Dialexeis
Maximus of Tyre
Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.
Τοῦτό τοι καὶ περὶ τὸν βίον Ὅμηρος ἡνιξατο· [*](7 καθάπερ ἀνδρὶ κούφως θέοντι sq. vi. or 8. 7 e 14 οἷοι μὴν sq cf. Bippocr. ep. (lorch. 328) Themist. π. ἀρετῆς 27. 439 Diog. ep. 12 lulian. VI 184 c Sext Emp. hyp. 2.252 Monim. ep. 2 Diog ep 39 vi. etiam or. 39 3 lsq.) [*](17 μηρὸς - p. 394. 4 ἀκηράτων p) [*](1 ἀγαθῶν (in ras. ex ἀγαθοῖς) Hl 2 ἐν ἐλιπίσιν E ἐν... ποσὶν HH 4 φρονεπηβολον (suprascr ησεως) R! || τινὸς EGXT εὐτυχημάτων 〈δύναιτʼ ἂν〉 NDEΡΟX7 φ | ἀκμὴ (pr. man.) αὐτὴ MDX (man. alt.) Y | συγγενέσθαι ZX (pr. man.) 〈δύνασθαι〉 συγγίνεσθαι α(δ) || 6 [ἐν] ἀνθρωπίνῃ ψυχῇ Dav. 7 ἐν ποσίν (ἐν in ras ex ἐμ) R! || 10 παίει BH (in mge corr.) 14 οἶδε 〈γὰρ〉 BH Reiske | μὴν om. B del. Peiske μὲν MDEY 〈ἡ〉 τῆς (et 15 ἡ ante λεία om ) BHVXUEFGTα(δ) || 15 δια- κεκαυμένη DFXGN (corr in mge) T (in mge) || 16 ἀπροόρατος codd praeter RAW Ζ || 17 τοῦτό μοι nescio unde Δ | τῶν βίων Reiske)
Νέμει δὲ Χεὺς τῷ τῶν ἀνθρώπων γένει, κατὰ τὴν Ὁμήρου ᾧδήν, ἐκ τοῖν πίθοιν τούτοιν ἀρυτόμενος·
ἐκ μὲν τοῦ, κακῶν ἀενάων ῥεῦμα ἴσχυρὸν καὶ βίαιον, μεστὸν ἐρίδων καὶ [*](Ed. Duebn. p.15)ἐρινύων, καὶ πτοίας καὶ φόβου, καὶ ἄλλων μυρίων δυσαντήτων τὲ καὶ ἀκράτων κακῶν· ἐκ δὲ τοῦ νέμει, ὡς μὲν ἄν Ὅμηρος εἴποι, ῥεῦμα μικτὸν ἀγαθῶν καὶ κακῶν·
ἐγὼ δὲ ὁρῷ μὲν τὴν μῖξιν, καὶ πείθομαι τῷ λόγῳ, εὐφημότερον δὲ ὁνομιάζειν θέλω τὴν βελτίω παρὰ Διὸς νομήν· ἔχει γὰρ δὴ ὧδε.