Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Κἂν ἐπὶ τὰ ἄλλα ἴῃς, εὑρήσεις πάντα μεστά, παρὰ μὲν τοῖς ποιηταῖς ὀνομάτων, παρὰ δὲ τοῖς φιλοσόφοις λόγων. Τὰ δὲ Ἐπικούρου τίνι μύθων εἰκάσω; τίς οὕτω ποιητὴς ἀργὸς καὶ ἐκλελυμένος καὶ θεῶν ἄπειρος; Τὸ ἀθάνατον οὔτε αὐτὸ πράγματα ἔχει, οὔτε ἄλλῳ παρέχει (Epicur. κυρ. δόξ. l Usener 71).

Τίς μοι γένηται τοιοῦτος μῦθος; πῶς ἀναπλάσω τὸν Δία; τί δρῶντα, καὶ τί βουλευόμενον, καὶ ποίαις ἡδοναῖς συνόντα;

Πίνει μὲν καὶ παῤ Ὁμήρῳ ὁ Ζεύς, ἀλλὰ [*](1 ὀνόματα sq. spectant ad divinorum nomoinum inter- pretationem stoicam ψυχικῶς πραγματικῶς στοιχειακῶς institu- tam cf. anonym. ap. Westerm. mythogr. 327 || 3 Δία νοῦν cf. Epict. diss lI 8. 2 Ps. Plut. vit. Hom. 114 || 4 Ἀθηνᾶν φρόνησιν cf. Philod. de piet. Ps. Plut. vit. Hom. 102 Apul. deo Socr. 2 Plut. amat. 12 Themist. 13. 166d lulian. 4. 149c Philo. prov. II 141 Lucian. Char. 12 || 5 Ἀπόλλω ἥλιον cf. Orig. c. Cels. IV 196 Plut. Ei. ap. Delph. 21. Ps. Plut. vit. Hom. 102 Dio Chrys. 31. 1 lulian. 4. 149c Cicer. nat. deor. II 27. 68 Heracl. all. Hom. 6 vi. etiam or. 22. 7g | Ποσειδῶ πνεῦμα cf. Philod. de piet. Ps. Plut. vit. Hom. 102 Cicer. nat. deor. l 15. 40 (Chrysippi) et ita χορηγήσας τοῖς Στωικοῖς iam Xenocr. ap. Stob. ecl. I 36 Krische Forschgn. 323) [*](2 κάλει — 7 ἁρμονίαν p) [*](1 μεταβάλῃς φα(δ∠) sed vi. supra ad p. 45. 17 || 5 Ποσειδῶνα p || 6 στάσιν] κρᾶσιν Markl. τάσιν Reiske improb. Rohdich || 6. 7 καὶ ἁρμονίαν nescio unde ∠° || 10 μύθῳ MNφα(θ) || 11 οὕτως B || 12 τὸ ἀθάνατον] τὸ μακάριον καὶ ἄφθαρτον Epicurus || 15 καὶ ποίαις — 16 ὁ Ζεὺς om. B)

51
καὶ δημηγορεῖ, καὶ βουλεύεται, ὡς ἡ τῶν περὶ τὴν Ἀσίαν πραγμάτων χορηγία διὰ βασιλέως ῥεῖ, καὶ ἡ τῶν Ἑλληνικῶν πραγμάτων χορηγία ἐκ τῆς Ἀθηναίων ἐκκλησίας ῥεῖ· βουλεύεται γὰρ ὑπὲρ μὲν||τῆς Ἀσίας ὁ μέγας [*](Ed. Duebn. p.39) βασιλεύς, περὶ δὲ τῆς Ἑλλάδος ὁ Ἀθηναίων δῆμος· βουλεύεται καὶ περὶ νεὼς κυβερνήτης, καὶ περὶ στρατοπέδου στρατηγός, καὶ περὶ πόλεως νομοθέτης·

καὶ ἵνα σωθῇ ναῦς, καὶ στρατόπεδον, καὶ γῆ, καὶ οἶκος, πράγματα μὲν ὁ κυβερνήτης ἔχει, πράγματα δὲ ἔχει ὁ στρατηγός, πράγματα δὲ ὁ νομοθέτης· ὑπὲρ δὲ οὐρανοῦ καὶ γῆς καὶ θαλάττης καὶ τῶν ἄλλων μερῶν, τίς, ὦ Ἐπίκουρε, βουλεύεται; τίς κυβερνήτης; τίς στρατηγός;

τίς νομοθέτης; τίς γεωργός; τίς οἰκονόμος; Ἀλλʼ οὐδὲ ὁ Σαρδανάπαλλος ἀπράγμων ἦν, ἀλλʼ ἐντὸς θυρῶν κατακεκλεισμένος, ἐπὶ σφυρηλάτου κλίνης κείμενος ἐν [*](35a)γυναικῶν χορῷ, ἐβου|λεύετο ὅμως, πῶς σωθῇ Νῖνος, καὶ πῶς Ἀσσύριοι εὐδαιμονῶσιν· σοὶ δὲ ἡ Διὸς ἡδονὴ καὶ τῆς Σαρδαναπάλλου ἐκείνου ἀργοτέρα;

Ὤ μύθων ἀπίστων, καὶ μηδεμιᾷ ποιητικῇ ἁρμονίᾳ πρεπόντων.

[*](15. 16 ἐν γυναικῶν χορῷ vi. or. 30. 5d cf. Plut. fort. Alex. II 3 Dio Chrys. 62. 5)[*](2. 3 ἡ τῶν Ἑλληνικῶν (quibus praemissa sunt verba ταῦτα ποιηταὶ καὶ φιλόσοφοι λέγουσιν e p. 49. 19 sq. oriunda) — 5 δῆ- μος p (omissis verbis 4 ὑπὲρ μὲν — 5 βασιλεὺς))[*](2 〈διὰ〉 βασιλέως Hob. ἐκ βασιλέως α(δΔ) | ῥεῖ („fit“)] κυρεῖ Schenkl | καὶ ἡ τῶν — 4 ῥεῖ om. MNφ || 3 Ἑλληνικῶν] Ἀθη- ναίων α(δ) || 7 νομοθέτης, 〈καὶ περὶ γῆς γεωργός, καὶ περὶ οἴκου οἰκονόμος·〉 καὶ Markl. || 8 στρατόπεδον 〈καὶ πόλις〉 καὶ Markl. || 10 νομοθέτης 〈καὶ ὁ γεωργὸς καὶ ὁ οἰκονόμος·〉 ὑπὲρ Markl. || 14 Σαρδανάπαλος ϛ(δ) semper | θυρίων α(δ) μύρων BH || 15 χρυ- σηλάτου Valkenaer (diatr. p. 281) || 17 Ἀσσύριοι (υ in ras.) R!)