Dialexeis

Ἀλλʼ οὐδὲ ἐν τοῖς κατὰ τὴν τύχην εὐκτέον, καὶ πολὺ μᾶλλον ἐνταῦθα οὐκ εὐκτέον· οὐδὲ γὰρ ἀνοήτῳ δυνάστῃ διαλεκτέον, ἔνθα οὐ βούλευμα οὐδὲ κρίσις οὐδὶ ὁρμὴ σώφρων οἰκονομεῖ τὴν ἀρχήν, ἀλλὰ ὀργή, καὶ φορά, καὶ ἄλογοι ἕξεις, καὶ ἔμπληκτοι ὁρμαί, καὶ ἐπιθυμιῶν διαδοχαί.

Τοιοῦτον ἡ τύχη, ἄλογον, ἔμπληκτον, ἀπροόρατον, ἀνήκοον, ἀμάντευτον, Εὐρίπου [*](2 ἡ Ἄτροπος . . . ἄτρεπτον cf. Plut. de stoic. rep. 47 τὴν δʼ εἱμαρμένην αἰτίαν ἀνίκητον καὶ ἀκώλυτον καὶ ἄτρεπτον ἀπο- φαίνων αὐτὸς Ἄτροπον καλεῖ sq. Ἄτροπος, Κλωθώ, Λάχεσις cf. Chrys. ap. Stob. ecl. I 79 Plat. republ. X 620d Ps. Arist. π. κόσμου 7. 5 (═ Stob. ecl. l 82) Cornut. 13 Porph. ap. Stob. ecl. lI 164 et 168 schol. Hesiod. theog. (Flach 232 ad vers 11) schol. Eur Orest. 12 Sext. Emp. dogm. l 149 Luc. lup. conf. 2 (628) || 3 ἐπικεκλωσμένον cf. Luc. Char. 13 (508) ἤκουσα τῆς Κλωθοῦς ἀναγινωσκούσης τὰ ἑκάστῳ ἐπικεκλωσμένα dial. mort. 30. 2 || 11 τύχη ut supra p. 53. 15 || 12. p. 61. 1 Εὐρίπου δίκην proverbia- liter ut or. 10. 5c; 28. 3a; 41. 3k cf. Lydus ap. Cramerum anecd. Paris l 313 ὅτι Εὔριπος ὠνομάσθη ἡ μέσος τοῦ ἱπποδρό- μου κρηπὶς ἐκ τοῦ θαλαττίου Εὐρίπου καὶ τῆς ἑπτάκις αὐτοῦ διαυλοδρομίας· οὕτω γὰρ ἐπʼ ἐκείνου φασὶν συμβαίνειν Themist. V 67d Seneca ep. 90. 12 Plat. Phaed. 90c Liban. ep. 533 Ari- stid or. 44. 380 Hipparch. ap. Stob. fl. 108. 81) [*](6 in mge ὅτι οὐδὲ περὶ τῶν κατὰ τύχην γʹ (schol vet b) R!) [*](2 ἡ εἱμαρμιένη Ἄτροπος (ut τὴν εἱμαρμένην τελευτὴν lulian. l 16c ἔκ τινος εἱμαρμένης ἀνάγκης Plat legg. Xl 918 al.) R! ἡ εἰμαρμένη, Ἄτροπος cett. (δΔ°) ἡ εἱμαρμ., ἡ Ἄτρ. Markl. (Duebn.) || 4 διειληὼς MV || 6 κατὰ τύχην Ϛ(δΔ) || 7 οὐ γὰρ MNα(δ) || 9 ἀλλ᾿ Mα(θ) || 10 ἄλογοι ὀρέξεις Markl. || 11 ἔμπληκτον] ἀπό- πληκτον B ἔκπληκτον α(δ) || 12 Εὐρίπου (ρι in ras.) R!)

Καὶ τίς [*](37b)τέκτων εὔξεται | περὶ κάλλους ἀρότρου, τὴν τέχνην ἔχων; ἢ τίς ὑφάντης περὶ κάλλους χλανίδος, τὴν τέχνην ἔχων; ἢ τίς χαλκεὺς περὶ κάλλους ἀσπίδος, τὴν τέχνην ἔχων; ἢ τίς ἀριστεὺς περὶ εὐτολμίας, τὴν ἀνδρείαν ἔχων; ἢ τίς ἀγαθὸς περὶ εὐδαιμονίας, τὴν ἀρετὴν ἔχων;