15 τοιχωρυχεῖ Heins ‖ 16 μέγα 〈·ψυχῆς ταῦτα τὰ νοσήματα〉· νόσος Reiske lac. ind. Duebn. ‖ 18 ὧδε α(δ) )

80
χρημάτων καὶ εὐπορίᾳ στρατηγῶν, ὑπὸ Περικλεῖ δυναστεύοντι, λοιμὸς ἐμπεσών, ἐξ Αἰθιοπίας ἀρξάμενος, καὶ καταβὰς διὰ τῆς βασιλέως γῆς, καὶ τελευτήσας ἐκεῖ, καὶ ἱδρυθεὶς αὐτόθι, ἔφθειρε τὴν πόλιν.

συνεπελάμβανεν δὲ τῇ τοῦ κακοῦ ἐπιδημίᾳ καὶ ἐκ Πελοποννήσου πόλεμος.

Δῃουμένης δὲ τῆς γῆς, καὶ φθειρομένης τῆς πόλεως, καὶ ἀναλισκομένων τῶν σωμάτων, καὶ μαραινομένης τῆς δυνάμεως, καὶ ἀπαγορεύοντος τῇ πόλει τοῦ σώματος, εἷς ἀνήρ, οἷον ψυχὴ πόλεως, ὁ Περικλῆς ἐκεῖνος, ἄνοσος καὶ ὑγιὴς μένων, ἐξώρθου τὴν πόλιν καὶ ἀνίστη, καὶ ἀνεζωπύρει, καὶ ἀντετάττετο τῷ λοιμῷ καὶ τῷ πολέμῳ.

Θέασαι δὴ καὶ τὴν δευτέραν εἰκόνα. Ὅτε μὲν ὁ λοιμὸς ἐπέπαυτο, καὶ τὸ πλῆθος ἔρρωτο, καὶ ἡ δύναμις ἤκμαζεν· τότε δὴ τὸ ἀρχικὸν μέρος τῆς πόλεως ἐνόσει νόσον δεινὴν καὶ ἐγγύτατα μανίᾳ, καὶ κατελάμβανεν τὸ πλῆθος, καὶ τὸν δῆμον συννοσεῖν προσηνάγκαζεν.

Ἦ γὰρ οὐχ οὗτος ὁ δῆμος καὶ Κλέωνι συνεμαίνετο, καὶ Ὑπερβόλῳ συνενόσει, καὶ Ἀλκιβιάδῃ συνεφλέγετο, καὶ τελευτῶν τοῖς δημαγωγοῖς συνετήκετο, καὶ συνεσφάλλετο, καὶ συναπωλλύετο, ἄλλου ἄλλοσε τὴν δειλαίαν καλοῦντος, (Γ 130) δεῦῤ ἴθι, νύμφα φίλη, ἵνα θέσκελα ἔργα ἴδηαι; [*](2 λοιμὸς . . . ἐξ Αἰθιοπίας ἀρξάμενος vi. or. 41. 3 a etiam or. 13. 9 c ‖ 6 δῃουμένης sq. cf. similiter Himer. 9. 3 ‖ 17 ἦ γὰρ sq. vi. or. 27. 6 d 21 τὴν δειλαίαν ═ or. 27. 6 d) [*](3 καταβὰς — 4 ἐκεῖ v (: τελευτήσας)) [*](11 ἀντετάτ ÷ τετο ‖ 12 τῷ πολέμῳ] τῇ πόλει B |δὴ] δὲ nescio unde Δ° ‖ 13 μὲν λοιμὸς (suprascr. ὁ) R! | ἐπέπαυστο α(θ) ἐπαύσατο B ‖ 14 τόδὴ (suprascr. τε) R! ‖ 16 μανίας N α(δ Δ) ‖ 17 προσηνάγκαζεν (cum R!) BM | ἢ MN α ‖ 20 συν- απωλλύετο HB(Δ°) συναπώλλετο R unde συναπώλλυτο Steph. (Duebn.) συναπώλετο M α (δ) | ἄλλον MN φα (δ) ‖ 21 ἄλλοτε nescio unde Δ καλοῦντος πόλιν Markl.)

81
Καὶ δείκνυσι μὲν Ἀλκιβιάδης Σκελίαν,

δείκνυσι δὲ Κλέων Σφακτηρίαν, καὶ ἄλλος ἄλλην γῆν ἢ θάλατταν, ὡς πυρετιῶντι πηγὰς καὶ φρέατα.

Ταῦτά ἐστιν ὑμῶν, ὦ [*](44a)πονηροί, τὰ θέσκελα | ἔργα; φθορὰ καὶ ἀνάστασις, καὶ κακῶν ἀκμή,

καὶ φλεγμονὴ νόσου; Τοῦτο δύναται καὶ ψυχῆς νόσος πρὸς σώματος νόσον παραβαλλομένη. Νοσεῖ σῶμα, καὶ ταράττεται, καὶ φθείρεται·

ἀλλʼ ἐὰν ἐπιστήσῃς αὐτῷ ψυχὴν ἐρρωμένην, ἀμελεῖ τῆς νόσου, καὶ ὑπερφρονεῖ τοῦ κακοῦ· ὡς Φερεκύδης ὑπερεφρόνει ἐν Σύρῳ κείμενος, τῶν μὲν σαρκῶν αὐτῷ φθειρομένων, τῆς δὲ ψυχῆς ἑστώσης ὀρθῆς, καὶ καραδοκούσης τὴν ἀπαλλαγὴν τοῦ δυσχρήστου τούτου περιβλήματος.